به نقل از «قدس آنلاین»

معادلات جنگ جولای| روایت خبرنگار لبنانی از آرامش و صلابت نصرالله در روزهای جنگ

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۰۶۱۰۷

طلال سلمان بنیانگذار روزنامه السفیر لبنان به وقایع و اوضاع این کشوردر جنگ ۳۳ روزه تابستان ۲۰۰۶ با رژیم صهیونیستی و آرامش خاطر سید حسن نصرالله در جریان این جنگ پرداخت.

به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، روزنامه السفیر بسته شد؛ اما طلال سلمان همچنان باقی مانده است. زمانی که نام روزنامه السفیر به میان می‌آید، در ابتدا نام بنیانگذار آن در ذهن ها تداعی می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سلمان همیشه در دفتر روزنامه خود در خیابان الحمرا با خاطراتش حضور دارد. او هرگز جنگ داخلی و حمله رژیم اشغالگر صهیونیستی به لبنان و نیز لحظه آزادسازی آن را فراموش نمی کند. اما تجاوزات دشمن در سال 2006 اتفاق خاصی در خاطره او بود.

طلال سلمان لبنان قبل از جنگ را یادآوری کرد که آزادسازی جنوب لبنان، اعتبار ملت لبنان از هردسته و گروهی بازگرداند. وی خاطرنشان کرد که در آن زمان، یک تجاوز نظامی از سوی رژیم صهیونیستی ضد لبنان پیش بینی می شد که در نهایت با بهانه اسارت دو نظامی صهیونیستی در عملیات خله ورده، این جنگ آغاز شد.

طلال، آغاز تجاوزات را یادآوری و تاکید کرد که السفیر همواره بخشی از مقاومت بوده است. وی ادامه داد که این روزنامه شریک و همراه مردم فلسطین و لبنان در همه پیروزی هایشان بوده است. بناینگذار روزنامه لبنانی السفیر یاد آور شد که جنگ 33 روزه در تابستان 2006 یک امتحان واقعی بود، زمانی که قلم تبدیل به اسلحه شد.

طلال در رابطه با اوضاع روزنامه در نخستین روزهای جنگ صحبت کرد. وی ادامه داد که در آن روزها همه کارمندان و مسئولان و روزنامه نگاران السفیر باهم متحد بودند و مانند یک فرد کار می کردند. سلمان اضافه کرد که السفیر مانند یک کندوی عسل شده و پر از احساس افتخار و عزت و حماس بود. وی همچنین می گوید که این دفتر روزنامه اخبار درگیری ها را در صفحات اول و تنها آن دسته از سخنرانی های سیاسی را که قابلیت بیان شدن داشتند در داخل روزنامه چاپ می کرد؛ چرا که در این شرایط ،ضربات گلوله مهم تر از هرگونه اظهار و تفسیر سیاسی بود.

طلال سلمان به تبعید اجباری اشاره کرد. وی همچنین درباره استقامت جنوب لبنان و استقبال ساکنان شمال و جبل و بیروت از آوارگان این منطقه صحبت کرد.

این روزنامه نگار لبنانی، هدف قرار گرفتن ناو جنگی را یادآوری کرد. طلال درباره لحظه ای توضیح داد که سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله، از انهدام ناو جنگی ساعر5 رژیم صهیونیستی در مقابل سواحل لبنان خبر داده بود.

وی همچنین درباره احوال سید حسن نصرالله در روزهای جنگ صحبت کرد که همواره لبخند می زد و پر از صلابت و مقاومت بود.سلمان ادامه داد که مردم لبنان سید حسن نصرالله را به عنوان یک رهبر واقعی و یک سیاستمدار برای شکست دشمن می شناختند. در آن روزها سید نصرالله روحیه ملت را بالا می برد و در قالب یک قهرمان واقعی با صداقت و قدرت ایستادگی کرد و هرگز مخفی نشد.

سلمان همچنین در رابطه با اسلحه و غافلگیری های مقاومت صحبت کرد.وی اشاره کرد که دشمن از توانایی ها و فعالیت های مقاومت آگاه بود؛ اما توسعه توانایی های نظامی و سری مقاومت، آن را شوکه کرد. وی یادآور شد که مقاومت با ایمان به خدا و سرزمین خود موفق شد. طلال همچنین به تظاهرات مردم در خیابان الحمرا ضد رژیم صهیونیستی اشاره کرد.

بنیان گذار روزنامه السفیر، زمان پایان جنگ و اعلام آتش بس و چگونگی بازگشت هزاران اتومبیل در یک لحظه به جنوب و منطقه ضاحیه را یادآوری کرد. وی خاطرنشان کرد که این صحنه، یک صحنه اسطوره ای و بزرگترین صحنه در تاریخ مقاومت بود. سلمان به لحظاتی اشاره کرد که مردم کاملا مطمئن شدند که معادله جنگ تغییر کرده است. طلال در ادامه توضیح داد که آوارگان لبنانی چگونه خبر پیروزی را به یکدیگر می دادند.

طلال سلمان در ادامه به دیدار خود با سید حسن نصرالله پس از پایان جنگ اشاره و اعلام کرد که در طی جنگ، روزنامه السفیر هم در کنار دیگر رسانه ها بود. وی همچنین اظهار کرد که یک گفتگوی هفت ساعته با سید نصرالله داشت و او طی این مدت بی وقفه صحبت کرد.وی همچنین اشاره کرد که دبیرکل حزب الله در روزی که روزنامه السفیر بسته شد بسیار ابراز تاسف و ناراحتی کرد.

طلال سلمان در پایان تاکید کرد که پس از این خاطرات، رویای آزادی فلسطین را دارد. وی اظهار داشت که هر عزت و پیروزی بدون صحنه آزادی فلسطین از دست اشغالگران ناقص است. روزنامه نگار لبنانی همچنین اعلام که اگر تا روز آزادسازی فلسطین زنده باشم، اول از همه خاک آن را خواهم بوسید و حتما مسجدالاقصی و کنیسه القیامه را زیارت خواهم کرد.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: طلال سلمان حزب الله لبنان جنگ لبنان اسرائیل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۰۶۱۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تغییر مجدد معادلات جنگ اوکراین

آفتاب‌‌نیوز :

خبر هفته گذشته بدون شک در کیف با شادی و در کرملین با اندوه مورد استقبال قرار گرفت. کنگره ایالات متحده سرانجام طلسم شش ماهه خود را شکست و بسته جدید کمک نظامی به اوکراین (و همچنین برای اسرائیل و تایوان) را تصویب کرد؛ و این پیشرفت تنها چند روز پس از آن اتفاق افتاد که رهبران اتحادیه اروپا نیز متعهد شدند که علاوه بر بسته‌های کمکی بزرگی که اخیراً تأیید کردند، حمایت بیشتری ارائه کنند. این که این حمایت چگونه باشد هنوز مشخص نیست، اما آلمان پیشتر متعهد به ارسال یک سیستم دفاع هوایی پاتریوت دیگر شده است - یکی از فناوری‌های کلیدی که مانع از مزیت قاطع روسیه می‌شود- و سایر کشور‌های عضو اتحادیه اروپا را برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین تحت فشار قرار داده است.

به نوشته پراجکت‌سیندیکیت، چنین حمایتی به شدت مورد نیاز است. اوکراین چند ماه سخت را تحمل کرده است. پس از آنکه حمله متقابل آن در سال گذشته تقریباً هیچ نتیجه‌ای نداشت، شکست آمریکا در توافق بر سر بسته کمکی، ضربه شدیدی به روحیه اوکراینی‌ها وارد کرد.

با بدتر شدن اوضاع برای اوکراین، کرملین توانست ادعای پیروزی تبلیغاتی کند. اگرچه بسیاری از روس‌ها خواهان پایان دادن به جنگ هستند، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین توانست به آن‌ها اطمینان دهد که اراده غرب در حال فروپاشی است. نه تنها کارخانجات مهمات روسیه در حال تولید انبوه هستند، بلکه دونالد ترامپ شانس خوبی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت به کاخ سفید در اوایل سال آینده دارد. به نظر می‌رسید که پیروزی روسیه در دسترس باشد.

جنگ اوکراین.

اما نباید فراموش کنیم که پوتین از زمان آغاز جنگ خود در فوریه ۲۰۲۲، مجبور شد تا حد قابل توجهی از اهداف خود عقب نشینی کند. او در ابتدا گفت که دولت ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین ظرف چند روز حذف خواهد شد و تمام قلمرو موسوم به اوکراین، به روسیه بازگردانده خواهد شد. قرار بود ارتش روسیه وارد کیف شود و در آنجا به عنوان نیروی آزادیبخش از آن‌ها استقبال شود.

این یک اشتباه استراتژیک بود که در تاریخ نمونه‌های کمی دارد. حمله روسیه کمی بعد متوقف شد و نیرو‌های روسی مجبور به عقب نشینی کامل از مناطق کلیدی مانند اطراف کیف شدند. در ماه‌های بعد، آن‌ها از خرسون و منطقه خارکف نیز بیرون رانده شدند.

عزم راسخ اوکراین تنها چیزی نبود که کرملین دست کم گرفت. آن‌ها ظاهراً همچنین نتوانستند پیش بینی کنند که ائتلاف گسترده‌ای از کشور‌های غربی با کمک‌های مالی و نظامی جامع پاسخ می‌دهند. تا سال ۲۰۲۳، نیرو‌های روسی در موضع دفاعی قرار گرفتند و انتظارات فزاینده‌ای وجود داشت که اوکراینی‌ها - مجهز به تجهیزات غربی - مهاجمان را به طور کامل دفع کنند.

وقتی این اتفاق نیفتاد، درگیری به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد. با کاهش اراده غرب، پوتین اعتماد به نفس بیشتری پیدا کرد و به این نتیجه رسید که زمان به نفع اوست. در حالی که او بدون شک برای عملیات تهاجمی جدید آماده شده است، من گمان می‌کنم که او بیشتر از اینکه روی نیرو‌های خود حساب کند، روی کمک ترامپ حساب کرده است.

اما اکنون محاسبات بار دیگر تغییر کرده است. جمهوری‌خواهان کنگره، همراه با دموکرات‌ها، با سرپیچی از انزواطلب‌های ترامپیست و مماشات کنندگان با پوتین، حمایتی را تأیید کردند که اوکراینی‌ها به شدت منتظر آن بودند. اگرچه مدتی طول می‌کشد تا محموله‌های جدید مهمات و تجهیزات به خطوط مقدم برسند - جایی که نیرو‌های روسی در حال پیشروی تدریجی بوده‌اند- تأثیر سیاسی و روانی فوری آن قابل توجه است. شانس اوکراین برای حفظ خطوط خود و بقا پس از حمله جدید روسیه در سال جاری به طرز چشمگیری بهبود یافته است.

ناگهان، دیگر چندان مشخص نیست که زمان با پوتین است یا خیر. اگر این جنگ تاکنون چیزی به ما آموخته باشد، این است که دفاع آسانتر از حمله است. در میان مدت تا بلندمدت، تولید گلوله‌های توپخانه در اروپا و ایالات متحده به احتمال زیاد به تولیدات روسیه خواهد رسید، اگر نگوییم از آن پیشی می‌گیرد. علاوه بر این، توسعه مداوم قابلیت‌های حمله دوربرد اوکراین نتایج قابل توجهی را به همراه خواهد داشت؛ و بسیج اخیر پرسنل توسط اوکراین برخی از نیرو‌های رزمی خط مقدم و نیرو‌های ذخیره آن را دوباره احیا خواهد کرد. به طور خلاصه، امید پوتین برای رژه پیروزی در سال جاری از بین خواهد رفت. تلاش جنگی او سیر نزولی خود را از سر خواهد گرفت.

اما یک امید باقی خواهد ماند. کرملین ناامیدانه منتظر نجات دهنده خود از مار-آ-لاگو خواهد بود - که یکی از جمهوری‌خواهان او را «عیسی نارنجی» نامیده است. اینکه آیا بازگشت ترامپ به دفتر بیضی شکل، واقعاً به مصیبت‌هایی که پوتین برای خود ایجاد کرد پایان می‌دهد یا نه، داستان دیگری است. در حال حاضر، روسیه بار دیگر به سمت شکست در اوکراین پیش می‌رود.

منبع: اکوایران