به نقل از «بسیج نیوز»

شکنجه روحی و روانی اسرا با کمبود لباس

تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۶۳۳۴۶

به گزارش سرویس راهیان نور خبرگزاری بسیج، شکنجه روحی و روانی اسرا با پوشاکگروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: شکنجه روحی و روانی اسرا در بند رژِیم بعث، در ضرب و شتم، گرسنگی و دوری از خانواده خلاصه نمی‌شود. نیرو‌های صدام با بهانه‌های مختلف اسرا را تحت فشار قرار می‌دادند. یکی از این موارد پوشاک است. آن‌ها تنها یک لباس به اسرا می‌دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این لباس در طول یک سال کثیف و پاره می‌شد. اسرا لباس‌ها را می‌شستند و در تن‌شان خشک می‌کردند. در ادامه خاطرات اسرا در خصوص پوشاک در دوران اسارت را می‌خوانید:

علی توحیدی – اردوگاه موصل

لباس‌مان همان لباس عراقی بود. باید شسته می‌شد و البته یک دشداشه هم داشتیم و آن را اگر بدون زیرپوش یا شلوار بپوشیم چه قدر زشت است و اسرا مجبور بودند لباس‌ها را بعد از شستن جایی پهن کنند تا خشک شود و با همان یک دشداشه گوشه اتاق می‌نشستند تا لباس‌ها را بعد از شستن و خشک شدن بپوشند، چون حرکت بدون لباس برای ما قابل قبول نبود.

عارف سجاده چی – اردوگاه موصل

در یک سال اول اسارتمان یک دست لباس به ما دادند طوری شده بود که شلوار‌ها وصله خورده بود، مثلا بچه‌ها که می‌خواستند حمام بروند لباس نداشتند که عوض کنند مجبور می‌شدند همان طوری لباس خیس را بپوشند و یا اینکه به حمام بروند، لباس را بشویند و به یکی از بچه‌ها بدهند که لباس را چند دقیقه‌ای بیرون نگه دارد. آن هم در سرمای زمستان که لباس خشک نمی‌شود و بعد هم همان طوری لباس را خیس بپوشند که تنشان لباس خشک شود و خیلی از بچه‌ها در همان اوایل مریضی‌هایی گرفتند که تا آخر اسارت هم مبتلا به بیماری بودند نظیر پا درد و درد دست و اینگونه چیزها.

سید هادی طباطبایی – اردوگاه موصل

عراقی‌ها باید هر چهار ماه یک حوله به ما می‌دادند و هر سه ماه یک جفت جوراب، ولی نمی‌دادند. ۲ دست لباس از آن‌هایی که خودشان به آن دشداشه می‌گویند دادند. چون ما که زیر شلوار نداشتیم لذا قسمتی از آن‌ها را می‌بریدیم و با آن پیجامه و یا بالش درست می‌کردیم.

حمیدرضا جدیدیان – اردوگاه موصل

وضعیت لباس‌هایی که بر تن داشتیم غیر قابل توصیف بود. مخصوصا از لحاظ داشتن وصله‌های زیاد هر شلوار چهار تا پنج وصله داشت.

غلام خانجانی – اردوگاه موصل ۲

عراقی‌ها بیش از اندازه بر سر ما فشار می‌آوردند. مثلا ما وقتی که می‌خواستیم به دستشویی برویم کفش نداشتیم که بپوشیم. ما در اردوگاه پابرهنه می‌گشتیم. یک سری از بچه‌ها لخت بودند. یعنی از جبهه که لباس شان را پاره کرده بودند. همینطوری هم در اردوگاه بودند. چون عراقی‌ها به ما لباس نمی‌دادند.

عین الله توحیدی – اردوگاه موصل

عراق هیچ وقت سهمیه پوشاک غذایی ما را به طور کامل نمی‌داد یعنی همیشه طوری با ما برخورد می‌کرد که ما همیشه محتاج باشیم و همیشه برویم از آن‌ها خواهش کنیم مثلا هر شش ماه یک جوراب و یک زیرپوش و یک دست لباس، سهمیه استحقاقی ما بود، ولی رفتار عراقی‌ها طوری بود که یک شورت را سر شش ماه نمی‌دادند و می‌گذاشتند، دو ماه از موعد آن می‌گذشت. هر چه می‌گفتیم که چرا سهمیه پوشاک ما را نمی‌دهید می‌گفتند ماشین خراب شده و یا شورت در بازار نیست یا انبار خالی بوده است.

فرج الله فصیح رامندی – اردوگاه موصل

حتی مریض‌ها و مجروح‌ها سال‌ها یک دست لباس داشتند. همین یک دست لباس را باید در همان هوای سرد می‌شستند و می‌پوشیدند. یعنی اگر اسیر حمام می‌‎رفت و لباس را هم می‌شست، باید با همان وضع می‌پوشید و آنقدر در آفتاب قدم می‌زد تا خشک شود. از طرفی، چون آفتاب اسفند موصل هم آفتابی قوی نبود به این زودی با قدم زدن لباسش خشک نمی‌شد. همین پوشیدن لباس‌های خیس در فصل سرما باعث بیماری‌های کمردرد و پا درد در بعضی از بچه‌ها شد.

حسین یزدیان – اردوگاه بعقوبه

وضع ما از نظر پوشاک خیلی بد بود. ما جمعا هزار و ۶۰ نفر بودیم. گاه می‌دیدی ۳۰۰ زیرپوش آمد که به ۷۶۰ نفر دیگر نمی‌رسید.

علی مفتاحی – اردوگاه موصل یک

در ابتدای اسارت، عراقی‌ها بسیار کم وسیله در اختیار ما می‌گذاشتند از جمله لباس. حدود ۲ سال بود که ما یک دست لباس بیشتر نداشتیم آن هم تکه پاره شده بود.

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۶۳۳۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اعتراض و تجمع حامیان فلسطین در دانشگاه‌های استرالیا

صدها نفر در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی در غزه امروز در یکی از دانشگاه‌های مطرح استرالیا تجمع کردند و خواستار تحریم و لغو سرمایه‌گذاری در شرکت‌های مرتبط با این رژیم شدند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از پایگاه خبری استریتس تایمز، فعالان حامی فلسطین هفته گذشته اردوگاهی را در دانشگاه سیدنی، یکی از بزرگ‌ترین مؤسسات آموزش عالی استرالیا، برپا کردند؛ این جنبش‌ها الهام گرفته از اعتراضات دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا است.

اردوگاه‌های مشابهی نیز در دانشگاه‌های ملبورن، کانبرا و دیگر شهرهای استرالیا برپا شده‌اند.

تظاهرات در استرالیا با حضور اندک نیروهای پلیس، به شکل صلح‌آمیز برگزار شده، این درحالی است که بر اساس آمار تاکنون بیش از ۲ هزار نفر در اعتراضات دانشجویی حامیان فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا بازداشت شده‌اند.

امروز، جمعیت بیش از ۳۰۰ نفری معترضان از دانشگاه سیدنی خواستار تحریم و قطع سرمایه گذاری در شرکت‌های مرتبط با اسرائیل شدند، و در تظاهرات خود درخواست دانشجویان آمریکا، کانادا و فرانسه را تکرار کردند.

مارک اسکات معاون دانشگاه سیدنی روز گذشته به رسانه‌های محلی گفت که اردوگاه حامی فلسطین می‌تواند در محوطه دانشگاه بماند زیرا خشونتی که در آمریکا دیده شده، در این کشور وجود نداشته است، در حالی که چندین خودرو پلیس در ورودی دانشگاه پارک شده بودند، هیچ نیروی پلیسی در این اعتراضات حضور نداشت.

استرالیا به شکل فزاینده‌ای از اعمال رژیم اسرائیل در غزه انتقاد می‌کند؛ یک امدادگر استرالیایی نیز در حملات ماه آوریل رژیم صهیونیستی جان باخت.

معترضان حامی فلسطین گفته‌اند که دولت این کشور به اندازه کافی برای صلح تلاش نکرده است و مردم شعارهایی علیه آنتونی آلبانیز نخست وزیر استرالیا و دولتش سر دادند.

کد خبر 750331