رفتارهاي پرخطر در ازدواج

خبرگزاري آريا -

وقتي انديشه‌هاي پريشان کننده درباره همسرتان و رابطه‌اي که با او داريد پابرجا و محکم مي‌شوند مي‌توانند ازدواج شما را به مخاطره بيندازند، آيا خود را يک قرباني و يا يک حق‌به‌جانب تلقي مي‌کنيد؟ در اين صورت بدانيد که شرايط را براي کلافه کردن خود مهيا مي‌سازيد...
در زندگي زناشويي تا پيش از آن‌که شناخت دقيقي از روحيات، حالات، عواطف، نگرشها و ارزشهاي طرفين حاصل شود و هريک از طرفين اين رابطه نوع انتظارات و توقعات خود را از يکديگر روشن کنند در معرض عوامل تهديد کننده بسياري است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مقاله زير برخي از اين عوامل تهديد کننده و خطرساز و راههاي برطرف کردن آنها مرور شده است.
انتقاد
اگر شما يا همسرتان در زمينه انتقاد مشکلاتي داريد بدانيد که زندگي زناشويي شما در خطر است. وقتي مورد انتقاد قرار مي‌گيريد احساس مي‌کنيد اشکالي در شما وجود دارد از اين‌رو ممکن است دلگير شويد و رنجش به دل بگيريد. واکنش مثبت نشان دادن به انتقاد هم هرگز ساده نيست زيرا به شخصيت شما حمله شده است.
اگر با انتقاد کننده موافقت کنيد و نظرش را بپذيريد در واقع در حمله به خودتان شريک او شده‌ايد و اگر انتقاد را نپذيريد حالت تدافعي پيدا مي‌کنيد. جواب سازنده دادن به انتقاد بسيار دشوار است.
درمان: براي برخورد با آثار مخرب انتقاد بايد نظر خود را به‌گونه‌اي با همسرتان در ميان بگذاريد که او آن را حمله به خود تلقي نکند. بايد مشخص‌تر صحبت کنيد و حتي‌المقدور آن را به شکل گلايه مطرح سازيد.
تحقير و اهانت
تحقير و اهانت نابودکننده عشق در ازدواج است؛ پس بهتر است که شما و همسرتان به يکديگر احترام بگذاريد و تا حد امکان در مقام تحقير کردن يکديگر نباشيد. کسي که تحقير مي‌شود و مورد اهانت قرار مي‌گيرد به احساسي از خشم و بي‌ارزش بودن مي‌رسد. زندگي کردن با کسي که به شما توهين مي‌کند بسيار دشوار است.
درمان: زن و شوهر هرکدام از تحقير و اهانت استفاده مي‌کنند بايد اين روش را کنار بگذارند و به‌جاي آن تا حد امکان از روش تاييدآميز و تعريف و تحسين استفاده کنند. بايد کاري کنيد که نسبت مثبت‌ها به منفي‌ها در زندگي زناشويي شما افزايش يابد.
رفتار تدافعي
اگر به اين نتيجه رسيديد که شما رفتار تدافعي نداريد اما همسر شما از رفتار تدافعي استفاده مي‌کند ممکن است کاملاً با خود صادق نبوده باشيد. رفتار تدافعي اغلب يک خيابان دوطرفه است و نشانه‌هايي از ترس و هراس را در خود دارد. به عبارت ديگر کسي که از يک حمله احتمالي، واقعي يا خيالي مي‌ترسد رفتار تدافعي اتخاذ مي‌کند.
درمان: آرام شدن و آرام گرفتن نخستين کاري است که بايد صورت دهيد. اگر شما رفتار تدافعي داريد بعيد نيست تحت تاثير رفتار منفي همسرتان کلافه شده‌ايد. در اين صورت لازم است که به خود آرامش بدهيد و به انديشه خود دقيق شويد و نشانه‌هاي ناراحتي دروني را پيدا کنيد.
سکوت‌کنندگان اغلب خود را خنثي و بي‌طرف توجيه مي‌کنند اما خودشان را منفي نمي‌دانند. کسي که سکوت مي‌کند مي‌خواهد خودش را از ماجرا بيرون بکشد، مي‌خواهد به آرامش برسد و حتي فرار را بر قرار اختيار کند.
سکوت
وقتي که کسي در برابر شما سکوت مي‌کند ممکن است به اين نتيجه برسيد که همسرتان سرد، بي‌عاطفه و حتي با احساس برتري است. احساس مي‌کنيد که همسرتان به شما واکنش نشان نمي‌دهد و براي احساساتتان بهايي قايل نيست. احساس مي‌کنيد به شما بي‌اعتنايي مي‌کند و بي‌توجه شما را زيرپا مي‌گذارد.
اما سکوت‌کنندگان اغلب خود را خنثي و بي‌طرف توجيه مي‌کنند اما خودشان را منفي نمي‌دانند. کسي که سکوت مي‌کند مي‌خواهد خودش را از ماجرا بيرون بکشد، مي‌خواهد به آرامش برسد و حتي فرار را بر قرار اختيار کند.
اما در مورد ازدواجهايي که زن و شوهر هر دو از سياست سکوت استفاده مي‌کنند بايد گفت که فروپاشي ازدواج در اين نوع خانواده‌ها بسيار زياد است.
درمان: بايد قبل از هر کاري، سعي کنيد به آرامش برسيد. بايد بياموزيد که به شکلي غيرتدافعي گوش بدهيد و صحبت کنيد.
انديشه‌هاي پريشان‌کننده
وقتي انديشه‌هاي پريشان کننده درباره همسرتان و رابطه‌اي که با او داريد پابرجا و محکم مي‌شوند مي‌توانند ازدواج شما را به مخاطره بيندازند، آيا خود را يک قرباني و يا يک حق‌به‌جانب تلقي مي‌کنيد؟ در اين صورت بدانيد که شرايط را براي کلافه کردن خود مهيا مي‌سازيد. طرز فکر شما، حتي اگر درباره آن با کسي صحبت نکنيد روي برخوردي که با همسرتان مي‌کنيد تاثير مي‌گذارد.
درمان: ابتدا بايد اين انگاره‌هاي فکري را شناسايي کنيد. بايد هر وقت به سراغتان مي‌آيند مچ آنها را بگيريد. بعد بايد بدانيد که مجبور نيستيد اين افکار را باور کنيد، مي‌توانيد آنها را تغيير دهيد.
فاصله گرفتن و منزوي شدن
اگر احساس مي‌کنيد که کلافه شده‌ايد، ممکن است بخواهيد از همسرتان دوري کنيد و گاه بي‌آن‌که اين را متوجه شويد چنين کاري مي‌کنيد. اگر فکر مي‌کنيد مسايل زندگي شما جدي هستند، ممکن است اميدتان را به آن از دست بدهيد. اگر احساس مي‌کنيد صحبت با همسرتان در اين مورد بي‌فايده است در جهت نوميدي و دلسردي حرکت مي‌کنيد و اين‌گونه ممکن است نتوانيد بر مشکلات خود غلبه کنيد.
درمان: مشکلي که در اين ميان وجود دارد، همان کلافه شدن است. اگر بتوانيد اين احساسات را در خود ملايم کنيد، راه را براي اصلاح شرايط دشوار خود هموار مي‌کنيد.
تغيير، زمان مي برد. يکسره تلاش کنيد. عادات قديمي و افکار کهنه يک دفعه عوض نمي شود. صبر داشته باشيد.
توصيه هاي کلي در مورد حل اختلافات
با رعايت توصيه هاي زير مي توانيد رابطه اي رضايت بخش و دور از تحقير و سرزنش با همسرتان برقرار کنيد:
مشخص حرف بزنيد: رسيدگي به خبرها و اظهارات عيني و ملموس، آسان تر از رسيدگي به حرفهاي انتزاعي و کلي است. با مشخص حرف زدن مي توانيد افکارتان را روشن کرده و احتمال به توافق رسيدن را بيشتر کنيد.
من - پيام بدهيد. جمله خود را با ضمير" من" آغاز کنيد و احساساتتان را بيان کنيد. به اين ترتيب مسئوليت رفتارتان را مي پذيريد و از سرزنش کردن همسرتان پرهيز مي کنيد.
حکم هاي مطلق را کنار بگذاريد: به کار بردن کلماتي مثل" هميشه"، "هرگز"، نبايد" و .. مشکل را بزرگ جلوه مي دهد و جايي براي خطاي انساني نمي گذارد. پس از بيان چنين کلماتي خودداري کنيد.
راه حل ها هميشگي نيستند. هيچ راه حلي لزوما مادام العمر و هميشگي نيست. وقتي راه حلها آزمايشي باشند طرفين بيشتر به توافق مي رسند. با يکديگر عهد ببنديد به توافق تان عمل کنيد. مدتي به آن عمل کنيد سپس آن را مورد ارزيابي قرار دهيد و در صورت لزوم تغييراتي در آن ايجاد کنيد.
هر بار يک مساله را حل کنيد: بعضي از زن و شوهرها مي خواهند در آن واحد چند مشکل را حل کنند. انها با اين کار تنش رابطه را بيشتر مي کنند. راه حلها را به صورت گام هاي کوچک اجرا کنيد. صبور باشيد! هر بار مشکل مشخصي را مطرح کنيد.
تغيير، زمان مي برد: يکسره تلاش کنيد. عادات قديمي و افکار کهنه يک دفعه عوض نمي شود. صبر داشته باشيد.
فکر و احساس خود را باز گو کنيد. حتي وقتي فکر يا احساس شما غير واقع بينانه و خودخواهانه به نظر مي رسد هم از مطرح کردن آن نترسيد. گاهي اوقات پس از طرح فکر و احساس خود از اين که مي فهميد همسرتان فلان چيز را در مورد شما نمي دانسته تعجب مي کنيد.
يادبگيريد عادات خود را کنار بگذاريد: توجيهات و استدلالهاي مخرب و بي ثمر خود را بشناسيد و کنار بگذاريد. در عوض سعي کنيد بفهميد بيشتر درباره چه چيزهايي بگومگو مي کنيد. مصالحه اثر بخش اگر چه ايده آل نيست ولي از راه حل بي نظيري که به همسري متنفر تحميل شده باشد، بهتر است . بردن در بحث ها و بگو مگوها، شادي و آرامش نمي آورد.
منبع: سلامت نيوز


