به نقل از «وانا»

روایت دو کارشناس آمریکایی از شگرد واشنگتن برای پخش اخبار دروغ و ایجاد تنش

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۲۹۷۹۷۵

به گزارش وانانیوز، 

"دنیل بنجامین" هماهنگ کننده بخش مبارزه با تروریسم در دولت "باراک اوباما" و "استیون سیمون" از مدیران ارشد شورای امنیت ملی در بخش مبارزه با تروریسم در خاورمیانه در نوشتاری با عنوان "چگونه اخبار جعلی می تواند به یک جنگ واقعی منجر شود؟ " که در نشریه پولیتیکو انتشار یافته، افزودند: دو هفته پیش چه کسی نفتکش ها را دریای عمان بمبگذاری کرد؟ آیا واقعاً همانگونه که دولت "دونالد ترامپ" با اطمینان می گفت، این حمله کار ایران بود؟ یا کار عربستان سعودی، امارات متحده عربی یا اسراییل یا ترکیبی از این سه؟

چند روز پس از حملات ما مطمئن از اینکه چه کسی در این حملات دخیل است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر دو ما اعتقاد داشتیم این حملات می تواند نوعی عملیات «پرچم دروغین» (به عملیات هایی گفته می‌شود که توسط نهادهای نظامی، شبه نظامی، اطلاعاتی یا سیاسی به گونه‌ای انجام می‌شود که این تصور به وجود آید که گروه‌ها یا کشورهای دیگری این عملیاتها را انجام داده‌اند) در راستای تلاش بیگانگان برای ایجاد جنگ میان ایالات متحده و ایران باشد. ما حتی استدلال کردیم ویدئوی گرفته شده از ایرانیانی که در تلاش برای جدا کردن مین عمل نشده از بدنه کشتی هستند، فیلمی ساختگی است، درست مثل کلیپ "نانسی پلوسی" رئیس مجلس نمایندگان که او را مست نشان می داد.

خبر حمله به نفتکش ها در دریای عمان، یک عملیات "پرچم دروغین" بود که هدف آن متهم کردن ایران و به راه انداختن جنگ میان تهران و واشنگتن بود.

در ادامه مطلب درج شده در این نشریه آمریکایی می خوانیم: شاید شما هم همین احساس را داشتید، اما برای ما دو نفر، با ۳۰ سال پیشینه خدمات دولتی و نزدیک به ۲۰ سال کارشناس اندیشکده بودن، چنین ماجرایی تکان دهنده بود. بله ما هر دو از اعضای نظارت بر سیاست خارجی ایالات متحده هستیم، اما مطمئن نبودیم که آیا باید دولت خودمان را باور داشته باشیم یا نه.

این موضوع در واقع بیشتر از یک سراسیمگی بود. تصور کنید یک روز صبح بیدار شوید و بفهمید نظریه "الکس جونز" (میزبان تاک شوی رادیویی) درست بوده و ماجرای تیراندازی "دبستان سندی هوک" (یکی از خونین ترین حوادث تیراندازی در دبستانی در آمریکا که ۲۶ نفر کشته داشت) و حادثه ۱۱ سپتامبر یک توطئه داخلی بوده است.

تصور کنید این وضعیت برای شما که یک عمر بوی توطئه را از فاصله چند مایلی تشخیص می دادید، چگونه است.

و ما در این وضعیت تنها نبودیم در گفت وگو با همکاران پیشین، دریافتیم که بسیاری دیگر نیز این حملات خرابکارانه را عملیات «پرچم دروغین» می دانند.

به نظر این مقامات، دست داشتن سعودی ها یا دیگران در این بمبگذاری ها محتمل بود.

در نهایت، "شاهزاده محمد بن سلمان" هم در نقش رهبر تشویق یک جنگ، ایران را مسئول تمامی این خطرات خواند.

روشن نیست چرا ایران در حالیکه میزبان "آبه شینزو" نخست وزیر ژاپن است باید به نفتکش ژاپنی حمله ور شود!

همه این حوادث ناخوشایند، چشم های ما را به سوی یک واقعیت عمیق نگران کننده باز کرد: اپیدمی اخبار جعلی کنونی نه تنها سیاست ایالات متحده را تکان می دهد، بلکه می تواند به جنگ ختم شود و یا مانع پاسخ قاطع ملی به یک تهدید واقعی شود.

تا کنون، بحث عمومی درباره اخبار جعلی، بر سیاست داخلی و بویژه انتخابات متمرکز شده است. این موضوع به ویژه پس از دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ ریاست جمهوری و انتخاب ترامپ بالا گرفت.

اما پیام های جعلی اخبار مربوط به سیاست خارجی و امنیتی ممکن است بیش از آنچه فکرش را می کنیم، خطرناک باشد. اطلاعات نادرست در حوزه ژئوپولیتیک می تواند نه تنها به ضعف نهادهای ما منجر می شود بلکه خطر جنگی مرگبار را هم افزایش می دهد. بی شک اخبار جعلی برای مدت زمان طولانی یکی از ویژگی های روابط بین الملل بوده است، اما حالا وضعیت فرق می کند؛ فناوری پیشرفته ای وجود دارد که می تواند تصاویر و فیلم های متقاعد کننده ای را در کنار اطلاعات نادرست درهم آمیزد و این وضعیت برای یک دموکراسی با منافع جهانی یک فاجعه است.

بارزترین مثال این اخبار جعلی ارزیابی های اطلاعاتی نادرست دولت "جرج دابلیو بوش" درباره سلاح های کشتار جمعی عراق و ارتباطات خیالی رژیم "صدام حسین" و القاعده برای توجیه حمله واشنگتن به عراق بود.

آغاز جنگ ها بر پایه اظهارات دروغین، کسب و کار بدی است، اما اعتقادات فاسد دولت که از قضا رفتاری برحسب عادت است بر پایه دروغ هایی در مورد جنگ و صلح قرار دارد که خطرات بسیاری در پی دارد.

ما در این مورد هم دارای تجارب مستقیمی هستیم. در ماه اوت سال ۱۹۹۸، ما دو نفر در مورد مبارزه با تروریسم در شورای امنیت ملی کار می کردیم، زمانی که دو سفارت ایالات متحده در آفریقا توسط القاعده بمباران شدند.

دولت "بیل کلینتون" هم بر اساس اطلاعات قابل اعتماد، اردوگاه های آموزش تروریستی هدفمند در افغانستان و کارخانه سلاح های شیمیایی "الشیفه" در خارطوم را هدف قرار داد، جایی که گفته می شد "اسامه بن لادن" رهبر القاعده ساح های شیمیایی تولید می کند.

این حملات جنجال برانگیز شد، زیرا اطلاعات در مورد این کشتار هدفمند متناقض بود و شک و تردید عمومی در مورد تهدید تروریستی از یک سو و ماجرای رسوایی کلینتون و "مونیکا لوینسکی" در یک سوی دیگر این حملات را تحت الشعاع قرار داد.

در واقع کلینتون متهم شد در تلاش برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی در مورد رسوایی اخلاقی، این حملات به القاعده را ترتیب داده است.

امروز، سئوال این است که چه زمان اعتماد به دولت دشوارتر از همیشه بوده است.

بدون شک دولت ایالات متحده همواره از دستکاری اطلاعات برای آغاز یک جنگ استفاده کرده است.

اما در حال حاضر ما با فناوری و رهبری (ترامپ) روبرو هستیم که در آن دامنه دستکاری اطلاعات بسیار زیاد است. به راحتی می توان خرابکاری در نفتکش ها را از طریق یک ویدئوی ساختگی به کشوری نسبت داد و اخبار و گزارش های ساختگی در مورد تهدید روز افزون ایران و کره شمالی ایجاد کرد.

اما چیزی که مسلم است بسیاری از خطر آمیختگی قانون اساسی با پیشرفت های فناوری و سیاست کثیف آگاه هستند.

نظم راهبردی در معرض خطر جدی قرار دارد. سرکوب عمدی و برنامه ریزی برای تخریب اعتماد عمومی به نهادهای امنیتی ملی، به ویژه جامعه اطلاعاتی، اعتماد به دسترسی به اطلاعات درست را کاهش داده و این امر پیامدهای مهمی برای امنیت ما دارد.

هرچه رهبران ما در کاخ سفید و کنگره خود را بیشتر وقف از بین بردن این اعتماد کنند، ما بیش از پیش به گروگان هایی در دست فناوری بدل می شویم که هیچکس نمی داند چگونه کنترل می شود.

پولیتیکو یک سازمان روزنامه نگاری سیاسی مستقر در آرلینگتون واقع در ایالات ویرجینیا است، که مسایل، ایده‌ها و شخصیت‌های در پس سیاست و سیاستگذاری صحنه آمریکا و جهانی را پوشش می‌دهد و محتوای آن از طریق، تلویزیون، اینترنت، روزنامه و رادیو توزیع می‌شود.

این روزنامه در سال ۲۰۰۷ تاسیس شد و سردبیر کنونی آن "جان هریس" است.

 

منبع: وانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۲۹۷۹۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کارشناس صهیونیست: چرا نتانیاهو برای حمله به رفح معطل می‌کند؟

برخی از کارشناسان عبری زبان به این مسئله میپردازند که چرا نتانیاهو از همان آغار جنگ،‌ به گذرگاه رفح حمله نکرد و کنترل آن را در دست نگرفت و از همان ابتدا کار را یکسره نکرد.

سرویس جهان مشرق - هانان استاینهارت، نویسنده و کارشناس صهیونیستی بر این باور است که نتانیاهو به دلیل منافع شخصی خود تاکنون جنگ را به درازا کشانده است و اراده جدی برای نابودی حماس و تحت کنترل گرفتن غزه ندارد.

لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه‌ی سیاسی کشور از محتوای گزارش مذکور این متن را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش لزوماً مورد تأیید مشرق نیست

این کارشناس عبری زبان در گزارش خود می نویسد:

«حقایق معلوم است، ارتش اسرائیل بیش از دو ماه پیش به نبردهای شدید در غزه پایان داد. در اوج حضور نیروهای زمینی، حدود ۲۰ تیپ در نوار غزه بودند. در ابتدای آوریل، لشکر ۹۸ نیز نوار غزه را ترک کرد و به این ترتیب اسرائیل تخلیه تقریباً ۹۵ درصد از نیروهایی را که در اوج حمله در نوار حضور داشتند، تکمیل کرد. مسئله اسرا و منطقه رفح که رگ نجات و تدارکات حماس است، پشت سر ماندند.»

«نیازی نیست که فارغ التحصیل وست پوینت باشید تا بدانید که لازمه محاصره کردن دشمن، محاصره کردن او و قطع ارتباط آن با پایگاه تدارکاتی است که سنگ بنای استراتژی نظامی می باشد.»

حماس در قدرت باقی خواهد ماند

«بلافاصله پس از ۷ اکتبر، اسرائیل از حمایت عظیم و حمایت کامل دولت ایالات متحده و اکثر دولت های غربی برخوردار شد. سؤال بدیهی این است که چرا از این فضا در ماه‌های اول کارزار برای اشغال رفح و شکست کامل حماس در جنوب استفاده نشد؟»

«نتانیاهو چیزهای بد زیادی دارد و همچنین مجموعه ای از ویژگی های شخصیتی زشت را دارد. حماقت یکی از ویژگی های آن نیست. در مدیریت و مهندسی افراد نیز بسیار مجرب است. از این جهت، این واقعیت که اسرائیل به حضور زمینی در غزه پایان داد و داوطلبانه تمام اهرم های فشار از اکتبر-دسامبر ۲۰۲۳ را کنار گذاشت، آن هم در زمانی که حماس تا نابودی فاصله زیادی دارد و اسرا هنوز در تونل ها هستند، مشکوک است.»

«جنگ غزه با واکنش ضعیفی به پایان رسید، زیرا نتانیاهو حماس ضعیف شده ای را که هنوز غزه را کنترل می کند، بر هر نهاد دیگری که به رسمیت شناخته شده و از همکاری بین المللی برخوردار است، ترجیح می دهد. این به دلایل شخصی و سیاسی است که تصور آن سخت نیست.»

«کانال ۱۲ هفته گذشته اعلام کرد که یک گزینه بین المللی برای راه حل حاکمیت غزه در حال بررسی است. بر اساس این گزینه شورای امنیت سازمان ملل ممکن است یک نهاد انتقالی بین المللی، در واقع یک کار گروه مبتنی بر ناتو، تعیین کند که برای مدت محدود ۵ سال وارد نوار غزه خواهد شد و طی آن، شالوده واقعی دولت فلسطین ساخته خواهد شد. این نهاد همچنین مسئول بازسازی غزه، ساخت نهادهای دولتی در نوار غزه و آماده سازی برای انتخابات بعد از ۵ سال خواهد بود. اگر این مدل موفق باشد، به کرانه باختری نیز منتقل خواهد شد.»

«به عبارت دیگر، حتی نرم ترین راه حل برای روز بعد از پایان جنگ غزه، یعنی قرار دادن نیروهای ناتو در نوار غزه، فیل بزرگ موجود در اتاق را که نتانیاهو برای پنهان کردن آن در طول سال های ریاستش، بسیار تلاش کرد، به جلوی صحنه می آورد که همان "مسئله فلسطین" است». ( فیل در اتاق، اصطلاحی عبری است که معنای آن چیزی است که همه از آن آگاه هستند اما هیچ کس درباره آن صحبت نمی کند.)

«به هر ترتیب در دنیای پس از حماس، دیگر نمی توان از صحبت درباره آرمان کشور فلسطین و خواسته های آمریکا و جهان در این زمینه اجتناب کرد، چیزی که مستقیماً منجر به انحلال دولت بن گویر- اسموتریچ- نتانیاهو خواهد شد.»

«بنابراین، منطقی که باعث شد اسموتریچ در سال ۲۰۱۵ اعلام کند "حماس یک دارایی است" و نتانیاهو در نشست فراکسیون لیکود در سال ۲۰۱۹ گفت که ما باید از تقویت حماس حمایت کنیم، بعد از ۷ اکتبر به هیچ وجه تغییر نکرده است. برعکس، بلکه فقط قوی تر شده است.»

«از آنجایی که هر آمدن جایگزینی برای حماس به معنای بحث واقعی در مورد آینده این مناطق و احتمال تشکیل کشور فلسطین است، هدف واقعی نتانیاهو از جنگ غزه مشخص میشود ، هدف تضعیف حماس است اما نه حذف آن. حماس، ضعیف اما زنده و حاکم بر غزه، کلید شانس نتانیاهو برای اجازه دادن به ادامه وضعیت موجود، از جمله باقی ماندن وی در قدرت است. در حال حاضر او فقط باید از طریق اطرافیان خود راهی برای سرزنش دیگران به منظور دستیابی به این هدف خود پیدا کند. در این راستا، آخرین توییت گوتلیب، نماینده کنست قابل توجه است. گوتلیب به طور مستقیم مشخص می کند که چه کسی در از بین نبردن حماس مقصر است.»

«او در توییت خود نوشت: "آمریکا اهرم های فشار اسرائیل بر حماس را اخته کرده است. به مدت ۳ ماه از حمله به رفح جلوگیری کرده است! برای گسترش حجم کامیون های کمک رسانی به غزه فشار آورده است. در واقع، آمریکا انتظار داشت که اسرائیل جنگ در غزه را متوقف کند». انتظار می رود توضیحاتی از این دست به مرور زمان از سایر افراد مختلف افزایش یابد".»

«چالش دوم جلب توجه کافی در بخش‌های دیگر خواهد بود، تا زمانی که مردم نتوانند درک کنند که چرا حماس در غزه حذف نشده است. در این راستا، از جمله باید انتظار تنش فزاینده در جبهه های شمال و شرق را داشت.»

«حماس حاکم غزه خواهد ماند. منافع حاکم ماندن حماس در غزه برای نتانیاهو خیلی بزرگ است،‌ چیزی که به ارتش اسرائیل اجازه نمی دهد که واقعاً برنده جنگ شود.»