ساپيوسکشوال چيست؟ نشانه هاي آن
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۷۸۶۳۷
خبرگزاري آريا -
تعريف شخصِ ساپيوسکشوال
شخصِ ساپيوسکشوال کسي است که براي برقراري رابطهٔ جنسي، بيش از هر چيز ديگري هوش و ذکاوت طرف مقابلش را ملاک قرار ميدهد.
پيش از هر چيز بهتر است ببينيم معناي اين واژه چيست. ساپيوسکشوال، به انگليسي Sapiosexual، از دو کلمهٔ «Sapiens» به معناي باهوش يا خردمند، و «Sexual» تشکيل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به بيان بهتر، اين شخص بيشتر از آنکه به ظاهر زيبا و ديگر ويژگيهاي اينچنيني اهميت بدهد، بهدنبال يافتن ويژگي يادشده در طرف مقابلش خواهد بود.
اشخاص ساپيوسکشوال، به واسطهٔ مغز و ذهنيات طرف مقابلشان تحريک ميشوند و بينش و فراست او برايشان هيجانانگيز و مجذوبکننده است. آنها به پيدا کردن کساني گرايش دارند که ذهني نافذ، کنجکاو و جسور (به اين معنا که از مطرح کردن پرسشها و مسائل غيرمتداول واهمهاي نداشته باشند) دارند.
ساپيوسکشوال، نوعي تمايل جنسي است و نبايد با گرايش جنسي (دگرجنسگرا، همجنسگرا و …) اشتباه گرفته بشود.
جذاب ترين ويژگي يک انسان که او را از سايرحيوانات ممتاز ميکند چيزي نيست جز "خرد" . و انسانهاي خردمند در وهله اول جذب شعور يکديگر ميشوند ؛ به قولي قبل از هر چيز بايد ثابت شود که طرف چقدر مميزه انساني دارد تا بعد برسيم به ساير ويژگي ها.
به افرادي که عاشق مغز هم ميشوند ساپيوسکسوال Sapiosexual گفته ميشود.
به طور کلي نوع جديدي از تمايلات جنسي (با گرايش اشتباه نگيريد) به رسميت شناخته شده که تحت عنوان ساپيوسکسوال از آن استفاده ميشود.
ساپيوسکسوال به افرادي گفته ميشود که به تفکرات افراد و هوش آنان علاقمند ميشوند و از آن لذت جنسي ميبرند و چنانچه آميزش هم در کار باشد مفهوم و مضمون کامل مي شود..!
روانپزشکان مي گويند: به طور سنتي، زنان باهوشتر از مردان بوده و از اين رو آنها همواره به دنبال مردا هوشمند و خردمند مي باشند. اما رابطه زن و مرد بر اساس نياز به حمايت (عمدتاً) فيزيکي مرد آغاز مي شده است. ولي اکنون که زنان از لحاظ اجتماعي و فيزيکي قادر به انجام کارهاي مشابه با مردان هستند، بنابراين بيش از هر زماني نيازمند تحريک فکري توسط مردان باهوش و فرهيخته مي باشند.
نشانه هاي افراد ساپيوسکشوال
نشانه هاي افراد ساپيوسکشوال
1. هوش و خرد بالا، در کنار گفتوگوهاي مفهومي، موجب تحريک اشخاص ساپيوسکشوال ميشود و برايشان الهامبخش است
بيشتر ما از گفتوگويي خوب که هدفي را دنبال کند لذت ميبريم، اما تفاوتي که شخص ساپيوسکشوال با ديگران دارد اين است که طي روندي روزانه، به گفتوگو با کسي که خودش انتخاب کرده است نياز دارد. اگر اين خواستهاش برآورده نشود، احساس کمبود خواهد داشت. کساني که دربارهٔ افکار يا پرسشها يا اطلاعاتشان دربارهٔ زندگي صحبت ميکنند، تحسين اين اشخاص را برخواهند انگيخت و در نظرشان جذابيت ويژهاي پيدا خواهند کرد.
2. مدرک علمي اهميتي براي اشخاص ساپيوسکشوال ندارد و مهمترين ملاکشان، هوش و ذکاوت است
اين اشخاص عادت دارند بادقت و تعمق بيشتري شخصيت سايرين را زير نظر بگيرند. اگر در پس ظاهر آراسته و زيباي ديگران دانش و ذکاوت پيدا نکنند، حضور در کنار آنها برايشان کسلکننده خواهد بود. حتي تصور اينکه با چنين کسي زير يک سقف بروند، برايشان دشوار است. اشخاص ساپيوسکشوال، بيش از آنکه به ميزان درآمد يا شغل و ديگر مسائل اينچنيني توجه کنند، هوش و ذکاوت طرف مقابلشان را ملاک انتخاب خود قرار ميدهند.
3. عاشق مباحثه هستند
اگر کسي آنها را به شرکت در مباحثهاي بخصوص دعوت کند، با احساس تعمق بيشتري جذب آنها خواهند شد. در واقع در آنها طرفصحبتي را خواهند يافت که هميشه توانايي وسعت بخشيدن به دايرهٔ تفکرشان را خواهد داشت و از استفاده کردن دانششان براي امتحان کردن يا متقاعد کردن ديگران واهمهاي نخواهند داشت. شخص ساپيوسکشوال با دادن القابي مانند يکدندگي يا رياکاري آنها را قضاوت نخواهد کرد و اشتياق و عطششان براي گفتوگوهاي هوشمندانه را تحسين خواهد کرد.
4. جذابيت ظاهري را هم تحسين ميکنند، اما به گفتوگو علاقهٔ بيشتري نشان ميدهند
مشخصا براي اينکه جذب کسي بشويد، جذابيت ظاهري او هم اهميت دارد و نميتوان اين مسئله را انکار کرد. اما اشخاص ساپيوسکشوال، نميتوانند صرفا به ظاهر زيبا بسنده کنند. مسئله کليدي براي آنها، گفتوگو کردن است و هر چقدر هم کسي زيبا باشد، اگر نتواند با گفتوگوهاي هدفمند به دانش اين اشخاص بيفزايد، بهسرعت برايشان کسلکننده خواهد شد.
5. اشخاص ساپيوسکشوال هر چه بيشتر کسي را بشناسند، بيشتر جذبش خواهند شد
برخلاف انسانهاي معمولي که احتمالا در نگاه اول شيفتهٔ يکديگر ميشوند، اشخاص ساپيوسکشوال بهتدريج درگير رابطه ميشوند. در واقع آنها تمايل دارند براي پي بردن به عمق وجود ديگران و دانش و هوش بالايشان زحمت بکشند. کسي که شايد نتوان گفت جذابترين شخص در جمع است، اما از رفتار و سکناتش اين طور بربيايد که نوعي شيفتگي و عطش براي زندگي و مسائل مختلف دارد، بيشترين جذابيت را براي ساپيوسکشوالها دارد و تمام تلاششان را ميکنند تا خودِ واقعيِ او را بيشتر و بيشتر درک کنند. بهمرور زمان و با پي بردن به دانش، هوش، هوش هيجاني، شيوهٔ منحصربهفرد صحبت کردن و رويکردشان در حل کردن مشکلات مختلف، بيشتر جذب او خواهند شد. اين اشخاص تمايل دارند مسير منتهي به هدف را آهسته و پيوسته طي کنند.
6. از گفتوگوهاي کوتاهمدت بيزار هستند
اگر نتوانند با کسي گفتوگويي مفهومي و بلندمدت داشته باشند، از بودن در کنار او احساس خوشايندي نخواهند داشت. گفتوگوي سرسري کابوس آنهاست و بهجاي گوش دادن به کسي که بهعنوان مثال ميخواهد دربارهٔ سردي يا گرمي هوا صحبت کند، ترجيح ميدهند در خلوت و سکوت خودشان سر کنند. بيشتر کساني تحسين اشخاص ساپيوسکشوال را برميانگيزند که با استفاده از دانش و ذکاوتشان به گفتوگو شاخ و برگ بدهند و با مطرح کردن سؤالها و ايدههاي مختلف، آن را به گفتوگويي ثمربخش تبديل کنند.
مفهوم ساپيوسکشوال
7. رفتارها و صحبتهاي احمقانه و پرخاشگرانه اشخاص ساپيوسکشوال را بهشدت ناراحت ميکند
اشخاص ساپيوسکشوال به هيچ عنوان نميتوانند کساني را که ميخواهند با پرخاشگري و بهزور حرفشان را به کرسي بنشانند تحمل کنند؛ همينطور مردان و زناني را که نوعي حماقت از گفتار يا رفتارشان برميآيد و بهسادگي، از موضعشان کناره ميگيرند. در مقابل، جذب کساني ميشوند که در کمال آرامشخاطر با موقعيتهاي دشوار روبهرو ميشوند و با اتکا به ذکاوتشان آن را حل ميکنند. کساني تحسين آنها را برميانگيزند که توانايي جدا کردن احساسات از منطق را داشته باشند و بههنگام خارج شدن اوضاع از کنترل، از کوره در نروند.
8. اشخاص ساپيوسکشوال جايي مثل کتابفروشي را براي ملاقات با ديگري، به کافيشاپ و امثال آن ترجيح ميدهند
اين اشخاص ترجيح ميدهند اولين قرار ملاقاتشان با جنس مخالف در جايي مثل کتابفروشي اتفاق بيفتد و هميشه رؤياي چنين ملاقاتي را در سر دارند. براي شخص ساپيوسکشوال، کتابفروشي به منزلهٔ مکاني است که در آن قادر خواهد بود کسي را پيدا کند که از لحاظ ذهني و طرز تفکر متعاليتر از انسانهاي معمولي است. بهعلاوه، مکانهايي مثل کتابفروشي ميتوانند الهامبخش شروع بحثها و گفتوگوهاي مفهوميتر بشوند.
9. اين اشخاص معمولا شنوندههاي فوقالعاده خوبي هستند
آنها عاشق اين هستند که از ديگران چيزي ياد بگيرند، به همين خاطر هميشه سعي ميکنند شنوندههاي خوبي باشند و در اين کار مهارت دارند. کسي که براي شخص ساپيوسکشوال حائز اهميت است، با صحبت کردن دربارهٔ مطلب جديدي که ياد گرفته است يا برايش مجذوبکننده بوده است، تحسين او را برخواهد انگيخت. چنين گفتوگويي اطلاعاتش را بيشتر خواهد کرد. بهعلاوه، ديدن اينکه کسي با شيفتگي دربارهٔ علمش به چيزي بخصوص صحبت ميکند، برايش بسيار جذاب است. او ميتواند ساعتها بدون اينکه احساس خستگي کند، به صحبتهاي چنين کسي گوش بدهد.
10. جملهبندي درست و رعايت قواعد دستوري براي اين اشخاص بسيار اهميت دارد
يکي ديگر از نشانههاي رايج اشخاص ساپيوسکشوال اين است که جملهبنديهاي نادرست يا رعايت نکردن قواعد دستوري در پيامهاي متني ديگران را نميتوانند تحمل کنند. در صورت مواجه با چنين سبک نگارشياي، بهاحتمال زياد، از ادامهٔ تبادل پيام خودداري خواهند کرد.
11. صِرف مطالعهٔ زياد برايشان به معناي باهوش بودن طرف مقابل نيست
بيشتر مردم دانش يا سواد بالا را به معناي اطلاعاتي ميدانند که کسي از موضوعات محسوس يا درکشدني دارد. اين در حالي است که براي شخص ساپيوسکشوال، صِرف چنين دانشي مجذوبکننده نيست. ويژگيهايي چون هوش هيجاني و خودآگاهي براي او جذابيت بيشتري دارند و بيش از همه شيفتهٔ کساني ميشود که درک خوبي از احساساتشان دارند و با اتکا به قدرت ذهني، از پس موقعيتها و مسائل مختلف برميآيند. او در اينگونه ويژگيها نوعي پختگي پيدا ميکند و از آن لذت ميبرد.
12. هميشه بهدنبال يادگيري هستند
فکر اينکه وقت کافي براي نشستن در خانه و ديدن برنامههاي مستند آموزنده داشته باشد، براي شخص ساپيوسکشوال ايدهآل است. او شيفتهٔ هر چيزي است که ذهنيات و تفکراتش را گستردهتر کند و وسعت ببخشد و هميشه بهدنبال موقعيتهايي براي يادگيري و پيشرفت است و معمولا سعي در برقراري ارتباط با کساني دارد که به نظرش باهوشتر ميآيند؛ چراکه ميتواند از آنها چيزهاي تازه ياد بگيرد. يکي از علايق او ميتواند شرکت در سخنرانيهاي مباحثي باشد که چندان با آنها آشنايي ندارد. اين مسئله ميتواند او را به چالش بکشد. کسب اطلاعات دربارهٔ موضوعات ناشناخته برايش لذتبخش است.
اگر کسي که براي شخص ساپيوسکشوال حائز اهميت است، چنين علاقهاي به يادگيري نداشته باشد، به احتمال زياد، رابطهشان چندان به درازا نخواهد کشيد.
گردآوري: بخش روانشناسي بيتوته
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۷۸۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مداخله بههنگام، راه کنترل نشانههای اوتیسم
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روشهای زیادی برای کاهش علائم و افزایش تواناییهای فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانههای رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات بههنگام میتوانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقصهایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبتهای اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته میشود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر میگذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز میشود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت.
برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخلههای آموزشی و رفتاری طولانی مدت میتوان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز میشود که اگر اطرافیان کودک با نشانههای رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات بههنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه میتوانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روشهای زیادی برای کاهش علائم و افزایش تواناییهای فرد مبتلا وجود دارد، به نظر میرسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روشهای درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
نقش و تأثیر خانوادهها در تشخیص اختلال اوتیسم فرزندانامیر سالار شریفی، روانشناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار میکند: اولین افرادی که میتوانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانوادهها هستند.
وی با بیان اینکه خانوادهها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، میافزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانههایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.
این آهنگساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه میدهد: بهطور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا میکنند و فقدان انجام فعالیتهای معمول میتواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمیگوید، میتواند نشانهای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.
شریفی عنوان میکند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیریهای حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بیتابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازیهایی که اقتضای سن فرزندان است، میتواند از دیگر نشانههای اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.
وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیفهای گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانههای این اختلال را دارا باشد، اضافه میکند: هرچه بروز و ظهور نشانهها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیفتری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبهرو خواهیم بود.
این روانشناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانوادهها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان میکند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، میتوانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمیگیرد و این زمان طلایی از دست میرود.
شریفی میافزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورونهای کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباطگیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطافپذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق میافتد که سبب بهبود عملکرد آنها میشود، نیاز است با مداخلههای زودهنگام و اقدامات برنامهریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.
وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان میکند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمانهای خصوصی آزمونهایی مجازی را در صفحه موتورهای جستوجوگر ایجاد کردهاند که خانوادهها میتوانند با شرکت در این آزمونها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانههای اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.
دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمونهای مجازی اکتفا کرد، میگوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگیها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیقتر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.
شریفی در خصوص هزینههای غربالگری عنوان میکند: استفاده از آزمونهای مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینهای برای خانوادهها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانوادهها باید هزینهای را پرداخت کنند.
تشخیص اولیه اختلال اوتیسم با انجام غربالگری / زمان طلایی تشخیص اوتیسم را از دست ندهیدمعصومه یزدانیپور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمیتواند به صورت اختیاری علائم و نشانههای اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار میکند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانهها مربوط به مسئلههای عصب شناختی است که باعث میشود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.
وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمیتواند سبب کنترل نشانههای اوتیسم در افراد شود، میافزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریعتر وارد فرایند درمان میشود و مراحل آن را طی میکند.
این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد بهویژه کودکان وجود دارد، ادامه میدهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوتهای رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، میتواند نشانههایی از اختلال اوتیسم باشد.
یزدانیپور عنوان میکند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله بههنگام از دست میرود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت میگیرد.
وی اضافه میکند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد همسن و برقراری ارتباط با آنها در قالب کلاسهای آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر همسنوسالان میشود، اما بهطور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست دادهایم و باید در صورت تشخیص، مداخله بههنگام صورت گیرد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان میکند: منظور از مداخله بههنگام، برگزاری دورههای درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطافپذیری بیشتری دارد و با انجام تمرینهای درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار میشود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.
یزدانیپور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار میشود، صورت میگیرد، میافزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک میشوند و با ارجاع دادن او به متخصص روانشناس و روانپزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام میگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین ابزار روانشناسها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح میکند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا میتوانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندیهای فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمونهای دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیصهای بالینی مورد استفاده قرار میگیرند.
بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت میکنیم، منظور مداخلههای بههنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانههای این اختلال میشود، برای مثال با مداخله زودهنگام میتوان بیشتحریکی و کمتحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمیتوان به صورت کامل شدت نشانههای فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.
تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانههای این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.
کد خبر 747069