شباهت‌های ترامپ و جانسون در چیست؟
تاریخ انتشار: ۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۷۴۴۳۰
پایگاه اینترنتی روزنامه الشرق الاوسط در گزارشی نوشت: پوپولیسم (عوام‌گرایی) دیگر یک شعار نیست. بلکه برنامه حکمرانی است که در چند کشور تاثیرگذار غربی در حال گسترش است و پژواک آن به کشور‌های دیگر نیز می‌رسد. آخرین محصول پوپولیسم با قدرت یافتن بوریس جانسون و تصدی نخست وزیری انگلیس جلوه‌گر شد. رویدادی این چنینی یک دهه قبل بعید به نظر می‌رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اخبار بین الملل- اما موج پوپولیسم که به لندن رسید راه‌های دیگری را برای پیروزی پیموده است. مهمترین راه همان است که دونالد ترامپ برای رسیدن به کاخ سفید پیمود. ترامپ بارزترین پوپولیستی است که با افتخار به دوستش جانسون لقب «ترامپ انگلیس» داده است. در آن سوی قاره اروپا ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان، و متیو سالوینی، وزیر کشور ایتالیا، را داریم که سیاست‌های مشترکی در زمینه دشمنی با مهاجران دارند و خواهان «پاکسازی» قاره اروپاه و بازگشت به «ریشه‌های مسیحیت» هستند. هر دوی این‌ها معتقدند درهم‌آمیختگی نژادی و دینی در اروپا به خطری برای آن تبدیل شده است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در توصیف «دوستش» بوریس جانسون گفت: «وی مرد خوبی است. وی قوی و باهوش است. وی را ترامپ انگلیس می‌نامند و این چیز خوبی است، آنها در آنجا دوستش دارند». اینگونه ترامپ داستان پیروزی نخست وزیر جوان را خلاصه کرد.
جانسون در نخستین سخنرانی‌اش به عنوان نخست وزیر وعده «عصر طلایی جدید» را از طریق «متحد و فعال سازی انگلیس و تبدیل آن به بزرگترین کشور کره زمین» مطرح کرد. وی همچنین اهمیت خاصی برای شکوفایی اقتصادی قائل شد و بر فراتر رفتن از اقتصاد‌های اروپا در سال ۲۰۵۰ تاکید کرد. همه این نکات را جانسون با دقت انتخاب کرد که تداعی‌کننده سخنرانی پوپولیستی ترامپ است که بر «احیاء عظمت آمریکا» , «کنترل مرز‌ها» و «تحقق قویترین اقتصاد در طول تاریخ» متمرکز بود.
این نخستین بار نیست که رویکرد ترامپ و جانسون برای وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها به منظور تقویت موقعیت خود به هم نزدیک می‌شود. دوره کاری جانسون در بروکسل به عنوان خبرنگار روزنامه «تایمز» و «دیلی تلگراف» سرشار از تقلب، تحریف واقعیت‌ها و گزافه‌گوئی‌ها بود که از نخستین روزنامه اخراج شد و کار در دومین روزنامه سبب شهرت او گردید. همچنین کارنامه جانسون به عنوان وزیر امور خارجه سرشار از سوتی‌ها و لغزش‌های دیپلماتیک و مزه ریختن‌های احیانا تحریک‌آمیز شبیه به شیوه جنجالی رئیس جمهور آمریکا است.
چنین مقایسه‌ای بین ترامپ و جانسون برای طرفداران این سیاستمدار محافظه‌کار انگلیسی خوشایند نیست؛ فردی که برای خود آینده درخشانی را پیش‌بینی کرده است و در کودکی به برادرش تاکید کرد «پادشاه جهان» خواهد شد.
با اینکه جانسون از «دوستی» رئیس جمهور آمریکا استقبال و از قاموس وی اقتباس کرد و به قدرتش برای امضاء توافقنامه تاریخی تجارت آزاد با واشنگتن پس از «برکسیت» افتخار می‌کند، اما می‌داند رویکرد پوپولیستی برای جلب نظر اکثریت رای‌دهندگان در انگلیس موفقیت‌آمیز نخواهد بود و موفقیتی را که ترامپ محقق کرد به دست نخواهد آورد؛ زیرا ساختار سیاسی دو کشور متحد با یکدیگر متفاوت است.
در ادامه این مطلب آمده است: در حالی که نقاط اشتراک بین این دو مرد فراوان است، از رویکرد‌های سیاسی آتشین حاوی اهانت‌های نژادپرستانه یا دینی گرفته تا وعده‌های گسترده درباره عظمت و شکوفایی و علاقه شدید هر دو به چرچیل و شهر نیویورک، و پشت مو‌های زرد رنگ هر دو، کراوات‌های بلند و رسوایی‌های مربوط به خیانت در زندگی زناشویی، شاهد اختلافات اساسی بین ترامپ و «نسخه» انگلیسی وی هستیم.
شاید مهمترین تفاوت میان رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر انگلیس این باشد که ترامپ محبوبیتش را بر اساس انتقاد از «نخبگان» سیاسی و «باتلاق» موسسات و نهاد‌های واشنگتن پی‌ریزی کرد و برای خود شهرت «نماینده ملت» در کاخ سفید ایجاد کرد که تلاش می‌کند حقوق طبقات کارگری را از «آزمندی» سیاستمداران پایتخت باز ستاند. در حالی که جانسون یک نخبه ممتاز است که به دانشکده نخبگان «ایتون» رفت و آمد داشت که بیست نخست وزیر انگلیس را تربیت کرد و قبل از اینکه در دو روزنامه معتبر کار کند به دانشگاه «آکسفورد» پیوست و هم کلاس دیوید کامرون (نخست‌وزیر پیشین انگلیس) بود و مسیر سیاسی دشواری را برای رسیدن به ساختمان نخست وزیری «داونینگ استریت شماره ده»(مقر نخست‌وزیر) پیمود.
دومین تفاوت مهم مربوط به برنامه سیاسی ترامپ و جانسون است. در حالی که هر دو بر سر موضوع «برکسیت» اشتراک نظر دارند، بر سر مسائل مربوط به مهاجرت و بهره‌برداری از این مسائل برای تقویت احساس ملی‌گرایانه تفاوت دارند. جانسون حمایتش را از بخشودگی مهاجران غیرقانونی مستقر در انگلیس و لغو سقف مهاجرت که دولت ترزا می‌تعیین کرده، پنهان نکرد. بر این اساس جانسون کابینه‌ای را تشکیل داد که تنوع اعضاء آن منعکس کننده تفاوت نژادی در انگلیس است. جانسون همچنین از درخواست ترامپ از چهار نماینده عضو کنگره آمریکا برای «بازگشت به کشور‌های خودشان» انتقاد کرد و این درخواست را ناپذیرفتنی دانست.
با وجود تفاوت در برنامه‌های سیاسی این دو، ترامپ انتظار دارد جانسون به توصیه‌اش عمل کند و با نایجل فاراژ، رئیس حزب جدید «برکسیت»، همکاری کند که ترامپ وی را «آدم خودش» در لندن به شمار می‌آورد. ترامپ زمانی که از فاراژ در تجمع انتخاباتی‌اش در واشنگتن استقبال کرد و همچنین زمانی که به فراژ به خاطر دستاوردش در انتخابات اروپا تبریک گفت، بار‌ها این درخواست را مطرح کرد. در حالی که ترامپ و جانسون در شور و نشاط سیاسی اشتراک دارند، باور‌های سیاسی و اجتماعی ترامپ و فراژ بیشتر به هم نزدیک است.
در انتهای این مطلب آمده است: آزمون واقعی پیش روی رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر جدید انگلیس به میزان موفقیت جانسون در اجرا «برکسیت» و خارج کردن انگلیس از اتحادیه اروپا در آخر اکتبر آینده و انتقال به امضاء توافقنامه تجارت «عادلانه» بین آمریکا و انگلیس بستگی دارد.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: پوپولیسم انگلیس جانسون انگلیس رئیس جمهور آمریکا لندن ترامپ جانسون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۷۴۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت پالتیکو از اعمال نفوذ زلنسکی بر رئیس مجلس نمایندگان آمریکا
بر اساس گزارش نشریه «پالتیکو» رئیس جمهور اوکراین چند ماه قبل در دیدار با رئیس جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا به او برای تصویب بسته جدید کمک‌های درخواستی جو بایدن برای کی‌یف، ضرب‌الاجل داده بود.
به گزارش مشرق، نشریه آمریکایی پالتیکو در گزارشی به نقل از منابع مطلع نوشت، «ولودیمیر زلنسکی»، رئیس جمهور اوکراین ماه دسامبر گذشته، کمتر از دو ماه بعد از آنکه «مایک جانسون» جمهوریخواه به ریاست مجلس نمایندگان آمریکا رسید به دیدار او در شهر واشنگتن رفته و به او این پیام را داده است: «زمان (برای ارتش اوکراین) رو به اتمام است.»
به نوشته پالتیکو، زلنسکی همچنان که به دیدار مایک جانسون در دفتر این رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در ماه دسامبر رفت، تصریح کرد که کشور او مدت زمان چندانی برای آنکه در برابر موج حملات موشکی و پهپادی جدید روسیه دوام بیاورد، ندارد.
به نوشته پالتیکو دو منبع مطلع گفتند رئیس جمهور اوکراین به جانسون ضرب‌الاجل داده کمک‌های جدید واشنگتن به ارزش حدود ۶۰ میلیارد دلار برای کی‌یف را تا ماه «مارس یا آوریل» تصویب کند.
به گفته سه مقام مطلع دیگر که نامشان را فاش نساختند نشست این دو در ماه دسامبر تاثیر زیادی بر تصمیم چند روز پیش جانسون برای آنکه به رغم مخالفت هم‌حزبی‌های محافظه‌کارش بسته کمک‌های ۶۰ میلیارد دلاری برای اوکراین را تصویب کند، داشته است.
پالتیکو در این مطلب نوشت: «جانسون کمتر از یک هفته مانده تا پایان ضرب‌الاجل ارائه شده از سوی زلنسکی این کار را انجام داد. شنبه هفته گذشته مجلس نمایندگان آمریکا چهار لایحه جداگانه مربوط به کمک‌های درخواستی دولت جو بایدن برای اوکراین، اسرائیل و حوزه اقیانوس هند-اقیانوس آرام به همراه یک سری تدابیر دیگر امنیت ملی تصویب کرد. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا نیز روز چهارشنبه گذشته با امضایش این لوایح تصویب شده را به قانون تبدیل کرد. حالا کمکی نظامی معادل یک میلیارد دلار شامل موشک‌های دوربرد که کی‌یف با آنها می‌تواند حملاتی به پشت مواضع روسیه داشته باشد رهسپار اوکراین شده است.»
به نوشته این روزنامه آمریکایی سه مقام دیگر گفتند جانسون قبل از این تصویب این بسته کمک‌ها برای اوکراین را وابسته به توافق بر سر سیاست‌های مرزی درخواستی محافظه‌کاران کرده بود و مشخص نیست که چرا او حالا به تصویب این کمک‌ها چراغ سبز نشان داده اما نشست چند ماه پیشش با زلنسکی او را تحت فشار گذاشت تا «تصمیم بگیرد آیا به خطر انداختن رهبری‌اش برای ارسال تسلیحات بیشتر برای اوکراین ارزشش را دارد یا خیر.»
پالتیکو خاطرنشان کرد که این مطلب را بر مبنای مصاحبه با هشت دستیار جمهوریخواه و دموکرات کنگره، لابی‌گر و مقام مطلع به مسائل اطلاعاتی غرب و آشنا به تفکر جانسون و گفتگوهای او با کارمندانش نوشته است؛ منابعی که هیچ یک نامشان فاش نشد.
در این مطلب عنوان شد که نشست زلنسکی و جانسون منجر به چهار ماه کشمکش حرفه‌ای و شخصی برای او بر سر به چالش کشیدن جمهوریخواهانی که خواستار سرنگونی‌اش از ریاست مجلس نمایندگان هستند شد تا کمک‌های نظامی برای متحدان آمریکا را به تصویب برساند. همچنین جانسون در پی این نشست به کارمندان دفترش این ضرب‌الاجل را برای تهیه بسته لوایح مربوط به مجلس نمایندگان ارائه کرده و از آنها خواست: «تا قبل از رسیدن این ضرب‌الاجل محض احتیاط بسته‌ای که عملی باشد تهیه کنید.»
جانسون زمانی که در ماه اکتبر به ریاست مجلس نمایندگان آمریکا رسید به دنبال آن بود که شروط بیشتری برای تصویب کمک‌های نظامی درخواستی جو بایدن برای اوکراین تعیین کند. اصلی‌ترین شرط تصویب آن که از سوی جمهوریخواهان محافظه‌کار تعیین شد وضع تمهیدات سختگیرانه تر برای امنیت مرزهای آمریکا بود؛ شرطی که پذیرفته شدن توسط مجلس سنا که در کنترل دموکراتها قرار دارد بعید بود. با گذشت زمان لیست این شروط بیشتر هم شد و شامل تبدیل کردن برخی از کمک‌ها به وام و استفاده از دارایی‌های توقیف شده روسیه برای بازسازی اوکراین شد.
پالتیکو نوشت: «یکی از رهبران ارشد مجلس نمایندگان آمریکا که با تفکرات جانسون آشنا است گفت اما پس از هشدار رئیس جمهور اوکراین مبنی بر اینکه تسلیحات نیروهایش تا رسیدن فصل بهار تقریبا تمام خواهند شد رئیس مجلس نمایندگان نتیجه گرفت تا قبل از این ضرب‌الاجل باید اقدامی برای کمک به اوکراین انجام شود. این منبع که نامش را فاش نکرد، گفت: آنها به مهمات و تجهیزات نیاز داشتند تا بتوانند به جنگ ادامه دهند. پس از آن وظیفه تهیه لوایح مربوطه و تعیین مسیری برای پیشبرد آنها به دوش جاش هاجز، مشاور امنیت ملی جانسون افتاد.»
یک منبع دیگر که از اقدامات هاجز مطلع است به پالتیکو گفت: «جاش هاجز کسی است که اکثر وظایف سنگین را در این مدت انجام داد. او کسی است که به تدریج لوایح را با همکاری با وزارت دفاع، شورای امنیت ملی، روسای کمیته‌های مربوط و اعضای دیگر تهیه کرد. او در طول چند ماه تلاش کرد تا تضمین کند جانسون فضای لازم برای امتیاز گرفتن و اتخاذ تصمیمات آگاهانه را داشته باشد.»
به نوشته پالتیکو، هاجز بر جانسون اعمال نفوذ مستقیم کرد. این روزنامه آمریکایی نوشت: «رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از عده‌ای دیگر از کارمندان دفترش می‌شنید که نباید این کمک‌ها را تصویب کند یا اینکه تنها باید از کمک‌های در نظر گرفته شده برای اسرائیل حمایت کند اما هاجز در میان این حرفها استدلال کرد آمریکا فرصتی برای ایستادن برای محور رو به رشد روسیه-چین-ایران با فوریت و صرفه‌جویی هزینه پیدا کرده است.»
پالتیکو همچنین نوشت سه منبع مطلع به تفکرات جانسون گفتند حمله موشکی و پهپادی تنبیهی ایران به رژیم صهیونیستی نیز جانسون را بر آن داشت تا تصویب کمک‌های واشنگتن برای رژیم صهیونیستی را نیز تسریع کند. جانسون روز بعد از حمله تنبیهی ایران با حکیم جفریز، رهبر اقلیت مجلس نمایندگان آمریکا تماس گرفته و به او گفت برای پیشبرد تمامی لوایح مربوط به کمک‌های خارجی درخواستی واشنگتن آمادگی دارد.
منبع: ایسنا
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است