تولید میگو به ۵۰ هزار تن می‌رسد
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۹۸۴۵
به گزارش گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، حسین عبدالحی معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران درباره افزایش تولید میگو در کشور اظهار کرد: سطح زیر کشت میگو سال گذشته حدود یازده هزار هکتار بود که این سطح امسال حدود هزار هکتار افزایش یافته است.
وی افزود: پیش‌بینی ما این است که امسال برداشت میگو به بیش از ۵۰ هزار تن برسد، در حالیکه در برنامه ششم توسعه برای سال ۹۸ حدود ۴۲ هزار تن بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عبدالحی ادامه داد: طبق پیش بینی ما در استان هرمزگان بیش از هزار و ۳۰۰ هکتار نسبت به سال گذشته افزایش سطح زیر کشت خواهیم داشت.
معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران با اشاره به میزان تولید در حوزه آبزی پروری افزود: ما در حوزه آبزی پروری سال گذشته حدود ۴۸۹ هزار تن تولید داشتیم. برای سال ۹۸ حدود ۵۳۰ هزار تن تولید خواهیم داشت که بخشی از آن در قفس است.
بیشتر بخوانید: افزایش کمی و کیفی محصولات شیلاتی یک گام برای تحقق شعار سال/واردات آبزیان کاهش یافت
وی با اشاره به موضوع توسعه پرورش تیلاپیا، اظهار کرد: در بحث تنوع گونه‌ای با توجه به اینکه مجوز برای تولید تیلاپیا را در ۴ استان یزد، سمنان، قم و خراسان جنوبی گرفته‌ایم در نظر داریم تعدادی مزرعه را در این چهار استان فعال کنیم و مقرر شد در این چهار استان ماهی تیلاپیا به صورت تجاری تولید شود.
عبدالحی با اشاره به اینکه مزارع ماهیان خاویاری روبه افزایش است، گفت: برای ماهیان خاویاری در حال حاضر در ۲۰ استان مزرعه پرورش داریم که در سال ۹۷ حدود ۶ تن خاویار پرورشی برداشت شد و تعداد مزارع ۱۲۶ عدد بود. پیش‌بینی ما این است که امسال ۵۰ تا ۷۰ مزرعه به این تعداد اضافه شود.
وی افزود: این طرح را در استان خوزستان شروع کرده‌ایم که امسال اجرایی خواهد شد تا در بحث ماهیان خاویاری و تولید خاویار داشته باشیم.
معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران در رابطه با ماهیان گرمابی و سردآبی افزود: در این زمینه بیشتر در بحث بهره وری و افزایش راندمان تولید کار می‌کنیم و به سمت مکانیزه سازی سیستم‌ها پیش می‌رویم، اما در مجموع در سال ۹۷، ۱۸۹ هزار تن ماهی گرمابی و ۱۷۴ هزار تن ماهی سردآبی و قزل آلا داشتیم، همچنین ۶۰ هزار تن در منابع آبی و میگو هم ۴۷ هزارتن تولید داشتیم.
به گفته وی، تولید ماهیان خاویاری حدود ۲ هزار و ۸۰۰ تن بود البته به دلیل بروز سیل و تخریب مزارع پرورش ماهی در استان‌های چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و لرستان تولید قزل آلا امسال با کاهش مواجه خواهد شد.
معاون توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران با اشاره به افزایش حجم آب در دریاچه هامون تصریح کرد: در بحث منابع آبی از آنجایی که حجم بالایی به منابع آبی اضافه شده پیش‌بینی ما این است که افزایش تولید در این منابع خواهیم داشت. در استان سیستان و بلوچستان چندین سال بارندگی نداشتیم و دریاچه هامون خشک شده بود، اما در حال حاضر سطح آب بالا آمده و گزارش‌هایی به دست ما رسیده که در این دریاچه صید هم انجام شده است.
انتهای پیام/
تولید در حوزه آبزی پروری در سال گذشته به حدود ۴۸۹ هزار تن رسید
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: وزارت جهاد کشاورزی کشاورزان صادرات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۹۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام نواحی ایران در معرض خشکسالی شدید هستند؟
بارندگی‌های اخیر این پرسش را پررنگ کرده است که از نظر بارش در چه وضعی هستیم؟ آیا خشکسالی تمام شده است؟
به گزارش خبرآنلاین، مهدی زارع، کارشناس محیط زیست، در این‌باره می‌گوید: خشکسالی هواشناسی یک نیروی محرکه طبیعی اصلی بیابان‌زایی است و به دلیل دوره‌های طولانی مدت کم بارش رخ می‌دهد. کمبود آب و همچنین استفاده بی رویه از منابع آبی، عمدتاً برای کشاورزی، تعادل آبی منفی و تغییر در پوشش گیاهی ایجاد می‌کند و بیابان‌زایی را تسریع می‌کند.
