ایرانی‌ها به هیأت اماراتی مسافر در تهران چه گفتند؟
تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۶۷۰۳۶
به گزارش وانانیوز،
«عبدالباری عطوان» در بخش سخن سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم یادداشتی با این عنوان منتشر کرد که «آیا امارات واقعا از یمن عقب‌نشینی کرد؟ ایرانی‌ها به هیأت اماراتی مسافر در تهران چه گفتند؟ اینکه حوثی‌ها جبهه داخل امارات را هنوز نگشوده‌اند، چه سری دارد؟».
در این یادداشت آمده است: در سال 1993 میلادی، نیروهای محمد فرح عیدید، رهبر شورشیان سومالی موفق شدند یک فروند بالگرد آمریکایی بلک‌هاوک را سرنگون کرده و اجساد نظامیان آمریکایی سرنشین آن را مثله کنند و قطعات آن را در خیابان‌ها پخش کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آن زمان دولت وقت آمریکا به شکلی دوپهلو و غیر صریح ایران را به دست داشتن در این حادثه متهم کرد و درصدد برآمد کشورهای عربی حوزه خلیج (فارس) و در رأس آن دولت امارات عربی متحده را علیه ایران تحریک کند.
شیخ زاید بن سلطان قاطعانه ورود به هر گونه رویارویی نظامی سیاسی و رسانه‌ای با ایران را رد کرد و به فرستاده آمریکا گفت که به آمریکایی‌ها اعتمادی ندارد و از همین رو هرگز به هیچ گونه درگیری با ایران ورود نمی‌کند؛ زیرا آمریکا ممکن است از خلیج (فارس) بگریزد همان گونه که دو بار از سومالی گریخته است و کشورهای عربی حوزه خلیج (فارس) آن وقت خود را رودرروی ایران قدرتمند در هر جنگی ویرانگر خواهند یافت.
عطوان نوشت: موضع عاقلانه شیخ زاید را با توجه به وضعیت کنونی تنش در منطقه خلیج (فارس) یادآوری کردم که در آن آمریکا تلاش می‌کند عربستان و امارات را به جنگ نفتکش‌ها سوق دهد؛ جنگی که می‌تواند به یک جنگ تمام عیار تبدیل شود و کشورهای عربی حوزه خلیج (فارس) مهمترین قربانیان آن خواهند بود.
وی افزود: فکر نمی‌کنیم اگر شیخ زاید زنده بود عضو ائتلاف با عربستان و آمریکا برای جنگ عایه یمن می‌شد. جنگی که از قریب به پنج سال پیش و با هدف اصلی مبارزه با نفوذ ایران به راه افتاد و بالعکس موجب توسعه نفوذ ایران شد نه کاهش آن. بنابراین گزارش‌های خبری درباره خروج تدریجی نیروهای اماراتی از یمن اگر درست باشد، هدفش کاستن از شدت خسارات است، اگرچه دیرهنگام بود.
رأی الیوم نوشت: چیزی که برخی از ابعاد تجدید نظر راهبردی امارات در یمن را نشان می‌دهد این است که امارات هیچ اتهام مستقیمی به ایران درباره دست داشتن در حمله به شش نفتکش که دو فروند آن اماراتی بود وارد نکرد کما اینکه نویسنده با ابراز تردید درباره دقت گزارش‌ها درباره عقب نشینی نیروهای اماراتی از یمن گفت که سید محمد الحوثی، رئیس کمیته عالی انقلاب یمن در تماس تلفنی با رای الیوم گفت که نیروهای اماراتی هنوز در یمن هستند و آنچه اتفاق افتاده بازآرایی مجدد نیروها و جایگزین کردن و تغییر ساختار آنهاست. در همین حال منابع غربی تاکید کردند که عقب نشینی عملا اتفاق افتاده زیرا امارات می‌خواهد روی جنوب تمرکز کند، جایی که بیش از نود هزار شبه نظامی را آموزش داده و تسلیح کرده است و دیگر نمی‌خواهد نقشی در رویارویی با حوثی‌ها در شمال یمن داشته باشد.
موشک‌های بالستیک و پهپادهای ائتلاف انصارالله که بیشتر آنها، اگر نگوییم همه آنها، فرودگاه‌های عربستان در جنوب این کشور را هدف گرفته است و موجب توقف پروازهای آنها شد نقش مهمی در سرگردانی امارات در قبال جنگ یمن داشت که در نهایت کفه جناح مخالف جنگ در میان رهبران امارات سنگینی کرد.
به گفته یک منبع بلندپایه اماراتی این جناح مخالف جنگ در یمن صدایش بلندتر و جرأتش بیشتر شد بخصوص در دیگر امارت‌ها نظیر دبی، شارجه و رأس الخیمه. این منبع به نقل از منابع نزدیک به شیخ محمد بن راشد، حاکم دبی و نخست وزیر و نائب رئیس امارات عربی متحده گفت: دبی تحمل حتی یک فروند موشک حوثی به فرودگاه خود را ندارد بخصوص درشرایطی که اقتصاد آن دچار رکود شده و سود شرکت هواپیمایی دبی در مقایسه با سال گذشته شصت درصد کاهش یافت و شاید در سال آینده هیچ سودی نداشته باشد و سود بخش املاک هم حداقل بیش از پنجاه درصد کاهش یافت.
این منبع به نقل از شیخ بن راشد که بشدت با هر گونه درگیری نظامی یا تنشی با ایران بر سر جزایر سه‌گانه (ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ) مخالف بود و تاکید داشت «عاقلانه نیست برای گرفتن سیزده کیلومتر از جزایر مرجانی با ایران درگیر شویم و دستاوردهای بزرگ اقتصادی و عمرانی را از دست بدهیم»، تاکید کرد: آمریکا شاید بر ایران در هر رویارویی احتمالی پیروز شود، اما ابوظبی و دبی، کاملا نابود خواهند شد.
شاهزاده خالد بن سلمان، معاون وزیر دفاع عربستان، دو روز پیش در دیدار با مارتین گریفیتس، فرستاده سازمان ملل به یمن، تاکید کرد راه حل مسالمت آمیز برای بحران یمن در اولویت قرار دارد؛ اما او به شروط این راه حل و چگونگی دستیابی به آن و خروج از باتلاق یمن اشاره نکرد. موضوع قابل توجه اینکه ملاقات‌های بین رهبران عربستان و امارات در هفته‌های اخیر بسیار کم شده است.
آنچه گفته شد حاکی از اذعان صریح به ناکامی راه حل نظامی و حملات هوایی فشرده برای یکسره کردن جنگ در یمن است و بالعکس پیامدهای منفی جنگ بر عربستان و متحدانش نمودار شده است و چهره آنها را در دنیا به عنوان کشوری که مرتکب جرایم جنگی می شود مخدوش کرده است و مطمئنا تصویب لایجه منع فروش سلاح به ریاض و ابوظبی به دلیل جنگ یمن و ترور جمال خاشقچی یکی از شواهد در این خصوص است.
مهمترین دستاورد ائتلاف سعودی و اماراتی از جنگ یمن جداکردن شمال از جنوب یمن و تجزیه جنوب و غرق کردن آن در منجلاب کشمکش‌های قبیله‌ای و منطقه‌ای و چه بسا جنگ‌های داخلی بین شبه نظامیان درگیر بود که سال‌ها و چه بسا چندین دهه ادامه پیدا کند.
هنوز خیلی‌ها در داخل یمن و بیرون آن معتقدند عقب‌نشینی امارات صرفا تاکتیک رسانه‌ای و تلاش برای جلوگیری از حمله موشکی حوثی‌ها به امارات نظیر اتفاقی است که در جنوب عربستان رخ می‌دهد. به گفته این منابع دو روز پیش امارات نیروهایی را به بندر المخا فرستاد و هنوز هم فرودگاه‌ها، بنادر و جزایر یمن (سقطری، میون، و حنیش) را تحت کنترل خود دارد و جوابی که هیأت اماراتی در سفر به تهران به منظور جلوگیری از حملات موشکی دریافت کرد این بود که «به سراغ حوثی‌ها برود و با آنها مذاکره کنید ما هیچ نقشی در بحران نداریم» و این تکرار گفتمان رسمی ایران است.
حوثی‌ها می‌گویند که هر گونه حمله موشکی به شهرهای امارات با ادامه آرامش کنونی در ساحل شمالی مرتبط است. علاوه بر اینکه آنها خواهان گشایش جبهه امارات نیستند و ترجیح می‌دهند درحال حاضر بر جبهه عربستان متمرکز شوند و در خصوص امارات فقط مسئله زمان مطرح است و پیگیری تحولات تا زمان مناسب آن برسد البته احتمال بروز تحولات مطرح است.
رای الیوم نوشت: یک منبع حوثی به ما گفت، عربستان شاید بتواند چندین حمله به فرودگاه‌های خود را تحمل کند، اما امارات تحمل یک حمله را هم ندارد و طرف‌های متعددی این پیام را به امارات مخابره کردند. بعید نیست در نهایت، عقل و تدبیر شیخ زاید توسط اماراتی‌ها اجرا شود و عقب‌نشینی آنها به یک راهبرد و نه تاکتیک مبدل شود تا هم یکپارچگی میان امیرنشین‌های امارات مصون بماند و هم از خسارات آنها کاسته شود؛ اما اینکه چه اتفاقی برای ائتلاف عربستان رخ می‌دهد این داستان دیگری است.
رأی الیوم در پاین نوشت، افغانستان و یمن دو کشوری هستند که آنها را هیچ دخالت نظامی شکست نداده است، اگر آمریکا با این همه قدرت پس از هجده سال جنگ پرچم سفید را در افغانستان بالا گرفت و مذاکره مستقیم با طالبان را آغاز کرد، ائتلاف عربی باید همین الان و نه بیست سال دیگر همین راه را برود و یمن را برای مردم آن رها کند. آنها خودشان بهتر می‌توانند مشکلاتشان را حل کنند.
منبع: وانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت vananews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «وانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۶۷۰۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مروری بر آثار ایرانی در بینال ونیز/ آنجا که نگاه پایان می‌گیرد
خبرگزاری مهر-گروه هنر-آزاده فضلی؛ غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز از ظهر روز ۸ اردیبهشت ماه با حضور محمدرضا صبوری سفیر ایران در ایتالیا از غرفه ایران رسماً آغاز به کار کرد. در این دوره از بینال هنر ونیز، ۵ هنرمند ایرانی نقاش با موضوع «کودکان غزه» اثر دارند.
در بیانیه جمهوری اسلامی ایران در شصتمین بینال هنر ونیز با عنوان «هنر بدون مرز» و به قلم محمد خراسانی زاده رییس پاویون ایران آمده است:
«ما انسان‌ها فرزندان آدم و حوا همه از یک ریشه و یک خانواده‌ایم و برادران و خواهران یکدیگر محسوب می‌شویم. شادی‌ها و غم‌هایمان مشترک است، اندوه و درد و ستم دیدن هر ملتی برایمان تلخ است و موفقیت و شادکامی هر ملتی بدون تضییع حقوق دیگران برای همه شادی آفرین خواهد بود پس در چنین شرایطی چگونه می‌توانستیم بی تفاوت بمانیم و سکوت پیشه کنیم؟ پس اگر بنی آدم اعضای یک پیکرند باید زبان رسای هنر را به عنوان فریادی غضب آلود در اعتراض به این ظلم بی سابقه به کار می‌گرفتیم و با دست هنرمندان چیره دست و صاحب نام ایران اسلامی گوشه‌هایی از ستمی که بر هم‌نوعان مان می‌رود، نمایان می‌ساختیم. چنان که شاعر ایرانی سعدی شیرازی چنین سروده است:
بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
شعار «خارجی ها همه جا» در شصتمین دوسالانه هنر ونیز زمینه مناسبی را فراهم کرد که جمهوری اسلامی ایران عنوان بنی آدم اعضای یک پیکرند را برای نمایشگاه رسمی خود برگزیند تا یادآوری کند که به دور از هیاهوهای رسانه ای، هنری دارای ارزش والاتری است که شان انسان ها را محترم بشمارد و عدالت و شرافت و انصاف را به روشنی ترسیم کند.
در غرفه ایران کوشیده‌ایم تا مرزهای قراردادی بین کشورها را برداریم و از دریچه انسانیت بخشی از لحظه های اندوهناک تاریخ این روزهای بشریت را به تماشا بنشینیم، گاه با آثار تجسمی که نوآورانه و خلاقانه حرف هایی تازه برای گفتن دارند، گاه با چیدمانی که مخاطب را در موقعیتی متفاوت قرار می دهد، گاه با فناوری واقعیت مجازی که پدیده های فیزیکی را به چالش می کشد و گاه با تلألو تصویر در هنر آینه کاری ایرانی که همچون درخشش ستارگان در میانه کهکشان‌ها نور امید را برای روزگاری بهتر بر تاریکی های امروز دنیا می‌تاباند. البته همه این ها نمونه‌های کوچکی از هنر هنرمندان ایرانی است که مرزها را شکسته‌اند و پیامی است از وارثان تمدن هشت هزار ساله ایران که بر دیوارهای بنایی در شهر کهن ونیز برنشسته‌اند. آن روز فرا خواهد رسید که رنج‌ها و ظلم‌ها به پایان می‌رسد؛ مرزهای غیر واقعی فرو خواهد ریخت و همه انسان ها یک امت واحد خواهند شد.
این روزها کام همه جهانیان از آن چه بر مردم مظلوم و مقتدر فلسطین می‌گذرد، تلخ شده است. در این نقطه از دنیا جنایاتی شگرف در حال وقوع است که بهتر است نام آن را نسل کشی و جنایت علیه بشریت بگذاریم. کودکان بی پناه فلسطینی تنها به جرم این که در سرزمین مادری شان به دنیا آمده اند و فقط به این علت که فلسطینی هستند. روزهایشان را با بمب، موشک، کشتار، گرسنگی و آوارگی به شب می رسانند و شب هایشان را با ترس و واهمه می گذرانند.»
همچنین، امیر عبدالحسینی مدیر هنری، پژوهشگر و کیوریتور ارشد غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز متنی با عنوان «والایی؛ در سرزمینی که برای صلح آفریده شد» نوشته است:
«هنرمند به جای همه آنان سخن می‌گوید که قادر به سخن گفتن نیستند. این کلام آندره تارکوفسکی سینماگر نامدار روس است که هنرمند را به مثابه یک پیامبر می‌دانست؛ چرا که هنرمند «زیبایی» را همراه با آیینه‌ای اخلاقی می‌آفریند اما آنجا که هنرمند قادر به سخن گفتن نیست تکلیف چه خواهد بود؟ آنجا که موضوع بزرگتر از توان و داشته‌های هنرمند است، چه باید کرد؟ فرض کنید نویسنده‌ای، نقاشی یا فیلمسازی بخواهد عظمت و اندوه و ایثار مردم غزه را بیان کند. چنین چیزی شدنی است؟ هنرمند و نویسنده هر چه بکوشد نمی‌تواند اقیانوس این واقعه را آن‌گونه که رقم خورده در ظرف هنر و کلام بریزد. با این همه آموزه‌های ما تعریفی جامع تر از هنر ارایه می‌دهد و افعال بلند مرتبه ای را برابر با هنر می داند. در آرمان شهر فلاسفه غرب و شرق و نگاه فیلسوفان اسلامی هنری ارزشمند است که فضایل والا به همراه داشته باشد و این فضایل همان است که در شهادت این نظر کرده‌های بهشت خداوند به زیباترین شکل نمایان شده است. آیا در شهادت هزاران کودک معصوم غزه چیزی جز دیدن موقعیت است. این نظریه توصیف تجربه های نامتناهی مانند ایمان، امید، شکوه، شگفتی ستایش، هراس مرگ و ... را شامل می‌شود و به امور فراموش ناشدنی تاب نیاوردنی و از همه مهمتر تفکر برانگیز اشاره دارد. از نظر لیوتار امر والا در نمایش امور نمایش ناپذیر معنا می‌یابد و به تصویرگری نوعی از احساس می‌پردازد که تخیل انسان قادر به درک عظمت و قدرت آن نیست.
از این منظر است که هنر نقاشان صاحب نامی چون مرتضی اسدی، کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان و مصطفی گودرزی اهمیت مضاعفی دارد و تجربه نابی از زیباشناختی «هنر والا» را به نمایش می‌گذارد. بازنمایی عنصر ناب هنری یکی از سه موضوعی است که کاندینسکی لازمه شکل گیری هر اثر هنری می‌داند. این نقاش و نظریه پرداز هنر، شرط دیگر را چنین می‌داند که هنرمند فرزند زمانه خودش باشد و اثر او بازتاب کاملی از تجربه هایش را منعکس کند. دارا بودن بیان و سبک فردی سومین خصوصیت اثر هنری از دیدگاه کاندینسکی است. سه ویژگی مهمی که در آثار این هنرمندان نقاش نمایان است تا تصویری از «والایی» را به کودکان غزه و به آیندگان تقدیم کنند. این همان تفاوت «امر جمیل» و «امر جلیل» و به تعبیری هنر زیبا و هنر والا است که در اندیشه فلاسفه ای چون لیوتار مطرح شده است. از سخن این اندیشه گر قرن بیستم چنین بر می آید که وقایعی وجود دارد که احساس و ادراک می شود اما قابل بیان نیست و وظیفه هنرمند بازنمایی آن است.»
در ادامه گزارش، به قطعه شعر محمود درویش که کنار آثار هنرمندان قرار داده شده و پیشینه هنرمندانی که آثارشان در بینال هنر ونیز ارایه شده است، اشاره می‌کنیم.
جز قلبش چیزی نیافتند
مرتضی اسدی نقاش ایرانی است که پس از اخذ مدرک کارشناسی در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، تحصیلات تکمیلی خود را در رشته تصویرسازی در همان دانشگاه ادامه داد. سپس برای تحصیل در مقطع دکتری در رشته تاریخ هنر و باستان شناسی هنر اسلامی به دانشگاه پاریس سوربن رفت. اما سپس تحصیل را رها کرد و برای پایان دوره دکتری رشته پژوهش هنر به ایران بازگشت. اسدی به عنوان طراح و نقاش در نمایشگاه های گروهی و انفرادی بسیاری در ایران و سطح بین المللی شرکت کرده است. او برنده جایزه سوم طراحی تمبر پستی به مناسبت چهل و پنجمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر در توکیو و برنده جایزه دوسالانه نقاشی جهان اسلام است. وی عضو هیات علمی دانشگاه هنر شاهد و عضو انجمن نقاشان ایران (AIP) است. وی دبیر و عضو هیات داوران جشنواره ها و رویدادهای هنری متعدد، استاد راهنما و مشاور پایان نامه های دانشگاهی بوده و با انتشارات هنری دانشگاهی همکاری داشته است.
