ریشهیابی بدحجابی در جامعه/ عدم سند راهبردی و فرهنگی در حوزه عفاف و حجاب
تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۳۷۸۷۸۳
گرچه در کشور ۲۸ دستگاه متولی عفاف و حجاب در جامعه هستند ولی آنگونه که باید به موضوع اجرای قانون «حجاب» در جامعه توجه نمیشود.
خبرگزاری شبستان -گرگان؛ داود خاندوزی: بدحجابی یک معضل اپیدمی شده در جامعه که گاهی به دلیل عدم آگاهی، لجبازی و یا از طریق مهرههای نفوذ مستکبران جهانی همچون مسیح علینژاد به ناهنجاریهای اجتماعی و جرمانگاری مثل کشف حجاب مبدل میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گرچه در کشور 28 دستگاه متولی عفاف و حجاب در جامعه وجود دارد ولی آنگونه که باید به موضوع حجاب در جامعه توجه نمیشود و در نهایت بار همه مسئولیت بدحجاب و بیحجابی بر دوش نیروی انتظامی و آن هم با اقدامات صلبی و برخوردهای قانونی کشیده میشود.
عدم آگاهی از قانون حجاب در کشور
این در حالی است که موضوع قوانین حجاب در بسیاری از منشورهای سازمانها و نهادهای دولتی و خصوصی وجود دارد ولی مورد آموزش افراد جامعه قرار نگرفته است.
بسیاری از بانوان جامعه از اینکه قانونی به عنوان حجاب در کشور وجود دارد بیاطلاع هستند.
جرم عدم رعایت حجاب شرعی از لحاظ حصول نتیجه مجرمانه یک جرم مطلق است و صرف تحقق رفتار مجرمانه و تشکیل عنصر مادی در آن مرتکب را مستوجب مجازات قانونی میسازد، بر اساس تبصره ماده 638 قانون مجازات اسلامی تشکیل دهنده جرم عدم رعایت حجاب شرعی است و به موجب این ماده «هرکس علناً در انظار عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا دو ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتیکه مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار می نماید، فقط به حبس از 10 روز تا دو ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»
اما بسیاری از بانوان که با ظاهر ناآراسته در میادین عمومی حضور مییابند از این قانون بیاطلاع هستند و از سویی به دلیل آنکه متولی برای تذکر و یا اجرایی این قانون آنگونه که باید در جامعه وجود نداشته به تدریج بدحجابی در جامعه ترویج پیدا کرده است.
در سالهای اخیر با گسترش این پدیده بدحجابی افرادی که به فریضه دینی امر به معروف و نهی از منکر در جامعه به چنین افرادی اقدام میکنند دچار مظلومیت شدند و از این رو برای نهادینه شدن این مهم در جامعه نمایندگان مجلس به قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر تاکید شد.
اما نیاز است بررسی شود چه عواملی باعث میشود که در حالی که بسیاری از افراد جامعه به رعایت قانون و مقرارت اهتمام دارند از قانون حجاب سرباز میزنند.
نخستین دلیل شاید عدم اطلاعرسانی در خصوص قانون حجاب در جامعه باشد، گرچه رسانههای مختلف به موضوع حجاب در جامعه و اهمیت این فریضه دینی پرداختند ولی کمتر از ناحیه قانون و مقررات به آن توجه شده است.
قطعا اکثر افراد جامعه معتقد هستند که رعایت قانون الزامی است و اگر مطلع باشند چنین قانونی در کشور وجود دارد خود را مکلف به رعایت آن میکنند.
قانون گریزی در همه جوامع پذیرفته نیست و نظم اجتماعی با قانون گریزی به هم میریزد و قطعا اکثریت افراد جامعه اعتقاد دارند که باید با افرادی که نافرمانی اجتماعی دارند برخورد شود.
ضرورت برخورد با بیقانونی اهمیت دارد و هر قانونی در هر کشوری به تصویب رسیده و جنبه اجرایی پیدا میکند باید همه شهروندان ملزم به آن قانون باشند.
برخی از بانوان به دلیل اهمالکاری در اجرای برخی از قوانین از سوی متولیان امر را دلیل بدحجابی در جامعه میدانند، گرچه این مهم به شرایط و تکلیف 28 دستگاه متولی عفاف و حجاب در جامعه برمیگردد ولی قطعا بیاطلاعی از قوانین و یا اهمالکاری در آن مانع از صلب قوانین و مقررات نمیشود و هر فردی باید خود را نسبت به قانون مکلف بداند.
اینکه بیان شود اگر کسی قوانین را رعایت نمیکند من هم رعایت نکنم، عذر بدتر از گناه است و همه قوانین مشخص است و برای جرم انگاری مجازاتی مشخص شده و چنین افرادی باید روزی خود را در دستان قانون ببینند.
«حجتالاسلام نورالله ولینژاد»، در خصوص عفاف و حجاب میگوید: حجاب سرمایه برای بانوان و زنان جامعه است و باید تلاش کنیم که این سرمایه برای بانوان محترم شمرده شود.
مدیرکل تبیغات اسلامی استان گلستان ادامه داد: زن یک حقی به نام حجاب دارد و این حق در گرانبهایی است که باید از آن حفاظت شود.
حجتالاسلام ولینژاد افزود: حجاب بهترین وسیله برای حفاظت از این دُرّ گران بها است.
لزوم توسعه آمران به معروف و نهی از منکر در جامعه
«حجتالاسلام سید رضا سیدحسینی» به حمایت از آمران معروف و نهی از منکر تاکید کرد و افزود: امر به معروف و نهی از منکر به شکل تذکر لسانی باید در سطح جامعه افزایش پیدا کند.
دادستان مرکز استان گلستان با بیان اینکه از آمران به معروف و نهی از منکر حمایت میشود، افزود: در بستر قانون حمایت از آمران به معروف و نهی از منکر وجود دارد و در برخی مسیرهای گرگان که کمحجابی و بیحجابی وجود دارد مثل النگدره و ناهارخوران حضور این افراد موثر است.
حجتالاسلام حسینی خاطرنشان کرد: در استان گروههایی نیز در این راستا فعالیت میکنند و قبل از انجام تذکر لسانی این افراد آموزشهای لازم را برای امر به معروف و نهی از منکر دیدند.
حجاب آثار فردی و اجتماعی زیادی دارد و اصلیترین عامل در توسعه جامعه انسانی بهشمار میرود و از این رو نیاز است که متولیان امر عفاف و حجاب علیرغم همه تلاشهای انجام شده پیش از این مهم به موضوع عفاف و حجاب اهمیت قائل شوند.
گرچه از سویی برنامههای زیادی در طول سال به موضوع عفاف و حجاب اختصاص یافته ولی عدم سند راهبردی و فرهنگی در حوزه عفاف و حجاب به خوبی نشان میدهد که اقدامات انجام شده به افزایش ارتقاء سطح عفاف و حجاب در جامعه ختم نشده است.
گرچه شورای عالی انقلاب فرهنگی سند جامع عفاف و حجاب را در 5 فصل تدوین کرده و در این سند وظیفهمندی برای 34 دستگاه نیز تعریف شده اما باید توجه داشت پیش از این نیز تقسیم کار بین 28 دستگاه برای ترویج عفاف و حجاب در جامعه وجود داشته و نیاز است که راهبرد و اقدامات فرهنگی استراتژیک که بتواند در جامعه اثربخش باشد در چنین سندی دیده شود.
پایان پیام/587
منبع: شبستان
کلیدواژه: دهه کرامت نماز جمعه عفاف و حجاب جشن های دهه کرامت حجاب و عفاف چهارمحال و بختیاری کانون های مساجد روزنامه شورای نگهبان کانون های فرهنگی هنری مساجد بی حجابی حجاب جامعه حجاب و عفاف فرهنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۷۸۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یادداشت مهرداد خدیر / این مرد طراح لایحه عفاف و حجاب است /او در چه سمتهایی مشغول به کار بوده است؟ /آن اقبالی این اقبالی نیست!
خیلیها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی میگیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمیرساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - ۲ نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بیدرنگ به جانب «عفت اسلامی» سخن گفته و به قانون خاصی استناد نمیشود. آنچه یک نماینده مجلس هم هر از گاهی میگوید پیشنهادهای محدود کننده اوست و هنوز تصویب و نهایی نشده.
به گزارش صدای ایران از عصرایران، اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال ۸۸ و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و ۸ سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.
از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...
نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان میدهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاههای اجرایی دولتی (دستکم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است: معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانهای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتمالاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت میشود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).
چون در برخی گفتگوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد میشود بررسیها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده، اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.
ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمیکند (هر چند آقای علمالهدی مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، دُختِ افراسیاب/ برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بیتوجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار میبرد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:
«تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است، اما بیحجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.
پیشتر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتیها جریمههای بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتارها به مهاجرت بینجامد؟ " او پاسخ داد: جریمههای آنان را بیشتر تعیین کردیم، چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!
منتها بلافاصله اضافه کرد: البته قدم هنرمندان روی چشم ما! انگار او میزبان و مالک است و دیگران قرار است وارد قلمرو او شوند. در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدمتان روی چشم برای فردی بیرونی به کار میرود. یک ایرانی متولد ۱۳۶۲ که نماینده اقلیت جامعه است (به گواه انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) نمیتواند به ایرانیان دیگر بگوید قدمتان روی چشم! چون این خاک که متعلق به اوی تنها نیست! بحث انگیزترین سخن او، اما باز در همان مناظره با دکتر احمد بخارایی بود که در آن گفت:
بی حجابی جلوی حرص و ولع را میگیرد در حالی که هر چه افراد حریصتر و گرمتر و پرقدرتتر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصممتر میشوند و اگر در غرب خانوادهها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.
هنگامی که مجری گفت، چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر میکنند برخی در آنها تشکیک میکنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمیگیرند.
این که یک آقا و همکاران غالبا مرد او و نه خانمها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد هم نه در فقه و حقوق که در زمینه علوم اجتماعی است ولی ماحصل صبغه مجازات دارد و ادبیاتی که به کار میگیرد مطلقا شبیه فقیهان و حتی واعظان یا حقوقدانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد میشود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بیحجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین میبرد و دوم این که «مزاحم ما هستند». [این «ما»را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی میشود؟
همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانمها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم میشود.
در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و ۱۶ سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره ۲۱ مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.
آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته، اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.