او با بیان اینکه علی‌رغم اقدامات سیاسی مختلف در گذشته، بیابان‌زایی همچنان یک معضل جدی زیست‌محیطی در بسیاری از مناطق ایران است، ادامه می‌دهد: شاخص‌های خشکسالی و خشکی حاصل از داده‌های بلندمدت دما و بارندگی وقوع خشکسالی طولانی‌مدت در مناطق مختلف اقلیمی ایران را نشان می‌دهد. خشکسالی‌های شدید و فوق‌العاده شدید هواشناسی در دهه‌های اخیر با رشد سریع جمعیت، شور شدن خاک و مدیریت ضعیف منابع آب نیز به عنوان محرک‌های اصلی انسانی در نظر گرفته می‌شوند.
این استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی توضیح می‌دهد: درصد جمعیت روستایی در ایران رو به کاهش است و مناطق شهری به سرعت در حال رشد هستند. از دهه پنجاه شمسی، میزان استفاده از آب‌های زیرزمینی در ایران حدود ۴ برابر شده و میانگین کاهش سالانه سطح آب زیرزمینی حدود ۵۰ سانتی‌متر بوده است. بیابان‌زایی را نمی‌توان به طور کامل متوقف یا مدیریت کرد، اما می‌توان با اتخاذ برخی راهبرد‌های مدیریت پایدار زمین آن را کاهش داد.
زارع با اشاره به اینکه رویداد‌های طبیعی شدید مانند خشکسالی و سیلاب می‌تواند با تغییرات اقلیمی مرتبط باشد، می‌گوید: بررسی شاخص خشکسالی نشان داده است که روندی منفی به ویژه در فلات مرکزی با اقلیم خشک و نیمه خشک برقرار است. این روند منفی منجر به افزایش خشکی در آینده و بدتر شدن وضعیت خشکسالی شدید فعلی در مناطق خشک و نیمه خشک خواهد شد.
او در پاسخ به این سوال که کدام نواحی ایران در معرض بیابان‌زایی هستند، ادامه می‌دهد: مردم فلات مرکزی ایران نسبت به سایر نقاط کشور در معرض خطر خشکسالی شدید و بیابان‌زایی هستند. افزایش مدت و شدت خشکسالی منجر به افزایش مهاجرت خواهد شد.
زارع معتقد است: مشارکت سازمان‌های مردم نهاد محلی در تصمیم‌گیری‌های مدیریت آب برای دستیابی به مدیریت پایدار حوزه آبخیز، مطالعه بهترین روش‌های تأمین و ذخیره‌سازی آب و سامانه‌های آبیاری اصلاح‌شده برای افزایش بهره‌وری مصرف آب، انتخاب مدیران مناسب و چارچوب‌های مدیریتی مناسب در طرح‌های توسعه روستایی برای ایجاد بستر مناسب برای تسریع در روند مبارزه با بیابان‌زایی و توسعه برنامه‌های چند رشته‌ای برای ترکیب یافته‌های علمی مدرن با دانش بومی از روش‌هایی است که می‌توان در مدیریت خشکسالی به کار بست.
استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله اظهار می‌کند: در دهه ۱۳۹۰-۱۴۰۰ بارندگی ایران به طور متوسط حدود ۱۱ درصد، آب‌های سطحی حدود ۴۴ درصد و آب‌های تجدیدپذیر حدود ۳۲ درصد کاهش یافته است. در دهه‌های اخیر میانگین دمای شهر‌های اصلی ایران حدود ۰.۶ درجه سانتیگراد افزایش یافته است. پیش‌بینی‌ها تا ۱۴۱۵ بین ۰.۷ (در سناریوی متوسط) تا ۱ (در بدترین حالت) درجه افزایش دما را نشان می‌دهد.
او با بیان اینکه در ایران کاهش حدود ۱۵ درصدی بارش و از سوی دیگر افزایش تا حدود ۴.۵ درجه سانتیگراد در میانگین دمای ایران در هفت دهه آینده پیش‌بینی شده و اگر اقدامات فوری برای حل این مشکلات انجام نشود، وضعیت می‌تواند به زودی فاجعه‌بارتر شود، می‌گوید: آب تنها منبع طبیعی است که جایگزینی ندارد و نیاز به آن طاقت فرسا، ثابت و فوری است. رقابت برای دستیابی به منابع کمیاب آب، حداقل به صورت ناخودآگاه، می‌تواند افراد را به رفتار‌های خودخواهانه، غیرهمکاری و حتی تهاجمی و خشونت‌آمیز سوق دهد. علاوه بر این، کمبود بارش ممکن است درآمد مردم را کاهش دهد، مثلاً در بخش کشاورزی، و بنابراین، اضطراب و استرس مرتبط می‌تواند مردم را به سمت خشونت سوق دهد.
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت