به نقل از «تابناک»

امریکا و اروپا چه واکنشی نسبت به کاهش تعهدات برجامی خواهند داشت؟ /آیا اروپایی‌ها درباره برجام به بن‌بست رسیده اند؟ /۳ آمار غیرمنتظره اقتصادی

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۱۹۵۷۷

آغاز آهسته گام دوم ایران و تکاپوی اروپا، پیشنهاد مکرون به روحانی چه بود؟، آمریکا به ۱+۴ اضافه می‌شود؟، راز و رمز چراغ سبز‌های امارات، پرستاران زیر تیغ پزشکان، واقعیت کاخ سفید در ایمیل‌های لو رفته سفیر انگلیس، بازگشت لاریجانی به جبهه اصولگرایی!، دود ناکارآمدی ناوگان شهری در چشم مردم، ساز وحدت اصولگرایان کوک می‌شود؟ و سه‌راهی اصلاحات از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «تابناک» روزنامه‌های امروز دوشنبه هفدهم تیرماه در حالی بر روی پیشخوان مطبوعات قرار گرفت که با رسیدن پایان ضرب الاجل ۶۰ روزه ایران و آغاز گام دوم ایران در داخل برجام با عناوین محتلفی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است. روزنامه ایران گزارشی با عنوان گام دوم، داخل برجام از فرآیند غنی سازی بالای ۳/۶۷ درصد خبر داد و روزنامه کیهان با تیتر کاهش میلی‌متری تعهدات پاسخ لگد اروپا به جنازه برجام نیست به این موضوع واکنش نشان داد. روزنامه‌های جوان و وطن امروز با تیتر‌های درشت آغاز غنی‌سازی بدون محدودیت و آغاز آهسته گام دوم این موضوع را برجسته کردند. آفتاب یزد نیز برای بازتاب این خبر عنوان گام دوم ایران، تکاپوی اروپا را برگزیده است.
روزنامه ابتکار نیز با چاپ تصویری از عراقچی در نشست خبری روز گذشته سخنگوی دولت عبارت توپ برجام در زمین ۱+۴ را به عنوان تیتر برگزیده است.

در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز که اغلب به موضوع داغ روز یعنی آغاز گام دوم ایران در برجام پرداخته اند مرور می‌کنیم:

۳ آمار غیرمنتظره اقتصادی
روزنامه خراسان در گزارشی با عنوان ۳ آمار غیرمنتظره اقتصادی ضمن مطرح کردن این سوال که گزارش مرکز آمار از وضعیت اقتصادی زمستان ۹۷ چند نشانه مثبت غیرمنتظره را نشان می‌دهد، این ۳ اتفاق چیست؟ نوشت: مرکز آمار ایران گزارشی مفصل از وضعیت اقتصاد ایران در سال ۹۷ منتشر کرد که در آن رشد برخی بخش‌های اقتصاد ایران با وجود رشد منفی ۴.۹ درصدی اقتصاد ایران در سال گذشته و رشد منفی ۸.۴ درصدی در زمستان سال گذشته، جالب توجه است. مروری بر این رشد‌های جالب توجه و غیر منتظره با وجود شرایط رکودی اقتصاد ایران خالی از لطف نیست.
گزارش مرکز آمار در بخش ساختمان قابل توجه است. در حالی در اوج بحران ارزی کشور، تعداد پروانه‌های ساختمانی صادر شده برای بخش خصوصی در نقاط شهری کشور نسبت به زمستان ۹۶، ۲۱.۴ درصد افزایش یافته که مساحت زیربنای این پروانه‌ها رشد ۲۹.۸ درصدی را نشان می‌دهد. این به معنای روی آوردن بخش خصوصی به احداث واحد‌های بزرگ متراژ است. به نظر می‌رسد رشد نرخ ارز و ایجاد چشم انداز بسیار مثبت بخش ساختمان اقبال سرمایه گذاران به این بخش را رقم زده و موجب افزایش تقاضای احداث ساختمان شده است.

