به نقل از «پارسینه»

تأثیر هورمون های تیروئیدی بر خستگی مزمن

تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۱۳۲۱۶

یافتن یک ارتباط قطعی بین سندرم خستگی مزمن و سطوح سرمی پایین هورمون‌های تیروئیدی کلیدی، برای درمان این بیماری ناتوان‌کننده امیدبخش خواهد بود.

در مطالعه جدیدی نشان داده شد که سندرم خستگی مزمن، به‌عنوان یک بیماری ناتوان‌کننده با عللی ناشناخته، می‎تواند با سطوح پایین هورمون‌های تیروئید (مجزا از بیماری‎های وابسته به تیروئید) مرتبط باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موضوع می‎تواند به‌عنوان اولین قدم برای یافتن درمان برای بیماری‎ رایجی که تشخیص آن دشوار است، در نظر گرفته شود.

سندرم خستگی مزمن چیست؟
سندرم خستگی مزمن بیماری شایعی است که با دوره‌های طولانی ضعف، خستگی و افسردگی شناخته می‎شود.

تشخیص آن عمدتاً مبتنی بر علائم و حذف هر حالت پزشکی زمینه‌ای، بجای تست‎های آزمایشگاهی و معاینه فیزیکی می‎باشد.

جالب آنکه در این بیماری، چندین علائم مشابه با بیماران مبتلابه هیپوتیروئیدی (وضعیتی که در آن غده تیروئید به‌اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی‎کند) وجود دارد.

در هیپوتیروئیدی یا کم‌کاری تیروئید، بدن سعی می‎کند تا فعالیت هورمون تیروئید را به‌واسطه‌ی رهایش بیشتر هورمون محرک تیروئید تحریک کند؛ اما این اتفاق در بیماران مبتلابه سندرم خستگی مزمن رخ نمی‎دهد.

خستگی مزمن و تیروئید
پژوهش‎های جدید ارتباطی بین علائم سندرم خستگی مزمن (CFS) و سطوح سرمی پایین هورمون تیروئیدی نشان داده‌اند.

این مطالعات نشان می‎دهند که CFS (اختلالی با عللی ناشناخته) می‎تواند با سطوح پایین هورمون‌های تیروئیدی مرتبط باشد درحالی‌که از بیماری‎های تیروئیدی ممکن است متمایز باشد.

این یافته می‎تواند به‌عنوان اولین قدم در پیدا کردن درمانی برای بیماری‎ ناتوان‌کننده‌ای که برای آن درمان شناخته‌شده‌ای وجود ندارد، در نظر گرفته شود.
در هیپوتیروئیدیسم چه اتفاقی می‌افتد؟
در این سندرم، غده تیروئید قادر به تولید هورمون‌های تیروئید به مقدار کافی نیست.

از آنجایی‌که وظیفه این هورمون‌ها تنظیم بسیاری از اعمال حیاتی و مهم متابولیکی در بدن می‌باشد، در صورت کمبود آن‌ها، بدن دچار وقفه در روند معمول شده و قادر به انجام بسیاری از اعمال روزمره با سرعت معمول نخواهد بود.

در این شرایط، مغز وارد عمل شده و از غده هیپوفیز هورمونی بنام TSH(هورمون تحریک‌کننده تیروئید) رها می‌شود که تیروئید را وادار به ساخت هورمون به میزان لازم نموده و با کمبود هورمون‌های تیروئیدی مقابله می‌نماید.

طبق بررسی‌های به‌عمل‌آمده در این آزمایشات، باوجوداینکه در سندرم خستگی مزمن با کمبود هورمون‌های تیروئید مواجه هستیم ولی هورمون TSH هیچ افزایشی نشان نمی‌دهد.

به عبارتی هیچ مکانیسم جبرانی در قبال کمبود هورمون‌های تیروئید در این سندرم فعال نمی‌شود.

علت ابتلا به سندرم خستگی مزمن
علت قطعی CFS شناسایی نشده است ولی بعضی تئوریها عفونت ویروسی، ضعف سیستم ایمنی، استرس روحی و عدم تعادل هورمون‌ها را در بروز آن محتمل می‌دانند.

متأسفانه این بیماری هیچ‌گونه تست تشخیصی ندارد و پزشک با بررسی سایر علل خستگی به این بیماری مشکوک می‌شود.

اگرچه در تمام سنین رخ می‌دهد اما در زنان 40 تا 50 ساله شایع‌تر است (زنان دو برابر مردان مبتلا می‌شوند).

نشانه‌های CFS
از معمول‌ترین و شایع‌ترین نشانه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

عدم احساس خوشایند بعد از بیدار شدن از خواب شبانه، بی‌خوابی مزمن، اختلالات خواب، اختلال حافظه، کاهش تمرکز، احساس سرگیجه یا تمایل به افتادن در حالت تغییر وضعیت، درد در ماهیچه‌ها، سردردهای مکرر، تورم غدد لنفاوی در گردن یا زیر بغل.

البته بعضی از این نشانه‌ها دوره‌ای بوده و موقتاً فعال و دوباره متوقف می‌شوند.

بررسی ارتباط تیروئید با خستگی مزمن
این تضاد در فعالیت هورمون محرک تیروئید، نویسندگان مطالعه را بر آن داشت تا این فرضیه را مطرح کنند که سندرم خستگی مزمن ناشی از فعالیت پایین هورمون تیروئیدی، در غیاب بیماری تیروئیدی است.

پژوهشگران همچنین عملکرد تیروئید و مارکرهای التهابی را در بین 98 بیمار مبتلابه سندرم خستگی مزمن و 99 فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل مقایسه کردند.

به‌طور قابل‌توجهی بیماران مبتلابه سندرم خستگی مزمن سطوح سرمی پایین‎تری از هورمون‎های تیروئیدی کلیدی مانند تری‎یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) داشتند درحالی‌که سطح هورمون محرک تیروئید در این افراد نرمال بود.

آنالیزهای بیشتر نشان داد که بیماران مبتلابه سندرم خستگی مزمن وضعیت ید ادراری پایین‎تر و التهاب خفیف دارند که احتمالاً علائم بیماران مبتلابه هیپوتیروئیدی را منعکس می‎کند.

همچنین این بیماران سطوح نسبتاً بالاتری از هورمون‎ تیروئیدی دیگری به نام "T3 معکوس" یا rT3 داشتند.

این موضوع به نظر می‎رسد به علت تغییری در تولید هورمون باشد که در نتیجه‌ی آن بدن ترجیح می‎دهد که بجای تولید T3، T4 را به rT3 تبدیل کند. سطوح پایین T3 در مبتلایان به CFS که با تبدیل به rT3 نیز همراه شده، می‎تواند به این معنی باشد که سطح T3 در بافت به‌شدت کاهش‌یافته است.

یکی از ویژگی‎های مهم این مطالعه این است که ارتباط بین CFS و پارامترهای تیروئیدی و التهاب خفیف را بررسی کرده و نتایج آن، یافته‌های قبلی را تأیید نمود.

محققان بر این باورند که دریافت اطلاعات بیماران مانند طول مدت بیماری و پروفایل‎ بیوشیمیایی آن‎ها به فهم بیشتر مشکل کمک می‌کند.

بعلاوه، اگرچه این مطالعه ارتباطی بین علائم سندرم خستگی مزمن و سطوح سرمی پایین هورمون‎های تیروئیدی کلیدی نشان می‎دهد، اما علت قطعی CFS همچنان ناشناخته باقی‌مانده است.

نکته مهم: ازآنجایی‌که ارتباط این بیماری تا حدودی با هورمون‌های تیروئیدی مشخص‌شده است رعایت توصیه‌های غذایی مشابه بیماران هیپوتیروئید در این‌گونه افراد مفید به نظر می‌رسد.

در مقاله آینده با مطلبی راجع به توصیه‌های غذایی در این بیماران همراه شما خواهیم بود.   منبع:زندگی آنلاین

منبع: پارسینه

کلیدواژه: تغذیه و خستگی خستگی مزمن زندگی آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۱۳۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با این خوراکی های خوشمزه خواب آلودگی و بی حالی بهاری را دور کنید

واب ناکافی اغلب احساس خستگی مفرط و بی حالی را در بدن ایجاد می‌کند. افراد اغلب تلاش دارند با مصرف ویتامین‌های تقویتی و انجام سایر درمان‌های دارویی این احساس خستگی مفرط را از خود دور کنند. اما به باور متخصصان می‌توان در صورت خستگی مفرط و کاهش توان جسمانی با مصرف یک سری مواد غذایی تا حد زیادی نیروی از دست رفته بدن را جبران کرد.

به گزارش همشهری آنلاین، آیا اغلب شب‌های خود را با غلت زدن در تخت و تلاش مفرط برای خوابیدن سپری می‌کنید و با احساس خستگی از خواب بیدار می‌شوید؟ پس این ضعف و خواب ناکافی نشان‌دهنده کمبود یک ماده معدنی حیاتی به نام منیزیم است که ممکن است منجر به چندین مشکل سلامتی مانند گرفتگی عضلات شود. ضعف، ضربان قلب نامنظم و فشار خون بالا. با این حال، ساده‌ترین راه برای رفع این وضعیت، گنجاندن غذاهای غنی از منیزیم در رژیم غذایی روزانه است.

چگونه کمبود منیزیم بر سلامتی تأثیر می‌گذارد؟

سطوح ناکافی منیزیم در بدن ممکن است بر سلامت جسم و روان تأثیر منفی بگذارد. کمبود منیزیم ممکن است باعث گرفتگی ناگهانی عضلانی، ضعف و خستگی شود زیرا این ماده معدنی عملکرد مناسب ماهیچه ها را تضمین می‌کند و به متابولیسم (سوخت و ساز) انرژی کمک می‌کند.

علاوه بر این، کمبود این ماده معدنی می‌تواند منجر به مشکلات قلبی وعروقی مانند ضربان قلب نامنظم و فشار خون بالا شود، چرا که منیزیم برای حفظ سلامت قلب و تنظیم فشار خون ضروری است.

در واقع، کمبود شدید منیزیم ممکن است عواقب جدی داشته باشد که می‌تواند بر استخوان، عملکرد اعصاب و سلامت کلی تأثیر بگذارد. برخی از غذاهای رایج وجود دارد که می‌توانند به طور طبیعی سطح منیزیم را در بدن افزایش دهند. ادامه مطلب را بخوانید تا بیشتر با این غذاها آشنا شوید.

اسفناج یکی از بهترین منابع گیاهی منیزیم است. اسفناج پخته شده در هر ۱۰۰ گرم حدود ۷۹ میلی گرم منیزیم را فراهم می‌کند. استفاده از اسفناج در سالاد، سوپ، ماست یا همراه سیب زمینی سرخ شده یا حتی آنگونه که در کشور ما مرسوم است به صورت خورش (خورش اسنفاج یا آلو اسفناج) می‌تواند به افزایش مصرف منیزیم کمک کند.

بادام

بادام غنی از مواد مغذی و سرشار از منیزیم است و در هر ۱۰۰ گرم حدود ۲۶۸ میلی گرم منیزیم دارد. خوردن با دام به همراه سایر مغزها و آجیل‌ها یا اضافه کردن آن به گرانولا، راه‌های آسانی برای افزایش مصرف منیزیم هستند.

تخم کدو تنبل

تخم کدو تنبل یکی دیگر از منابع عالی منیزیم است که در هر ۱۰۰ گرم تقریبا ۵۳۵ میلی گرم منیزیم دارد. پاشیدن تخم کدو تنبل روی سالاد، بلغور جو دوسر یا ماست می تواند باعث رفع نیاز روزانه به منیزیم شود.

آووکادو

آووکادو نه تنها سرشار از چربی‌های سالم است، بلکه منبع خوبی از منیزیم نیز است و در هر ۱۰۰ گرم حدود ۲۹ میلی گرم منیزیم دارد. افزودن آووکادو به ساندویچ ها، سالادها یا اسموتی‌ها می‌تواند به دریافت منیزیم شما کمک کند.

شکلات تلخ

شکلات تلخ نه تنها خوشمزه است، بلکه منبع خوبی از منیزیم نیز هست و در هر ۱۰۰ گرم تقریبا ۲۲۸ میلی گرم منیزیم دارد. انتخاب شکلات تلخ با محتوای کاکائوی بالا (حدود ۷۰ درصد یا بیشتر) می‌تواند منیزیم روزانه مورد نیاز بدن را همراه با سایر فواید سلامتی فراهم کند.

لوبیای سیاه

لوبیای سیاه یکی از انواع حبوبات مغذی است که سرشار از منیزیم است. لوبیای پخته در هر ۱۰۰ گرم ، تقریبا ۱۶۰ میلی گرم منیزیم دارد. گنجاندن لوبیای سیاه در غذاهایی مانند انواع آش‌های ایرانی، سالاد یا سوپ می‌تواند به افزایش سطح منیزیم شما کمک کند.

کانال عصر ایران در تلگرام