کانال‌های فاقد هویت و بی شناسنامه اجازه فعالیت در فضای مجازی را ندارند
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۹۶۲۸۱
علی زینی‌وند روز سه شنبه در نشست با فعالان فضای مجازی سیستان و بلوچستان اظهار داشت: فضای مجازی بهترین محیطی است که فعالان دغدغه مند، نخبگان ارزشی و کارشناسان خبره می توانند در این فضا راهکارهای رشد و توسعه این استان را ارائه دهند و در این راه مدیران استانی را همراهی کنند.
وی گفت: با وجود تصورات غلط برخی افراد، می توان از این فضا بهترین بهره برداری و تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد و فضای مجازی باید به محلی برای هم اندیشی و تبادل نظر میان همه اقوام و مذاهب با یک هدف واحد یعنی رشد و پیشرفت همه جانبه استان و تامین و استمرار امنیت پایدار تبدیل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
معاون سیاسی اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان افزود: کسانی هستند که می خواهند فضای مجازی را به دکان باج خواهی و محیطی برای تخریب و خدشه وارد کردن به چهره استان مبدل کنند که به این افراد اعلام می کنیم هیچ کانال و گروه بی هویت و فاقد شناسنامه در فضای مجازی سیستان و بلوچستان که اهداف تفرقه افکنانه و تشنج زا دارد، اجازه فعالیت نخواهد داشت.
وی با تاکید بر ضرورت ساماندهی و نام و نشان دار کردن کانال‌های موجود در فضای مجازی استان توسط مدیران آنها بیان کرد: اگر مشاهده شود کانال یا گروهی در فضای مجازی در راستای ضربه زدن به امنیت سیستان و بلوچستان و ایجاد تشویش و تخریب و تفرقه گام برمی دارد از سوی استانداری شکایت خود را اعلام کرده و پیگیر برخورد با عوامل این تفرقه افکنی ها خواهیم بود.
وی گفت: روابط عمومی استانداری سیستان و بلوچستان باید فعالیت خود را حرفه‌ای تر و پررنگ تر کند تا سایر رسانه ها هم بتوانند استفاده‌های لازم را ببرند که در همین زمینه و با توجه به نیازی که دیده می شود استانداری این آمادگی را دارد تا در راستای افزایش و ارتقای سواد رسانه ای خبرنگاران، هرگونه همکاری که لازم باشد را انجام دهد زیرا معتقدیم آموزش در صدر تمام امور قرار دارد.
زینی وند در پاسخ به انتقاد یکی از اصحاب رسانه پیرامون عدم پاسخگویی مدیران استانی به خبرنگاران افزود: ما به مدیر ترسو، بخشنامه‌ای و غریبه با رسانه نیاز نداریم بلکه در شرایط کنونی جامعه مدیرانی باید در راس امور باشند که ضمن ارتباط گیری مناسب با رسانه ها به تسهیل گری امور ارباب رجوع بپردازند.
وی ادامه داد: مدیر فراری از رسانه به هیچ وجه قابل پذیرش نیست و همه مدیران موظفند نسبت به پاسخگویی به خبرنگاران اهتمام جدی داشته باشند و در همین راه اگر مدیری در استان وجود داشته باشد که رسانه گریز باشد اصحاب خبر و رسانه می توانند نام و محل خدمت آن شخص را منتشر کنند و ما نیز حمایت می کنیم.
معاون سیاسی اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان با تاکید مجدد بر ارائه نقدهای سالم در رسانه ها اظهار داشت: ما از نقدهای منصفانه، سالم و به دور از هرگونه غرض ورزی به همراه ارائه راهکار حمایت کامل را انجام می دهیم اما مخالف هرگونه جانب داری بی جا و تخریب مدیران و دستگاه‌ها هستیم و همان طور که با مدیر رسانه گریز برخورد می کنیم با افراد مغرض و تخریب گر در فضای مجازی نیز ملاحظه ای نداشته و اقدامات قانونی لازم را انجام می دهیم.
وی گفت: آنچه در انتصابات استانداری صورت می گیرد بر اساس شاخصه های شایسته سالاری و ملاک های مشخص شده است که توسط دستگاه های امنیتی و ذیصلاح مورد تائید قرار می گیرند و خوشبختانه اکثر مدیران منصوب شده نیز از کارنامه قابل دفاعی برخوردار هستند.
در ابتدای این جلسه فعالان رسانه و فضای مجازی استان نقدها و پیشنهادات خود را نسبت به وضعیت موجود ارائه کردند.
۹۹۲۳**۶۰۸۱
منبع: ایرنا
کلیدواژه: رسانه فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۹۶۲۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند
به گزارش قدس خراسان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از شروع جنگ تحمیلی از سوی صدام، دولت بعث عراق اقدام به اخراج ایرانی‌ها از این کشور کرد؛ کسانی که هنوز پس از گذشت ۴۵سال، نه ایران آنها را به عنوان ایرانی قبول دارد و نه کشورعراق آنها را عراقی می‌داند.
قصه ایرانی‌های ساکن شهر حلّه استان بابل که حالا در گوشه‌ای از شهر مشهد ساکن هستند نیز از این جنس است. ساجده و لعیمه خواجه نعمت دخترعموهایی هستند که پس از اخراج از عراق با کمک یک خیر مشهدی در این شهر صاحب خانه شدند؛ اما با وجود داشتن پدر و مادر ایرانی، هنوز پس از ۴۵ سال مدرک هویتی ایرانی ندارند.
ساجده خواجه نعمت که ۶۷ سال دارد و مادرزادی کم‌بیناست، هشت سال از ازدواج با پسرعمویش یعنی شهید مفقودالاثر وهاب خواجه نعمت گذشته بود که حکومت بعث عراق خودش و همسر ۳۰ ساله‌اش را دستگیر کرد. او پس از هشت روز آزاد شد؛ اما هنوز پس از ۴۵ سال هیچ خبری از همسرش ندارد.
وی در این باره می‌گوید: صدام، شوهرم را به دلیل تابعیت ایرانی دستگیر کرد. گفتند تو برو ایران او خودش می‌آید؛ اما پس از ۴۵سال هنوز هیچ خبری از او ندارم.
زایمان در زندان حزب بعث
ساجده خواجه نعمت با بیان اینکه صدام جوانان شیعه و متدینی را که تابعیت ایرانی داشتند، دستگیر کرده تا با سفر به ایران در جبهه علیه حزب بعث نجنگند، می‌افزاید: من را هشت روز در زندان انداختند، ۱۵۰ زن و بچه را در یک مکان کوچک زندانی کرده بودند، غذای خوبی نمی‌دادند و تنها دو ساعت در روز اجازه داشتیم از سرویس بهداشتی استفاده کنیم که با این جمعیت زیاد خیلی سخت بود. زندانبان‌ها به ما توهین می‌کردند و رفتار خیلی بدی داشتند، در این وضعیت بسیار بد، یکی از زنانی که حامله بود، در زندان زایمان کرد و اصلاً به او رسیدگی نکردند.
وی ادامه می‌دهد: با یک خودرو از جلو زندان، ما را به مرز ایران بردند و از آنجا سه روز پیاده در زیر باران و در سرما راه رفتم تا به سرپل‌ذهاب رسیدم. از سرپل‌ذهاب با خودرو نیروهای ایرانی به اردوگاه آوارگان جهرم آمدم و سه ماه در این اردوگاه ساکن بودم.
ساجده خواجه نعمت که به تنهایی روزگار می‌گذراند، عنوان می‌کند: دخترعمویم که پیش از ما به ایران آمده و در مشهد ساکن بود، من را تحت تکفل خود قرار داد و از اردوگاه جهرم به مشهد آورد.
وی که از نداشتن شناسنامه ایرانی با وجود داشتن نسب ایرانی گلایه می‌کند، می‌افزاید: برادرم در عراق متولد شده و با ما به ایران آمده است. با پیگیری‌هایی که انجام داد، کمتر از یک سال است شناسنامه ایرانی گرفته؛ اما هنوز به ما شناسنامه نداده‌اند.
صدام ۶۰ پسر بچه و مرد در بستگان ما را دستگیر کرد
لعیمه خواجه نعمت؛ همان دخترعمویی است که پیش از ساجده به ایران آمده و به کمک او ساکن مشهد شده است. درباره قصه اخراجش از عراق می‌گوید: همسرم شهید مفقودالاثر صالح خواجه نعمت ۲۹ سال داشت و چهار سال بود ازدواج کرده بودیم و دو دختر سه ساله و دو ساله داشتیم. ساعت ۹ شب مأموران آمدند در خانه ما در شهر حلّه و به تمام خانواده گفتند پنج دقیقه بیایید چند تا سؤال داریم. وقتی رفتیم، من را سه روز با دخترانم به زندان انداختند و سپس در مرز ایران رهایم کردند. پیاده به سمت ایران آمدم و ایرانی‌ها با خودرو من را تا اردوگاه خرم‌آباد رساندند.
وی می‌افزاید: من یک سال پس از پیروزی انقلاب و سه ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی به ایران آمدم. صدام همسرم را دستگیر کرد و تاکنون هیچ خبری از وی ندارم و مفقودالاثر شده است.
لعیمه خواجه نعمت با اشاره به اینکه صدام خیلی ما را اذیت کرد و به ما که تابعیت ایرانی داشتیم، خیلی ظلم کرد، بیان می‌کند: ۶۰نفر از مردان اقوام ما را که سنشان از ۱۴ تا ۴۲ سال بود، در شهر حلّه عراق دستگیر کردند. تنها به دلیل اینکه تابعیت ایرانی داشتیم و شیعه متدینی بودیم و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت آنها نداریم. از مسئولان عراقی که پیگیری کردیم، اطلاع دقیقی از سرنوشت آنها نداشتند. برخی هم می‌گویند صدام همه آنها را در گور دسته‌جمعی دفن کرده است.
وی با بیان اینکه بیشترین زمان نگهداری زنان اقوام آنها در زندان ۲۵ روز بود، ادامه می‌دهد: صدام خانه، خودرو و اموال این افراد را مصادره و زنان و خانواده آنها را از عراق اخراج کرد. چهار نفر از فامیل ما را در زندان شکنجه دادند و پسردایی ۱۴ ساله‌ام را با برق شکنجه کردند و به شهادت رسید.
لعیمه خواجه نعمت درباره ماجرای آمدنش به مشهد می‌گوید: ۱۷روز در اردوگاه آوارگان عراقی خرم‌آباد بودیم که یک تاجر مشهدی به نام آقای اخوان، ما و ۱۵ خانواده دیگر را کفالت کرد و به مشهد آورد. ابتدا نزدیک یک سال در هتل زندگی کردم و سپس این تاجر مشهدی خانه‌ای برای ما تهیه کرد.
وی درباره سایر اعضای خانواده‌اش خاطرنشان می‌کند: بقیه افراد خانواده ما در عراق ساکن هستند و ما به دلیل اینکه در ایران مهاجر هستیم، تنها می‌توانیم در ایام اربعین حسینی پاسپورت موقت برای سفر به عراق بگیریم و پس از اتمام آن مدت که کمتر از دو ماه است، باید به ایران برگردیم.
پدر و مادرم شناسنامه و کد ملی ایرانی دارند؛ اما به ما نمی‌دهند
لعیمه خواجه نعمت که در ابتدای صحبت گفته بود مادرش اصفهانی و پدرش شوشتری است، می‌گوید: نزدیک ۴۵ سال است در ایران ساکن هستیم؛ با وجود اینکه پدر و مادرمان ایرانی هستند و شناسنامه و کدملی دارند؛ اما هنوز به ما شناسنامه ایرانی نداده‌اند. به همین دلیل بنیاد شهید به ما مانند ایرانی‌ها حقوق پرداخت نمی‌کند.
وی با بیان اینکه صدام ما را به دلیل ایرانی بودن، پیش از شروع جنگ تحمیلی از عراق اخراج کرد، متذکر می‌شود: برای گرفتن شناسنامه ایرانی خیلی اقدام کردیم حتی دادگاه رفتیم و دادگاه نسب ما را پذیرفته؛ اما به ثبت احوال که مراجعه کردم، موافقت نکردند و شناسنامه ندادند. دلیلش را نمی‌دانم.
لعیمه خواجه نعمت با اشاره به سختی‌های زندگی به عنوان یک مهاجر در ایران می‌گوید: پس از ۴۵ سال سکونت در ایران، بلاتکلیف مانده‌ایم. در ایران به ما می‌گویند عراقی هستید و در عراق هم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید. ما فقط هویت و شناسنامه می‌خواهیم.
بی‌هویتی پس از ۴۵ سال سکونت در ایران با وجود نسب ایرانی، زندگی سختی را برای این افراد رقم زده است. با وجود اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران، همسران این افراد را به عنوان شهدای سپاه بدر پذیرفته؛ اما با حقوق کمتر از ۲میلیون تومان به سختی روزگار می‌گذرانند. امیدواریم این خلأ قانونی در کشور بازبینی شود و کسانی که هویت ایرانی در اجدادشان بوده به عنوان یک هموطن مورد پذیرش قرار گیرند تا برای همسران شهدای مفقودالاثری که ظلم صدام به جرم ایرانی بودن، زندگیشان را به اینجا رسانده، روزگار بهتری رقم بخورد.
خبرنگار: فریده خسروی
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت