فلاحت پیشه: در شرایط کنونی امکان رایآوری پالرمو و CFT در مجمع وجود ندارد
تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۴۶۴۲۰
حشمتالله فلاحتپیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، گفت: به نظر میرسد در شرایط کنونی امکان رایآوری پالرمو و CFT در مجمع وجود ندارد. مگر اینکه نظر مصلحتی دیگری غالب شود.
حشمتالله فلاحتپیشه، نماینده اسلامآباد غرب و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، در گفتوگو با اعتمادآنلاین، ضمن اشاره به عدم تصویب و در دستور کار قرار نگرفتن FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام، گفت: فشارهایی که آمریکاییها به ایران وارد میکنند نباید کشور را در مسیر انتحار قرار دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: در تمام مذاکراتی که وجود دارد همه طرفها اعم از کشورهای دوست و کشورهای اروپایی تصویب FATF را تحت عنوان دغدغه بانکهای خودشان مطرح میکنند و این موضوع را همواره عنوان میکنند که نمیتوانند بانکها را وادار به معامله با ایران کنند. به ویژه آن بانکهایی که به لحاظ حاکمیتی مجبور شدهاند با ایران کار کنند؛ یعنی دولت آنها این بانکها را مجبور کرده که با ایران کار کنند. این بانکها بهانه میآورند که اگر ایران عضو FATF نباشد، نمیتوانیم با یکدیگر کار کنیم.
این نماینده مجلس تاکید کرد: درباره موضوع تهدیدآمیز بودن FATF خیلی در کشور اغراق شد. FATF میتواند شفافیتی در تراکنشهای مالی ایجاد کند و این شفافیت میتواند به سود کشور هم باشد. ضمن اینکه در قوانینی که به تصویب رسیده، با شروط و حق تحفظهایی که گذاشته شده، از آمار و اسناد کاملاً صیانت میشود و برخی از حساسیتهای مد نظر کشور نیز لحاظ شده است.
فلاحتپیشه گفت: موضوع FATF در ایران بیش از حد سیاسی شد و زمانی مطرح شد که در سیاست خارجی با ایران اروپاییها کاملاً خنثی عمل کردند و آمریکاییها هم کاملاً نقش دشمن را بازی کردند. بنابراین شاهد هستیم که CFT و پالرمو، که مرتبط با FATF هستند، در مجمع تشخیص مصلحت نظام بلاتکلیف ماندهاند.
او ادامه داد: در حال حاضر تعیین تکلیف بر عهده مجمع تشخیص مصلحت است و در خصوص پذیرفتن و نپذیرفتن FATF مجمع تشخیص باید نظر دهد، نظر هم دیگر مصلحتی است که چقدر تصویب این قانون به صلاح کشور است. ما در مجلس به لحاظ قانونگذاری در خصوص CFT و پالرمو نظر دادیم و طبق رویه قانونگذاری با حق شرط این موضوع در مجلس به تصویب رسید، در حال حاضر هم مجمع تشخیص باید نظر مصلحتی بدهد.
این نماینده مجلس تاکید کرد: در تعیین مصلحتها افراد نظرات متفاوتی دارند، اما من معتقدم به مصلحت نیست در شرایطی که دشمنان ما سعی میکنند ما را به حاشیه ببرند، خودمان هم به این جریان کمک کنیم. به هر حال باید دید مجمع تشخیص چگونه تصمیم میگیرد.
فلاحتپیشه، با اشاره به حضورش در جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام، گفت: جو کلی مجمع در حال حاضر به گونهای است که با CFT به شدت مخالف هستند، این لایحه مخالفان جدی دارد و تعداد اندکی موافق تصویب این لایحه بودند. مخالفان پالرمو هم بیش از موافقان آن بودند، اما جو کلی حاکم بر مجمع این بود که این لوایح به حالت تعلیق درآید و منتظر نوعی تحولات در سیاست خارجی کشور بودند. از زمانی که آخرین جلسه مجمع در سال گذشته شکل گرفت تاکنون، تحولات به گونهای نیست که گشایش بینالمللی صورت گرفته باشد.
او تاکید کرد: بنابراین به نظر میرسد در شرایط کنونی امکان رایآوری پالرمو و CFT در مجمع وجود ندارد. مگر اینکه نظر مصلحتی دیگری غالب شود، اما در شرایط کنونی CFT قطعاً به تصویب نمیرسد و برای تصویب پالرمو هم شرایط سخت خواهد بود.
منبع: بیتوته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.beytoote.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بیتوته» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۴۶۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزنامه شرق: بهترین فرصت مذاکره مستقیم با آمریکا را از دست ندهید! / اجرای برجام و FATF اولویت نظام پس از عملیات وعده صادق
انتشار اخبار مذاکره از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکاییها(رسانههای فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبونهای رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به گفتگو است!
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز شنبه هشتم اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شد که سیاه و سپید اوراق زدایی از بودجه دولت، اوجگیری تنشها در دانشگاههای امریکا در پی حمایت از غزه و پیگیری دیپلماسی اقتصادی با آفریقا پس از آسیا و برگزاری کنکور در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.
ارسال چند پیام از سوی آمریکاییها و سپس تکذیب آن حکایت از سردرگمی کاخ سفید همچنان مورد استقبال رسانههای اصلاحطلب قرار دارد، روزنامه آرمان ملی در سرمقاله خود با عنوان « پالسهای مذاکراتی» نوشته است:
این روزها اخبار مختلفی از احتمال تبادل پیام بین ایران و آمریکا در رسانهها منعکس میشود که باید این تبادل پیام را به منزله ارسال پالسهای مثبت به منظور جلوگیری از تنشآلود شدن فضا بین دو سویه پرونده هستهای یعنی ایران و آمریکا تحلیل کرد و آن را به فال نیک گرفت.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:
چرا که هر مقدار شاهد کاهش تنش دو سویه باشیم میتوان به بهبود شرایط و استفاده از ابزارهای دیپلماتیک امیدوار بود. آنچه در ارتباط با موشکپرانیهای ایران علیه اسرائیل اتفاق افتاد این بود که پالسهایی میان ایران و آمریکا تبادل شد. آمریکاییها از طرق مختلف و حتی از طریق عربستان پیام دادند که قرار نیست که آمریکا وارد نبرد ایران و اسرائیل شود.
روزنامه شرق نیز در گزارشی با عنوان « نگرانی افراطیها از احتمال مذاکره» خط گفتگوی مستقیم میان ایران و آمریکا پس از عملیات وعده صادق را پیش کشیده و مینویسد:
بلافاصله پس از پاسخ نظامی ایران به حملات اخیر اسرائیل، زمزمههای احتمال مذاکره با آمریکا افزایش پیدا کرد. اگرچه ایران و آمریکا انجام چنین مذاکراتی را تکذیب کردند، اما آیا امروز بهترین فرصت برای اقدام به مذاکره مستقیم نیست؟ ایران این برتری را که با عملیات ۲۶ فروردین به دست آمد، برای چه کاری نیاز دارد؟ قرار است نگه داشته شود تا روزی که دوباره آنها احیانا با یک عملیات متقابل، ورق را برگردانند؟ تصور آنها از آینده چیست؟ کدام کشوری همیشه در موضع برتری مانده و از آن خارج نشده است؟ موضع برتری اگر به کار گرفتن امتیاز در دیپلماسی نخورد، قرار است به چه کار بیاید؟ البته به این پرسش تنها یک دسته جواب روشنی خواهند داد؛ آنهایی که بدون ترس و واهمه میگویند: «ما قصد داریم این شرایط برتری را ادامه دهیم تا به یک جنگ فراگیر وارد شده و کار را یکسره کنیم». آیا در میان جریان رادیکال، کسی هست که بتواند به این صراحت دست به چنین اعترافی بزند؟
روزنامه هممیهن نیز همین خط خبری را پیش برده و در گفتگو با سیدمحمد صدر اجرای برجام و FATF اولویت نظام را اولویت اصلی کشور خواهنده است؛ در بخشی از این گفتگو آمده است:
در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطلمانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حلوفصل نشود، ما از تحریمها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.
الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکاییها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شدهاست که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیدهنشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.
انتشار این دست اخبار از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکاییها(رسانههای فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبونهای رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به آغاز مذاکراتی است که با دادن مشوقهایی ایران را در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا مهار کند. بهعبارتیدیگر آمریکاییها پس از مشاهده ضرب دست ایران در عملیات وعده صادق به این نتیجه رسیدهاند که افزایش فشار بر ایران کارکرد خود را ازدستداده و تنها گزینه فعال روی میز گفتگو است.
در حال حاضر این سوال مطرح است که این جریان چرا تجربه های گذشته را مدنظر داشته و باور نمی کند که دشمنی امریکا با مذاکره برطرف نمیشود؟ واقعیت آن است که آمریکا دنبال منافع خودش در ایران است. از دیگر سو در شرایطی که عملیات وعده صادق علاوه بر نشان دادن قدرت سخت جمهوری اسلامی و اراده ملت ایران و قدرت نرمی را نیز میان جبهه مقاومت و تمامی مخالفان جبهه استکباری خلق کرده سخن گفتن از ترس برخی کشورهای منطقه از ایران امتداد دادن عملیات روانی صهیونیست بوده و تکرار آن شائبه دار می باشد.