پناهیان: باید نیروها را برای پولدار شدن و رئیس شدن تربیت کنیم/من به دنبال ظهور سفیانی در شام بودم آن هم بعد از 1400 سال!
تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۳۸۳۳۰
حجتالاسلام علیرضا پناهیان پیش از ظهر امروز در همایش دومین اجلاس بینالمللی فعالان مهدوی که در محل سالن همایشهای حرم مطهر رضوی برگزار شد، گفت: اتفاقی که بعد از ظهور ایجاد میشود این است که منتظرانی که به آنها ظلم شده وارثان زمین و روسای مردم میشوند.
استاد اخلاق بیان کرد: روال ظهور یک روال طبیعی است که اگر بنا باشد غیر آن ایجاد شود وهن قرآن و دین است، یعنی اگر یک شب امام زمان و یارانش در کنار مکه ظهور کنند بدون اینکه زمینهسازی شکل بگیرد و دشمنان را نابود کنند و کسانی به حضرت پیوستند که آموزشی ندیدند این همه وهن دین و رسول خدا(ص) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: پس چرا این مسائل برای خود پیامبر ایجاد نشد؟ این همه مقدمات طبیعی را حضرت به کار گرفتند برای روال طبیعی بود.
پناهیان با بیان اینکه خدا امور را با سبب آن انجام میدهد، تاکید کرد: خدا قرآن را با اسباب حفظ آن قرار داد، معجزه الهی و تحول دلها وجود دارد و منکر این نیستم این مسئله حتی در روزهای انقلاب هم رخ داده بود و برای سامان گرفتن شرایط تا چند وقت این مسئله وجود داشت.
استاد اخلاق متذکر شد: تحولها با ظهور هم بیشتر میشود اما اینکه بدون مقدمه حضرت با اصحاب ظهور کنند و مردم هیچ کاره باشند، امکان ندارد.
وی با بیان اینکه ما اکنون در متن این اتفاقاتی هستیم که در کشورهای همسایه رخ میدهد و زمینه را برای ظهور مهیا میکنند تاکید کرد: من به دنبال ظهور سفیانی در شام بودم آن هم بعد از 1400 سال و بعد آنقدر به طور طبیعی این رخ داده است که همه آن را میدانیم و داعش همان بود که مجسمه ابوسفیان را نصب کرده بودند.
پناهیان با تاکید بر ینکه دشمنان راهی برای نفوذ در دین جز خود دین ندارند، افزود: برای ظهور سفیانی یک جریان چندین ساله وجود داشته و این مسئله برای بعد از ظهور هم وجود دارد.
استاد اخلاق اظهار کرد: بعد از ظهور ما صاحب قدرت میشویم این یعنی چه؟ این قدرت موجود در دنیا از بین نمیرود بلکه به دست مذهبیها میافتد و یک زمانی متمول شدن فخر یاران امام زمان است و مردم با ثروت زندگی میکنند.
وی ایجاد عدالت را تنها یک درصد ماجرای ظهور دانست و گفت: اینکه تمام ثروت را در اختیار تو قرار دهند و یک قدم خلاف برنداری این کاری بعد از ظهور است.
پناهیان متذکر شد: بعد از ظهور به طور طبیعی صاحب قدرت میشوی و باید کسانی را تربیت کرد که توان رئیس شدن داشته باشند.
استاد اخلاق با بیان اینکه تنها انجام کار فرهنگی برای امام زمان کافی نیست، گفت: اینکه ما فقط کار فرهنگی انجام دهیم و در انجام امور مالی، اقتصادی و سیاسی با هم اتحاد نداشته باشیم در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) دچار مشکل میشویم.
وی اظهار کرد: ما باید نیروها را برای پولدار شدن و رئیس شدن تربیت کنیم، کسانی که ریاست طلب هستند برای ریاست زمین مناسب نیستند و کسانی که تشنه قدرت هستند هم مناسب پولدار شدن نیستند، پس قدرت و پول زمان امام زمان(عج) روی زمین بماند؟
پناهیان با بیان اینکه هنوز برخی افراد تنزهجویی دارند از اینکه مردم را برابر رای دادن به افراد آگاه کنند، متذکر شد: جوانان مهدوی مدیریت و اصول تجارت بخوانند چراکه میخواهند زمین را اداره کنند، شمایی که نمیتوانی اقتصاد شهر را نجات دهید چگونه میخواهید اقتصاد زمین را اداره کنید.
استاد اخلاق با اشاره به اینکه اقتصاد مقاومتی وظیفه ما است، اظهار کرد: این اقتصاد حکمتی در زمینه ظهور دارد، مهدویت صرفا کار اعتقادی نمیخواهد آموزش سیاست، اقتصاد و تجارت، به استقلال رساندن در امر اقتصاد از علوم لازم برای حکومت اسلامی است.
وی خاطرنشان کرد: این مسائل را جدی بگیرید، کانونهای مهدویت باید این مسائل را آموزش دهند، حتما نیاز نیست تعاونی اقتصادی بزنید، آموزش بدهید هرچند تعاونی زدن هم لازم است.
پناهیان تاکید کرد: مسئله، مسئله وراثت زمین است، وراثت یعنی قدرت، امروز به جوانان میگویی با هم متحد شوید، میگویند ما در مسائل اقتصادی نمیتوانیم متحد شویم، این ضعف ما است.
استاد اخلاق با بیان اینکه به طور طبیعی باید مقدمات ظهور فراهم شود، تصریح کرد: باید در زمینه راهبردی اندیشههای مهدوی فعالیت کرد.
وی با تاکید بر اینکه از منصوب شدن یک مسؤول وظیفهشناس خوشحال میشویم، اما این فرد وظیفه شناس را چه کسی باید تربیت کند؟ اظهار کرد: کار ما کار مقدمهسازی است و باید برای یاری به امام فرد مسؤول تربیت کنیم.
27217
کد خبر 1283461منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال ایالات متحده آمریکا مزدک میرزایی خودرو محمدجواد ظریف ایران و انگلیس احمد شاملو بوریس جانسون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۳۸۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظهور یک قدرت اقتصادی جدید؛ اقتصاد هند چقدر قوی است؟
نشریه اکونومیست در سرمقاله این هفته رشد اقتصادی هند به رهبری نارندرا مودی را مورد بررسی قرار داده است. از منظر این نشریه، باوجودی که آقای مودی قدمهای مثبت بسیاری برداشته است، اما برخی نقاط ضعف او میتواند او را از تحقق وعدههایش بازدارد.
به گزارش اکو ایران، به گفته اکونومیست، انتظار میرود شش هفته دیگر نارندرا مودی در سومین دوره نخست وزیری برنده شود، که موقعیت او را به عنوان مهمترین رهبر هند از زمان جواهر لعل نهرو تثبیت میکند. پیروزی انتخاباتی این پسر چای فروش در واقع نشان دهنده مهارت سیاسی او، قدرت ایدئولوژی ملیگرای هندی و فرسایش نهادهای دموکراتیک اوست. با اینحال نشان دهنده حسی میان رای دهندگان عادی و نخبگان هند درباره این است که او رونق و قدرت را برای هند به ارمغان میآورد.
هند نارندرا مودی تجربهای از ثروتمند شدن در میانه جهانی زدایی و تحت رهبری قدرتمند است. اینکه آیا هند میتواند در طول ۱۰ تا بیست سال آینده به سرعت رشد کرده و از تنش دوری کند سرنوشت ۱.۴ میلیارد نفر و همچنین اقتصاد جهان را تعیین خواهد کرد. از منظر اکونومیست، فرمول مودی میتواند تا جایی کار کند، ولی درباره اینکه آیا موفقیت هند میتواند ادامه یابد و آیا این مساله به ماندن او در قدرت بستگی دارد سوالاتی وجود دارد.
هند با رشد اقتصادی ۶ تا ۷ درصد، سریعترین نرخ رشد را در میان کشورهای بزرگ دارد. دادههای جدید نشان میدهند که اعتماد بخش خصوصی آن در بالاترین سطح از سال ۲۰۱۰ قرار دارد و درحالی که امروز پنجمین اقتصاد بزرگ جهان است میتواند تا سال ۲۰۲۷ به سومین اقتصاد جهان پس از آمریکا و چین تبدیل شود. نفوذ هند به روشهای جدیدی نمایان میشود. شرکتهای آمریکایی ۱.۵ میلیون کارمند در هند دارند، که بیش از هر کشور خارجی دیگری است. بازار سهام آن چهارمین بازار ارزشمند جهان است و بازار هوانوردی آن در رتبه سوم قرار دارد. خرید نفت روسیه توسط هند قیمتهای جهانی را تغییر میدهد. افزایش ثروت به معنای افزایش نفوذ ژئوپلتیک است؛ پس از بالاگرفتن تنش در کانال سوئز، هند ۱۰ کشتی جنگی در خاورمیانه مستقر کرد.
اگر به دنبال یک "چین دیگر" هستید که با محوریت تولید ایجاد شد، آن هند نیست. این کشور در زمان رکود تجارت کالا و اتوماسیون تولید توسعه مییابد؛ بنابراین نیاز به مدل جدیدی برای رشد دارد. یکی از محورهای این رشد "برنامه عظیم زیرساخت"هاست که بازار واحد گستردهای را بههم پیوند میدهد. هند ۱۴۹ فرودگاه دارد و هرسال ۱۰ هزار کیلومتر جاده و ۱۵ گیگا وات ظرفیت انرژی خورشیدی اضافه میکند. برخی از این زیرساختها، چون پرداختهای دیجیتال، بازارهای سرمایه مدرن و بانکها نیز نامشهود هستند. همه اینها به شرکتها امکان میدهد از اقتصاد مقیاس بهره ببرند.
محور دوم "رشد صادرات خدمات" است که به ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور رسیده است. تجارت جهانی در خدمات هنوز درحال رشد است و "شرکتهای فناوری اطلاعات هند" مراکزی ایجاد کردهاند که تحقیق و توسعه و خدماتی، چون قوانین و حسابداری به شرکتهای بین المللی عرضه میکنند. اما باوجود پردیسهای فناوری شیک، هند همچنان یک جامعه نیمه روستایی است؛ و این مساله سومین و آخرین محور رشد را توضیح میدهد؛ مدل جدیدی از سیستم رفاه که در آن صدها میلیون نفر از مردم فقیر هند پرداختهای انتقالی دیجیتال دریافت میکنند. دادههای جدیدی نشان میدهند که سهم جمعیتی که زیر خط فقر جهانی ۲.۱۵ دلار در روز زندگی میکنند از ۱۲ درصد در سال ۲۰۱۱ اکنون به زیر ۵ درصد کاهش یافته است.
اما نارندرا مودی لایق چه میزان اعتبار است؟ موفقترین سیاستهای او از دستورالعملی استفاده میکند که در دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ در هند ظهور کرد؛ اما هیچ ایرادی ندارد. او برای جلوبردن اصلاحات متوقف شده، نظارت شخصی روی تصمیمات مهم و سرکوب عقب ماندهها و مخالفان بوروکراسی قابل تقدیر است. برخی میگویند او "سرمایه داری رفاقتی" را پرورش داده است. با اینحال، گرچه برخی شرکتهای بزرگ امتیازاتی گرفتند، تمرکز در تجارت درحال کاهش است، فساد محو شده است و کسبوکارها تنوع بالایی دارند. اگر او پیروز شود هند به رشد قوی ادامه خواهد داد. سطح متوسط نیز همینطور خواهد بود: ۶۰ میلیون نفر بیش از ۱۰ هزار دلار در سال کسب خواهند کرد؛ که این تعداد تا سال ۲۰۲۷ به ۱۰۰ میلیون نفر میرسد.
بااینحال، هند با یک مشکل ترسناک روبروست. از یک میلیارد نفر جمعیت در سن کار این کشور تنها ۱۰۰ میلیون نفر شغل رسمی دارند و باقی اکثرا کار موقتی دارند یا بیکار هستند. نخست وزیر هند برای جذب برخی از نیروی کار از یک برنامه مشوق دولتی برای ارتقای تولید استفاده میکند. ولی حتی اگر این برنامه به اهداف خود برسد، تنها ۷ میلیون شغل ایجاد میکند.
از منظر اکونومیست، اقتصاد هند برای حفظ رشد خود باید اشتغال انبوه ایجاد کند. یکی از راهها بزرگتر شدن بخش فناوری اطلاعات است که به عنوان یک قطب دیجیتالی سازی جهان عمل کند و مجموعهای از صنایع صادراتی که مالی، غذا و دفاع را دربر میگیرد. هزینه کارگران در این صنایع نیز میتواند به نوبه خود در سایر بخشها اشتغال ایجاد کند. یک بازار داخلی کارآمد و واحد بهرهوری کلی را افزایش میدهد و رفاه هدفمند میتواند به کسانی که عقب ماندهاند کمک کند. برای این منظور، هند باید آموزش و کشاورزی خود را متحول کند، و امکان مهاجرت بیشتر از شهرهای شمالی پرجمعیت را به سمت شهرهای جنوبی و غربی فراهم کند.
با این معیارهای برجسته، نارندرا مودی حرف زیادی برای گفتن ندارد. حزب بهاراتیا جاناتا استعداد و ایدههایی دارد، اما بیشتر روی ایدئولوژی متمرکز است. رشد غیرلیبرالیسم، مخالفت سیاسی و آزادی بیان را محدود کرده است. این واقعیت که شرکتها از مودی میترسند میتواند علت عدم رشد سرمایه گذاری را توضیح دهد. روند آماده کردن عموم برای تغییرات اجتماعی گسترده در دهه ۲۰۳۰ به درستی آغاز نشده است و بازسازی آموزش، شهرها و کشاورزی نیاز به همکاری دولتهای محلی دارد، که توسط بهاراتیا جاناتا اداره نمیشوند، و همینطور گروههای اجتماعی که با اختلال مواجه هستند.
سوالی که درباره هند و اقتصاد وجود دارد این نیست که آیا نارندرا مودی پیروز خواهد شد یا نه، بلکه این است که آیا او رشد خواهد کرد. او در سن ۷۳ سالگی ممکن است قدرت مدیریت خود را روبه افول بیابد. برای ایجاد یک دستورکار اصلاحی جدید، در سطح چیزی که در دهه ۱۹۹۰ ظهور کرد، و برای تقویت یک اقتصاد مبتنی بر دانش که به مردم برای تفکر خود پاداش میدهد، او باید انگیزههای استبدادی خود را تعدیل کند. همچنین برای جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی بیشتر و یافتن یک جانشینی با تفکر رشد، حزب او باید "سیاستهای شوونیستی" خود را مهار کند. اگر چنین نشود، ماموریت نوسازی ملی مودی، وعدههای خود را محقق نخواهد کرد.