به نقل از «ایلنا»

تولید ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن بذر برنج از ارقام اصلاح شده/ معرفی نظام گواهی بذر ارقام بومی و محلی ایران به جهان

تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۹۱۹۸۱

به گزارش ایلنا و به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، معاون کنترل و گواهی بذر موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال گفت: ارقام زراعی محلی و بومی با هدف حفظ این ارقام و بهبود کیفیت بذر تحت نظام گواهی بذر قرار گرفته که دستاورد مهمی برای کشور است.

مهندس صمد مبصر افزود: در دنیا تقریبا هیچ گزینه ای برای گواهی بذر ارقام بومی وجود ندارد و ما تصمیم داریم نظام گواهی خاص ارقام بومی و محلی را به کشورهای جهان معرفی کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی اظهار داشت: با مصوبه سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، نظام گواهی برای ارقام بومی و محلی موسوم به گواهی محدود تعریف شده و بر این اساس ما می توانیم بذر ارقام بومی و محلی را گواهی کنیم.

مبصر تصریح کرد: در این نظام گواهی، اصالت و خصوصیات ژنتیکی بذر به طور کامل بر عهده تولید کننده است، اما سایر پارامترهای کیفی بذر مانند قوه نامیه، خلوص فیزیکی و عاری بودن بذر از سایر محصولات بر اساس استاندارد ملی می باشد.

وی ادامه داد: با گواهی بذر ارقام زراعی بومی و محلی و اجرای برخی سیاست های وزارت جهاد کشاورزی برای تشویق تولید بذر، تعداد محصولات تحت نظام گواهی بذر از ۱۴ محصول به ۳۲ محصول افزایش یافته است.

مبصر با بیان این که ارقام بومی و محلی مانند برنج هاشمی و دیلمانی یا خربزه مشهدی در کشور دارای جایگاه هستند، گفت: با توجه به تقاضای مصرف کنندگان، ارقام بومی و محلی از نظام های تولید حذف نشده اند و ما نیز به دنبال ارتقای وضعیت تولید این ارقام در کشور هستیم به طوری که اگر بتوانیم یونجه های بومی کشور را از علف های هرز عاری کنیم و یا قوه نامیه برنج محلی را افزایش دهیم و آن را ضد عفونی شده به دست مصرف کننده برسانیم، گام بزرگی برای پایداری تولید خواهیم برداشت.

معاون کنترل و گواهی بذر موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال وزارت جهاد کشاورزی اذعان داشت: سالانه در کشور حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن بذر برنج از ارقام اصلاح شده تولید می‌شد که با ابلاغ آیین نامه نظام گواهی محدود در سال گذشته حدود ۸۰۰ تن بذر برنج تولید شد که نزدیک به ۵۰۰ تن آن مربوط به ارقام محلی و بقیه ارقام اصلاح شده بود.

وی پیش بینی کرد: در سال جاری ۲ هزار تن بذر برنج در کشور گواهی شود که حجم قابل توجهی از آن مربوط به ارقام محلی است.

مبصر با اشاره به عضویت ایران در دو برنامه گواهی بذر سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه ای OECD در سال جاری گفت: پیش از این ایران عضو چهار برنامه گواهی بذر این سازمان بین المللی بود.

وی خاطر نشان کرد که سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه ای OECD دارای هشت برنامه گواهی بذر است و ایران توانسته در شش برنامه آن عضو شود.

معاون موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال افزود: با عضویت ایران در دو برنامه دیگر این سازمان در زمینه برنامه خانواده کلزا و دانه های روغنی مشابه و همچنین برنامه علوفه ها و بغولات دانه ای و علوفه ای، می توانیم برای بذر همه محصولات زراعی تولید کشور به غیر از بذر سبزی و صیفی گواهی های OECD صادر کنیم.

وی با اذعان به این که گواهی های بذر سازمان OECD قابل قبول در ۶۱ کشور عضو این سازمان است، اظهار داشت: با عضویت ایران در دو برنامه دیگر سازمان OECD یکی از موانع اصلی صادرات بذر کشور مرتفع شده است و از این پس بخش خصوصی باید برای بازاریابی بذر و صادرات آن تلاش کند.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: ایران برنج جهان کشاورزی کشورهای جهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۹۱۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد شدیدالحن از حکم اعدام توماج | کسانی عمدا حیثیت نظام را بر باد می‌دهند؟

اینکه خواننده‌ای با خواندن اشعاری، هرچند مخالف نظام، به اعدام محکوم شود، با چه منطقی سازگار است؟ منطق حقوقی یا اجتماعی یا سیاسی یا امنیتی؟ شاید هیچ‌کدام.

گاه گفته می‌شود که «منطق حقوقی» مستقل است و استقلال قاضی از همین رو است؛ اما نقد «پوزیتیویسم حقوقی» جایی برای این ادعا باقی نگذاشته است. قاضی نیز مانند همگان درگیر زندگی اجتماعی و تجربه سیاسی است و فارغ از آن نمی‌تواند حکم دهد.

دکتر کیومرث اشتریان در روزنامه شرق نوشت: از همین رو است که مقولاتی مانند عوام‌زدگی، شهری‌زدگی، غرب‌زدگی یا شرق‌زدگی برای یک قاضی نیز صادق است. اینکه یک قاضی باید از کارشناس فنی استفاده کند تا حکمش روا باشد، از همین رو است؛ کارشناس فنی هم محدود به حوزه ساختمان یا امور امنیتی نیست. کارشناس هنری، سیاسی، اجتماعی و بین‌المللی هم از آن جمله است که کمتر به آن توجه می‌شود.

حکم اعدام، خود مشمول همین حکم است. فراموش نکرده‌ایم که سال‌ها پیش حکم اعدام دکتر هاشم آغاجری صادر شد و فضای بین‌المللی را بر ضد ایران برآشفت. چهره‌ای خشن و بی‌تمدن از کشور آفریدند که قرار است یک استاد دانشگاه را به‌ دلیل سخنرانی اعدام کنند. در همان زمان تصور کسانی بر این بود که این صرفا یک تهدید است و او اعدام نخواهد شد؛ و چنین هم شد؛ اما تنها چیزی که برای ایران باقی ماند، چهره‌ای بسیار مخدوش بود.

برخی «دست‌اندرکاران بیرونی» قوه قضائیه بی‌توجه به ابعاد ملی و بین‌المللی چنین احکامی می‌خواهند؛ مثلا به تصور خود بازدارندگی ایجاد کنند یا چهره‌ای انقلابی از خود نشان دهند درحالی‌که آن‌گاه که در مرحله تجدیدنظر چنین احکامی نقض شود، دیگر اعتبار و اقتداری باقی نمی‌ماند و ما می‌مانیم و حیثیتی که بر باد رفته و تبلیغاتی جهانی که به خاطر هیچ و پوچ شکل گرفته است.

درباره پرونده مورد بحث این روزها، برخی از اشعار این «رَپِر» همان محتوایی را دارد که برخی از «خودی‌ها»، خون در دل و پا در گِل، بیان می‌کنند. انتظار دارید همه به یک زبان به نقد اجتماعی-سیاسی بپردازند؟ ظرفیت خود را بالا ببرید؛ بخشی از اصلاح و مبارزه با فساد را به نقدهای تند و تیز جوانان بسپارید؛ حتما ضرر نمی‌کنید و آنان نیز اگر برخورد درست ببینند، شاید زبان خود را اصلاح کنند. حتی اگر زبان خود را اصلاح نکنند، باز هم باید تحمل کنید.

همین‌جا بگویم که من هیچ‌گونه علاقه‌مندی به برخی از رویه‌ها و افکار این نسل معترض ندارم و فاش می‌گویم که آنان نیز به دلیل بی‌تدبیری‌های ما دقیقا مانند خود ما سطحی و خودمحور و دیکتاتور هستند. خجل از ننگ بضاعتیم؛ چون دقیقا «کپی» برابر با اصل خود ما هستند. هیچ تسامحی در بیان ندارند و فقط باید با آنان همدست و هم‌داستان باشیم تا مقبول درگاه‌شان باشیم. برای آنان بسیاری از شخصیت‌های سیاسی درد و رنج‌کشیده که قدم در راه عدالت‌طلبی و آزادی گذاشته‌اند و رنج زندان و تلخی حرمان کشیده‌اند، یکسان‌اند. از منظر آنان همه بر خطایند. تنها خود را بر حق می‌دانند.

درباره توماج صالحی اگر اکنون زیر تیغ نبود، نظرات خود را شفاف‌تر ابراز می‌کردم که حتما خوشایند او نبود؛ اما همه اینها به آن معنا نیست که موافق اعدام آنان باشیم. آزادی چنین هنرمندانی می‌تواند به بهبود درک ما از وضعیت جامعه کمک کند و زخم عمیق مردم را از فساد بازنماید؛ آتشی نهان است اندرین تیغ آبدار. آزادی یادگرفتنی و تمرین‌کردنی است. در درجه نخست این خودِ نظام است که باید درک و تعهد به آزادی را پیشه کند.

وقتی چنین نباشیم، اعتراض نسل جوان بر ما رنگ طغیان و جلوه عصیان به خود می‌گیرد. مسابقه‌ای که در میان برخی مسئولان کشور برای بی‌حیثیت‌کردن چهره ایران در جهان پدید آمده‌، حقیقتا شگفت‌آور است. گویی این افراد از محیط بسته خویش بیرون نیامده‌اند تا ببینند که یک حکم بدوی اعدام که به خیال خود برای «بازدارندگی» صادر می‌کنند و معمولا در تجدیدنظر نقض می‌شود، چه بلایی بر سر چهره ایران در داخل و خارج می‌آورد.

البته نه چنین است، بلکه محتمل است که برخی به عمد چنین کنند تا پیوندهای حیثیتی جمهوری اسلامی را با مردمان و با جهانیان بگسلند تا در محیطی کاملا گسسته از جهان به تحصیل منافع و تحکیم مواضع خویش بپردازند. نتیجه سخن با رئیس محترم قوه قضائیه است که جز او کسی مسئولیت رسمی در این زمینه ندارد تا به چنین وضعیتی رسیدگی کند. گویی همواره دستانی آلوده در برابر چشم همگان در پی آلوده‌کردن تعمدی چهره ایران در جهان بوده است. شاید از این‌رو مرکز رسانه قوه قضائیه اعلام کرده است که این حکم بدوی و قابل فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور است. از سوی دیگر، سخن با دستگاه‌های فرهنگی نیز هست که با هزینه‌های بسیار فعالیت‌های برون‌مرزی دارند و بازتابی از چهره ایران در جهان نشان نمی‌دهند و در برابر چنین فضای آلوده‌ای از طرف «خودی‌ها» سکوت مطلق کرده‌اند.