ساخت زبان مصنوعی برای آزمایش ترکیبات شیمیایی خطرناک
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۳۶۷۶
به گزارش پایگاه خبری ساینس، حسگرهای الکتروشیمیایی در اصل گیرندههای بیولوژیکی موجود در سلولها، آنتیبادیها و آنزیمها را شبیهسازی میکنند. زمانی که یک مولکول به این گیرندهها متصل میشود، سیگنالهای الکتریکی قابل اندازهگیری تولید میکند و این گیرندهها سیگنال را به یک سیستم تحلیلکننده ارسال میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حسگر IBM برای این منظور از حسگرهای الکتروشیمیایی مجهز به جفت الکترودها بهره میبرد. در هنگام عبور ولتاژ، هر جفت الکترود نسبت به گروهی از مولکولها واکنش نشان میدهد. ولتاژ نهایی تولید شده توسط مجموعه الکترودها ردپای الکتریکی مایع موردنظر را به دست میدهد. سپس این ردپای الکتریکی برای یک نرمافزار موبایل ارسال میشود تا از آن طریق در اختیار یک سرور خدمات ابری قرار گیرد. این سرور اطلاعات به دست آمده را با استفاده از یک شبکه عصبی با اطلاعات موجود در یک بانک اطلاعاتی از مایعات شناخته شده مقایسه میکند و در نهایت مایعی را که نزدیکترین ساختار شیمیایی به مایع مورد آزمایش را دارد، از طریق برنامه موبایل معرفی میکند. نکته قابل توجه اینکه تمام این فرایند در زمانی کوتاهتر از یک دقیقه به وقوع میپیوندد.
در حال حاضر محققان IBM در تلاشند تا ابعاد و دامنه ترکیبات شیمیایی موجود در بانک اطلاعاتی خود را توسعه دهند تا امکان شناسایی ترکیبات مختلف از این طریق فراهم شود.
اولین حسگرهای الکتروشیمیایی با هدف تشخیص میزان اکسیژن در دهه ۱۹۵۰ میلادی ساخته شدند. تا دهه ۱۹۸۰ با اختراع تراشههای سیلیکونی این حسگرها بسیار کوچکتر شده و برای تشخیص ترکیبات شیمیایی مایعات از جمله اندازهگیری قند خون به کار گرفته شدند.
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۳۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مفاهیم: فلر یا شرارهٔ منحرف کننده در هواپیماهای جنگنده چیست؟
به گزارش همشهری آنلاین، فلر (Flare) یا شَراره منحرف کننده برای جلوگیری ازحرارت یابی موشک زمینبههوا یا موشک هوابههوا، به عنوان یک عمل متقابل یا بازدارنده توسط هواپیماهای عمدتا جنگنده به کار میرود.
شَراره منحرف کننده را می توان به صورت فعال یا واکنشی مورد استفاده قرار داد.
هنگامی که فلر به طور پیشگیرانه استفاده می شود، عملکرد اصلی این است که عمدتا دمای مورد نیاز برای تشخیص و ردیابی هدف که خود هواپیمای جنگنده باشد را به سطحی کاهش دهد که دیگر توسط سنسورهای سیستم موشک پرتاب شده قابل استفاده نباشد.
در استفاده واکنشی، و در تعریف علمی فلر برای تقلید از امضای الکترومغناطیسی یک شی هدف از پیش انتخاب شده (علامت گذاری شده) به منظور هدایت سنسور سیستم سلاح از هدف به فلر (قفل شکست) در نظر گرفته شده است.
برای فلر و تولید جرقه مادون قرمز، دو روش ممکن است: شعله های آتش زا و آتش زا ذخیره شده، تمامی فلرها دارای منابع انرژی شیمیایی حاوی ترکیبات آتش زا، مواد پیروفوریک مایع یا جامد بسیار قابل اشتعال هستند.
با شعله ور شدن شعله فلر، یک واکنش گرمازا شدید شروع می شود و انرژی مادون قرمز و دود و شعله قابل مشاهده آزاد می شود که بسته به ماهیت شیمیایی فلر مورد استفاده منتشر می شود.
طیف گسترده ای از کالیبرها و اشکال برای فلرهای فریب در هوا موجود است. به دلیل محدودیتهای ذخیرهسازی حجمی روی پلتفرمها، بسیاری از هواپیماهای ایالات متحده از کارتریجهای شعلهور فریب مربعی استفاده میکنند. با این حال، کارتریج های استوانه ای در هواپیماهای آمریکایی نیز موجود است. با این حال، کارتریج های استوانه ای عمدتاً در هواپیماهای فرانسوی و هواپیماهای منشأ روسی استفاده می شود.
شرارهها پس از رها شدن در هزاران درجه سانتیگراد می سوزند، درجه ای که بسیار داغتر از اگزوز موتور جت است. موشکهای رها شده به دنبال شعلهای داغتر میگردند و سنسور آنها به دنبال پس سوز یا ابتدای منبع اگزوز موتور هواپیمای جنگنده است.
از آنجایی که جستجوگرهای مادون قرمز مدرن تمایل به حساسیت طیفی دارند که به بهترین وجه عمدتاً با موتورها و اگزوز موتور هواپیما مطابقت دارد، شعلههای فریبنده مدرن طیف انتشار خود را برای مطابقت با آن بهینه میکنند. علاوه بر تمایز طیفی، می توانند شامل تشخیص مسیر و تشخیص اندازه منبع تشعشع باشند.
برخی فلر ها حاوی فسفر قرمز به عنوان یک پرکننده پر انرژی هستند. فسفر قرمز با چسبهای آلی مخلوط میشود تا خمیرهای قابل برسکشی به دست آید که میتوانند روی پلاکتهای نازک پلیآمید پوشانده شوند. احتراق این پلاکتها نشانهای وابسته به دما ایجاد میکند. افزودنی های آندرگونیک مانند سیلیس بسیار پراکنده یا هالیدهای قلیایی ممکن است دمای احتراق را بیشتر کاهش دهند.
شراره های پیروفوریکشراره های پیروفوریک بر اساس اصل بیرون ریختن یک ماده آتش زای خاص از یک کارتریج هوابند، معمولاً با استفاده از یک ژنراتور گاز (به عنوان مثال یک آتش کوچک یا گاز تحت فشار) عمل می کنند. سپس این ماده در تماس با هوا مشتعل می شود. پلاکت های آهن با آلومینیوم بسیار ریز یا مایع، اغلب ترکیبات آلی فلزی پوشیده شده اند. به عنوان مثال، ترکیبات آلکیل آلومینیوم (به عنوان مثال تری اتیل آلومینیوم). شراره های پیروفوریک ممکن است در ارتفاعات موثر نباشند زیرا دمای هوا کمتر است و اکسیژن کمتر در دسترس است. با این حال، اکسیژن می تواند با سوخت پیروفوریک آزاد شود.
مزیت آلکیل های آلومینیوم و ترکیبات مشابه محتوای کربن و هیدروژن بالای آنها است که در نتیجه خطوط انتشار درخشانی شبیه به امضای طیفی سوخت جت در حال سوختن است. محتوای کنترل شده محصولات احتراق جامد، امکان تطبیق بیشتر ویژگی های انتشار را با انتشار خالص مادون قرمز سوخت داغ خروجی از موتور و اجزای آن فراهم می کند.
شعله های سوخت های پیروفوریک در مقایسه با شعله های کمتر از یک متری فلرهای دیگر می تواند به اندازه چندین متر برسد. مسیر را نیز می توان با تنظیم خواص آیرودینامیکی ظروف پرتاب شده نیز تحت تأثیر قرار داد.
آخرین بروز رسانی May ۵, ۲۰۲۴ - یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
کد خبر 849431 منبع: همشهری آنلاین برچسبها همشهری آنلاین مجله نظامی جهان