داده‌های این گزارش ذیل بخشی با موضوع بررسی اجزای محصول ناخالص داخلی، نشان می‌دهد که در زمستان ۹۷ و در حالی که در بین ۱۳ بخش اقتصادی، بیشترین رشد ارزش افزوده منفی بود، بخش‌های ماهیگیری توانست با رشد ۱۶.۱ درصدی، پدیده این فصل به شمار رود. پس از این بخش، «اداره امور عمومی و خدمات شهری، آموزش، فعالیت‌های مربوط به سلامت انسان و مددکاری اجتماعی» با رشد ۶ درصدی شگفتی ساز شد و دیگر خدمات، حمل و نقل و انبارداری و تامین آب، برق و گاز در رده‌های بعدی با رشد مثبت قرار گرفتند.
در بخش صنعت نیز آمار‌های قابل تاملی در این گزارش دیده می‌شود که می‌تواند حاکی از اقبال و امید فعالان اقتصادی به آینده باشد. در زمستان گذشته، تعداد جواز تاسیس، پروانه بهره برداری ایجادی و پروانه بهره برداری توسعه ای، همگی با رشد مثبت ۱۲.۴، ۲.۷ و ۲۰.۲ درصدی نسبت به زمستان سال ۹۶ روبه رو بوده است. هر چند سرمایه و اشتغال پیش بینی شده در این پروانه و جوازها، گاهی افت نسبت به پروانه‌های سال قبل را نشان می‌دهد. این آمار‌ها در بخش مجوز صنفی صادر شده نیز، حاکی از رشد تعداد مجوز‌های صادر شده در هر سه بخش تولید، توزیع و خدماتی هستند.

آیا اروپایی‌ها درباره برجام به بن‌بست رسیده اند؟
رحمن قهرمانپور کارشناس مسائل استراتژیک طی یادداشتی  در روزنامه ایران با عنوان بن‌بست اروپایی درباره فرصت ۶۰ روزه جدید ایران برای عملی کردن وعده‌های اروپایی در رابطه با ادامه برجام نوشت: مهم‌ترین برنامه اروپا طراحی و اجرای سازوکار موسوم به «اینستکس» بود که بر پایه آن مقرر شد ابتدا در زمره کالا‌های غذایی و پزشکی که مشمول معافیت از تحریم‌ها می‌شود، فعالیت کند و سپس تعاملات مالی در قالب این سامانه مالی به سایر حوزه‌ها از جمله فروش نفت ایران و بازگشت درآمد حاصل از آن به‌صورت نقد یا کالا‌های اساسی مورد نیاز تسری پیدا کند. اینجا همان پاشنه آشیل اینستکس به شمار می‌آید یعنی به‌نظر می‌رسد اینستکس کاملاً به یکسری کالا‌های اولیه محدود شده است و ایران خواهان برداشتن این قید است.
از این‌رو ایران در پایان ۶۰ روز نخست فرصت خود به اروپا به این نتیجه رسید که گام ابتدایی کافی و مؤثر نبوده است و برداشتن گام دوم و تمدید فرصت ضروری به‌نظر می‌رسد. انتظار می‌رود اروپا در گام بعدی اعلام کند اینستکس علاوه بر کالا‌های معاف شده می‌تواند روند فروش سایر کالا‌ها و به طور مشخص نفت را نیز مهیا کند، اما تاکنون جوابی به این مسأله نداده است. به نظر می‌رسد جواب اروپا در این مورد منفی است بنابراین راه نجات برجام از نظر اروپا از مسیر اینستکس نمی‌گذرد. اروپا در چنین شرایطی خواهان گفتگو با ایران شده است و این در حالی است که جمهوری اسلامی به این نتیجه رسیده که به اندازه کافی مذاکره کرده و «اینستکس» حاصل شده است و اروپا باید در همین چارچوب کمک کند تا ایران بتواند نفت خود را بفروشد و پول آن را به کشور بازگرداند؛ بنابراین کشور‌های اروپایی طرف برجام در اینجا به یک بن‌بست رسیده‌اند این در حالی است که پیش از شکل‌گیری چنین فضایی، ایران دچار یک بن‌بست سیاسی شده بود که این بن‌بست با ماجرای سرنگون کردن پهپاد امریکایی شکسته شد.

ایران در خلال ماجرای پهپاد امریکایی قدرت بازدارندگی خود را با دو شاخص نشان داد؛ یعنی نشان داد هم می‌تواند پیام قاطع بفرستد و هم از منظر نظامی اثبات کند قابلیت اجرای پیام خود را دارد. از سوی دیگر ایران با متوقف کردن بخشی از تعهدات هسته‌ای خود از جمله عبور از سطح مجاز برای غنی‌سازی اورانیوم که در برجام تعیین شده است، از وضعیتی که طرف مقابل برای ما ایجاد کرده بود، خارج شد و توپ را در زمین امریکا و اروپا انداخت. در همین حال ایران در زمینه تنش‌های نظامی و غیر برجامی بیشتر با امریکا رو به رو است و مواجهه‌ای با هیچ یک از کشور‌های اروپایی ندارد البته اقدام اخیر انگلیس و ورود این کشور به موضوع متوقف کردن نفتکش ایرانی ممکن است محاسبات منطقه‌ای ایران را تغییر داده و دامنه آن به زمین برجام هم کشیده شود.
اینک از اروپا انتظار می‌رود اعلام کند قادر به تأمین چه میزان از خواسته‌های تهران است. واضح است انجام مذاکرات سیاسی در سطح وزرای خارجه ایران و ۱+۴ یا پیگیری طرح بازگشت امریکا به برجام باید در نهایت حول یک گزاره مشترک در دستور کار قرار گیرد و آن رفع کلیه تحریم‌های امریکا علیه ایران و مسیر هموار کردن تبادلات مالی جمهوری اسلامی با جامعه بین‌الملل است.

امریکا و اروپا چه واکنشی نسبت به کاهش تعهدات برجامی خواهند داشت؟
غلامرضا صادقیان سردبیر روزنامه جوان در بخشی از سرمقاله امروز این روزنامه با عنوان صبح روشن بدون محدودیت! نوشت: اگر دولت ایران در همان روز‌هایی که ترامپ پی‌در پی می‌گفت: به‌زودی از برجام خارج خواهد شد، در یک بیانیه رسمی با هدف بازدارندگی اعلام می‌کرد که «خروج امریکا از برجام دقیقاً و تماماً به معنای خروج ایران از برجام است» شرایط به گونه دیگری رقم می‌خورد، اما قضیه درست برعکس شد و رئیس‌جمهور ایران همان زمان‌ها روزی نبود که اعلام نکند ایران حتی در صورت خروج امریکا از برجام، این معاهده را ترک نخواهد کرد و با طرف‌های دیگر به آن ادامه خواهد داد و حتی در جملاتی عجیب گفت: امریکا مزاحمی بود که همیشه مزاحمت ایجاد می‌کرد و حالا این مزاحم رفته، چه بهتر!
حالا اروپایی‌ها هم به نوعی مزاحم و دردسر ساز شده‌اند. از فرانسه گرفته که پیام‌های تهدید آمیز می‌دهد تا آلمان که وزیر خارجه اش در تهران، تهدید می‌کند تا انگلیس که نفتکش توقیف می‌کند و مدعی می‌شود که اگر ایران از برجام خارج شد (یعنی همین کاهش تعهدات در چارچوب برجام) انگلیس نیز خارج می‌شود. با این حساب دولت و رئیس‌جمهور ایران که دیگر نمی‌توانند با همان منطق قبلی بگویند اگر این مزاحم‌ها نیز خارج شدند ما به برجام بدون همه مزاحم‌ها ادامه می‌دهیم، چاره را در کاهش تعهدات برجامی دیده‌اند، هرچند که همچنان در مدح برجام قصیده هم می‌سرایند!

اما برای درک موقعیت برترایران به شرطی که خروج امریکا از برجام را مساوق و ملازم خروج ایران اعلام می‌کرد، باید دید امریکا و اروپا چه واکنشی نسبت به همین کاهش تعهدات برجامی نشان می‌دهند. اکنون روزی نیست که رئیس‌جمهور امریکا با جملاتی به ظاهر تهدید آمیز ایران را به خاطر کاهش تعهدات برجام خطاب قرار ندهد. تناقض موجود در این تهدیدات همه جهان را به تعجب و تمسخر واداشته است. اینکه چطور امریکا از یک معاهده خارج می‌شود، اما خروج طرف مقابل را نمی‌پذیرد! همین پارادوکس به لحاظ منطقی بهترین گواه آن است که امریکا خروج از برجام را با ریسک انجام داده است و انتظار خروج ایران را به خاطر قطعیتی که در سخنان دولتمردان ایرانی می‌دید، نمی‌داد و حالا برای مواجهه با شرایط جدید آماده نیست.
ترامپ انتظار داشت ایران خیلی سریع دست هایش را به نشانه تسلیم در برابر تحریم‌ها بالا ببرد و حالا هر روز که به آغاز کارزار تبلیغاتی انتخابات نزدیک می‌شود، فشار روانی به روی ترامپ بیشتر می‌شود، زیرا در این موردی که هر روز برای آن نظر می‌دهد، دستاوردی نداشته است و رقبا این شکست را بر سرش خواهند کوبید.
رهبر انقلاب چندی پیش همین مقدار کاهش تعهد برجامی را برای مقطع کنونی کافی دانستند و بیشتر شدن آن را به مقتضیات زمانی محول کردند. بهترین مواجهه با امریکا و اروپا نیز همین است که بدانند ما نه آن قدر دستپاچه و عجولیم که از روز‌های آینده و اثرگذاری تحریم‌ها بیمناک شده باشیم و نه تضمین «ماندن در برجام تحت هر شرایطی» به کسی خواهیم داد. حالا ورق برگشته و فشار از سوی ایران است. هذیان گویی ترامپ و رهبران تروئیکای اروپایی و انفعال اروپا در تصمیم‌گیری مقابل اقدامات ایران نیز نشان از تصمیم درست ایران دارد. ترامپ این روز‌ها فقط می‌گوید «خواهیم دید چه خواهد شد.» بله خواهیم دید چه خواهد شد!

منبع: تابناک

کلیدواژه: گام دوم برجام مرور روزنامه ها اتحادیه اروپا اروپا عراقچی ظریف مکرون غنی سازی اورانیوم اراک فردو گام دوم هسته ای خروج از برجام آمار اقتصادی مرکز آمار محمد رضا خاتمی سپهر ۱۱۰ وحید رهبانی جیسون رضائیان گام دوم برجام گاندو امانوئل مکرون سازمان فضایی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۱۹۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشگاهیان سراسر کشور در محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی و حمایت از مردم مظلوم غزه

به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مهدی بادپا در این خصوص اظهار کرد: خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در امریکا و اروپا، بزرگ‌ترین اعتراضات ضد اسراییلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در امریکا و اروپا این بار علیه اسراییل است.

وی افزود: برخی از رؤسای دانشگاه‌های ایران ایمیل‌های حمایتی از خیزش اخیر دانشجویان و اساتید برای رؤسای دانشگاه‌های امریکا ارسال کردند. تشکل‌های دانشجویی نیز تجمعات حمایتی از این خیزش برگزار کردند.

بادپا تصریح کرد: خیزش جهانی اخیر در حمایت از فلسطین، در واقع نشان‌دهنده سرایت طوفان الاقصی به قلب آمریکا پایتخت‌های کشور‌های اروپایی است و نشان می‌دهد رسانه‌های تبلیغاتی غرب نتوانستند جلوی بیدارشدن وجدان ملت‌ها را بگیرند. خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در امریکا و اروپا، بزرگ‌ترین اعتراضات ضد اسراییلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در امریکا و اروپا این بار علیه اسراییل است.

مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اظهار داشت: در تعریف‌هایی که از جنبش دانشجویی شده است، آن را از مسأله‌های مهم جامعه‌شناسی می‌دانند که به معنای عمل جمعی، اختیاری، داوطلبانه و جهت‌دار دانشجویی برای ایجاد تغییر و تحول سیاسی - اجتماعی می‌باشد، تحولی که می‌تواند در سطح فکر و‌اندیشه باشد تا دگرگونی نظام اجتماعی، سیاسی، اقتصادی. این نوع حرکت، با ویژگی‌های خاص خودش به عنوان مؤثرترین فعالیت‌ها جهت اعتراضات و ایجاد تحولات در زمینه‌های گوناگون در تاریخچه نه چندان بلندمدت خود ایفای نقش کرده‌است. افراد شرکت‌کننده در جنبش دارای جهت‌گیری مشخص و اهداف معینی هستند که به‌طور آهسته به یک حرکت منظم و منسجم تبدیل شده، تحت گفتمانی غالب به سوی اهداف و آرمان‌ها حرکت می‌کند.

وی افزود: در خیزش اخیر دانشجویان امریکا و اروپا، نکته حائز اهمیت این است که دانشجویان و اساتید معترض از یک طیف و نژاد نیستند، حتی از یک دین و مذهب هم نیستند، مسلمان، مسیحی و حتی‌یهودی در برابر جنایات اسراییل به میدان آمدند، حتی سخنگوی بعضی از این تجمعات دانشجویی ضد اسراییلی دانشجویان یهودی بودند، این دانشجویان دارای دغدغه‌های انسانی و سیاسی اجتماعی هستند، جالب آنکه در حالی تجمعات این روز‌های امریکا شعله ورتر و پررونق‌تر می‌شود که نظام حاکم امریکا برخلاف ادعای آزادی بیان و ادعای حمایت از حقوق بشر، اقدامات تنبیهی و تهدیدات جدی نسبت به دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان انجام داده است؛ که مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر است:

۱- نام‌گذاری تجمعات به طرفدار حماس و یهودی‌ستیز به‌جای اعتراضات صلح‌آمیز
۲- ورود پلیس و گاردملی برای اخراج دانشجویان (اغتشاشگر و آنارشیست خواندن آنها)
۳- ایجاد تقابل دانشجو در برابر دانشجو، ایجاد بستر حمایتی از دانشجویان حامی رژیم صهیونیستی و برگزاری تجمعات حامیان اسراییل در مقابل خیزش ضدصهیونیستی و داوطلبانه اساتید و دانشجویان،
۴- تنبیه دانشجویان نقض‌کننده قوانین آموزشگاه‌ها شامل اخراج، ممنوعیت سازمان‌های دانشجویی ثبت شده و لغو روادید و اخراج دانشجویان خارجی.
۵- تنبیه مدرسان، اساتید و کارکنان شرکت‌کننده در اعتراضات
۶- پرهیز از لغو کلاس‌های حضوری.
۷- پیگیری حساب بانکی افراد معترض برای یافتن حمایت‌کنندگان مالی خیزش اخیر
۸- به راه‌انداختن انبوهی از دعاوی حقوقی ذیل عنوان شش به بهانه تبعیض علیه دانشجویان بر اساس نژاد یا هویت ملی یا اجازه دادن به یک محیط خصمانه. (به بهانه‌یهودی‌ستیزی)
۹- اعمال گسترده‌ترین تعریف مقابله با نفرت‌یهودی مشخص شده به وسیله اتحاد بین‌المللی یادبود هولوکاست (IHRA) به وسیله دانشگاه‌ها.
۱۰- تصویب فوری قانون قطع بودجه فدرال هر دانشگاهی که اقدام رضایت بخشی علیه این موج اعتراضات (یهودی ستیزی) انجام نمی‌دهد یا محافظت نمی‌کند، لغو کند.
۱۱- موساد در صفحه X در تهدید دانشجویان امریکایی اعلام کرد که: تکنولوژی شناسایی چهره می‌تواند تشخیص دهد که شما در اعتراضات در حمایت از حماس در دانشگاه‌ها شرکت داشتید یا نه. (اگر شرکت کرده باشید) مدرک تحصیلی و شغلتان را از دست می‌دهید و فرصت‌های شغلی شما محدود خواهد شد.

بادپا خاطرنشان کرد: لذا افراد شرکت‌کننده در این خیزش با علم به موارد فوق و بنا به حس مسئولیت انسانی خود به این اقدام شجاعانه دست زدند و آگاهانه چنین تجمعاتی را تشکیل دادند، لذا براساس حجم تهدیدات و اعتراضات دانشجویی با این انبوه تهدیدات، نشانه‌های جنبش دانشجویی شدن خیزش اخیر دیده می‌شود، در تعریف جنبش دانشجویی اشاره می‌شود که اعتراضات گسترده و با زمان کوتاه، چندین سال است که در سطح جهانی جنبش دانشجویی گسترده و فراگیری ایجاد نشده بود و این روز‌ها شاهد فوران خشم دانشجویان علیه رژیم آپارتاید اسراییل و سیاست‌های امریکا هستیم.

وی افزود: نکته ارزشمند دیگر آنکه این دانشجویان حاضر در کف دانشگاه هرگز حاضر به ورود در قدرت نیستند و به اصطلاح سیاسی بیرون از سیاست هستند؛ یعنی در عین حال که خود را موظف به موضع‌گیری می‌دانند و با اینکه دانشجوی بهترین دانشگاه‌های امریکا هستند و احیانا از خانواده‌های سیاستمدار و وابسته به قدرت در امریکا محسوب می‌شوند ولی این نسل جوان امریکایی معترض به حاکمیت هستند و وابستگی به قدرت ندارند. آنها نه تنها در حمایت از فلسطین و جنایت اسراییل در نسل کشی در غزه معترض هستند بلکه علیرغم آن، به حمایت دانشگاه‌هایشان از اسراییل شکایت دارند و خواستار اعلام برائت دانشگاه‌ها از حمایت مادی و معنوی از اسرایییل هستند.

بادپا گفت: حوادث این روز‌های دانشگاه‌های امریکا و اروپا ما را یاد پیام مهم رهبر معظم انقلاب در ۱/۱۱/۱۳۹۳ خطاب به دانشجویان امریکای شمالی و اروپا می‌اندازد. آنجا که در طلیعه این پیام این‌گونه آغاز کردند که: «به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشور‌های غربی مرا متقاعد کرد که درباره آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار می‌دهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما می‌بینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلب‌های شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمی‌کنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.» و آنجا که بیان می‌دارند: «تاریخ اروپا و امریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگ‌های اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی می‌کنند. این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگوکردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما می‌خواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟»

وی افزود: آنهایی که با تاریخ به‌ویژه تاریخ جنگ جهانی آشنایی دارند می‌دانند که ماجرای محاصره استالینگراد در برابر مقاومت ۶ ماهه غزه اهمیتی ندارد. بزرگ‌ترین جنایت جهانی در برابر چشم جهانیان و در مقابل عالی‌ترین مقاومت بشری در غزه در حال وقوع است. مسائل این روز‌های فلسطین بر هر وجدان بیداری ثابت کرد که هر قطره خون شهدا، مایه بیداری انسان‌ها در سراسر عالم می‌شود. مسائل این روز‌های فلسطین یاداور این آیه از کلام الله مجید است که «مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ»، وعده صادق یعنی بر جهانیان ثابت شد که اسرائیل این غده سرطانی رفتنی است، و امریکا روز به روز در حال ضعیف‌تر شدن است.

انتهای پیام/