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۱۰۱۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه رازی پشت تورم ۳۱ درصدی مخفی شده است؟

به گزارش «تابناک» به نقل از فرارو، تورم نقطه‌ به‌ نقطه مهمترین عدد در گزارش تورم است که عقب‌نشینی کردنش از کانال ۴۰ درصد و رسیدنش به کف کانال ۳۰ درصد را باید به فال نیک گرفت اما هنوز یک پرسش مهم ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است؛ چرا ما این کاهش تورم را در زندگی روزمره خود احساس نمی‌کنیم؟ مردم کماکان به مغازه مراجعه می‌کنند و با انبوهی از کالا‌هایی مواجه می‌شوند که قیمت‌شان به صورت هفتگی بالا می‌رود. حتی وقتی قیمت روی کالا را می‌خوانند با تعجب بار دیگر آن را از فروشنده می‌پرسند و در آخر مجبورند خیلی از اقلام را از سبد خرید خود حذف کنند. آیا فرق است میان تورمی که مرکز آمار ایران به‌عنوان مرجع رسمی اعلام نرخ تورم و رشد اقتصادی ارائه می‌کند با گرانی بهای کالاها؟

اخباری که از وضعیت اقتصادی کشور‌های همسایه هر روز شنیده می‌شود و آن‌ها را در یک مبارزه تنگاتنگ برای بهبود وضع معاش شهروندان خود نشان می‌دهد، چطور؟ چقدر در این حس و حال ایجاد شده برای مردم نسبت به تورم نقش دارد؟ این‌ها سوالاتی است که از محمدتقی فیاضی، کارشناس مسائل اقتصادی جویا شده‌ایم. فیاضی در پاسخ به سوالات به پنج دلیل مهم اشاره می‌کند.

تورم دو وجه دارد

محمدتقی فیاضی می‌گوید تورم یک صورت واقعی دارد؛ یعنی آنچه اعداد و ارقام نشان می‌دهند اما وجه دومی هم وجود دارد: وجه دیگر تورم ذهنی است و همان چیزی است که افراد از وضعیت تورم ترسیم می‌کنند.

اگر نرخ تورم ۳۰ درصد اعلام شود، این رقم میانگین است که هم شامل کالا و خدمات می‌شود و هم شامل افراد در جامعه شهری و روستایی. اگر فردی در شهر زندگی می‌کند، حدود نصف درآمد خود را بابت اجاره می‌دهد. آن شخصی هم که در روستا زندگی می‌کند، ۷۰ درصد درآمد خود را صرف تهیه مواد غذایی می‌کند که بنابراین نرخ تورم برای او دیگر در حد ۳۰ درصد نیست و ممکن است ۵۰ یا ۷۰ درصد احساس شود.

محمدتقی فیاضی ادامه می‌دهد: در تورم‌های بالا، نرخ رشد مواد غذایی بالاتر است و چون مردم به صورت روزانه با این قیمت‌ها سروکار دارند، بنابراین احساس آن‌ها از تورم همیشه بالاتر از آنچه است که در عمل اتفاق می‌افتد.

تورم با گرانی فرق دارد

محمدتقی فیاضی اعتقاد دارد تورم یک پدیده بلندمدت است: یعنی اگر قیمت‌ها فقط برای یک سال افزایش پیدا کند، به آن تورم گفته نمی‌شود، بلکه گرانی است. حالا ممکن است نان گران شود یا بنزین یا خدماتی دیگر. اما وقتی تورم اتفاق می‌افتد که قیمت‌ها به طور مداوم و پی در پی بالا می‌روند که اقتصاد ایران گرفتار آن است و اتفاقا به انتظارات تورمی شکل می‌دهد که خودِ این موضوع می‌تواند محرک تورم باشد.