تابلوی نقاشی مرتضی اسدی که همچون دیگر آثار اسدی تابلویی مفهومی است، هم به صورت اصل اثر نمایش داده شده و هم برای آن نمایشی ویژه در نظر گرفته شده است. همچنین قطعه شعر محمود درویش با عنوان «جز قلبش چیزی نیافتند» نیز در توضیحات این تابلو قرار دارد که شنیدنی هم است؛
سینه‌اش را تفتیش کردند
و جز قلبش چیزی نیافتند
قلبش را تفتیش کردند
غیرِ ملت‌اش چیزی نیافتند
صدایش را تفتیش کردند
به غیر اندوهش چیزی نیافتند
اندوهش را تفتیش کردند
جز زندانش چیزی نیافتند
زندانش را تفتیش کردند
جز خودشان را در بند نیافتند
و شب، شب بود
و آوازخوان، آواز می‌خواند ...
شهیدی است که شهیدی آن را حمل کند
مصطفی گودرزی هنرمند و پژوهشگر هنر ایرانی است. وی پس از اخذ مدرک کارشناسی در رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به فرانسه رفت و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته هنرهای تجسمی از دانشگاه رن فرانسه دریافت کرد. سپس به طور همزمان ۲ دوره دکتری را به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران به عضویت دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران درآمد و اکنون استاد گروه آموزش عالی است. وی علاوه بر نقاشی، در زمینه طراحی گرافیک، ساخت فیلم مستند، پژوهش، ترجمه و تالیف کتاب نیز فعالیت داشته است. گودرزی در موسسات مختلف هنری-علمی و فرهنگی حضور فعال دارد که از جمله آنها می‌توان به ریاست گروه هنرهای تجسمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران اشاره کرد. رییس گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر ایران، مشاور هنری موزه هنرهای معاصر تهران، طراح و مشاور در چندین نمایشگاه داخلی و بین المللی، سردبیر چندین نشریه تخصصی هنری و ... تالیف کتاب، ترجمه و تحقیق از دیگر فعالیت های اوست.
در کنار اثر مصطفی گودرزی شعر محمود درویش با عنوان «شهیدی است که شهیدی آن را حمل کند» آمده است:
اگر از تو درباره غزه پرسیدند ...
بگو به آنها:
در آنجا شهیدی است،
که شهیدی آن را حمل می‌کند،
و شهیدی از وی عکس می‌گیرد،
و شهیدی او را بدرقه می‌کند،
و شهیدی بر وی نماز می‌خواند
خانه‌ای که یک در دارد
کاظم چلیپا هنرمند سرشناس ایرانی تحصیلات هنری خود را در دانشکده هنرهای زیبای تهران آغاز کرد. او کارشناسی ارشد نقاشی خود را از دانشگاه تهران، دانشکده هنرهای زیبا دریافت کرد و دکترای خود را به پایان رساند. کارشناس پژوهش هنر دانشگاه هنر شاهد پدرش مرحوم حسن اسماعیل زاده (چلیپا) از آخرین هنرمندان نهضت نقاشی قهوه خانه ای بود. چالیپا در نمایشگاه های بین‌المللی شرکت کرده و جوایزی مانند جوایز برس طلایی ژاپن را دریافت کرده است. او مدرس دانشگاه است و در رویدادهای هنری متعددی به عنوان عضو هیات داوران شرکت کرده است. چلیپا عضو هیات علمی دانشگاه هنر است. «آسمان چلیپا» و «رنگ خیال» ۲ فیلم مستندی هستند که بر اساس زندگی و آثار این هنرمند ساخته شده‌اند.
شعر محمود درویش بر اثر کاظم چلیپا با عنوان «خانه‌ای که یک در دارد» به شرح زیر است:
و دو پنجره
روی ساحل دخترکی است
و برای دخترک، خانواده‌ای
و برای خانواده، خانه‌ای
و خانه دو پنجره دارد و یک در ...
روی دریا ناوچه‌ای است
سرگرم شکار رهگذرانی
که بر ساحل قدم می‌زنند:
چهار، پنج، هفت
بر ساحل فرو می‌غلتند...
جیغِ دخترک از ساحل فراتر می‌رود
فراتر از شبی کویری،
اما پژواکی وجود ندارد
دخترک فریادی ابدی می‌شود
در اخبارِ فوری
که اکنون دیگر فوری نیست،
زیرا هواپیماها بازگشته‌اند
تا بمباران کنند
خانه‌ای که یک در دارد و دو پنجره!
آنجا که نگاه پایان می‌گیرد
غلامعلی طاهری هنرمند ایرانی دارای مدرک کارشناسی ارشد نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و یکی از بنیانگذاران دانشگاه شاهد است. طاهری در عرصه های هنری، فرهنگی و علمی، سمت های مختلفی به عنوان رییس موزه هنرهای معاصر تهران، قایم مقام دانشگاه شاهد، عضو هیات داوران مسابقات هنری، مؤسس انجمن علمی هنرهای تجسمی ایران و … داشته است. طاهری با ارایه سخنرانی‌های تخصصی و شرکت در نمایشگاه های انفرادی و گروهی متعدد در ایران و عرصه بین المللی حضور فعالی داشته است.
غلامعلی طاهری درباره اثرش که تاکنون جایی دیده نشده است، به خبرنگار مهر گفت: این تابلوی نقاشی تصویری از کودکان غزه را که در حال گریه در آغوش مادرشان هستند، خانه‌هایی که ویران شده‌اند و مادری که در حال فریاد زدن است و دستش رو به آسمان و در حال استغاثه است، نشان می‌دهد. از دور نیز تانک‌های اسراییلی در حال حمله هستند و تصویری غم انگیز از فاجعه غزه نمایش می‌دهد. این نقاشی رئال است و با فضایی تیره و رنگ‌های تیره کار شده است. من فکر می‌کنم برای بیان بسیاری از موضوعات، با حفظ جنبه‌های هنری، بیانی رئال بسیار مناسب است؛ به همین دلیل در حال حاضر آثارم را رئال خلق می‌کنم.
قطعه شعر محمود درویش با عنوان «آنجا که نگاه پایان می‌گیرد» برای این تابلو انتخاب شده که عبارت است از:
برادرانی داریم
دوست‌مان می‌دارند
تماشای مان می‌کنند
می‌گریند
و در خلوت خود می‌گویند:
«ای کاش این محاصره اینجا …»
کلام در گلو می‌ماند
و پایان نمی‌گیرد.
رهایمان نکنید
تنهایمان نگذارید
سلام خداوند بر فرزند شهیدت
عبدالحمید قدیریان هنرمند ایرانی دارای لیسانس نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد نقاشی از دانشگاه هنر تهران است. قدیریان علاوه بر نقاشی، مجسمه‌ها، طراحی صحنه و لباس و آثار مستند متعددی ارایه کرده است. قدیریان طراحی صحنه و لباس بسیاری از فیلم‌های سینمایی و سریال های تلویزیونی را در کارنامه خود دارد که برای سریال «مریم مقدس» سیمرغ بلورین جشنواره بین المللی فجر را دریافت کرد. خانه سینما به او برای طراحی صحنه و لباس برای «ملک سلیمان» جایزه داد. وی همچنین عضو هیات داوران جشنواره‌های بین المللی فیلم فجر و مدیر اجرایی اولین مراسم افتتاحیه المپیک بانوان بوده است. قدیریان تالیف بسیاری از کتاب ها و انتشار مقالات متعدد و برگزاری نمایشگاه های انفرادی و گروهی در ایران و خارج از کشور را در کارنامه دارد.
در کنار اثر قدیریان، قطعه شعر محمود درویش با عنوان «سلام خداوند بر فرزند شهیدت» آمده است:
در محضر پدر،
به سوگ پسر نشسته‌ایم؛
«سلام خداوند بر فرزند شهیدت»
اندکی دیگر
میلاد یکی کودک را
شادباش می‌گوییم
کد خبر 6091769
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت