به نقل از «الف»

پاسخ احتمالی روسیه به جنگ میان ایران و آمریکا چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۹۶۶۴۴

تابناک نوشت: ورود احتمالی یکی از نیروهای اصلی رقیب هسته ای آمریکا که در تلاش برای بی ثبات کردن ایالات متحده از طریق دخالت در انتخابات و سایر ابزارهای مخفیانه است، قطعا باعث افزایش تنش ها با ایران خواهد شد. چنین مداخله ای احتمالا در قالب انتقال پنهان تسلیحات صورت می گیرد، اما ممکن است در صورت درخواست ایران شامل اعزام سربسته نظامی - همانند سوریه - نیز باشد، و روسیه همچنین پیش بینی کرده است که ایالات متحده در تلاش برای تغییر اجباری به رژیم نیز باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از دیدگاه روسیه، ایران یک فاکتور ژئواستراتژیک ارزشمند برای خنثی سازی سلطه ایالات متحده در خاورمیانه و در نتیجه توانایی این کشور برای تاثیر در قیمت جهانی نفت و گاز به زیان روسیه است. ایران همچنین توانایی ایالات متحده را برای تخصیص منابع خود به منظور فشار به روسیه برای ورود به نظم بین المللی تحت رهبری ایالات متحده محدود می کند.

خیزش نفوذ روسیه در خاورمیانه فراتر از سوریه، به شکلی هشدار دهنده به واسطه تعلیق انتقال سامانه دفاع موشکی S-400 به ترکیه، بازتاب داده میشود. این سیستم تسلیحاتی به شکلی حیاتی حتی برای برای پیشرفته ترین هواپیماهای نظامی ایالات متحده هم خطرناک است. گزارش های ضد و نقیضی در هفته های اخیر این مساله را مطرح کرده که حتی ممکن است روسیه قصد داشته باشد این سامانه را به ایران نیز ارائه دهد. قطر هم در ماه های اخیر در مورد امکان دستیابی به این سیستم با روسیه تعامل داشته است.

روسلان مامدوف، هماهنگ کننده برنامه خاورمیانه و شمال آفریقا در شورای حقوق بین الملل روسیه، در مصاحبه ای اخیر اظهار داشت که روسیه مایل است از رویارویی با ایالات متحده بر سر مساله ایران خودداری کند. با این حال، روسیه می خواهد اتحادیه اروپا ابتکار خود INSTEX را برای فعال کردن شرکت های اروپایی در جهت دور زدن تحریم های ایالات متحده علیه ایران اجرایی کند. مامدوف INSTEX را نه تنها به عنوان یک راه بالقوه برای نجات توافق هسته ای ایران بلکه همچنین مقدمه ای برای پایان دادن به هژمونی ایالات متحده در سیستم مالی جهانی توصیف کرد.

او اشاره کرد که روسیه منافع متفاوتی نسبت به ایران دارد. این که روسیه می خواهد ارتش "باثبات، سکولار و قوی" در سوریه حاکم باشد و نه پایگاه نیروهای پروکسی ایرانی در آنجا یا حتی در لبنان یا عراق. او اظهار داشت که روسیه از تحریم های ایالات متحده بر ایران بهره می برد، زیرا منابع محدودتر ایران، به معنی ظرفیت کمتر ایران برای حفظ نفوذ در سوریه است. تحریم ها همچنین شرکت های نفتی روسیه را نیز بهره مند میکند.

مامدوف این مساله را با تأکید بیان کرد که اگرچه بین اهداف روسیه و ایران تفاوت وجود دارد، این امر به نفع روسیه نیست که ایران بی ثبات باشد. یک ایران پایدار و باثبات برای روسیه نه تنها در خاورمیانه بلکه در قفقاز و افغانستان هم مهم است. او اطمینان داد که روسیه منافع اسرائیل را در سوریه در مقابل ایران درک کرده و به آن احترام میگذارد هرچند که اقدام اسرائیل در ساقط کردن هواپیمای نظامی روسیه در سپتامبر 2018 در آسمان سوریهبین دو طرف اصطکاک ایجاد کرد. به نظر می رسد روسیه علاقمند به کاهش تنش بین ایران و اسرائیل داشته باشد. اما اگر یک درگیری نظامی تمام عیار بین دو طرف رخ دهد، روسیه ممکن است "واکنش خود را بازبینی کند".

به گفته استفان بلانک، استاد امنیت ملی روسیه در کالج نظامی ارتش ایالات متحده از سال 1989 تا 2013:

«من فکر می کنم [مقامات خاصی در ایالات متحده] علاقه مند به سرنگونی دولت ایران هستند. من معتقد نیستم که مقامات ایالات متحده واقعا خواهان جنگ با ایران هستند، اما ممکن است ایران را به گوشه ای رینگ ببرند و بعد از آن چه کسی می داند که ایرانی ها چه کاری ممکن است انجام دهند. ایران ممکن است از طریق حزب الله و حماس به اسرائیل حمله کرده و تلاشی برای باز کردن یک جبهه دوم را آغاز کند. من فکر می کنم روسیه تلاش خواهد کرد که ایران را از حمله به اسرائیل منع کند؛ زیرا نمی خواهد ایران وارد جنگی شود که آن را خواهد باخت. آنچه روسیه انجام می دهد، حمایت دیپلماتیک و اقتصادی از ایران در برابر ایالات متحده؛ انتقال تسلیحات، آشکار یا پنهان، [شامل] تسلیحات هوایی، دفاع هوایی، و موشک های با برد کوتاه و متوسط است.»

بلانک در تحلیلی در اکتبر 2017 برای بنیاد جیمستون نوشت: "منافع استراتژیک روسیه منجر به ارتقای خصومت ایران و آمریکا است و نه همکاری. خصومت ایرانی-آمریکایی مانع [تسلط امنیتی آمریکا در خاورمیانه] میشود و به روسیه اجازه نفوذ بیشتر از طریق حمایت از یک سیستم تنش کنترل شده که به نفع کرملین است. را میدهد "

شلومو بروم، کارشناس ارشد پژوهشگاه مؤسسه مطالعات امنیت ملی دانشگاه تلآویو، در مرکز اقدامات پیشرفت آمریکا در روز 11 ژوئن، گفت که روسیه در صورت وقوع جنگ با ایران، مداخله نظامی نخواهد کرد. اما، به جای آن، به دنبال بهره برداری از مزایای بالقوه جنگ پس خاتمه و نتیجه گیری آن خواهد بود.

در یک تحلیل مختصر بلافاصله پس از این رویداد، من اشاره کردم که با توجه به وابستگی روسیه به نیروهای زمینی ایران برای حفظ حکومت اسد، یک درگیری بین ایالات متحده-ایران و اسرائیل شامل رویدادهای نظامی در سوریه و لبنان خواهد بود، و احتمالا تأثیر عمده ای بر منافع روسیه در سوریه دارد. حداقل هزینه های مربوط به این امر این است که تعهدات نظامی افزایش حضورارتش روس در سوریه را افزایش خواهد داد.

او پاسخ داد، "موافقم" و سپس اظهار داشت که ارائه کمک نظامی روسیه به ایران، شرایط توافق هسته ای را نقض خواهد کرد. او اذعان کرد که ایران می تواند چنین کمک هایی را به صورت مخفی دریافت کند اما اظهار داشت که این کار آن هم بدون شناسایی شدن، دشوار است.

ایالات متحده در عین حال تعهد خود را نسبت به این توافقنامه لغو کرده است، آن هم در حالی که آمریکا تحریم ها را گسترش می دهد و ایران هم غنی سازی اورانیوم و فعالیت های مرتبط با آن را فراتر از مجوز توافقنامه برده است. سیاستگذاران ایالات متحده باید توجه داشته باشند که هر گونه تلاش تهاجمی برای پیگیری مقابله با ایران، با توجه به تجربه جنگ های قبلی، ممکن است فراتر از کنترل ایالات متحده رفته و پای تا قدرت های هسته ای رقیب مانند روسیه را نیز به ماجرا باز کند.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۹۶۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) A-۱۰ Thunderbolt II؛ «گراز» ترسناک نیروی هوایی آمریکا

وزیر نیروی هوایی ایالات متحده تصریح کرده است که حداقل یک کشور علاقه‌مند به خرید جت‌های A-۱۰ Thunderbolt II مازاد است.

به گزارش روزیاتو، فرانک کندال در نشستی در کاپیتول هیل اظهار داشت که «حداقل یک کشور علاقه خود را ابراز کرده است»، اما فاش نکرد که کدام کشور. کندال در ادامه توضیح داد که هر کسی که Warthog‌های مستعمل را بخرد، عملیاتی نگه داشتن این هواپیما‌ها برایش دشوار خواهد بود.

اوکراین نیست

این جت بسیار شناخته شده به دلیل ظاهر زشتش نام مستعار “Warthog”یا گراز را به خود اختصاص داد و به خاطر صدای خاص توپ Gatling ۳۰ میلی متری GAU-۸/A Avenger که روی دماغه نصب شده بود، معروف شده است. محبوبیت این هواپیما در میان نیرو‌های زمینی، کهنه سربازان، مردم و کنگره باعث شده تا آن را بسیار طولانی‌تر از آنچه در ابتدا در نظر گرفته شده بود، در سرویس نگه دارند.

نیروی هوایی ایالات متحده بیش از سه دهه است که تلاش می‌کند از شر A-۱۰ خلاص شود، جنگنده‌های که به طور رسمی با نام Thunderbolt II شناخته می‌شود. اگرچه این جت – که برای حمله به ستون‌های تانک دشمن در سناریوی جنگ جهانی سوم طراحی شده بود – در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ عملکرد خوبی داشت، نیروی هوایی مدت‌هاست که می‌خواهد موجودی هواپیما و A-۱۰ Warthog‌های خود را با جنگنده بمب‌افکن‌های جدیدتر جایگزین کند. این موضوع بسیار طولانی شده و جایگزین پیشنهادی از F-۱۶ Fighting Falcon به F-۳۵ Lightning II تغییر پیدا است.

وقت رسماً به پایان رسیده است و نیروی هوایی ایالات متحده A-۱۰‌های خود را با نرخ حدود ۴۰ تا ۵۰ فروند در سال بازنشسته می‌کند و هدف آن این است که این جت مورد احترام تا سال ۲۰۲۹ به طور کامل از سرویس خارج شود. اما مدافعان اصرار دارند که کشور‌های دیگر ممکن است بخواهند این جنگنده‌های قدیمی را در اختیار بگیرند. یکی از نامزد‌های آشکار اوکراین است که در برابر یک حمله سنگین و مکانیزه قرار گرفته که (در نگاه اول) میدان مناسبی برای این جتِ تانک کش است.

مشکل این است که پدافند هوایی – همانطور که در اوکراین مشخص شده – چنان مرگبار شده است که آینده یک هواپیمای سرنشین دار که در ارتفاع پایین و بر فراز میدان نبرد پرواز می‌کند در بهترین حالت مبهم است. اوکراین با تهدیداتی مواجه است که نیروی هوایی ایالات متحده آن را به عنوان یک تئوری برای مبارزه‌های آینده در نظر می‌گیرد. کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، که در مقابل جلسه کمیته نیرو‌های مسلح مجلس نمایندگان حاضر شده بود، به قانونگذاران گفت که اوکراین برای خرید A-۱۰ Warthog “علاقه زیادی ابراز نکرده است. ”

ویژگی‌های جت جنگنده A-۱۰ Thunderbolt II

نقش اصلی: پشتیبانی نزدیک هوایی، کنترل هوایی هوابرد، عملیات نجات و جستجوی رزمی

سازنده: Fairchild Republic Co.

موتور: دو موتور توربوفن General Electric TF۳۴-GE-۱۰۰

پیشرانه: هر موتور ۹،۰۶۵ پوند

طول: ۱۶.۱۶ متر

ارتفاع: ۴.۴۲ متر

طول بال ها: ۱۷.۴۲ متر

سرعت: ۰.۵۶ ماخ یا ۶۷۰ کیلومتر در ساعت

سقف پروازی: ۴۵،۰۰۰ پا (۱۳،۶۳۶ متر)

حداکثر وزن در هنگام بلند شدن: ۲۲،۹۵۰ کیلوگرم

برد: ۱،۲۸۰ کیلومتر

تسلیحات: یک توپ گاتلینک هفت لوله‌ای ۳۰ میلیمتری GAU-۸/A، تا ۱۶۰۰۰ گلوله (۷۲۰۰ کیلوگرم) از تجهیزات تهاجمی ترکیبی روی هشت نقطه سخت زیر بال‌ها و سه ایستگاه نصب زیر بدنه، از جمله بمب‌های ۲۲۵ کیلوگرمی Mk-۸۲ و ۹۰۰ کیلوگرمی Mk-۸۴، بمب‌های خوشه‌ای آتش زا، مهمات ضد مین، موشک‌های AGM-۶۵ Maverick، بمب‌های با هدایت لیزری و جی پی اس، راکت‌های ۲.۷۵ اینچی هدایت لیزری و غیرهدایت شونده، منور‌های دفاعی مادون قرمز، ابزار‌های ضد جنگ الکترونیک، غلاف‌های جمینگ، منور‌های بصری و موشک‌های AIM-۹ Sidewinder

تعداد خدمه: ۱ نفر

سال معرفی: مارس ۱۹۷۶

هزینه هر فروند: ۹.۸ میلیون دلار

تعداد فروند‌های موجود: حدود ۲۸۱ فروند

اگر اوکراین نیست، پس چه کشوری است؟

بنابراین، اگر اوکراین نیست، طرف علاقه‌مند به A-۱۰ Warthog‌ها کیست؟ بیایید لیست مظنونان را بررسی کنیم.

لهستان

لهستان هم مرز با اوکراین است و در طول چندین قرن گذشته بار‌ها توسط روسیه مورد تهاجم و اشغال قرار گرفته است. روسیه بار‌ها لهستان را تهدید کرده و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، مشروعیت دولت لهستان را به چالش کشیده است… همان کاری که قبل از حمله به اوکراین با این کشور انجام داد. در نتیجه، لهستان درگیر بزرگترین جمع آوری تسلیحات در اروپا شده است. این کشور در حال خرید تانک‌های اصلی M۱A۲SEPv۳ آبرامز، کامیون‌های راکت انداز M۱۴۲ HIMARS، هواپیما‌های F-۳۵، موشک‌های دفاع هوایی پاتریوت، هلیکوپتر‌های آپاچی و سایر تجهیزات آمریکایی است. آیا این خرید‌ها می‌تواند شامل A-۱۰ نیز باشد؟

کره جنوبی

کره جنوبی با یک حریف به شدت مسلح (هر چند فقیر) در قالب همسایه اش، کره شمالی روبرو است. کره شمالی تانک و خودرو‌های زرهی دارد، اما مشخص نیست که چه تعداد از آن‌ها واقعا عملیاتی و کارآمد هستند، و اینکه آیا این کشور می‌تواند سوخت آن‌ها را تامین کند یا خیر. A-۱۰‌ها می‌توانند در مناطق مرزی کوهستانی بین دو کشور بسیار کارآمد باشند، از دره‌ها بالا آمده و خود را مخفی کنند و قبل از ناپدید شدن ایمن در پشت یال‌های مجاور به نیرو‌های مکانیزه کره شمالی حمله می‌کنند. نیروی هوایی ایالات متحده یک اسکادران از A-۱۰‌ها را در کره جنوبی، اسکادران ۲۵ جنگنده در پایگاه هوایی اوسان، مستقر دارد و سئول ممکن است بخواهد این توانمندی را پس از سال ۲۰۲۹ نیز حفظ کند.

تایوان

تایوان در معرض تهدید تهاجم از جانب چین قرار دارد – رویدادی که در آن ترابری آبی خاکی به سمت جزیره جریان پیدا کرده، هلیکوپتر‌های مملو از نیرو‌های تهاجمی هوایی در سراسر تنگه تایوان به پرواز درآمده و ترابری سنگین مملو از چتربازان خواهد بود که پایگاه‌های هوایی و فرودگاه‌ها را هدف قرار می‌دهند. هر یک از این سه حالت ترابری تهاجمی، روز بدی را در مقابل یک A-۱۰ نیروی هوایی خواهند داشت. تایوان دارای امکانات مناسب برای محافظت از A-۱۰‌ها در برابر رگبار‌های موشکی در آغاز تهاجم (از جمله کوهی با پایگاه هوایی در داخل آن) و قطار‌هایی برای استفاده از بزرگراه‌های محلی برای به پرواز درآوردن و بازیابی این جت‌های جنگنده است.

مصر

مصر سابقه طولانی در استفاده از تجهیزات نظامی آمریکایی (از جمله تانک‌های M۱A۱) و تقویت قدرت نظامی خود برای راضی نگه داشتن نیرو‌های مسلح دارد. این کشور همچنین با ارتشی قدرتمند خود را رهبر جهان عرب می‌داند. در نقطه اتصال آسیا و آفریقا، مصر با دو کشور جنگ زده سال‌های اخیر هم مرز است: لیبی و سودان. A-۱۰ می‌تواند به این کشور کمک کند تا در مرز‌های طولانی با هر دو کشور که عمدتاً بیابان خشک و غیرقابل سکونت هستند، گشت زنی کند.

ویتنام

ویتنام با چین مرزی به طول حدود ۱،۳۰۰ کیلومتر دارد و در سال ۱۹۷۹ با همسایه شمالی خود جنگی کوتاه، شدید و بی‌رحمانه انجام داد. همچنین این کشور با بازی قدرت چین در دریای چین جنوبی مخالف است، جایی که چین ادعای حاکمیت بر ۹۰ درصد از این دریا را دارد، ادعایی که با مخالفت کشور‌های همسایه همراه شده است. ویتنام ارتش نسبتاً بزرگ، اما کم بودجه‌ای دارد و به انجام بیشترین کار‌ها با کمترین منابع عادت دارد، بنابراین جت‌های منسوخ شده‌ای مانند A-۱۰ برای این کشور دور از ذهن نیستند. A-۱۰ می‌تواند در یک جنگ زمینی دیگر برای حمله به ستون‌های زرهی چین یا در دریای چین جنوبی به عنوان یک هواپیمای گشتی مسلح که قادر به غرق کردن کشتی‌ها باشد، استفاده شود.

چهل سال پیش، یک سری از کشور‌ها می‌خواستند A-۱۰ Warthog را بخرند. حتی چین، در دهه ۱۹۷۰، آن را به عنوان بخشی از دکترین دفاعی “جنگ خلق” خود ارزیابی کرد. امروزه، با وجود منسوخ شدن این هواپیما در برابر موشک‌های مدرن، حداقل یک کشور همچنان می‌خواهد با آن‌ها پرواز کند.