حزب کارگزاران سازندگی تحریم ظریف از سوی آمریکا را محکوم کرد
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۲۰۴۳۷
به گزارش حوزه احزاب و تشکلها گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، در پی تصمیم دولت آمریکا در تحریم دکتر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، حزب کارگزاران سازندگی ایران طی بیانیهای این عمل را محکوم کرد.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
به نام خدا
درست در شرایطی که واسطهها از چهار گوشه جهان به تهران میآیند تا کوس مذاکرهخواهی دولت آمریکا گوش جهان را پر کند، تحریم ارشدترین مقام مذاکرهکننده ایرانی؛ دکتر محمدجواد ظریف تشت تشتت در سیاست خارجی آمریکا را از بام رسوائی انداخت و نشان داد این دولت نه در پی مذاکره واقعی و معطوف به نتیجه که در پی مذاکره نمایشی و محدود به تبلیغات سیاسی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمدجواد ظریف حرفهایترین مذاکرهکننده ایرانی در ۴۰ سال گذشته است که سوابق مذاکره از قطعنامه ۵۹۸ تا برجام را داشته است. اما ترامپ آن قدر از برجام متنفر است که پدر برجام را به خیال خام خویش تنبیه میکند! و این واکنش خام نشان از سرگشتگی در دستگاه دیپلماسی آمریکا دارد که خود از جناحبندی و فراکسیونسازی در آن ناشی میشود. در حالی که جان بولتون و مشاورین منافقش در سازمان مجاهدین خلق به هر بهانهای در پی بهانه تعرض به ایران هستند، دونالد ترامپ و مشاورین کاسبکارش در سرمایهداری آمریکا به معامله با ایران فکر میکنند و به همین جهت از چهار جهت به ایران پیام دوستانه میفرستند. یک روز میگویند آمریکا ژاندارم تنگه هرمز نیست و امنیت کشتیهای عربی و اروپایی با آمریکا نیست و روزی دیگر پیشتازی ایران در فن مذاکره را ستایش میکنند. اما جناح سوم، مایک پمپئو و مشاورانش فکر میکنند با حذف ظریف میتوانند مرگ برجام را جشن بگیرند و مذاکرهای دیگر را آغاز کنند. این جناح تاب زبان و منطق اقناعگر ظریف را در مبارزه رسانهای حتی داخل خاک آمریکا را ندارد و میخواهد یا خواست ترامپ در مذاکرهای به دور از ارثیه اوباما را برآورده سازد یا کار علیه ایران را در پیوند با تیم بولتون تکمیل کند. این تنش داخلی در آمریکا به این تناقص منتهی میشود که یک روز دست دوستی از سوی آمریکا دراز شود و روز دیگر ناو آمریکایی عزم خلیج فارس کند و سرانجام هم هرگز به مقصد نرسد و در آبها در تعلیق بماند.
همین تنشها و تضادها در دستگاه سیاست خارجی آمریکا سبب میشود که ما ندانیم با کدام آمریکا مواجهیم؟! آنکه از تغییر رژیم حرف میزند؟ آنکه از اصلاح رفتار ایران سخن میگوید؟ یا آنکه ایران را با همین حاکمیت، اما به شرط مذاکره با آمریکا رستگار میپندارد؟! به نظر ما آمریکاییها راه را گم کردهاند و به علت مشاوران ناوارد و دولتمردان بیتجربه به در و دیوار میزنند. ما فکر میکنیم دیر یا زود امریکاییها در خواهند یافت راهی جز بازگشت به برجام، نخواهند داشت و برای دیدار با پدر برجام روزشماری خواهند کرد. چرا که حذف ظریف نه به معنای" عبور از برجام" بلکه به معنای "بازگشت از برجام" در ایران است و از آن پس آمریکا باید با دیپلماتهایی نه فراتر از ظریف که پائینتر از او مواجه شود و شاید حتی رویاروگران آینده ایران در برابر آمریکا دیگر از میان دیپلماتها انتخاب نشوند. اما مخالفت آمریکاییها با ظریف به سود او و جبهه متحد "صلح و اصلاح" ایران است و اعتبار داخلی و خارجی ظریف را بیشتر میکند. امروز اصولگرایانی که معتقد بودند ظریف با برجام به آمریکا خدمت کرده باید استغفار کنند و به ارزش تاریخی و حقوقی برجام اذعان کنند که این چنین دشمن را خشمگین ساخته است که معتدلترین دیپلمات ایران را مجازات میکند. امروز روشن شده است عزتمندانهترین مجرای مذاکره با ایران، کانال دیپلماسی رسمی کشور است که ریاست آن با فردی بود که به جرم سخنگویی کل حاکمیت جمهوری اسلامی تحریم شد. ظریف نقطه اجماع ملت و دولت و حاکمیت ایران برای مذاکره بود و هست.
ما کارگزاران سازندگی ایران با توجه به عزت و احترام ظریف نزد حاکمیت و مقام رهبری، دولت و ریاست جمهوری، روشنفکران و نخبگان سیاسی، اقدام دولت آمریکا در تحریم ظریف را مشکوک و محکوم میدانیم و حذف ظریف را تلاشی هدفمند برای تخریب نهاد دیپلماسی ملی ایران میدانیم. ما فکر میکنیم با توجه به عنایت همهجانبه حاکمیت به ظریف لازم است در این مقطع بر صیانت از جایگاه نهادهای قانونی کشور تاکید شود و با همه اقداماتی که ممکن است تضعیف نهاد وزارت خارجه را داشته باشد برخورد شود. امروز همه ما باید از حرمت و عزت تنها نهاد نماینده ملت ایران در مذاکرات خارجی حمایت کنیم و با صدای بلند بگوییم که او سخنگوی همه ماست. امروز باید همان طور که در تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پشت سر این نهاد ملی قرار گرفتیم، پشت سر محمدجواد ظریف قرار بگیریم و در برابر حذف او مقاومت کنیم.
امروز مهمترین شرط مذاکره، بازگشت مذاکرهکننده است؛ چرا که مذاکره بدون مذاکرهکننده بیمعنی است.
حزب کارگزاران سازندگی ایران انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سیاسی کارگزاران سازندگی ظریف وزیر امور خارجه تحریم ها آمریکا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۲۰۴۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچهوله: تحریمها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانهای دولت آلمان میگوید: تحریمها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.