به نقل از «ایکنا»

بازخوانی قصه پرغصه سردشت٬ سومین شهر آسیب‌دیده از حمله شیمیایی

تاریخ انتشار: ۷ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۱۵۴۳۳

هفتم تیرماه در حافظه تاریخی ایرانیان، روز غمبار و اندوهناکی است. در ۷ تیر ۱۳۶۰، به دنبال جنایت منافقین کوردل و عمال مستکبرین، ۷۲ تن از یاران صدیق امام راحل از جمله آیت‌لله بهشتی شهید شدند. شش سال بعد در ۷ تیر ۱۳۶۶، یکی دیگر از بازوان مستکبرین در منطقه یعنی صدام، شهر سردشت را بمباران شیمیایی کرد.
در ساعت ۱۶:۳۰ یکشنبه هفتم تیر ماه ۱۳۶۶، چند فروند هواپیمای بعثی سکوت شهر کوچک سردشت در غرب کشور را شکستند و ۷ بمب خردل در نقاط مختلف شهر انداختند که ۲ بمب در بازار شهر و ۲ بمب دیگر در منطقه مسکونی افتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۳ بمب دیگر نیز در باغ‌های مجاور شهر فرود آمد. 
در سی‌وهشتمین سالگرد این فاجعه بشری، مصاحبه‌ای با عباس پیکار فعال فرهنگی در چهارمحال و بختیاری و فرمانده تبلیغات تیپ ۴۴ قمربنی هاشم(ع) در دوران دفاع مقدس انجام شده، که در ادامه می‌خوانید.
عباس پیکار فعال فرهنگی در چهارمحال و بختیاری و فرمانده تبلیغات تیپ ۴۴ قمربنی هاشم(ع) در دوران دفاع مقدس، در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: پس از شکل‌گیری سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵، کنوانسیون‌ها و قواعد متعددی در خصوص جنگ تدوین و به امضای اعضای آن رسید که کنوانسیون منع بکارگیری سلاح‌های شیمیایی و مسموم‌کننده در مناطق مسکونی، یکی از آن‌ها بود و ایران و عراق از امضاکنندگان آن بودند.
وی با اشاره به اینکه ایران از زمان آغاز حمله متجاوزگرانه صدام به خاک کشور او را جنایتکار جنگی خواند، تصریح کرد: این امر دو علت داشت چراکه صدام آغازگر جنگ بود و دیگر آنکه با زیر پا گذاشتن قوانین بین‌المللی، مناطق غیر نظامی ایران را آماج حملات شیمیایی قرار داد.
پیکار با بیان دو علت عمده صدام را مستعد تحمیل این حملات غیر بشری معرفی کرد و گفت: صدام هم به لحاظ اخلاقی و روحی و هم به دلیل حمایت شدن از سوی مجامع بین‌المللی و ابرقدرت‌ها در حمله به ایران، دستش باز بود و اقداماتش بدون توبیخ و توضیح برای افکار عمومی بود.
وی به حمایت‌های همه جانبه اروپا و آمریکا از صدام اشاره و بیان کرد: کشورهای تأمین‌کننده تجهیزات حملات شیمیایی عراق علیه ایران که پس از پایان جنگ نامشان توسط آمریکا افشا شد عمدتاً کشورهای اروپایی مانند آلمان، روسیه، بلژیک، انگلستان و نیز خود آمریکا بود.
فرمانده دوران دفاع مقدس تأکید کرد: سلسله حملات شیمیایی عراق از همان ابتدای جنگ آغاز شد و تا پایان جنگ به کرات به وقوع پیوست که ۲۵ مهرماه ۱۳۵۹ نخستین حمله در جبهه خوزستان رخ داد و ۹۰ نفر از رزمندگان اسلام شهید شدند.
پیکار با اشاره به بمباران شیمیایی سردشت در سال ۶۶، یادآوری کرد: در روز هفتم تیرماه آن سال چند منطقه مسکونی سردشت مورد هجوم ناجوانمردانه شیمیایی قرار گرفت و طبق آمار، ۱۱۰ تن از مردم بی‌دفاع به شهادت رسیدند و بین ۵ تا ۸ هزار زخمی شدند.

تفاوت حمله شیمیایی به مناطق نظامی و مسکونی
وی با تأکید بر اینکه آثار مخرب و تلفات حمله شیمیایی به مناطق غیر نظامی بسیار سنگین و جبران‌ناپذیر است، گفت: در مناطق نظامیِ ایران به دلیل سابقه تجاوزگری و ناجوانمردی صدام، همواره آمادگی کامل برای کاهش اثرات تخریبی حمله شیمیایی وجود داشت از جمله امکان استفاده از ماسک، داروها و آمپول‌های ضد شیمیایی و محلول‌های ویژه خفه کردن سموم و پاکسازی محیط، وجود داشت.
پیکار در همین خصوص ادامه داد: حال آنکه این تجهیزات و آمادگی ذهنی در مناطق مسکونی وجود ندارد و مادامی که مواد شیمیایی از منطقه پاکسازی نشود آثار مخرب آن گریبان افراد را خواهد گرفت ضمن اینکه افراد عموماً آگاهی لازم را در خصوص این مواد مخرب ندارند و خود را در معرض آسیب قرار می‌دهند.
وی حملات شیمیایی در مناطق نظامی و تهدید ایران به حمله شیمیایی به شهرهای بزرگ را حربه صدام در جنگ روانی دانست و گفت: ایران به دلیل شرایط و مقتضیات خاص، به میزان شایسته و مطلوب این حملات و تهدیدات را در جوامع بین‌المللی و افکار عمومی بازتاب نداد و شاید این اشکال همواره وارد باشد که کاستی‌هایی در این خصوص صورت گرفت.
پیکار در خصوص واکنش دنیا به حمله شیمیایی سردشت، بیان کرد: عکس‌العمل جهان در قبال این عمل غیر انسانی شایسته نبود، یعنی هیچ کشور یا مجمع جهانی آن‌را محکوم نکرد و هیچ قطعنامه یا تذکری علیه عراق صادر نشد چراکه این کشور تحت حمایت جهانی در حمله به ایران قرار داشت.
حمله شیمیایی ؛ جنگ روانی صدام علیه ایران
این فعال فرهنگی در استان در تشریح علت حمله شیمیایی عراق به مناطق غیرنظامی، گفت: در این اقدامات که در جنگ‌های سخت رخ می‌دهد، پیش از آنکه کشتن و از بین بردن انسان‌ها مدنظر دشمن باشد تبعات و آثار روانی آن مهم است و حمله شیمیایی سبب تضعیف روحیه عموم مردم و به تبع آن، رزمندگان در جبهه‌های جنگ می‌شود و صدام دنبال همین هدف بود.
پیکار ادامه داد: این جنگ روانی سبب دور کردن رزمندگان از میدان جنگ و به عبارت دیگر از میدان به در کردن آن‌ها می‌شود ضمن اینکه آثار تخریبی حمله شیمیایی از لحاظ فیزیکی نیز بسیار دامنه‌دار، گسترده و طولانی‌مدت است.
وی با تأکید بر وجوه تفاوت سلاح شیمیایی و غیر شیمیایی ، بیان کرد: تخریب و به دنبال آن، آسیب ناشی از طریق توپ و گلوله غیر شیمیایی به چند ثانیه ختم می‌شود و دامنه کشتار آن به مراتب کمتر است حال آنکه گلوله شیمیایی صدها تن را از میدان به در می‌کند و به تمام افراد حاضر در میدان آسیب می‌رساند و آثار تخریبی آن تا زمانی‌که پاکسازی انجام نشود، همچنان پابرجاست.

سردشت: سومین شهر آسیب دیده از سلاح شیمیایی
پیکار سردشت را سومین شهری در جهان که آماج حمله شیمیایی قرار گرفت خواند و گفت: بعد از بمباران اتمی هیروشیما و نیز حمله شیمیایی عراق به پیرانشهر، حمله شیمیایی به سردشت سومین حمله به مناطق غیرنظامی بود که هشت ماه بعد از این اتفاق، فاجعه‌بارترین حمله شیمیایی تاریخ علیه شهر حلبچه در ۲۵ اسفند ۶۶ رخ داد.
وی با اشاره به ۲۵۲ مورد حمله شیمیایی عراق علیه ایران در طول جنگ تحمیلی، بیان کرد: در روزهای پایانی جنگ عراق از این حربه برای متقاعد کردن ایران به پذیرش قطعنامه و پایان دادن به جنگ استفاده کرد، در آن روزها صدام همواره تهدید می‌کرد که در صورت پایان ندادن به جنگ، شهرهای بزرگ ایران را هدف حملات شیمیایی قرار می‌دهد.
انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: ایکنا چهارمحال و بختیاری هفتم تیر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۱۵۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایستگاه فضایی چین آسیب دیده است

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، رسانه‌های دولتی چین پس از دست دادن نسبی نیرو در ایستگاه فضایی تیانگونگ، اعلام کردند، این ایستگاه در اثر برخورد زباله‌های فضایی آسیب دیده و میزان تاثیرپذیری آن در اثر زباله‌های فضایی به مرور افزایش می‌یابد.

فضانوردان ماموریت شنژو۱۷ زمستان امسال دو راهپیمایی فضایی در خارج از ایستگاه فضایی تیانگونگ انجام دادند که آخرین آنها در یکم مارس بود. در آن زمان، رسانه‌های چینی نوشتند که پس از آسیب پنل‌های خورشیدی منبع تغذیه آن آسیب دیده است.

آژانس فضایی سرنشین دار چین نیز روز گذشته با برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی گزارش داد پیاده‌روی‌های فضایی موفقیت آمیز بودند و آژانس قصد دارد در آینده اقدامات بیشتری برای محافظت از ایستگاه در برابر زباله‌های فضایی در مدار انجام دهد.

رسانه ملی چین مشخص نکرده که این زباله‌ها ناشی از برخورد ریزشهاب‌سنگ‌ها یا فعالیت‌های انسانی در فضا هستند. هر دو نوع زباله، تهدیدی برای تیانگونگ و همچنین ایستگاه فضایی بین‌المللی به شمار می‌روند و می‌توانند فعالیت‌های تحقیقاتی فضانوردان را مختل کنند.

فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی (نوراد) (North American Aerospace Defense Command)، به تازگی گزارش داده که بیش از ۴۳ هزار جرم فضایی را تاکنون رصد کرده که بیش از ۷ و ۵۰۰ مورد آن مربوط به ماهواره‌های اینترنتی استارلینک می‌شوند.

این حادثه یک نشانه دیگر از مخاطراتی است که در مسائل فضایی وجود دارد. برخورد‌های فضایی یکی از مشکلات شایع فضاپیما‌ها و ایستگاه‌های فضایی است و می‌تواند به آسیب‌های جدی و حتی نابودی ابزار‌های فضایی منجر شود.

ایستگاه فضایی تیانگونگ یک پروژه بزرگ و حیاتی برای چین است که برای تحقیقات علمی و فناوری فضایی استفاده می‌شود و آسیب این ایستگاه ممکن است به توقف تحقیقات و ماموریت‌های آن منجر شود و برنامه‌های فضایی چین را تحت تأثیر قرار دهد.

با توجه به شیوع آسیب‌های فضایی، این حادثه یک بار دیگر تاکید کرد که لازم است برای حفاظت از ایستگاه‌های فضایی و فضاپیما‌ها اقدامات احتیاطی بیشتری انجام شود که شامل توسعه تکنولوژی‌های مبارزه با آسیب‌های فضایی، نظارت دقیق‌تر بر شیوع زباله‌ها در فضا و همچنین همکاری بین کشور‌ها برای حفاظت از فضای مشترک است.

انتهای پیام/