فروکش‌کردن انتظارات تورمی زمان‌بر است

تورم بالا از قبل انقلاب در اقتصاد ایران آغاز شد و طی ۴۵ سال به طور متوسط به میانگین ۲۵ درصد رسید، محمدتقی فیاضی، با ذکر این مقدمه می‌گوید: همین موضوع باعث شده تا در بلندمدت برای افراد یک ذهنیت شکل بگیرد و آن‌ها انتظار دارند که قیمت‌ها افزایش پیدا کند. بنابراین اگر تنها برای یک ماه یا یک سال قیمت‌ها کاهش پیدا کنند، ذهنیت شکل‌گرفته پاک نمی‌شود. باید دو تا چهار سال طول بکشد تا انتظار تورمی فروکش کند و واقعا کاهش قیمت توسط مردم احساس شود.

مقایسه با کشور‌های همسایه، مانع احساس کاهش تورم

مقایسه وضعیت ایران با دیگر کشور‌های همسایه از سوی ایرانی‌ها، تاثیر زیادی بر احساس و برداشت مردم از پدیده تورم دارد. محمدتقی فیاضی می‌گوید: در حال حاضر به‌واسطه ارتباطاتی که در سطح جهانی شکل گرفته، هیچ اتفاقی مخفی نمی‌ماند و مردم از طریق اخبار از حوادث و اتفاقات رخ داده در دیگر کشور‌ها حتی در دورافتاده‌ترین مکان‌ها مطلع می‌شوند. این شرایط باعث شده تا مردم نه‌تن‌ها وضعیت شهر خودشان را با دیگر شهر‌های کشور خود مقایسه کنند، نسبت به وضعیت کشور‌های مجاور هم حساس شوند.

این یک ذهنیت تاریخی هم محسوب می‌شود. برای مثال، مردم می‌بینند که نرخ تورم در کشور عراق که یک کشور جنگ‌زده محسوب می‌شود و گرفتار داعش است، اما وضعیت اقتصادی مشابه با ایران دارد و اقتصادش نفتی است، حدود یک تا دو درصد است؛ بنابراین مقایسه وضعیت ایران با کشور‌های همسایه مزید بر علت است که مردم بهبود اقتصادی را احساس نکنند. ضمن اینکه انتظارات تورمی روی توقعات مردم اثرگذار است.

نگاهی به آخرین وضعیت تورم

گزارش رسمی مرکز آمار نشان می‌دهد فروردین امسال، شاخص قیمت مصرف کننده خانوار‌ ایرانی به عدد ۲۳۶.۳ رسیده که نسبت به ماه قبل، ۲.۶ درصد افزایش، نسبت به ماه مشابه سال قبل، ۳۰.۹ درصد افزایش و در ۱۲ ماهه منتهی به ماه جاری نسبت به دوره مشابه سال قبل، ۳۸.۸ درصد افزایش داشته است.

تورم نقطه به نقطه از سال ۹۷ به بعد مدام در حال افزایش بود. سال ۹۸ از ۴۰ درصد عبور کرد و سال ۱۴۰۱ به ۴۶.۵ درصد رسید. سپس در میانه سال گذشته از سرعتش کاسته شد و در اسفند ۱۴۰۲ با تورم نقطه به نقطه ۳۲.۲ درصد رسیدیم. این عدد را آن موقع، کمترین رقم در ۴۳ ماه متوالی می‌دانستند. کاهش سرعت تورم نقطه به نقطه فروردین امسال با رسیدن به ۳۰.۹ درصد ادامه پیدا کرد.  

تورم ۳۰.۹ درصدی فروردین یعنی قیمت کالا‌ها و خدمات به‌طور متوسط عوض ۴۶.۵ درصد، بار سرعت ۳۰.۹ درصد افزایش پیدا می‌کند.

منظور از تورم نقطه به نقطه، درصد تغییر عدد شاخص قیمت نسبت به ماه مشابه سال قبل است. در فروردین ماه ۱۴۰۳، تورم نقطه به نقطه خانوار‌های کشور، ۳۰.۹ درصد بوده است؛ یعنی خانوار‌های کشور به طور میانگین، ۳۰.۹ درصد بیشتر از فروردین ماه ۱۴۰۲ برای خرید یک «مجموعه کالا‌ها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند. تورم نقطه به نقطه فروردین ماه ۱۴۰۳، در مقایسه با ماه قبل، ۱.۴ واحد درصد کاهش داشته است.