اشتباه رایج که خانم های خانه دار مرتکب می شوند
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۰۷۷۷۸
بدانید که سلامت‌تان در خطر است! مطمئنا این، خواسته هر کدبانویی است که خانه‌ای پاکیزه داشته باشد اما شاید خیلی از ما ناخواسته، سلامت خودمان را قربانی نظافت منزلمان کنیم. این مطلب، شما را با 5 نمونه از رایج‌ترین اشتباه‌هایی که شاید از هر خانم خانه‌داری سر بزند، آشنا می‌کند.
1 برای تمیزکاری همیشه عجله دارید؟
اگر پاک‌کننده را روی سطحی می‌پاشید و بلافاصله آن را خشک می‌کنید با این کار در واقع همه میکروب‌ها را سرجای خود باقی گذاشته‌اید.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
• راه‌حل: از روی برچسب محلول ضدعفونی‌کننده زمانی را که باید پاک‌کننده روی سطح باقی بماند بخوانید. این مدت برای اغلب پاک‌کننده‌ها 1 تا 3 دقیقه است اما بعضی از آنها که برای تمیز کردن جاهای بسیار آلوده مثل محل نگهداری حیوانات به کار می‌روند باید تا چند روز باقی بمانند.
2 پاک‌کننده‌ها را با هم مخلوط می‌کنید؟
ترکیب مواد ضدعفونی‌کننده با هم می‌تواند عواقب بدی داشته باشد. وقتی که اسیدها و مواد سفیدکننده موجود در این پاک‌کننده‌ها با هم ترکیب شوند ترکیبات خطرناکی مثل گاز کلر تولید می‌شود که بسیار سمی است. این گاز به خصوص اگر در یک محیط بسته باشید، می‌تواند کشنده باشد. ترکیب سفیدکننده و آمونیاک هم بخاری تولید می‌کند که سبب التهاب مجرای تنفسی و آسیب به ریه‌ها می‌شود. توصیه دانشمندان به خانم‌های خانه‌دار در یک کلام این است: «هرگز مواد پاک‌کننده شیمیایی را با هم مخلوط نکنید.»
• راه‌حل: هر بار از یک پاک‌کننده کم‌خطر استفاده کنید. اگر به یک پاک‌کننده قوی برای تمیز کردن چیزی مثل روغن گریس نیاز داشتید لازم نیست حتما سراغ یک ماده خطرناک بروید. کافی است از محلول 10 درصد سرکه و آب استفاده کنید. تاثیری که سرکه در از بین بردن باکتری‌ها و براق کردن سطوح دارد خیلی زیاد است.
3 از دستکش پوشیدن فراری هستید؟
شاید فکر کنید دستکش فقط مخصوص پوست‌های حساس است ولی حتی پوست سالم هم نیاز به محافظت دارد. تحقیقات نشان می‌دهد مواد موجود در اغلب پاک‌کننده‌ها که عامل از بین بردن آلودگی هستند، سبب نفوذ ذرات سمی به زیر پوست می‌شوند. گروهی از حلال‌ها که به اسم اترگلیکول‌اتیلن مشهورند، می‌توانند به گلبول‌های قرمز خون، کلیه‌ها و کبد آسیب وارد کنند و خطر سرطان را افزایش دهند. این ذرات سمی روی سیستم تولید مثل نیز اثر منفی به جا می‌گذارند و ممکن است سبب نازایی شوند. علاوه بر این ترکیبات شیمیایی موجود در پاک‌کننده‌های خانگی به پوست هم آسیب وارد می‌کنند و باعث التهاب یا خشکی و ترک خوردن پوست می‌شوند. وجود چنین ترک‌هایی در پوست هم در واقع یک مسیر سرراست را برای ورود باکتری‌ها و مواد شیمیایی به جریان خون فراهم می‌کند.
• راه‌حل: دستکش بپوشید! حالا می‌خواهد یکبار مصرف باشد یا یک دستکش بادوام‌تر. برای هر کاری هم دستکش جدا در نظر بگیرید تا میکروب‌ها از طریق آنها منتقل نشوند. می‌توانید از رنگ‌های مختلف استفاده کنید تا با هم اشتباه نشوند. مثلا یک جفت دستکش زرد برای شستن ظرف‌ها و یک جفت قرمز هم برای شست‌وشوی سرویس بهداشتی.
4 بالش‌ها و ملحفه‌ها را دیر به دیر می‌شویید؟
همه ما خوب می‌دانیم که شستن لباس‌های چرک و آلوده جلوی رشد و نمو موجودات میکروسکوپی و انگلی را می‌گیرد و محل زندگی را از وجود ذرات آلرژی‌زا پاک می‌کند. اما بعضی از خانم‌های خانه‌دار فراموش می‌کنند بالش‌ها، کوسنها، ملحفه‌ها و مبل‌ها هم جزیی از محل زندگی ما هستند و بدن ما دایم در تماس با آنها است. تماس با لباس و رختخواب شسته نشده می‌تواند نشانه‌های حساسیت به گردوغبار و آسم را بدتر کند و سبب بروز اگزمای پوستی شود.
• راه‌حل: هر هفته ملحفه‌ها را با آب داغ بشویید. ماهی یکبار هم بالش‌ها، کوسنها و راحتی‌ها را اتو بکشید یا با بخار خشک‌شویی کنید. اگر رختخواب‌تان از پر درست شده دقت کنید حتما عاری از موجودات انگلی مثل شپش و کنه باشد.
5 اسپری را از خودتان جدا نمی‌کنید؟
بیشتر مواد پاک‌کننده، چه به صورت محلول باشد چه به شکل اسپری، بسیار سمی هستند و استفاده بیش از حد آنها محیطی ناسالم را برای ما به وجود می‌آورد. استفاده بیش از حد از اسپری یعنی پخش کردن ذرات زیان‌آور به صورت گاز در هوا و در نتیجه جذب آن از راه چشم‌ها، بینی و دهان. این ذرات می‌توانند باعث سوزش مجرای تنفسی و ریه‌ها و ایجاد حساسیت شوند. آمارها نشان می‌دهد کسانی که دست کم هفته‌ای یک بار از اسپری پاک‌کننده استفاده می‌کنند در مقایسه با آنهایی که اصلا با این مواد کار نمی‌کنند 49 درصد بیشتر در معرض حمله‌های آسم هستند.
• راه‌حل: همیشه برچسب این محصولات را قبل از مصرف با دقت مطالعه کرده و اگر توصیه‌ای درباره نحوه مصرف آن داشت رعایت کنید. مثلا اگر لازم به استفاده از دستکش یا محافظت از چشم‌ها یا ضرورت استفاده از این مواد در یک محیط آزاد بود حتما این نکات را جدی بگیرید تا با کمترین آسیب به سلامتی‌تان پاکیزه‌ترین و سالم‌ترین محیط زندگی را برای خود و خانواده‌تان فراهم کنیم. منبع:بهداشت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: خانه داری پاک کننده ها تمیزکاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۰۷۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) اسکناس دوره ناصرالدین شاه قاجار چه بود و ارزش آن چقدر بود؟
زیسان: واحد اصلی پول قاجار تومان، قران و شاهی بود. تومان واژه‌ی ترکی ایغوری است به معنی ده هزار که در تقسیمات لشکری هر ده هزار سرباز تومان و فرمانده‌ی آنها امیرتومان نامیده می‌شد.
به گزارش زیسان؛ تا پیش از قاجار از این واحد پولی استفاده نمی‌شد. در دوره‌ی مغول ده هزار دینار را برابر تومان می‌دانستند. کسروی یک تومان مغول را برابر صدهزار تومان امروز می‌داند. تونان طلا اولین بار در زمان فتحعلی شاه قاجار ضرب شد.
وزن آن در ۱۲۲۴ قمری (۱۱۸۸ شمسی) یک مثقال و یک ششم مثقال بود. در سال ۱۲۹۸ قمری در زمان ناصرالدین شاه، وزن طلای تومان کاهش یافت و ارزش آن برابر ده قران نقره یا ده هزار دینار شد. اما سکه‌ای به نام دینار وجود نداشت. در سال ۱۳۰۸ شمسی که آحاد پول ایران تغییر کرد، تومان به معنای ده ریال شد که هنوز هم این لفظ رایج است.
در زمان فتحعلی شاه، سکه‌ی نقره‌ی جدید، یعنی "قران" متداول شد، که معادل یک دهم تونان و پنج عباسی یا بیست شاهی بود. در این زمان شاهی به صورت سکه‌ی مسی در آمده بود؛ بنابراین سه شکل سکه در ایران رایج بود:تومان‌های طلا، قران نقره و شاهی مسی. ولی پول رایج سکه‌های نقره بود.
پول دوره‌ی قاجار تا اوایل دوره‌ی پهلوی رایج بود. اما طلا پشتوانه‌ی پول نبود. در سال ۱۳۰۸ شمسی طلا پشتوانه‌ی پول شد. مسکوک نقره‌ی یک ریالی به نمایندگی ریال طلا در کشور رایج و قران برچیده شد؛ مسکوک نقره، نیم ریالی، دوریالی و پنچ ریالی شد.
ریال در اصل واژه‌ی اسپانیایی است و آن نام سکه‌ی نقره‌ای رایج در آن سرزمین بود که به معنی "شاهی" است. این واژه مترداف "رویال" (Royal) انگلیسی و "رگالیس" لاتین است که آن هم به معنای شاهی است و از ریشه "رکس" (Rex) یعنی شاه است.
از مسکوکات قانونی طلا در ایران در دوره‌ی رضاشاه، سکه‌ی پهلوی است که بر اساس قانون مصوب سال ۱۳۱۰ شمسی در مجلس شورای ملی، که برای تعیین واحد و مقیاس پول ایران به تصویب رسید، سکه پهلوی طلا به ارزش صدریال ضرب شد. این سکه دارای عیار ۹۰۰ در هزار بود و با عکس شیر و خورشید و پادشاه مزین شده بود.
نمونه‌هایی از اسکناس‌های دوره ناصرالدین شاه قاجار
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد