به نقل از «جنوب نیوز»

مهمترین عوامل ابتلا به هپاتیت B و C

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۳۲۶۶۷

رئیس شبکه هپاتیت کشور با اشاره به روش‌های ابتلا به هپاتیت B و C، گفت: ترشحات آلوده، انتقال از مادر به نوزاد و سوزن‌های آلوده از جمله عوامل انتقال هپاتیت‌های B و C هستند. به گزارش «جنوب نیوز» به نقل از فارس؛ امیرعلی سهراب‌پور رئیس شبکه هپاتیت امروز در نشست خبر به مناسبت 6 مرداد (28 جولای) روز جهانی هپاتیت، اظهار داشت: هپاتیت یعنی التهاب کبد و عامل آن فقط ویروسی نیست بلکه هپاتیت دارویی و کبد چرب نیز منجر به بروز این بیماری می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: گروهی از هپاتیت‌ها ویروسی هستند و شامل ویروس‌هایA، B، C، D هستند که هر کدام ویژگی خاص خود را داشته و بیماری جداگانه‌ای هستند اما ویژگی مشترک آنها ایجاد التهاب در کبد است. 

سهراب‌پور با بیان اینکه دو ویروس مهم باعث ایجاد هپاتیت‌های B و C می‌شود، افزود: خانواده‌هایی که یک نفر از اعضای آنها معتاد بوده و یا در زندان بوده است باید به ابتلا به هپاتیت توجه کرده و آزمایش‌های لازم را انجام دهند.

 رئیس شبکه هپاتیت متذکر شد: درمان هپاتیت در دستور کار سازمان بهداشت جهانی قرار گرفته تا بتواند تا سال 2030 هپاتیت C را حذف کند البته تا دو دهه پیش بیماری‌های سل، مالاریا، ایدز و هپاتیت جزو بیماری‌های عفونی بودند که در سال‌های اخیر بیماری‌های سل، مالاریا و ایدز شیوع‌شان کاهش داشته است اما شیوع هپاتیت‌های ویروسی در دنیا افزایش داشته است.

امیرعلی نوشیروانی دبیر عملی شبکه هپاتیت با بیان اینکه 300 میلیون نفر  در دنیا مبتلا به یکی از هپاتیت‌های B و C هستند گفت:‌در ایران 186 هزار نفر مبتلا به هپاتیت C هستند.

وی یادآور شد: تا چند سال گذشته درمان مؤثری برای بیماری هپاتیت C وجود نداشت و بیشتر درمان تزریقی بود اما اکنون بیش از 95 درصد این بیماران با مصرف یک قرص در روز و در یک دوره سه ماهه بیماری‌شان رفع می‌شود. 

نوشیروانی با بیان اینکه هپاتیت C باعث ایجاد سیروز کبدی و سرطان کبد می‌شود، گفت:‌ تا سال‌های گذشته شایع‌ترین علت پیوند کلیه هپاتیت ویروسی بود اما اکنون با واکسیناسیون شدن افراد هپاتیت B مشکلی ایجاد نمی‌کند البته این واکسیناسیون در دوره شیرخوارگی برای نوزادان، در دوره دبیرستان و دانشگاه انجام می‌شود.

 دبیر عملی شبکه هپاتیت اضافه کرد:‌درمان هپاتیت C با داروهای جدید امکانپذیر است ضمن اینکه شعار روز جهانی هپاتیت پیدا کردن میلیون‌ها مبتلا به هپاتیت ویروسی و کسانی هستند که از این بیماری خود اطلاع ندارند. 

وی با بیان اینکه در ایران 32 درصد هپاتیت‌های ویروسی شناسایی شده‌اند، افزود: تنها 3 درصد این افراد درمان لازم را دریافت کرده‌اند.

نوشیروانی با اشاره به برگزاری سمینارهای هپاتیت‌های ویروسی در روز پنج‌شنبه 3 مرداد یادآور شد: هدف این سمینار این است که با توجه به اوضاع اقتصادی کشور چطور به مردم در درمان این بیماری کمک کنیم، چرا که عمده مشکل کشور مربوط به هپاتیت C است که می‌توان آن را به صورت قطعی درمان کرد.

وی با تأکید بر اینکه در درمان بیماری‌های کبدی باید از مصرف داروهای زیادی پرهیز کرد،‌گفت: گل‌گاوزبان، پونه، عرقیجات و داروهای گیاهی هیچ کدام برای کبد مناسب نبوده بلکه مضر است.

مهدی صابری‌فیروزی عضو کمیته علمی شبکه هپاتیت با اشاره به بیماری هپاتیت B اظهار داشت: هپاتیت B مهمترین علت بیماری کبدی در کشور است. 

وی ادامه داد:‌ در کل دنیا حدود 800 هزار نفر در سال به دلیل ابتلا به هپاتیت B  و بروز سرطان کبد و نارسایی کبدی از بین می‌روند. ضمن اینکه در ایران 3 درصد افراد یعنی از هر 100 نفر 3 نفر ویروس هپاتیت B را دارند در حالی که اکثر این افراد نمی‌دانند که دچار چنین عفونتی شده‌اند و این بیماری بدون علامت است. 

صابری فیروزی با اشاره به عوامل اصلی انتقال ویروس هپاتیت B یادآور شد: منبع اصلی انتقال ویروس هپاتیت B انسان‌ها است به این شکل که از طریق خون و ترشحات آلوده،‌ تماس جنسی و از طریق مادر به نوزاد انتقال پیدا می‌کند. 

 عضو کمیته علمی شبکه هپاتیت با تأکید بر اینکه باید روش‌های انتقال بیماری هپاتیت B را به افراد آموزش دهیم،‌متذکر شد: در کنار عوامل یادشده ابتلا به بیماری هپاتیت B این بیماری از طریق سوزن آلوده در آرایشگاه‌ها و مطب‌های دندانپزشکی نیز انتقال پیدا می‌کند.

صابری‌فیروزی با طرح این پرسش که چه کسانی دچار عفونت هپاتیت B می‌شوند، بیان داشت: افرادی که ایمنی در بدنشان وجود نداشته باشد عفونت را می‌گیرند اما مهمترین برنامه برای مقابله با این ویروس واکسیناسیون است که 98 درصد در درمان مؤثر است به شکلی که اگر سه دوز واکسن به افراد تزریق کنیم فرد کاملاً ایمنی لازم را پیدا می‌کند.

وی با بیان اینکه از سال 72 تمام نوزادانی که متولد شده واکسینه شده‌اند گفت:‌اکنون میزان شیوع هپاتیت B بسیار کم شده است اما در سنین بیش از 35 سال ممکن است 3 درصد این سنین عفونت مربوطه را داشته باشند.

عضو کمیته علمی شبکه هپاتیت با تأکید بر اینکه مهمترین کار درمانی برای بیماری هپاتیت B واکسیناسیون هنگام تولد نوزادان است خاطرنشان کرد: افرادی که دچار اختلالات کبدی هستند باید تست مربوط به عفونت هپاتیت B را انجام دهند.

وی با تأکید بر اینکه ویروس هپاتیت B ویروسی خاموش و بدون علامت است، اظهار داشت: بهترین روش درمانی که اکنون وجود دارد واکسیناسیونی است که برای نوزادان انجام می‌دهیم و پیشگیرانه است.

صابری فیروزی با بیان اینکه  کبد چرب درمان دارویی ندارد بیان داشت:‌ تنها راه درمان دارویی کبد چرب کمتر مصرف کردن مواد نشاسته‌ای و کربوهیدرات‌هایی مانند برنج و نان است ضمن اینکه باید به ورزش کردن توجه کرده و در هفته 4 ساعت ورزش کردن و توجه به رژیم غذایی باعث درمان کبد چرب می‌شود.

شاهین مرآت عضو کمیته علمی شبکه هپاتیت کشور نیز با اشاره به بیماری هپاتیت C اظهار داشت:  هپاتیت C با هپاتیت B کاملاً فرق می‌کند، اشکال بیماری  هپاتیت C این است که درصد مزمن شدن آن از هپاتیت B بیشتر است و تفاوت آن با هپاتیت B در این است که 95 درصد مبتلایان به هپاتیت B خودبخود می‌شوند اما در  هپاتیت C تنها 30 درصد افراد مبتلا خود به خود خوب می‌شوند و این بیماری در نهایت منجر به نابودی کبد می‌شود.

مرآت با بیان اینکه شیوع  هپاتیت C در ایران نسبت به کشورهای همسایه کمتر است و بیماری هپاتیت B کمتر است یادآور شد: اکنون شیوع هپاتیت B در ایران به 1.5 درصد رسیده است و فعالیت اصلی ما باید بر روی کنترل  هپاتیت C باشد.

وی با اشاره به اینکه درمان  هپاتیت C درمانی آسان‌تر و هزار برابر ارزان‌تر از درمان در خارج از کشور است، افزود: با مبلغی کمتر از یک میلیون تومان می‌توانیم فرد مبتلا به  هپاتیت C را درمان کنیم.

عضو کمیته علمی شبکه هپاتیت کشور با اشاره به اینکه از هر 300 نفر ایرانی یک نفر مبتلا به  هپاتیت C است، خاطرنشان کرد: میزان ابتلا به بیماری  هپاتیت C در گروه‌هایی مانند افراد مبتلا به HIV و معتادان تزریقی بالاتر است در نتیجه باید در زندان‌ها به افراد زندانی و معتادان تزریقی توجه بیشتری شده و این بیماری را کنترل کرد.

منبع: جنوب نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۳۲۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»