به نقل از «اقتصاد آنلاین»

اروپا از اقدامات آمریکا ابراز نگرانی کند نه ایران

تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۵۸۸۴۲

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، به دنبال درخواست آمریکا برای برگزاری جلسه فوق العاده شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی جهت بررسی اقدامات اخیر ایران در کاهش تعهدات برجامی خود، این نشست امروز (چهارشنبه) 19 تیرماه در مقر این سازمان در وین برگزار شد.

کاظم غریب آبادی، سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان ملل و سایر سازمان‌های بین المللی مستقر در وین، با حضور در این نشست، به ایراد سخنرانی پرداخت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در این نشست طی سخنانی عنوان کرد: هیأت من، گزارش منتشره توسط مدیرکل آژانس را ملاحظه کرد. در حالی که از مدیرکل و کارمندانش برای کار حرفه‌ای آنها تشکر می‌کنم، مایلم تا مواضع جمهوری اسلامی ایران را به شرح ذیل برای ثبت در سوابق بیان کنم.

غریب‌آبادی اضافه کرد: در واقع، این یک طنز تلخ می‌باشد که این جلسه با درخواست ایالات متحده آمریکا برگزار می‌شود، همان رژیمی که وضعیت کنونی، نتیجه رفتار غیرقانونی تهدیدآمیز آن است. لازم به ذکر است که تحولات اخیر هیچ ارتباطی با موضوعات مرتبط پادمانی و چارچوب مأموریتی شورای حکام ندارد. موضوعات مرتبط با اجرای برجام، در سازوکارهای تعیین شده آن مورد مشورت قرار خواهند گرفت.

 نماینده دائم ایران در آژانس با ذکر این نکته که سیاست خارجی و رفتار آمریکا، مشحون از تناقض و دوگانگی است که بی اعتمادی را افزایش داده و بی اعتباری را برای آن به ارمغان داشته است، بیان کرد: این حقیقت که ایالات متحده که از برجام خارج شده و از هیچ تلاشی برای نابودی آن دریغ نداشته، خواستار برگزاری این نشست شده تا درخواست اجرای همان توافق را داشته باشد، یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های این تناقض است.
غریب‌آبادی اضافه کرد: ایالات متحده آمریکا نه تنها قطعنامه شماره 2231 (سال 2015) شورای امنیت سازمان ملل را نقض و به طور یکجانبه از برجام خارج و از همه تعهداتش ذیل آن سرباز زد، بلکه بی امان، دیگران از جمله دولت‌های مستقل و موجودیت های خصوصی را مورد فشار، قلدری و ترس قرار داده تا همان کار را انجام دهند.
وی خاطرنشان کرد: فقط در طول یک سال گذشته، ایالات متحده آمریکا برخلاف حقوق بین الملل، 20 مورد تحریم‌های فراسرزمینی عمده را علیه کشور من اعمال کرد. در همین زمان، ایالات متحده رئیس کل سابق بانک مرکزی ایران را تحریم کرد، همه مجوزهای عمومی که به واسطه تعهدات ذیل برجام صادر شده بود را ابطال کرد؛ مجددا تمام تحریم‌هایی را که با توجه به تعهدات برجام لغو شده بود، از جمله در بخش نفت و گاز، برقرار کرد؛ بیش از 700 فرد و نهاد از جمله آنهایی که به واسطه تعهدات برجام رفع تحریم شده بودند را تحریم نمود؛ بخش مس، آلومینیوم، فولاد و آهن ایران را تحریم کرد؛ بخش پتروشیمی را نیز تحت تحریم قرار داد که تمامی این ها سبب رنج ناعادلانه مردم عادی شده است.  
این تحریم ها، به ویژه تحریم های اعمالی بر سیستم بانکی و مالی، حتی بر فعالیت های انسان دوستانه نیز سختی و مشقت وارد نموده، چه برسد به روابط تجاری عادی. تحریم ها، دسترسی به محصولات ضروری داروخانه ای و پزشکی را محدود نموده و از انتقال کمک های انسان دوستانه در زمان فاجعه جلوگیری کرده اند. ناتوانی سازمان های بشردوستانه و ایرانیان خارج از کشور جهت انتقال کمک های خود به ایران در طول سیل های اخیر، نمونه ای آشکار از این واقعیت می باشد. ایالات متحده حتی دستور موقت مشخص شده توسط دیوان بین المللی دادگستری در سوم اکتبر 2018 را اجراء نکرد و در عوض، تحریم های یکجانبه بیشتری را علیه ایران اعمال و وضعیت را در ضدیت با دستور دیوان، وخیم تر نمود.
لازم به گفتن نیست که ایالات متحده آمریکا در خط مقدم اعمال تحریم های یکجانبه فراسرزمینی می باشد و جهت تحمیل خواسته های خود بر دیگر دولت ها، از هیچ تلاشی برای متوسل شدن به تحریم های تجاری، اخلال در جریان های سرمایه گذاری و مالی، مسدود نمودن دارایی ها، و منع مسافرت، دریغ نمی کند. آمریکا که به عنوان پلیس خودخوانده جهانی عمل می کند، در حال پایمال نمودن هرگونه حقوق و هنجار بین المللی است. این رفتار غیر قانونی، نه مشروع بوده و نه حقوقی، و نباید توسط جامعه بین المللی مورد پذیرش واقع شود. با توجه به پیامدهای قابل پیش بینی و هزینه بر تحریم ها، باید به آنها به عنوان یک سلاح و ابزار تجاوز نگریست. تحریم های اقتصادی برخلاف اهداف و مقاصد حقوق بشری بوده و در حقیقت، تنبیه دسته جمعی مردمان عادی هستند و بایستی به عنوان جنایت علیه بشریت تلقی گردند.
ایالات متحده نه تنها از اجرای کامل تعهدات دیگران جلوگیری کرد، بلکه همچنین مانع اجرای تعهدات ایران ذیل این توافق از جمله از طریق لغو معافیت های هسته ای گردید.
ایالات متحده همزمانی که خواستار مذاکره است، به قول خودش سیاست "فشار حداکثری" را اتخاذ و اجراء نموده است، که یک نشانه دیگر رویکرد دوگانه آن می باشد. ظاهرا، این دولت هنوز متوجه فرهنگ ایرانی که تهدید، گستاخی و فشار را نمی پذیرد، نشده است. ایالات متحده بایستی سیاست محکوم به شکست فشار، تهدید و تحریم را رها نماید.

خانم رئیس

در همین زمینه، قرار دادن نام مقام معظم رهبری ما و اعلام قصد آمریکا برای تحریم نمودن وزیر امور خارجه ایران که برجام را که جزء اصلی قطعنامه 2231 شورای امنیت می باشد، مذاکره نمود و آژانس بواسطه این قطعنامه، مأموریت راستی آزمایی و صدور گزارش دارد، بیشتر به عنوان یک اقدام سیاسی توسط آمریکا می باشد، با این حال نشان از سردرگمی و رفتار غیرطبیعی آمریکا دارد.
این تمایل دیگر آزاری آمریکا برای استفاده از تحریم های غیرقانونی یکجانبه به عنوان یک ابزار اعمال زور علیه دولت های مستقل و نهادهای خصوصی و اعمال تروریسم اقتصادی بر آنها، بایستی پایان یابد.
تمامی موارد ذکر شده فوق در حالی رخ داده است که ایران حداکثر خویشتن داری و صبر را اعمال کرده و به طور کامل، تعهداتش ذیل برجام را که از طریق 15 گزارش مدیرکل آژانس تائید شده، اجراء کرده است. به علاوه، برخلاف ایالات متحده آمریکا، جمهوری اسلامی ایران مسئولانه عمل کرده و به سازوکارهای حل اختلاف متمدنانه مندرج در این توافق، از جمله مفاد آن درخصوص جبران وضعیت که منجر به نشست وزیران کمیسیون برجام در ششم جولای 2018 شد، متوسل شده است.
در بیانیه کمیسیون مشترک وزیران، وزرا صریحا تائید کردند که "برداشتن تحریم ها، که شامل مزایای اقتصادی برآمده از آن نیز می شود، بخش اساسی برجام را تشکیل می دهد و بر تعهد خود برای یافتن "راه حل های عملی به منظور حفظ عادی سازی روابط تجاری و اقتصادی با ایران"، تاکید کردند. متاسفانه، عمدتا به علت جلوگیری، اختلال و خرابکاری دائم ایالات متحده آمریکا، هیچ نتیجه عملی مهمی به دست نیامده، و موضوعات برآمده از خروج یکجانبه آمریکا، حل نشده باقی مانده است.
بنابراین، جهت برقراری مجدد توازن از دست رفته طولانی مدت در تعهدات متقابل برجامی، هیچ انتخابی برای جمهوری اسلامی ایران به جز احقاق حق خود ذیل مفاد برجام در مورد جبران وضعیت، به ویژه تحت بندهای 26 و 36 باقی نماند. جمهوری اسلامی ایران حتی در انجام این کار، با تدبیر و دور اندیشی عمل نمود تا زمان بیشتری را برای دیپلماسی و تلاش های با حسن نیت ارائه کند، و اقدامات جبرانی خود را به ترتیب به موعد اجراء گذاشت. در این مرحله، این اقدامات شامل تعهدات مرتبط با پادمان ها، اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، و همکاری ما با آژانس نشد؛ ضمن اینکه باید توجه داشت دو مورد آخر مستقیما نتیجه برجام می باشند.
مایلم تاکید کنم تصمیم ایران در تطابق کامل با برجام می باشد و بدین منظور اتخاذ شده تا از برجام در برابر رفتارهای مخرب آمریکا و قصور اتحادیه اروپا/سه عضو اروپایی آن در برداشتن هرگونه گام موثر برای اجرای تعهداتشان ذیل برجام و اقداماتی که بعد از خروج غیرقانونی آمریکا و شروع جنگ اقتصادی علیه مردم ایران انجام شد، محافظت کند. به اعضای اروپایی برجام و اتحادیه اروپا توصیه می کنیم تا به جای ابراز نگرانی از اقدامات ایران برای اعاده تعادل به برجام، از اقدامات آمریکا ابراز نگرانی کنند.
جمهوری اسلامی ایران مصمم است تا حمایت خود از برجام را با حسن نیت و در جوی سازنده تا زمانی که همه طرف ها به طور کامل تعهداتشان را رعایت می کنند، ادامه دهد. جمهوری اسلامی ایران آماده است تا اجرای کامل برجام را متناسب با اجرای تعهدات توسط همه طرفین حاضر در برجام و آنهایی که در کمیسیون مشترک از هشتم می 2018 (مربوط به خروج یکجانبه آمریکا از توافق) اتخاذ شد را از سر بگیرد.

پاسخ به برخی ادعاها

خانم رئیس

برخی ادعاهای بی پایه و اساس و نامرتبط تکراری از سوی برخی هیات ها مطرح شد که هیات من به آنها و با جزئیات دقیق، در نشست های پیشین پاسخ داد. از آنجا که آن ادعاها مرتبط با دستورکار این مجمع نیست، قصد ندارم پاسخ ها را تکرار کنم. اما، مایلم این حقیقت را تاکید کنم که تکرار ادعاها و اتهامات بی پایه و اساس، به آنها به طور سحرآمیزی اعتبار نمی بخشد.
مایلم یکبار دیگر تکرار کنم که برنامه هسته ای ایران منحصرا برای مقاصد صلح آمیز است، همانگونه که مکرراً توسط آژانس نیز تایید شده است. این برنامه مطابق با نیازهای ایران و برنامه های توسعه کشور ادامه خواهد یافت. غنی سازی نیز جزئی لاینفک از این برنامه است، همانگونه که حق هر کشور دیگر عضو معاهده عدم اشاعه می باشد. این حق توسط یک کشور داده نشده که بخواهد آن را پس بگیرد.
ما یک توصیه خیلی ساده به همسایگانمان به ویژه عربستان و امارات داریم: به جای مطرح نمودن موضوعات غیرمرتبط در این مجمع برای رسیدن به اهداف سیاسی، سعی کنید تا کسر حداقلی از تدابیر شفافی که ایران در برنامه هسته ای خود اجراء می کند را نسبت به برنامه های هسته ای خود اعمال کنید. ما به ویژه به آنها توصیه می کنیم تا به طور کامل و جامع، سیستم های راستی آزمایی آژانس را بپذیرند و قتل عام مردم بی گناه در یمن را نیز متوقف کنند.
در مورد رژیم اسرائیل، باید اعتراف کنم که کلمات از توصیف ریاکاری این رژیم ناتوان هستند. وقتی رژیم اسرائیل در مورد پایبندی به مکانیزم های عدم اشاعه صحبت می کند، شبیه این است که یک مافیا در مورد پایبندی به قوانین مبارزه با جرایم سازمان یافته صحبت می کند. رژیمی که عضو هیچ یک از رژیم های خلع سلاح و عدم اشاعه نیست، تمامی انواع سلاح های کشتار جمعی را توسعه داده، بارها به همسایگان خود تجاوز کرده و خون مردم بی گناه فلسطین را ریخته است، در موقعیتی نیست تا دیگران را موعظه نماید.
من اینجا به دنبال تدریس و موعظه روابط بین الملل نیستم؛ با این حال، اجازه بدهید تا چند موردی را که ممکن است ما را به فهم مشترک درباره ماهیت واقعی رفتارهای آمریکا در سراسر جهان هدایت کند، عنوان نمایم:

این ایالات متحده آمریکا است که سلاح های هسته ای دارد و به بهانه تضمین امنیت ملی آن را به کار برد، و تهدید به استفاده از آن به عنوان یک جنگ افزار می کند؛
این ایالات متحده است که مانع طولانی مدت در ایجاد منطقه عاری از سلاح های اتمی در خاورمیانه بواسطه پشتیبانی پیوسته از رژیم صهیونیستی بوده است؛
این آمریکاست که افراطی گری و تروریسم را در منطقه خاورمیانه ایجاد و پشتیبانی کرد؛
این آمریکاست که بیشترین تحریم های یکجانبه علیه دیگران را به عنوان اخاذی سیاسی تحمیل نمود؛
این آمریکاست که به سادگی برای اهداف سیاسی، به تعدادی از کشورها در سراسر جهان تجاوز کرد؛
این آمریکا است که از طریق دخالت های مستقیم و یا غیر مستقیم، برخی نظام های سیاسی در سراسر جهان را سرنگون کرد؛ 
این آمریکاست که تاکنون بزرگترین تامین کننده سلاح به مناطق ناپایدار مختلف، به ویژه به دیکتاتورها و با هزینه قربانی نمودن به اصطلاح ارزش های خود بوده است؛
این آمریکاست که صدها پایگاه نظامی در سراسر جهان دارد، از جمله از طریق استقرار سلاح های هسته ای راهبردی؛
این امریکاست که حضور نظامی در خلیج فارس دارد، هزاران مایل دورتر از سرزمین خود، که تنش ها را بر می انگیزد و سبب بی ثباتی می گردد؛
این آمریکاست که منزوی شده است، در حالی که جامعه بین المللی ضمن رو یکجانبه گرایی و سیاست تحریمی آن، از چندجانبه گرایی حمایت می کند.

این ها همه یک نگاه اجمالی به زندگی واقعی ما است، در حالی که در آن طرف ماجرا، ایران هرگز به دنبال دستیابی به سلاح های کشتار جمعی نبوده؛ ایران قربانی استفاده از چنین سلاح هایی است؛ هرگز به هیچ کشوری از زمان تاریخ به وجود آمدن آمریکا حمله نکرده است؛ هدایت کننده اصلی ثبات در منطقه هست؛ قربانی تروریسم دولتی و غیر دولتی بوده است؛ و در خط مقدم مبارزه با تروریست قرار دارد.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: ایران آمریکا برجام اروپا کاظم غریب آبادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۵۸۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسقط، مهم ترین تسهیل کننده دیدارهای غیرمستقیم ایران و آمریکا / چرا عمان تمایلی به نمایش قدرت دیپلماتیک خود ندارد؟/ عمان کانال گفت و گوی غیرمستقیم میان تهران-واشنگتن را باز نگاه داشته است

«بر خلاف قطر که توجه جهانیان را به دلیل نقش میانجی در مذاکرات حماس و اسرائیل به خود جلب کرده است، عمان کمتر در «میانجیگری» و بیشتر در «تسهیل امور» شرکت می کند. این تمایز مهمی است که عمانی‌ها در رابطه با تعامل با مقامات آمریکایی و ایرانی و همچنین نمایندگان عربستان سعودی و حوثی‌ها در طول یک دهه جنگ داخلی یمن حفظ کرده‌اند.»

به گزارش جماران، Kristian Coates Ulrichsen ، از اعضای بخش خاورمیانه در موسسه بیکر است. تحقیقات او به بررسی موقعیت در حال تغییر کشورهای خلیج فارس در نظم جهانی و همچنین ظهور چالش‌های بلندمدت و غیرنظامی برای امنیت منطقه می‌پردازد.

او پیش از این به عنوان تحلیلگر ارشد خلیج فارس در مرکز مطالعات استراتژیک خلیج فارس و مدیر برنامه کویت در زمینه توسعه، حکومت داری و جهانی شدن در کشورهای خلیج فارس در دانشکده اقتصاد لندن کار کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی نقش مسقط در دیپلماسی میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا پرداخته و می نویسد:

با شعله ور شدن تنش ها در خاورمیانه، عمان به عنوان یک کانال پشتیبان مهم بین ایران و آمریکا عمل می کند. پیش از پرتاب رگبار پهپادها و موشک‌ها به سوی اسرائیل در 13 آوریل 2024، طبق گزارش‌ها، ایران به واشنگتن خبر داده بود که پاسخش به حمله قبلی به محوطه سفارتش در سوریه، به دنبال جلوگیری از تشدید تنش است. این پیام از طریق یک کشور عربی حوزه خلیج فارس  یعنی عمان مخابره شد.

بحران کنونی در خاورمیانه، بحرانی است که مقامات عمان سال ها تلاش کرده اند از آن اجتناب کنند. عمان که در آن سوی تنگه هرمز از ایران قرار دارد و روابط دفاعی و امنیتی نزدیک با ایالات متحده و بریتانیا دارد، می‌داند که حملات تند و تیز خطر یک جنگ گسترده‌تر را که کشورها و گروه‌های غیردولتی مسلح را در سراسر جهان در بر خواهد گرفت، افزایش می دهد.

جنگ تمام عیار ممکن است با اقدامات تشدید کننده بیشتر تهران یا تل آویو آغاز شود، اما همزمان ممکن است از طریق محاسبه اشتباه یا سوء تفاهم نیز رخ دهد؛ به ویژه با توجه به فقدان کانال های رسمی دوجانبه برای گفت و گو و تنش زدایی میان دو طرف  و این جایی است که عمان وارد عمل می شود. برای سال ها، این کشور خلیج فارس بی سر و صدا سابقه ای برای خود در کاهش تنش های منطقه ای از طریق دیپلماسی دست و پا کرده است.

عمان از زمان حمله 7 اکتبر توسط حماس، این نقش را ادامه داده است. در ماه‌های پس از آن حمله و پاسخ اسرائیل به غزه که منطقه را ملتهب کرد، عمان گفت‌وگوهای سطح بالایی با ایران داشته است، میزبان دیوید کامرون وزیر خارجه بریتانیا برای گفت و گو در مورد امنیت در دریای سرخ بوده و خواستار آتش‌بس در غزه شده است. عمان اکنون می تواند نقش مهمی در باز نگه داشتن کانال ارتباطی بین ایالات متحده و ایران ایفا کند، زیرا طرف ها به دنبال کاهش تنش هستند.

عمان نمی خواهد میانجی باشد

عمان در کنار قطر و کویت همسایه - و همچنین سوئیس که در غیاب سفارت آمریکا نماینده منافع ایالات متحده در ایران است، نقش مهمی در دیپلماسی پشتیبان ایفا کرده است. اما رویکرد عمان از رویکرد سایر کشورها متمایز است. به جای شرکت در گفت و گوهای مستقیم، فضایی برای گفت و گو ایجاد می کند و به جای میانجی به عنوان یک تسهیل کننده عمل می کند.

دلایل متعددی برای تصمیم عمان برای ایفای نقش به عنوان یک تسهیل کننده وجود دارد. برخلاف چندین کشور دیگر خلیج فارس، مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی، عمان فاقد سابقه روابط پرتنش با ایران است.

در عوض، عمانی‌ها به یاد می‌آورند که ایران در دوران شاه در طول دهه 1970 از عمان حمایت کرد، زمانی که سلطان جدید آن زمان، قابوس بن سعید، در حال مبارزه با یک قیام در استان جنوبی ظفار بود.

حتی پس از سرنگونی شاه در انقلاب 1979 ایران و جایگزینی ساختار سیاسی، عمان جدا از سایرین در منطقه ایستاد و از درگیر شدن در رقابت‌های منطقه‌ای و رقابت برای نفوذ ژئوپلیتیکی که روابط ایران با کشورهای دیگر خلیج‌فارس را مخدوش کرد، خودداری کرد.

کانال های پشتی مخفی

مقامات عمانی به نمایندگی از یک کشور کوچک در یک منطقه ناآرام، فضاهای دیپلماتیکی را ایجاد کرده اند که به آنها اجازه می دهد تا با شرایط خود و به روش هایی که با نقاط قوت آنها همراه است، با مسائل منطقه درگیر شوند.

 همانطور که سید بدر البوسعیدی، یک دیپلمات حرفه ای که در سال 2020 وزیر امور خارجه عمان شد، در سال 2003 گفت: «ما سعی می کنیم از موقعیت میانی خود بین قدرت های بزرگتر برای کاهش احتمال درگیری در همسایگی نزدیک خود استفاده کنیم.»

بر خلاف قطر که توجه جهانیان را به دلیل نقش میانجی در مذاکرات حماس و اسرائیل به خود جلب کرده است، عمان کمتر در «میانجیگری» و بیشتر در «تسهیل امور» شرکت می کند. این تمایز مهمی است که عمانی‌ها در رابطه با تعامل با مقامات آمریکایی و ایرانی و همچنین نمایندگان عربستان سعودی و حوثی‌ها در طول یک دهه جنگ داخلی یمن حفظ کرده‌اند.

تسهیلات عمانی اشکال مختلفی دارد. این می‌تواند شامل ارسال پیام‌ها و حفظ کانال‌های ارتباط غیرمستقیم بین دشمنان یا ترتیب دادن کانال‌های برگشتی و میزبانی جلسات -البته به طور کاملا محتاطانه- باشد. درست بر خلاف سیاست دوحه که در ابتکارات میانجیگری قطر، مانند مذاکرات با طالبان که توافقنامه 2020 دوحه برای خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان را ایجاد کرد، تبلیغات پررنگ تری برای کشور میزبان دیده می شود.

اما رویکرد عمان با وجود مختصاتی که دارد نتیجه بخش هم هست. ویلیام برنز در کتاب خاطرات خود با عنوان "The Back Channel" که پس از بازنشستگی از وزارت امور خارجه و قبل از انتصاب او به عنوان رئیس سازمان سیا توسط جو بایدن، به رشته تحریر درآمد، شرح مفصلی از نقش عمان در تسهیل کانال پشتیبان بین ایالات متحده و ایران ارائه کرد. این گفت و گوها  در سال 2013 به مذاکراتی تبدیل شدند که منجر به توافق هسته ای ایران در سال 2015 شد.

این کانال پس از آن آغاز شد که مقامات ایرانی در سال 2012 پیامی را از طریق عمان به ایالات متحده ارسال کردند که در آن پیشنهاد برگزاری نشستی در مسقط، پایتخت این کشور حاشیه خلیج فارس را داده بودند.  برنز در این کتاب به یاد می آورد که رئیس اطلاعات عمان هنگامی که ما وارد اتاق جلسه می شدیم از هر دو هیئت استقبال کرد و پس از چند کلمه خوشامدگویی کوتاه اتاق را ترک کرد. عمان به عنوان کانال پشتیبان در طول هشت دور گفت و گوی سازنده، که طولانی ترین و پایدارترین تعامل بین مقامات ایران و ایالات متحده از سال 1979 بود، کاملا مخفی ماند.

میزبانی از دشمنان

در حالی که آب شدن یخ بین ایالات متحده و ایران دوام نیاورد، کانال پشتیبان عمان چندین عامل کلیدی برای موفقیت هر تلاشی برای کاهش تنش بین دشمنان به ظاهر سرسخت را برجسته کرد. اعتمادی که هر دو طرف به مقامات عمانی داشتند، بسیار مهم بود و نتیجه مثبت دیدارها باعث ایجاد اطمینان در استفاده هر یک از طرفین از کانال های عمانی شد.

نقش عمان به عنوان تسهیل کننده تعامل غیرمستقیم بین ایالات متحده و ایران با تصمیم رئیس جمهور دونالد ترامپ برای خروج ایالات متحده از توافق هسته ای ایران در سال 2018 و شکست دولت بایدن در ورود مجدد به این توافق اهمیت بیشتری یافت. به نظر می رسد تنها زمانی که عمان مایل به ایفای این نقش نبود – زمانی که تنش ها پس از ترور ژنرال ایرانی (شهید) قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده در ژانویه 2020 افزایش یافت– به این دلیل بود که سلطان قابوس به شدت بیمار بود. در غیاب عمان، سوئیس هدایت کانال پشتیبان را برعهده داشت.

کاهش تنش ها

در طول تشدید تنش ها پس از حمله 7 اکتبر در اسرائیل، عمان پیام هایی را بین مقامات ایرانی و آمریکایی ارسال کرده است. در ژانویه 2024، مقامات عمانی میزبان هیئت‌هایی از مذاکره‌کنندگان ارشد هر دو کشور بودند که بین نمایندگان در اتاق‌های جداگانه رفت و آمد می‌کردند.

حتی در شرایطی که پس از بمباران ساختمان سفارت ایران در دمشق توسط اسرائیل در 1 آوریل، یک درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر در خاورمیانه آغاز شد، عمان در تلاش برای کاهش تنش‌ها بود.

در 7 آوریل، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، از عمان دیدن کرد و این فرصتی را برای مقامات عمانی فراهم کرد تا با آمریکا و دیگر مقامات غربی در مورد رویکرد ایران، در حالی که تهران در حال برنامه ریزی برای واکنش به حمله دمشق است، صحبت کنند.

و در حالی که بحران کنونی در خاورمیانه به اندازه ای است که عمان به تنهایی نمی تواند به آن رسیدگی کند، توانایی واسطه های مورد اعتماد مانند عمان - همراه با قطر و سوئیس - برای باز نگه داشتن کانال های ارتباطی برای به حداقل رساندن احتمال تشدید تصادفی تنش و برای تکمیل گفت و گوی آمریکا و اروپا با رهبران اسرائیل در تلاش برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز برای خروج از این بن بست مهم است.