چرا سعودیها از نزدیکی امارات به ایران نگران هستند؟
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۰۷۰۵۷
فرارو- امارات متحده عربی، با درک اثرات مخرب هرگونه تقابل احتمالی با ایران، در ماههای اخیر تلاشهایی برای نزدیک شدن به ایران انجام داده است. برخی ناظران معتقدند این نزدیکی، عربستان را نگران میکند.
به گزارش فرارو، روز سه شنبه، ششمین نشست مقامهای گارد ساحلی جمهوری اسلامی ایران و امارات متحده عربی در تهران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وزارت خارجه ایران اعلام کرد یک هیئت هفت نفره از مقامات ارشد گارد ساحلی دولت امارات به منظور بررسی همکاریهای مرزی دو کشور وارد تهران شد. اگر چه سفر الاحبابی، به دعوت فرماندهی مرزبانی نیروی انتظامی ایران و برای «تحکیم انتظامات مرزی» انجام شد، اما انجام این سفر در شرایط فعلی که تنشها میان ایران و غرب در خلیج فارس بالا گرفته است، دلالتهایی بسیار فراتر از همکاری صرف مرزی دارد. چرا که اولا، دیدار فرماندهان گارد ساحلی ایران و امارات، برای اولین بار پس از سال ۲۰۱۳ اتفاق افتاد. ثانیا، سفر هیئت اماراتی در حالی صورت گرفت که نشانههای متعددی از تلاش امارات برای نزدیکی به ایران آشکار شده است. پشتپرده رفتوآمد اماراتیها به تهران
چندی پیش، در بحبوحه تنشهای خلیج فارس، یک هئیت سری اماراتی به منظور اصلاح روابط با ایران، به تهران سفر کرد. این هیئت سه پیشنهاد با خود به تهران آورد: ۱- عادیسازی روابط دو کشور، ۲- تامین امنیت مسیرهای آبی انتقال نفت به طور مشترک، و ۳- خروج امارات از یمن. همان زمان روزنامه لبنانی الاخبار مدعی شد که ایران تلاشهای امارات برای تنشزدایی را جدی نگرفته است. اما سفر الاحبابی نشان داد که ایران و امارات هر دو به تنشزدایی متمایل شدهاند. خصوصا که تنشهای مرتبط با امنیت ناوبری در خلیج فارس در یک ماه گذشته، همکاری و هماهنگی میان تهران و ابوظبی را ضروریتر کرده است.
امارات در یک ماه اخیر، اقداماتی انجام داد که گمانههای مربوط به تغییر سیاست خارجی این کشور را تقویت میکند. این کشور به موازات نزدیکی به ایران، در اقدامی غیرمنتظره، اعلام کرد نیروهایش را از یمن خارج میکند. اگر چه برخی گروههای یمنی در صنعا تاکید میکنند این عقبنشینی ظاهری است و امارات واقعا به فکر خروج از یمن نیست، اما به هر حال، این عقبنشینی، حتی اگر فقط جنبه ظاهری داشته باشد، از یک بازنگری در سیاست خارجی امارات خبر میدهد.
درباره اینکه چرا امارات در مواضع خود تجدیدنظر کرده است، دیدگاههای متعددی وجود دارد؛ برخی معتقدند پس از عقبنشینی دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، از حمله به ایران در پاسخ به سرنگونگی پهپاد کشورش، ابوظبی به این جمعبندی رسید که کاخ سفید تمایلی به درگیری نظامی با ایران ندارد. بنابراین، چرا باید اماراتیها خودشان را در خط مواجهه محتمل نظامی با ایران قرار دهند. برخی دیگر، بر این باور هستند که امارات، از عواقب خطرناک هرگونه تقابل نظامی با ایران آگاه است و میخواهد بواسطه بهبودی روابط با ایران، از چنین تقابلی دور بماند. علاوه بر این، برخی گزارشهای رسانهای حاکی از آن است که برخی امارتهای کشور امارات، به شدت از تقابل با ایران هراس دارند و به ابوظبی برای اصلاح روابط با ایران فشار میآورند. طبق این گزارشها، شیخ محمد بن راشد، حاکم دوبی، گفته است: «شاید آمریکا در هرگونه تقابل با ایران پیروز شود، اما ابوظبی و دوبی به طور کامل نابود خواهند شد.» نگرانی سعودی
صرفنظر از اینکه دلیل بازنگری امارات در سیاست خارجی خود چیست، به نظر میرسد این تجدیدنظر همسایگان سعودی را نگران کرده است. این نگرانی را میتوان از نوع پوشش تحولات روابط ایران و امارات در رسانههای سعودی استنباط کرد. رسانههایی که تلاش میکنند دیدار مقامات گارد ساحلی ایران و امارات را «عادی» و کم اهمیت نشان دهند. یک منبع آگاه در یکی از کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، در گفتگو با روزنامه فرامنطقهای الشرق الاوسط، با بیان اینکه دیدارهای مقامات گارد ساحلی دو کشور «عادی است و نکته جدیدی ندارد»، ایران را به «بزرگنمایی» این دیدارها متهم کرد و ضمن محکوم کردن این اقدام، گفت: «به نظر میرسد ایرانیان سعی میکنند این دیدار عادی را بزرگنمایی کنند تا در شرایط پرتنش فعلی منطقه، دستاورد رسانهای داشته باشند.»
این خبر الشرق الاوسط میتواند حاکی از یک نگرانی باشد. چون لحن و ادبیات این منبع نشان میدهد که احتمالا او یک مسئول است. از این گذشته، معمولا در رسانههای سعودی «دیدارهای عادی» از قول «منابع آگاه» محکوم نمیشوند. از این رو، میتوان احتمال داد که یک مقام سعودی خواسته است در یک روزنامه فرامنطقهای سعودی به طرف اماراتی درباره نزدیکی به ایران هشدار دهد.
اینکه چرا سعودیها به رغم روابط بسیار نزدیک با امارات، از نزدیکی تهران و ابوظبی احساس نگرانی میکنند، پرسشی است که هنوز پاسخ دقیقی ندارد. با این حال، از تحلیلهای برخی محافل رسانهای عربی، میتوان دلایل محتمل این نگرانی را استخراج کرد. در همین رابطه، روزنامه الاخبار، که برای اولین بار سفر اخیر هیئت سری اماراتی به تهران را افشا کرد، مدعی شد هدف «چرخش» اماراتیها به سمت ایران، بیطرف نگه داشتن امارات از «درگیری منطقهای» است. خروج امارات از یمن، شاهد دیگری است که این چرخش را تایید میکند. بخوانید: واکاوی دلایل عقبنشینی امارات
تغییر سیاست خارجی امارات، در مقابل یمن و ایران، هر دو ارتباط مستقیمی با مناسبات ایران و عربستان دارد. چرا که امارات شریک اساسی عربستان در جنگ یمن است. جنگی که طبق روایت سعودیها، با هدف ریشه کن کردن نفوذ ایران در یمن آغاز شد، ولی نهایتا به بزرگترین فاجعه انسانی جهان تبدیل شد. ریاض و ابوظبی در چند سال گذشته، به دلیل اوجگیری تنشها در منطقه، روابطشان با ایران را یا کاملا قطع کردند یا به شدت کاهش دادند. اکنون، به گفته الاخبار، در پی بهبودی روابط ابوظبی با تهران، عربستان در قطع روابط با ایران تنها مانده است. این تنهایی در یمن هم احساس میشود. چرا که از دیدگاه برخی تحلیلگران عرب، نزدیکی ابوظبی به تهران، با سیاست امارات در یمن بیارتباط نیست. شبکه المیادین، در تحلیلی به قلم قاسم عز الدین، نوشت دیدار مقامات گارد ساحلی، نشان میدهد که امارات دنبال بهانهای برای عقب نشینی از اردوگاه جنگ و ائتلاف سعودی است.
احتمالا چنین تغییری در سیاست خارجی امارات میتواند موجبات نگرانی عربستان را فراهم کند. خصوصا که در حال حاضر تنشها میان ایران و غرب در حال اوج گرفتن است و جدا شدن امارات از «گروه ب» میتواند تلاشهای آمریکا برای تشدید فشارهای سیاسی و اقتصادی و حتی نظامی علیه ایران را در نیمه راه به چالش بکشد. شاید به همین دلیل است که به تعبیر برخی ناظران، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، از تغییر رویکرد امارات غافلگیر شده است. یاسر ابوهلاله، مدیر پیشین شبکه الجزیره در واکنش به سفر هیئت اماراتی به تهران توئیت کرد: «امارات برخلاف عربستان، پیامدهای ویرانگر جنگ با ایران را میفهمد. پیام ایران به واسطهها واضح بود: "در روز اول جنگ، خسارتهای امارات یک تریلیون دلار خواهد بود. موشکهای ما تمام خاک امارات را پوشش میدهد. " واکنش امارات عمیقتر و سریعتر از پیشبینیها بود. امری که محمد بن سلمان را غافلگیر کرد.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: سردار قاسم رضایی نشست مشترک گارد ساحلی ایران و امارات روابط ایران و امارات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۰۷۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فارن افرز: از اتحاد عبری-عربی علیه ایران خبری نیست/ همسایگان عربی ایران به دنبال جنگ با تهران نیستند
به گزارش جماران، با گذشت چند روز از پاسخ نظامی مستقیم جمهوری اسلامی ایران به حمله اسرائیل به ساختمان بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق، تحلیل ها درباره تاثیرات این حمله بر معادله های منطقه ای و فرامنطقه ای جنبه های وسیع تر و متفاوت تری را زیر ذره بین برده است. فارن افرز در تحلیلی در این باره می نویسد: زمانی که ایران در 13 آوریل بیش از 300 موشک و پهپاد را به سمت اسرائیل شلیک کرد، اردن به دفع حمله کمک کرد. گزارشهای اولیه رسانهها حاکی از آن بود که چندین کشور عربی دیگر در دفاع از رژیم اسرائیل کمک کردهاند، تلاشهایی که آنها بعداً آن را رد کردند. با این وجود، گروهی از رهبران اسرائیل و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانهای از یک تغییر بزرگ تفسیر کردند. محور این تحلیل ها این بود که این کشورهای عربی، در صورت ادامه تشدید درگیری اسرائیل با ایران، طرفدار اسرائیل خواهند بود. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش رژیم اسرائیل، اعلام کرد که حمله ایران «فرصت های جدیدی برای همکاری در خاورمیانه ایجاد کرده است». مؤسسه مطالعات امنیت ملی، یک اندیشکده پیشرو اسرائیلی، اعلام کرد که «ائتلاف منطقهای و بینالمللی که در رهگیری پرتابهای ایران به سمت اسرائیل مشارکت داشت، پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقهای علیه ایران را نشان میدهد.»
پس از پاسخ اسرائیل به حمله ایران با یک حمله نسبتاً محدود به تأسیسات نظامی در ایران، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست، ادعا کرد که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقه ای علیه ایران رفتار می کند». او نوشت: «به نظر میرسد که اسرائیل با پاسخ آرام خود، منافع متحدانش در این ائتلاف - عربستان سعودی، امارات متحده عربی، اردن را که همگی در دفع حمله ایران به اسرائیل کمک کردند، در نظر گرفته بود.» به نظر ایگناتیوس، این یک «تغییر پارادایم برای اسرائیل» است، تغییری که به خاورمیانه «شکل جدیدی» میبخشد.
با این حال، این ارزیابیها بیش از حد مشتاقانه و خوش بینانه هستند و نمیتوانند پیچیدگی چالشهای منطقه را درک کنند. مطمئناً، با توجه به ماهیت بیسابقه حملات نظامی در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقهای را بیشتر در نظر بگیرد. اما واقعیتهای منطقه که مانع همکاری اعراب و اسرائیل میشود، تغییر قابل توجهی نکرده است.
حتی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر و متعاقب آن جنگ اسرائیل علیه غزه، کشورهای عربی که توافقنامه 2020 ابراهیم را امضا کردند و عادی سازی با اسرائیل را پذیرفتند، از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از گسترش شهرک سازی های اسرائیل در کرانه باختری و سیاست او نسبت به غزه، ناامید شده بودند. تلاش وزرای راست افراطی او برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ، مجموعه ای از حملات مرگبار شهرک نشینان اسرائیلی به فلسطینی ها در شهرهای کرانه باختری در بهار سال 2023 به تنش های منطقه ای دامن زد. پس از آغاز عملیات نظامی اسرائیل در غزه در ماه اکتبر، که موجی از اعتراضات را در سراسر خاورمیانه برانگیخت، رهبران عرب در حمایت آشکار از اسرائیل تردید بیشتری پیدا کردند، زیرا می دانستند که همکاری آشکار می تواند به مشروعیت داخلی آنها لطمه بزند.
هیچ چیز درباره واکنش اعراب به این دور از رویارویی ایران و اسرائیل نشان نمی دهد که این مواضع تغییر کرده است. گروهی از دولتها که بسیاری از اسرائیلیها از آنها به عنوان «اتحاد سنی» یاد میکنند، در واقع همچنان به دنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و اسرائیل، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهمتر از همه، جلوگیری از درگیری منطقهای گستردهتر هستند.
آنها همچنین احتمالاً پایان دادن به جنگ فاجعه بار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با این حال، با افزایش تنش بین ایران و اسرائیل، اشتیاق کشورهای عربی برای تسریع در ادغام منطقهای اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به تمایل اسرائیل برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد.
پیش از حمله 13 آوریل ایران به اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی اطلاعاتی درباره این حمله قریب الوقوع با ایالات متحده به اشتراک گذاشتند. سپس فرماندهی مرکزی ایالات متحده از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکا استفاده کرد. اردن به هواپیماهای نظامی آمریکا و بریتانیا اجازه ورود به حریم هوایی این کشور را داد تا هواپیماهای بدون سرنشین و موشکهای ورودی ایرانی را متوقف کنند و مستقیماً حملات ایران را رهگیری کنند. گزارشهای اولیه رسانهها، بهویژه در ایالات متحده و اسرائیل، تأکید کردند که تلاشهای منطقهای گسترده، حمله تهران را خنثی کرده است.
اما به زودی مشخص شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان سعودی و هم امارات به صراحت هرگونه کمک نظامی مستقیم به دفاع اسرائیل را تکذیب کردند. مقامات اردنی از مشارکت خود با عنوان حفاظت از منافع خود دفاع کردند. ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن، با تاکید بر اینکه کشورش برای کمک به اسرائیل اقدامی نکرده است، اعلام کرد که «امنیت و حاکمیت» اردن «بالاتر از همه ملاحظات» قرار دارد.
تلاش هایی که کشورهای عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریباً به طور قطع ناشی از تمایل به حفظ روابط خود با ایالات متحده بود، نه برای همسویی بیشتر با اسرائیل. از زمانی که اسرائیل عملیات خود را در غزه آغاز کرد، رهبران عرب از اینکه جو بایدن، رئیسجمهور ایالات متحده موفقیت بیشتری در مهار رفتار اسرائیل در غزه کسب نکرده است، شگفت زده شدهاند. اما آنها همچنان به دنبال تعمیق همکاری خود با واشنگتن هستند. آنها هیچ منبع جایگزینی برای نوع امنیتی که ایالات متحده برای آنها تامین می کند، نمی بینند.
در ماههای اخیر، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و همچنین مصر و اردن به تشویق واشنگتن برای کمک به مدیریت پویاییهای امنیتی خاورمیانه، مهار فعالیتهای ایران و جلوگیری از یک جنگ منطقهای گستردهتر ادامه دادهاند. پایان دادن به جنگ در غزه همچنان یک اولویت فوری منطقه ای است و کشورهای عربی در حال کار برای یک طرح صلح با دولت بایدن هستند. رهبران عربستان همچنان معتقدند که یک معاهده دفاعی دوجانبه با ایالات متحده باید بخشی از هر توافق عادی سازی آینده با اسرائیل باشد. امارات به تلاش خود برای مذاکره درباره توافقنامه دفاعی خود با دولت بایدن ادامه داده است.
با این حال، در همین زمان، کشورهای حوزه خلیج فارس اکنون تعامل نزدیک تری با تهران دارند. در سال 2019، پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای که ایالات متحده و سایر قدرت های بزرگ با ایران بر سر آن توافق کرده بودند، تهران بی ثباتی را در سراسر خلیج فارس گسترش داد، به کشتی ها در نزدیکی بنادر امارات حمله کرد و برای اولین بار حملات دقیقی را علیه تاسیسات نفتی عربستان انجام داد. ( این گزاره ها ادعای نویسندگان گزارش است و تهران دست داشتن در این حملات را تکذیب کرده است.) پس از امضای توافقنامه ابراهیم، تهران نیز به صراحت به بحرین و امارات هشدار داد که حضور نظامی اسرائیل در خلیج فارس خط قرمزی برای ایران خواهد بود.
خیلی قبل از حمله حماس در 7 اکتبر، کشورهای عربی به طور کلی تصمیم گرفته بودند که بهترین راه برای کاهش خطر ایران ، تلاش برای نزدیکی است، نه تلافی. امارات و عربستان سعودی روابط دیپلماتیک خود با ایران را به ترتیب در سال های 2021 و 2023 احیا کردند. از 7 اکتبر، این کشورها همراه با بحرین و عمان، پیامها و هشدارهایی را بین ایران و اسرائیل مخابره کرده و برای مدیریت تنشها پیشنهاداتی را برای خروج از این وضعیت پیشنهاد دادهاند. دو روز پس از حمله ایران در 13 آوریل، وزیر امور خارجه مصر با همتایان ایرانی و اسرائیلی خود به منظور مهار تشدید درگیری تلفنی تماس گرفت.
در ماههای آینده، کشورهای عربی احتمالاً تلاش خواهند کرد تا این اقدام متعادل کننده را حفظ کنند و از همه طرفها به خویشتنداری دعوت کنند و از اقدامات تهاجمی بیشتر اسرائیل فاصله بگیرند. اگر تشدید تنش بین ایران و اسرائیل ادامه یابد، آنها احتمالاً حتی بیشتر تمایلی به حمایت از عملیات اسرائیل نخواهند داشت. هزینه های داخلی آنها برای حمایت آشکار از اسرائیل احتمالاً با گذشت زمان افزایش خواهد یافت، به ویژه اگر نیروهای اسرائیلی به سمت رفح حرکت کنند، شهری در جنوب غزه که صدها هزار فلسطینی در آن پناه گرفته اند و اسرائیل مدعی است که حماس پایگاهی مستحکم دارد.
بسیاری از کشورهای عربی نگرانی های اسرائیل در مورد فعالیت های منطقه ای ایران، به ویژه حمایت این کشور از شبه نظامیان غیردولتی را دارند. اما کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، بهویژه، به وضوح محاسبه کردهاند که آغاز گفتگوهای مستقیم دیپلماتیک، اعمال فشار با انگیزههای اقتصادی و انجام دیپلماسی پشتیبان با تهران امنترین راهها برای حفاظت از منافع آنها و جلوگیری از سرریز درگیری است. هر چقدر هم که درگیری ایران و اسرائیل تشدید شود، کشورهای عربی احتمالاً از این اشکال تعامل عقب نشینی نخواهند کرد. تلاش های آنها برای عادی سازی روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه سرعت گرفته است، در حالی که تلاش ها برای عادی سازی روابط آنها با اسرائیل متوقف شده است.
در تلاش برای ترغیب اسرائیل به تفکر فراتر از جنگ غزه، عربستان سعودی همچنان چشمانداز عادیسازی را مشروط به مشارکت اسرائیل در یک فرآیند سیاسی با هدف ایجاد کشور فلسطینی می کند. با این حال، اسرائیل این درخواست های عربستان را نادیده گرفته است، شاید به دلیل اطمینان بیش از حد که پس از پایان جنگ در غزه، روند عادی سازی می تواند از همان جایی که متوقف شد ادامه یابد. عادی سازی بیشتر رابطه اعراب و اسرائیل در این شرایط بعید است. کشورهای عربی به همکاری با واشنگتن در زمینه دفاع موشکی ادامه خواهند داد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم با اسرائیل نیست. آنها همچنین به این زودی ها به سطح یک اتحاد رسمی دفاعی نزدیک نخواهند شد. این امر مستلزم همسویی بهتر سیستمهای دفاعی کشورهای عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد در خاورمیانه وجود ندارد و ایجاد آن زمان میبرد.
کشورهای عربی، به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس، از تلاشهای اسرائیل برای تنزل دادن تواناییهای نیابتی ایران استقبال خواهند کرد. اما آنها به احتمال زیاد با هرگونه حمله مستقیم به ایران که میتواند چشمانداز اقتصادی شکننده منطقه را بیثبات کند یا به حمله متقابل ایران در خلیجفارس منجر شود، مخالفت خواهند کرد. با وجود اینکه کشورهای عربی علاقه مند به حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن هستند، آنها نمی خواهند به بلوکی بپیوندند که آشکارا علیه ایران و حامیان جهانی آن مانند روسیه کار می کند. آنها ترجیح می دهند روابط چند منطقه ای و جهانی را متعادل کنند، نه اینکه پل ها را بسوزانند.
با وجود این محدودیتها، کشورهای عربی میتوانند نقش مهمی در جلوگیری از تشدید بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور - و ایجاد خطوط گرم برای مدیریت بحران - بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. دقیقاً به این دلیل که تعدادی از کشورهای عربی روابط خود را با ایران و اسرائیل تقویت کردهاند، آنها میتوانند از این روابط برای تشویق به خویشتنداری و کمک به انتقال پیامها بین دو طرف استفاده کنند و در صورت شروع درگیریها برای جلوگیری از درگیری یا کاهش آسیب تلاش کنند. در درازمدت، برای ایجاد ثبات در منطقه، کشورهای خاورمیانه باید پلتفرم خود را برای گفتگوی منظم ایجاد کنند که برای مشارکت ایران و اسرائیل باز باشد. حملات اخیر که ایران و اسرائیل را در آستانه جنگ قرار می دهد، تنها نشان می دهد که چقدر نیاز به چنین گفت وگویی ضروری شده است.
اما جهان باید انتظارات خود را برای همکاری نزدیکتر بین کشورهای عربی و اسرائیل کاهش دهد. همکاری کاملاً فنی که کشورهای عربی و اسرائیل اخیراً در زمینههای مورد علاقه مشترک از جمله انرژی و تغییرات آب و هوا داشتهاند، احتمالاً ادامه خواهد داشت. با این حال، گردهماییهای منطقهای پرمخاطب که آشکارا تعامل سیاسی کشورهای عربی با اسرائیل را تبلیغ میکنند، در کار نیست مگر اینکه اسرائیل به جنگ خود با غزه پایان دهد. تا آن زمان، تلاش کشورهای عربی برای حفظ روابط اقتصادی خود با اسرائیل نیز محدود خواهد بود. یک استراتژی کوتاهمدت واقعبینانهتر، حمایت از توانایی آنها برای میانجیگری و جلوگیری از درگیریهای آینده بین ایران و اسرائیل را در اولویت قرار خواهد داد.