نقدی بر رواج اصطلاح «اسلام سیاسی» در آلمان
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۴۰۲۳۴
به گزارش خبرنگارمهر، متن زیر یادداشتی از علی مته، سردبیر سایت اسلامیک با موضوع « نقدی بر رواج اصطلاح اسلام سیاسی در آلمان» است که در ادامه می آید؛
مدت‌هاست که اصطلاح اسلام سیاسی مانند بنیادگرایی، سلفی‌گری، اسلام‌گرایی، افراط‌گرایی و جهادگرایی به آرامی وارد صفحات روزنامه‌ها و کتاب‌های منتقد اسلام در آلمان شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اسلام و مسلمانان به عنوان یک مشکل دیده می‌شوند
هر چند کتاب به موضوعات مختلفی پرداخته است اما تقریبا تمام فرضیه‌ها و نظراتی که در کتاب آمده، علیه اسلام است. شما هیچ نکته مثبتی در این کتاب درباره اسلام و مسلمانان پیدا نمی‌کنید. این مسئله در نخستین مقاله با عنوان “آیا اسلام موجود به آلمان تعلق دارد؟” از رود کوپ‌مانس، اسلام‌شناس آلمانی به خوبی مشخص شده است. او در این مقاله تنها مشکلات انجمن‌های اسلامی آلمان را عنوان کرده است، همان‌طور که نتوانسته نکته مثبتی در جهان اسلام ببیند. در صفحه ۲۳ کتاب، از قول او نوشته شده است:«تنها اصلاحات اساسی می‌تواند وضعیت را بهبود بخشد، به طوری که هیچ‌کس تحت تاثیر اسلام موجود در آلمان رنج نکشد.» در این کتاب همچنین می‌توانیم نظر، بسام طیبی، کارشناس علوم سیاسی و منتقد اسلام را ببنیم که مدت‌ها پیش مفهوم بحث‌برانگیز "اسلام اروپایی" را مطرح کرد. به گفته او، هر نوع اسلام سیاسی مانع ادغام در اروپا می‌شود و تنها در صورتی می‌توان از یکپارچگی صحبت کرد که اسلام سکولار داشته باشیم. در بخش دیگری، دکتر مروان ابوتام، اسلام‌شناس و کارشناس دفتر پلیس جنایی ایالت راینلاند- فالتس گفته است که مسلمانان باید برای داشتن جوامع آزاد تلاش کنند و سپس دوتسن آکن، نویسنده و مستندساز آلمانی مدعی شده است که جوامع اسلامی در آلمان به فضایی برای پرورش اعضای داعش تبدیل شده‌اند. بر اساس آنچه در صفحه ۱۷۳ کتاب آمده، او معتقد است:«ما آینده آلمان را به دست جوامع اسلامی می‌سپاریم که در آنها، جوانان برای کمک به داعش رادیکالیزه می‌شوند.» این‌ها در حالی مطرح شده‌اند که پیوند دائمی همه مسلمانان با گروه‌های افراطی مانند داعش، غیرقابل تحمل است. اکثر خوانندگان چنین کتاب‌هایی درک نمی‌کنند که منظور نویسندگان و نظریه‌پردازان این کتاب‌ها، همه مسلمانان نیستند. برعکس این پیام به جامعه مخابره می‌شود که مشکل اسلام و مسلمانان هستند.
خودی‌ها و غیرخودی‌ها
در اکثر مقالات مختلفی که درباره قوانین، ارزش‌ها و هنجارهای آلمان نوشته شده، آمده است:« مهاجران و مسلمانان اگر می‌خواهند که عضوی از ما(جامعه آلمان) باشند و در کنار ما زندگی کنند، باید خودشان را با ارزش‌ها و قوانین آلمان تطبیق دهند.» در این مقالات عموما، مهاجران و مسلمانان به عنوان افرادی در نظر گرفته می‌شوند که قوانین و ارزش‌های جامعه را رعایت نمی‌کنند و حتی به عنوان بخشی از جامعه آلمان نیز در نظر گرفته نمی‌شوند. در صفحه ۲۲۹ کتاب از قول لینه‌مان، کارشناس الهیات پروتستان آمده است:«مسلمانان، حتی اگر دهه‌ها در آلمان زندگی کنند، شهروندانی از فرهنگ‌ها و ادیان مختلف هستند. آنها در آلمان غربیه‌اند، زیرا فرهنگ‌شان با ما تفاوت زیادی دارد.» چنین اندیشه‌ای از لینه‌مان و سایر نویسندگان رادیکال که نگاهی سیاه و سفید به مسائل دارند و جامعه را به خودی و غیرخودی تقسیم می‌کنند، قابل اعتماد نیست. برای لینه‌مان و بسیاری از نویسندگان دیگر، مهاجرت یک تهدید بالقوه است. در بخشی از کتاب، از قول او نوشته شده است:«
تفاوت‌های فرهنگی میان مهاجران می‌تواند منجر به درگیری و مشکلات برای جامعه و از بین رفتن آزادی‌های موجود در قانون اساسی شود.» آیا لینه‌مان واقعا معتقد است که مسلمانان و پناهندگان تهدید جدی برای قانون اساسی آلمان هستند؟ یا او باید بیشتر نگران احزاب افراطی در پارلمان باشد که فرصت و امکان محدود کردن و یا حتی لغو آزادی‌های موجود در قانون اساسی را دارند؟
محرومیت و ممنوعیت
از سوی دیگر، اکثر نویسندگان کتاب طرفدار محرومیت و ممنوعیت برای مسلمانان هستند. وینفرد باوس‌بک از اتحادیه سوسیال مسیحی خواهان ممنوعیت چند همسری، ازدواج کودکان و همچنین حجاب کامل است. علاوه بر این، او معتقد است که قاضیان مسلمان نباید در محیط کاری خود، روسری و نمادهای مذهبی داشته باشند. این خواسته‌ها جدید نیستند، اما تجربه نشان داده است که این ممنوعیت‌ها نمی‌توانند مشکلات واقعی جامعه آلمان را حل کنند. در بسیاری از دادگاه‌های اروپا مسلمانان با حجاب حضور دارند و مشکلی هم ایجاد نشده است. در عین حال اگر قرار باشد به همه کشورهایی که در آن ازدواج کودکان انجام می‌شود، انتقاد کنیم، می‌توانیم سیاستمداران کشور آمریکا را نیز زیر سوال ببرم. براساس آمارهای منتشر شده در این کشور، در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰، نزدیک به ۲۴۸ هزار کودک ازدواج کرده بودند.
علاوه بر این، لینه‌مان در این کتاب تصویری تحریف شده از زنان محجبه ساخته و خواهان ممنوعیت حجاب برای دختران در مدارس ابتدایی آلمان شده است. اما او نیز مانند باوس‌بک، هیچ آمار و استدلال درستی برای گفته‌های خود ندارد. این مسئله درباره تقاضای ممنوعیت روزه‌داری دانش‌آموزان مدارس ابتدایی نیز صادق است. این در حالی است که این گروه سنی وظیفه مذهبی برای روزه گرفتن ندارند، در عین حال اینکه کودکی به روزه‌داری علاقه نشان دهد، امری طبیعی است. با این وجود، لینه‌مان از روزه‌داری به عنوان مشکل دانش‌آموزان ابتدایی نام برده و مدعی شده است که روزداری بر یادگیری دانش‌آموزان تاثیر منفی دارد.
ادعاهای حقوقی بحث‌برانگیز
در مجموع، این فرضیه‌های بی‌اساس منجر به ادعاهای حقوقی عجیب و بحث‌برانگیز می‌شود. به طور مثال در کتاب “اسلام سیاسی به آلمان تعلق ندارد”، نکلا کلک، فمنیست و محقق حوزه اجتماعی مدعی شده است که استفاده از صلیب و کیپا در دادگاه‌ها را نباید با روسری مقایسه کرد. از نگاه او صلیب نشانه‌ای از اعتقاد به خداست، در حالیکه حجاب برای محافظت مقابل مردان جامعه استفاده می‌شود. او خواهان ممنوعیت حجاب در مدارس است، در حالیکه تعریف درستی از منطق حجاب ندارد. ساشا آدمک، نویسنده و روزنامه‌نگار نیز در یکی از بخش‌های کتاب خواستار ممنوعیت کمک‌های خارجی به مساجد شده است. این در حالی است که برخی از انجمن‌های مذهبی در آلمان، مخارج خود را از مالیات مخفی به‌دست می‌آورند که جایی ثبت نمی‌شود، بنابراین چنین ممنوعیتی نمی‌تواند مانعی برای مقابله با تروریسم باشد.
اصطلاح «اسلام سیاسی» در حال حاضر بسیار فراگیر شده است. این اصطلاح در شرایط کنونی نه تنها درباره گروه‌های رادیکال و اسلام‌گرایان، بلکه برای بسیاری از انجمن‌های اسلامی نیز، استفاده می‌شود. در واقع این نگرانی برای همه مسلمانان وجود دارد که این اصطلاح به شکلی فراگیر برای همه فعالیت‌ها و مشارکت‌های سیاسی مسلمانان به کار رود و در نهایت مانعی برای فعالیت آنها در جامعه باشد. در این شرایط حتی اگر فردی در انتخابات شرکت نکند، برخی می‌توانند او را متهم کنند که نظم سیاسی کشور را بهم ریخته است. رهایی از چنین شرایطی آسان نیست.
کد خبر 4669338منبع: مهر
کلیدواژه: آلمان دین اسلام مسلمانان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۴۰۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام جعفر صادق (ع)؛ شخصیت مهم در جهان اسلام و مکتب شیعه
حجت‌الاسلام والمسلمین محمد هادی مشیری خراسانی، کارشناس مذهبی درمورد شاگردان امام جعفر صادق (ع) گفت: امام جعفر صادق علیه‌السلام به عنوان یک شخصیت ویژه‌ی اسلامی؛ هم در جهان اسلام و هم در مکتب شیعه مطرح هستند.
وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام در دوران خود از عظمتی برخوردار بودند که دانشمندان مطرح زمان نسبت به عظمت علمی حضرت علیه‌السلام همیشه معترف بودند. شخصیت‌هایی مثل ابوحنیفه، مالک و شخصیت‌های دیگری که بعضاً از شاگردان امام جعفر صادق علیهم السلام در میان شیعه محسوب می‌شدند. مثل جناب جابر حیان که دانشمندی اهل طوس بود و برای ادامه تحصیل به ری رفت و سپس، از آن جا عازم مدینه شد و به محضر امام جعفر صادق علیه السلام رسید و دو سالی در محضر حضرت علیه‌السلام شاگردی کرد و علوم فراوانی را فرا گرفت و وقتی برای دستگیری‌اش داخل منزلش رفتند و دستگیرش کردند مقداری از علوم خود را در کتاب‌های خود منتقل کرده بود که این کتاب‌ها توسط دشمنان زمان ازبین رفتند و بخش اندکی از علوم و رساله‌ها و کتاب‌های ایشان در اختیار شیعیان باقی ماندند و همین مقدار اندک از کتاب و رساله‌های ایشان باعث شدند تا این دانشمند بزرگوار به عنوان پدر علم شیمی در دنیا مطرح شود.
حجت‌الاسلام مشیری خراسانی تصریح کرد: مفضل، یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (ع) و از اندیشمندان زمان خود بودند و حضرت علیه السلام عنایت ویژه‌ای به ایشان داشتند که در یک مقطعی هر روز صبح، امام جعفر صادق علیه السلام به ایشان مباحث توحیدی را در قالب معارف زیست محیطی و انسان شناسی و علوم مختلفی از این قبیل آموزش می‌دادند و این شاگرد امام جعفر صادق علیه السلام، کتابی را به نام «توحید مفضل» نوشت که حقیقتاً امروز، یکی از آثار فاخر علمی در جهان به ویژه نزد شیعه و مسلمانان است و وقتی این کتاب‌ها و آثار شاگردان امام جعفر صادق علیه السلام و افرادی که به دست حضرت علیه السلام تربیت شده و رشد پیدا کرده‌اند را نگاه می‌کنیم عظمت کار امام جعفر صادق علیه السلام، خودش را نشان می‌دهد.
این کارشناس مذهبی مطرح کرد: هشام بن حَکَم از دیگر افرادی بود که از شاگردان و پرورش یافته‌های امام جعفر صادق علیه السلام به شمار می‌آمد که هارون عباسی درمورد ایشان می‌گفت زبان هشام در دل‌های مردم از هزاران شمشیر موثرتر است.
وجود مبارک امام جعفر صادق علیه السلام علاوه بر تربیت شاگردان نسبت به رسیدگی به امور جامعه خود تلاش و همت ویژه‌ای داشتند؛ به طوری که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام، بخشی از درآمد‌های خود را صرف نیازمندان جامعه کرده و حتی بخشی از آنها را با بردن آذوقه درب منزلشان به صورت گمنام تأمین می‌کردند. به همین دلیل، به دوستان و شاگردان خود تأکید زیادی می‌کردند که اگر نیاز ندارند کار و تلاش کرده و با آن، دیگران را تأمین کنند.
حجت‌الاسلام والمسلمین مشیری خراسانی افزود: یکی از دوستان امام جعفر صادق علیه السلام نقل می‌کند که در مسجد مشغول عبادت بوده است و حضرت امام جعفر صادق علیه السلام وارد مسجد پیامبر (ص) شدند و دیدند که دوست حضرت (ع) مشغول عبادت و دعا هستند.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند که این وقت روز، این جا چه می‌کنی؟ آن فرد عرض کرد: آقا. الحمدالله وضع مالی بنده خوب است و دیگر، نیازی به کار کردن ندارم و به اندازه کافی، دارایی دارم و به همین دلیل، می‌خواهم بقیه عمرم را به عبادت صرف کنم.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خیر. برو و کار کن و با انجام کار و بدست آوردن درآمد خود، زندگی دیگران که نیاز دارند را تأمین کن.
این نشان دهنده نگاه عمیق اسلام به کسب و کار و ایجاد درآمد در سطح جامعه است؛ یعنی به گونه‌ای کسب درآمد کنیم که اگر خودمان به آن نیازی نداریم حداقل، دیگران بهره‌مند شوند. بنابراین، افراد در هر فضای اقتصادی که باشند موظف هستند برای تأمین جامعه و نیاز دیگران کار کنند و از درآمد و ثروت بدست آمده، دیگران را مورد بهره‌مندی قرار دهند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت