به نقل از «دانا»

سمن‌های زنان و خانواده پشت درهای بسته استانداری/ دفتر امور اجتماعی تخصیص بودجه‌ها را شفاف سازی کند

تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۴۴۰۷۱

برخی از تشکل‌های مردم نهاد باسابقه‌ی استان قزوین با مشکلاتی در زمینه اختصاص بودجه از سوی دفتر امور اجتماعی استانداری قزوین مواجه هستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  شاخص، امروزه با گسترش جوامع و پیچیدگی‌ها در امور مختلف نیز بدون شک حل مسائل و مشکلات تنها به دست دستگاه‌های متولی حل شدنی نیست و اینجاست که اهمیت و جایگاه مشارکت مردم در پیش برد اهداف و ارتقای سطح فرهنگی، سلامت و حتی سیاسی و اقتصادی جامعه در قالب سمن‌ها و تشکل‌ها مشخص می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درواقع می‌توان گفت که در دنیای امروز، تشکل‌های مردم نهاد یکی از ظرفیت‌های مهم برای تسهیل در روند امور منطبق با سیاست‌های کلان جامعه و هر نظامی است؛ در نظام جمهوری اسلامی ایران هم این قاعده مستثنی نیست و شاهد فعالیت پررنگ تشکل‌های مردمی هستیم که به ویژه در بحث پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی از اهمیت بالایی برخوردار است.

بدون شک اجرای هرچه بهتر طرح‌ها نیاز به حمایت معنوی و مالی دارد که دفتر امور اجتماعی استانداری نیز متولی این امر است اما با این وجود برخی از تشکل‌های مردم نهاد باسابقه‌ی استان قزوین با مشکلاتی در زمینه اختصاص بودجه از سوی دفتر امور اجتماعی استانداری قزوین مواجه هستند که با هدف مطالبه‌گری در راستای حقوق خود و شفاف سازی مسائل نیز انتقاداتی را نسبت به این دفتر و مدیرکل آن دارند.

برای شنیدن دغدغه‌های تعدادی از این تشکل‌ها به سراغ متولیان آن‌ها رفتیم تا مطالباتشان در این زمینه را بشنویم؛

نگاه‌های سیاسی مانع از فعالیت تشکل‌های زنان و خانواده می‌شود

فاطمه محمدبیگی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی شاخص، می‌گوید: از آنجایی که بنیاد عفاف و حجاب در زمینه فرهنگ عفاف و حجاب و استحکام خانواده فعالیت دارد و جزو سازمان‌های مردم نهاد ملی با سطح فعالیت در سراسر استان‌ها است؛ ما نیز برای اولین بار پس از چهار سال فعالیت، اقدام کردیم تا از استانداری بودجه دریافت کنیم.

وی بیان می‌کند: علی رغم اینکه ما چهار سال در استان فعالیت داشتیم اما به خاطر اینکه پرونده استانی تشکیل نشده بود تا کنون از بودجه‌های استان استفاده نکرده‌ایم؛ وقتی به استانداری مراجعه کردیم گفتند که به شما بودجه تعلق نمی‌گیرد چون پرونده ندارید؛ بنابراین از دی ماه تا اسفندماه سال گذشته پرونده را کامل کردیم.

دبیر بنیاد عفاف و حجاب استان ادامه داد: مدارکی که به لحاظ قانونی مانند مجوز فعالیت، معرفی‌ نامه از بنیاد ملی، معرفی نامه از وزارت کشور و تمام برنامه‌ها و طرح‌های بنیاد عفاف و حجاب که لازم بود را ارائه کردیم و اکنون هیچ مشکل قانونی برای عدم اختصاص بودجه به بنیاد عفاف و حجاب استان وجود ندارد.

محمدبیگی ابراز می‌کند: مدیرکل امور اجتماعی استانداری قزوین هم در ۵ماه گذشته به ما قول همکاری دادند و به ما گفتند که بودجه اختصاص می‌دهند اما بعد از گذشت ۵ماه همچنان این بودجه به ما اختصاص پیدا نکرده است و هنوز پشت درهای بسته جلسه شورای نظارت بر سمن‌ها هستیم تا به ما بودجه اختصاص بگیرد.

وی یادآور می‌شود: این در حالی است که ما متوجه شدیم که تشکل‌های دیگری مانند تشکل‌های محیط زیست، مهندسی و مدیریت کیفیت به معاونت اجتماعی مراجعه کردند و از بودجه‌هایی با رقم‌ها‌ی متفاوت از ۸میلیون تومان تا ۴۰میلیون تومان را قرار داد بسته اند، در حالی که برنامه‌های برخی از این سازمان‌ها در مقوله اولویت‌های آسیب‌های اجتماعی استان نمی‌گنجد و برخی از این سازمان‌های مردم نهاد به لحاظ فعالیت نیز سابقه چندانی ندارند در حالی که بنیاد عفاف و حجاب استان از اسفند ۹۴ فعالیت می‌کند.

دبیر بنیاد عفاف و حجاب استان می‌افزاید: به نظر می‌رسد که در تخصیص بودجه به سازمان‌های مردم نهاد نوعی سوءگیری و نگاه سیاسی و عملکرد سلیقه‌ای وجود دارد و اکثر سمن‌های زن و خانواده موفق به اخذ بودجه نشدند؛ برخی از این تشکل‌ها اشکالات قانونی دارند اما از آن‌هایی که به لحاظ قانونی مشکلی ندارند نیز دعوتی برای تخصیص بودجه نشده است.

محمدبیگی با طرح سوالی عنوان می‌کند: چرا از اکثر موسسات انقلابی و فعال در حوزه زن و خانواده دعوتی برای اختصاص بودجه به عمل نیامده است؟ در حالی که به نظر می‌رسد بودجه‌ای بیش از ۳۰۰میلیون تومان در این اداره به سمن‌ها اختصاص داده شده بود؛ به نظر می‌آید که مشکلات و آسیب‌های اجتماعی موجود جزو اولویت‌های استان که زیر نظر مدیرکل امور اجتماعی قرار دارد، نیست.

چشم انتظار مسئولین نیستیم/ بگویند بودجه‌های دولت در کجا صرف می‌شود؟

مرضیه قاسمی از دیگر فعالان در زمینه تشکل‌های مردم نهاد است که در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعیشاخص، درباره مشکلات موجود در پیش روی سمن‌های زنان و خانواده در استان قزوین، اظهار می‌کند: ما منتظر بودجه استانداری نمی‌مانیم و با تکیه به خداوند و توان خود، طرح‌ها را اجرایی کرده و پیش می‌بریم و از موضع ضعف صحبت نمی‌کنیم اما نگران این هستیم که این بودجه دولت در کجا صرف می‌شود.

وی می‌افزاید: طرحی که ما نوشتیم به نام طرح ثقلین است که در یک دوره دوساله برگزار می‌شود و جوانان ۱۸تا۳۰سال در آن شرکت می‌کنند؛ در این دوره دو ساله قرآن را با رویکرد معنا و فهم، ترجمه می‌کنند و تاریخ و سیره ائمه و شبهات را در این طرح داریم.

مدیرعامل موسسه رضوان وکیل ادامه می‌دهد: این طرح جایگاه ویژه‌ای دارد و طرح را هم اجرا می‌کنیم اما دریغ از اختصاص یک ریال بودجه از سوی استانداری، با اینکه طرح را هم نوشتیم و ارائه کردیم اما متاسفانه ترتیب اثری ندادند.

قاسمی ابراز می‌کند: می‌بنیم که بعضی از سمن‌ها متاسفانه برای طرح‌هایی به مراتب ناپخته نیز مبالغ قابل توجهی بودجه دریافت کردند، در حالی که طرح ما دوساله و در طی دوره‌های ۶ماهه برگزار می‌شود؛ به این طرح که در بحث بانوان و تربیت اسلامی جوانان است نیز بودجه‌ای تخصیص نمی‌گیرد.

وی یادآور می‌شود: طرح خود را سال گذشته در بهمن‌ماه به دفتر امور اجتماعی استانداری ارائه دادیم اما گفتند که مورد تایید قرار نگرفته است؛ حال در این میان چند سوال مطرح است، اول اینکه آیا نباید طرح در جلسه هیئت نظارت مطرح می‌شد تا اعضا تصمیم بگیرند؟ و در بحث دیگر اینکه به فرض که طرح ایراد داشته آیا نباید هیئت نظارت نظر می‌داد؟.

مدیرعامل موسسه رضوان وکیل ادامه می‌دهد: سوال دیگر اینکه آیا همه طرح‌ها بی ایراد بوده؟ و طبق گفته خود خانم بیدخام که اگر طرحی ایراد داشته باشد ما وظیفه داریم در دفتر اجتماعی آن را اصلاح کنیم پس چرا چنین اقدامی صورت نگرفته است؟.

قاسمی تصریح می‌کند: در طرح ثقلین که به طور پایه‌ای از آسیب‌های اجتماعی پیشگیری می‌کند وقتی بودجه‌ای اختصاص نمی‌گیرد پس دفتر امور اجتماعی نیز اعتبارات آسیب‌های اجتماعی را به کدام تشکل‌ها داده اند؟، مدیرکل امور اجتماعی استانداری که ادعای شفاف سازی دارند و این مطلب را در تمامی جلسات بیان می‌کنند نیز لیست تشکل‌های دریافت کننده اعتبار را منتشر کنند.

وی بیان می‌کند: تفاوت تشکل‌های با سابقه‌ی کارهای فرهنگی، اجتماعی و تشکل‌هایی که هنوز یکسال از صدور مجوز آن نگذشته در چیست که به آن‌ها بودجه اختصاص می‌یابد و به تشکل ما بودجه‌ای اختصاص نمی‌یابد؛ چرا سمن‌ها باید در مضیقه باشند؟ با این وجود موسسه  رضوان وکیل فعال است و به کارهای خود ادامه می‌دهد اما انتظار دارد که مسئولین به وظایف خود عمل کنند تا این موسسه هم  بتواند با توان بیشتری انجام وظیفه کند.

*قرارداد بسته‌ایم، بودجه نداده‌اند!

قدسیه فیاض هم از دیگر مدیران موسسات مردمی است که در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی شاخص، اظهار می‌کند: در اوایل بهمن ماه سال گذشته از امور اجتماعی استانداری برای ارائه طرح‌ها از ما دعوت کردند و ما ۶ طرح را ارائه کردیم که از بین ان دو طرح تایید شد و به ما قول تخصیص بودجه ۲۵میلیونی را دادند.

وی می‌افزاید: یکی از طرح ها درباره توانمندی خانواده‌های نو و زوج‌هایی که تازه ازدواج کرده‌اند برای پایداری آن‌ها و کاهش طلاق و طرح دیگر در رابطه با چل سالگی انقلاب اسلامی است.

مدیرعامل بنیاد زنان محجبه ابراز می‌کند: طرح چهل سالگی انقلاب، به گونه‌ای است که ۴۰ مدرسه و ۴۰ مسجد را پوشش می‌دهد و اکنون هم با وجود اینکه بودجه‌ای تخصیص داده نشده و با هزینه خود شروع به کار کردیم و در شهرستان‌ها اقدام به برگزاری برنامه کردیم؛ از بهمن ماه طرح را اجرا کردیم و ۵ماه از موعد مقرر و قراردادی که بسته شده، می‌گذرد اما هنوزاستانداری به ما بودجه‌ای ندادند.

فیاض ادامه می‌دهد: وقتی مراجعه کردیم گفتند باید کد اقتصادی از پیشخوان دولت بگیرید، با زحمت زیاد این کد را تهیه کردیم و تحویل استانداری دادیم و در نهایت گفتند که بودجه را تحویل جهاد دانشگاهی دادیم که به شما تحویل دهند اما تا کنون موفق به دریافت بودجه نشدیم.

وی تصریح می‌کند: ما جزو بنیادهای فعال محسوب می‌شویم و از سال ۹۰ شروع به کار کردیم که تا کنون هم فعال بودیم و بیش از ۲۰۰ نفر عضو داریم اما متاسفانه استانداری با ما همکاری ندارد.

مریم بیدخام طی مصاحبه قبلی که با خبرنگار اجتماعی شاخص، داشت نیز بر نبود نگاه‌های سیاسی و سلیقه‌ای در حمایت از سمن‌ها تاکید کرد و گفت که همه امور بر اساس قوانین اجرا می‌شود.

اما همچنان می‌بینیم که تشکل‌های مردمی به ویژه تشکل‌های در حوزه خانواده و زنان که بحث مهمی در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و تحکیم بنیان خانواده است نیز پشت درهای بسته تخصیص بودجه و حمایت دستگاه‌های متولی مانده‌اند؛ مهمترین خواسته این تشکل‌ها و رسانه‌ها به عنوان صدای رسای مطالبات مردمی این است که دفتر امور اجتماعی استانداری نیز فعالیت‌ها و نحوه تخصیص بودجه به سمن‌ها را به طور واضح و شفاف ارائه کند.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۴۴۰۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعی

ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، در حقیقت خودشان هستند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با دکتر مژگان خان‌بابا، مشاور امور بانوان معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و استاد دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه، به بررسی نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی پرداخته است.

معنویت؛ تلاشی برای درک‌ زندگی واقعی

«معنوی و معنویت» منسوب به معنا، غالباً در مقابل ظاهری، مادی و صوری به کار می‌رود. واژه «معنویت» را شاید بتوان با این آیه قرآن به خوبی بیان کرد: «كَذَلِكَ یضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا ینفَعُ النَّاسَ فَیمْكُثُ فِی الْأَرْضِ» (سوره رعد؛ آیه 17) در این آیه حق ثابت و ماندنی، و باطل همچون کف روی آب، ناپایدار و زوال‌پذیر معرفی شده است. این آیه می‌تواند مقایسه ظاهر و معنا باشد.

وقتی از معنویت سخن به میان می‌آید، گذر از زَبَدی که ناپایدار است و رسیدن به مغز و اصل چیزی که نفع واقعی انسان را در بر دارد، متبادر به ذهن می‌شود. در حقیقت معنویت تلاشی برای وانهادن ادراکات غیرواقعی و درک‌ زندگی واقعی است. تلاشی که به زندگی جهت می‌دهد، برای آن هدف تعیین می‌کند و مسیر انسان را به سوی تکامل رهبری می‌کند.

اما نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی چیست؟ چگونه زنان می‌توانند هم به زندگی خود و هم به اجتماع کوچک (خانواده) و اجتماع بزرگ (جامعه) معنا بخشند؟

آثار جنسیت زنانه بر رشد عرفانی و معنوی

نقش زنان در معنویت‌بخشی به زندگی

برای رسیدن به پاسخ این سؤالات، کافی است تنها به یکی از روایات قرآنی، آن هم روایتی که تنها در آن روایت، نام زنی به صراحت آمده است، مراجعه کنیم. داستان حضرت مریم بنت عمران، یکی از چهار زن برگزیده عالم که مادرش پس از وضع حمل از اینکه دختری زاده، نگران است: «وَ لَیسَ الذَّکَرُ کَالاُنثَی» (آل عمران/ آیه 36)

اما همین دختر چنان به تربیت معنوی خود مشغول می‌شود و از خود آغاز می‌کند که سرمشق و الگوی پیامبر خدا می‌گردد: «کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیهَا زَکَرَیَّا المِحرابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزقًا» (همان سوره/ آیه 37) پیامبری که خود متصل به منبع وحی است، می‌پرسد: «یَا مَریمُ اَنَّی لَکِ هَذَا» (همان آیه).

شاید این بخش از آیه همان حلقه مفقوده در جامعه زنان امروزی باشد. ما در جامعه امروزی، مادران بی‌شماری را می‌یابیم که نگران تربیت معنوی فرزندان خود، آنها را تحت آموزش‌های مختلف از این جلسه به آن جلسه و از این معلم به آن معلم می‌برند! درحالیکه الگوی اصلی در مقابل چشمان کودکان، درحقیقت خودشان هستند.

آنها غافل از اینکه شبانه‌روز توسط فرزندانشان رصد می‌شوند و فرزندان آنها با چشمانی تیزبین الگوهای زندگی خود را در مادران خود جستجو می‌کنند، به جای پرداختن به رشد معنوی خود، فرزندان را به دست کسان دیگری، خواسته یا ناخواسته می‌سپارند و از نقش اصلی خود در این فرایند کاملاً غافل می‌شوند: «یَا ایُّها الّذینَ آمَنُوا عَلیکُم اَنفُسَکم» (المائده/ 105)

در روایت حضرت مریم سلام الله علیها، هر بار حضرت زکریا علیه السلام نزد او می‌رود، رزقی می‌بیند: هر بار رزقی، یعنی هر بار ثمره و پاداش فعلی الهی متفاوت از دیروز و فردا.

سحر دانشور: حوزه زنان رسانه ندارد!
 

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی

معنویت و معنابخشی یعنی پرهیز از تکرار و روزمرگی: «مَنِ اِسْتَوَى یوْمَاهُ فَهُوَ مَغْبُونٌ» این الگو چنان تأثیرگذار است که پیامبر الهی را به حرکت درآورده، او را از ناامیدی از درگاه الهی که متناسب با شأن پیامبری‌اش نیست، به سوی امید «رَبِّ هَب لِی مِن لَدُنکَ ذُرِیَّةً طَیِّبَة» (همان سوره/ آیه 38) و امیدبخشی : «وَ امرَاتِی عَاقِر» (همان سوره/ آیه 40) به حرکت درمی‌آورد.

آنچه که از زنان در جامعه امروزی انتظار می‌رود؛ یعنی توجه به معنویت و پرهیز از روزمرگی و معنابخشی به زندگی خود و اطرافیان (خانواده)، ایجاد شوق، پویایی، تحرک و نشاط معنوی در زندگی با متصل شدن به خالق هستی و ایجاد رابطه دوستی با تنها دوست اطمینان‌بخش و مطمئن: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (الرعد/آیه 28)

سپس داستان از انحصار در خانواده و اطرافیان درآمده، خطاب آن جهانی می‌شود: «وَ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِینَ» (همان سوره/آیه 42) رسالت مریمی که در واقع پیامبر نیست، از حوزه خانواده و عشیره به جهانیان گسترش می‌یابد.

این داستان، ذهن خواننده را به رسالت پیامبران بزرگ الهی و از جمله پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله نزدیک و منتقل می‌کند. آنجا که از حوزه عشیره و خانواده: «وَ أَنْذِرْ عَشِیرَتَكَ الْأَقْرَبِینَ» (الشعراء/ 214) و مخاطبینِ خاصِ«رِحْلَة الشِّتَاءِ وَالصَّیفِ» (قریش/آیه2) به دعوتی جهانی : «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِینَ» (الحجر/ آیه 95) گسترش می‌یابد.

رسالت معنوی حضرت مریم سلام الله علیها از خود شروع می‌شود، به خانواده می‌رسد و از آنجا به خارج از خانواده و جهانیان منتقل می‌شود. این، نقش معنوی یک زن از نگاه قرآنی است.

انتهای پیام/