پرتاب فرهنگ بی‌ادبی از قاب تلویزیون و پرده سینما به سمت مخاطب/ بی‌خبری مسئولان فرهنگی از اصل تربیت اجتماعی
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۰۳۳۲۸
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ گاهی رخ داده که بخواهیم برای چند ساعت شادی و نشاط را به خود هدیه دهید. انتخاب تماشای یک فیلم طنز و رفتن به سینما و یا چشم دوختن به تلویزیون و پیگیری یک سریال طنز را به عنوان هدیه برگزیده‌اید اما با شروع شوخی‌های کارآکترهای فیلم و سریال که از دل فیلمنامه خارج شده و با کارگردانی به پرده سینما یا قاب تلویزیون رسیده‌اند به پشیمانی انتخاب می‌رسید آن‌هم به‌خاطر اینکه آنقدر از ادب دور هستند که این سوال را در ذهن مخاطب دغدغه‌مند سلامت فرهنگ، مطرح می‌کنند که هنرمندان ما مرز طنزپردازی و بی ادبی را نمی‌دانند؟
امروزه یکی از مشکلاتی که در حوزه سینما و فیلم‌هایی که اکران می‌شود همین موضوع استفاده از الفاظ و شوخی‌های رکیک است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، با تاکید بر اینکه این افراد فرهنگ مبتذل و نابهنجار را در جامعه به وجود می‌آورند و جوانان و نوجوانان به‌عنوان اصلی‌ترین مخاطبان فیلم‌های طنز در معرض خطرات ناشی از این فرهنگ مبتذل قرار می‌گیرند، به برنا گفت: الفاظی که در بعضی فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی و شبکه خانگی به کار می‌رود به‌صورت ناخواسته وارد دایره واژگان و کلمات قشر نوجوانان و جوان به عنوان اصلی‌ترین مخاطب‌ها و همچنین باقی اقشار جامعه خواهد شد.
وی ادامه داد: زمانی که این الفاظ وارد دایره لغات به‌کار رفته از سوی مخاطبین می‌شود، شاهد پررنگ‌تر شدن فرهنگ مبتذل درون جامعه خواهیم بود و بی‌ادبی و بی‌نزاکتی درصدر موضوعات مطرح شده درون جامعه قرار می‌گیرد و حرمت‌هایی که به‌عنوان هنجار و ارزش درون اجتماع ما وجود دارد می‌شکند و به سمت نابودی می‌رود و بدآموزی فرهنگی و تربیتی را به‌صورت کامل می‌تواند نهادینه کند.
این استاد دانشگاه جامعه‌شناسی درخصوص این موضوع که چرا جامعه ما به سمت استفاده از الفاظ رکیک و شوخی‌های نامناسب رفته است؟ گفت: وجود خلاءهای فراوان در فرهنگ ما و نپرداختن به آن خلاءها باعث حرکت به سمت این موضوع شده و نه فقط در سینما و تلویزیون بلکه در تمامی سطوح جامعه از مسئولین گرفته تا مردم عادی شاهد استفاده الفاظ رکیک و شوخی‌هایی که اصطلاحا به آن شوخی‌های خودمانی می‌گویند هستیم.
وی ادامه داد: یکی از این خلاءها نبود الگوهای مناسب در سطح جامعه است، یعنی برای تربیت افراد که در آینده بخواهیم از آنان به‌عنوان الگوهای یک جامعه استفاده کنیم هیچ تلاشی انجام نشده است. این موضوع فقط مربوطه به حال و یا چند دهه گذشته نیست بلکه در طول تاریخ همواره بوده‌اند افرادی که با استفاده از شوخی‌های نامناسب و بکار بردن الفاظ رکیک سعی در جلب توجه و یا کسب درآمد داشته‌اند برای مثال می‌توان به دربار پادشاهان اشاره کرد که ملیجک‌ها در آنجا حضور داشته‌اند که با استفاده از الفاظ رکیک و زننده سعی در خنداندن درباریان داشتند و از این راه امرار معاش می کردند. همچنین شُعرایی بودند که با استفاده از هجو، ناسزا را در اشعار خود می‌گنجاندند و با این موضوع سعی در معرفی خود و یا امرار معاش و کسب درآمد داشتند، پس بر این اساس استفاده از ناسزا و شوخی مناسب سال‌های سال است که در فرهنگ ما وجود داشته و متاسفانه متولیان امر از سال‌های دور تا به‌حال تلاشی را در راستای از بین بردن آن انجام نداده‌اند.
قرایی‌مقدم در خصوص راهکارهایی که برای پیشگیری در این خصوص وجود داشت عنوان کرد: همانطوری که در بیشتر بخش‌ها تاکید روی آموزش است در این خصوص نیز تاکید اصلی روی آموزش است، اما نه فقط آموزش آکادمیک که فرزندان در مقابل آن جبهه‌گیری داشته باشند بلکه آموزشی که بتواند در ذهن آنها رسوخ کند و باید از پیرامون خود آن را فراگیرند. دستگاه‌های متولی فرهنگ به عنوان اصلی‌ترین متولیان نیز باید تدوین برنامه‌های جامع و درست را برای مقابله با این معضل در دستور کار قرار دهند تا بیش از این جامعه ما از لحاظ اخلاقی به سمت نابودی حرکت نکند و چارچوب‌هایی را در حوزه فرهنگ معلوم کنند و به‌صورت قاطع با خاطیان برخوردهای لازم را انجام دهند و در آخر نیز خود مردمی که در اجتماع زندگی می‌کنند تجدیدنظرهایی را در رفتارهای خود انجام دهند تا برای نسل‌های بعدی به‌عنوان الگوهای مناسبی از آنان یاد شود.
خبرنگار: امجد عبدی
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: استاد دانشگاه جامعه جوانان و نوجوانان ذهن شادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۰۳۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.
خاک صحنه دامن‌گیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.
فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت