برج میلاد در تسخیر عاشقانههای چکناواریان و سربداران فخرالدینی
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۴۲۴۲۴
ارکستر فیلارمونیک شهر تهران به دستور شهرداری و با حمایت برج میلاد شامگاه گذشته رسما راهاندازی شد. در این مراسم با تاکید بر اجرای قطعاتی از موسیقی نوستالژیک ایرانی، قطعاتی از موسیقی کلاسیک غربی هم اجرا شد.
ارکستر فیلارمونیک شهر تهران، شامگاه شنبه (۱۲ مرداد ماه) با رهبری آرش امینی در مرکز همایشهای برج میلاد تهران به روی صحنه رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هدف این ارکستر از همان ابتدا، ترویج موسیقی فاخر ایرانی عنوان شده است؛ بر این اساس در کنسرت افتتاحیه، اغلب قطعاتی از هنرمندان ایرانی همچون محمد سریر و یا فرهاد فخرالدینی اجرا و درواقع تنها سه اثر کلاسیک غربی در این کنسرت نواخته شد.
در ادامه گزارش خبرنگار ایسنا از اجرا شب گذشته را میخوانید:
تماشاچیان پشت سر هم وارد سالن و صندلیها یکی یکی پر میشوند. از بزرگ تا کوچک به برج میلاد آمدهاند تا به تماشای این اجرا بنشینند. با پر شدن سالن و حضور نوازندگان، مخاطبان منتظر حضور رهبر روی صحنه هستند.
پیش از آغاز اجرا، نوازندگان بنا بر رسم معمول، دقایقی را به کوک کردن ساز خود مشغولند، سپس سرود ملی را نواخته و حاضران در سالن به احترام از جای برمیخیزند.
رهبر مهمان وارد سالن میشود و با تشویق حضار در جایگاه خود قرار میگیرد. چکناواریان در این اجرا دو بار در اول و آخر کنسرت به روی صحنه میآید و گزیدهای از کارهای خود را رهبری میکند.
قطعه اول «سوئیت آرارات» نام دارد. این اثر در ابتدای کار شروعی پرقدرت دارد. این بخش با ریتم تند آغاز و در همان حالت پایان مییابد.
بخش دوم در حالی آغاز میشود که با ریتمهایی خلاف جهت اثر قبلی، ملودی آرامی را دنبال میکند. احساس گروه نوازندگان در این قطعه در سالن پراکنده میشود و فضای آرامی را برای مخاطبان ایجاد میکند. بخش دوم کماکان اوج میگیرد و در نهایت در اوج به پایان میرسد. این اثر به موضوع به گل نشستن کشتی حضرت نوح در کوه آرارات اشاره دارد.
پس از اجرای بخش اول، لوریس چکناواریان صحنه را ترک کرده و آرش امینی جایگزین او میشود.
قطعه دوم که اثری معروف از جواکینو روسینی است، ریتمهای مختلفی دارد که مدام در حال تغییر هستند و هر بار فضای متفاوتی را در سالن ایجاد میکنند.
یکی از مخاطبان که از اجرای این قطعه راضی است و میگوید که اجرای آن حس خوبی را به او منتقل کرده، درباره آکوستیک سالن اضافه میکند: من قبلا هم چنین اجراهایی را در این سالن دیده بودم ولی این بار به نظر میرسید که در صداگذاری آن مشکلاتی وجود داشت و صداها به گونهای برایم گنگ بودند.
از نکاتی که باعث سردرگمی برخی مخاطبان شده، نحوه تعیین آثاری است که اجرا میشود. به نظر میرسد این آثار بدون ترتیب خاصی اجرا میشوند و یا حداقل پیشزمینه ذهنی درباره ترتیب اجراها به مخاطب داده نشده است؛ بر این اساس ارکستر لحظاتی را موسیقی کلاسیک ایرانی مینواخت و به یک باره شروع به اجرای قطعات بیکلام پاپ میکرد.
قطعه سوم سوئیت شرقی اثری از محمد سریر است که همراه با تم شرقی اجرا میشود. این اثر ریتم ثابتی را دنبال میکند و گاهی فراز و نشیبهایی را به همراه دارد.
با پایان یافتن قطعه سوم، فواد حجازی به روی صحنه میآید و یکی از آثار او نواخته میشود. این آهنگساز و نوازنده ترومپت که در سبک پاپ فعالیت دارد، اثری را اجرا میکند که فضای پاپ آن مشهود است؛ فضایی که تم موسیقیهای فارسی را به همراه دارد و ارکستر را از فضای موسیقی کلاسیک و یا ایرانی خارج میکند.
یکی از مخاطبان در این راستا اظهار میکند: شاید بهتر بود آثار پاپ در ابتدا یا انتهای کنسرت اجرا میشدند و فضا را به هم نمیزدند.
در اجرای این قطعه بخش اصلی اجرا را خود حجازی دنبال میکند و صدای درامز به وضوح همراه با ترومپت شنیده میشود. این اثر نیز تقریبا فضایی ثابت به همراه دارد و با استقبال تماشاچیان همراه است. پس از آن نیز اثری از علی باکان نواخته میشود. این اثر هم فضایی از موسیقی ایرانی را به همراه دارد.
قطعه بعدی به نام «بیژن و منیژه» متعلق به حسین دهلوی است. این اثر نیز همانند دیگر قطعات ایرانی که نواخته شد ریتمی ثابت را به همراه دارد و در بعضی نتها با تغییراتی همراه میشود.
پس از اجرای این قطعه ایرانی، حجازی باری دیگر روی صحنه میآید و یکی دیگر از قطعات پاپ خود را با همان روال آشنای موسیقی پاپ در ایران، اجرا میکند. در این قطعه نیز درامز یکی از بخشهای اصلی کار است؛ البته این بار ترومپت نقش کمرنگتری دارد.
یکی از مخاطبان به چیدمان نوازندگان روی صحنه اشاره میکند و میگوید: چیدمان ارکستر از لحاظ بصری دید خوبی ندارد و به نوعی شلوغ به نظر میرسد. به نظرم بهتر بود کمی فضا را برای آنها بازتر میکردند.
اثر «سربداران» که موسیقی سریالی به همین نام است، با حضور فرهاد فخرالدینی سازنده اثر نواخته شد. این اثر که حالتی نوستالژیک برای مخاطبان دارد، آنها را در سکوت فرو میبرد.
در پایان اجرای آن، فخرالدینی از جا بر میخیزد و تماشاچیان او را تشویق میکنند.
قطعه بعدی، اثری کلاسیک از یوهانس برامس است. برخی از مخاطبان نظر مثبت و برخی نیز نظر منفی درباره آن دارند. یکی از مخاطبان اظهار میکند: اثر به طور کلی بد نواخته نشد ولی گاهی حس میکردم حس خاصی در آن موج نمیزند؛ البته این امر گاهی در کار تغییر میکرد ولی به طور کلی احساسی که باید در کار وجود نداشت. شاید هم این مشکل، به آکوستیک سالن مربوط باشد.
سپس یکی از آثار باخ نواخته میشود. عدهای در سالن حین نواختن این قطعه فیلمبرداری میکنند. حتی شنیده میشود که فردی با خنده میگوید که اصلا برای شنیدن این قطعه به این کنسرت آمده است.
چند تن از مخاطبان درباره اجرای این کنسرت اظهار رضایت کرده و معتقدند که نوازندگان کار خوبی را ارائه دادند.
فرد دیگری نیز بیان میکند: خیلی نمیتوانم نظر بدهم چون تخصصی ندارم ولی در کل بد نبود.
قطعه یکی مانده به آخر که توسط حجازی تنظیم شده بود به خوبی اجرا شده و بار دیگر با استقبال تماشاچیان همراه است.
در پایان امینی با تشویق حضار سالن را ترک کرده و چکناواریان برای رهبری قطعه آخر به روی صحنه میآید.
این بخش از رپرتوار این کنسرت به عاشقانههای لوریس چکناواریان اختصاص دارد که با عنوان «love songs» شناخته میشوند. در اجرای آن احساس موجود در قطعات و هماهنگی بین اعضا به خوبی دیده میشود که در نهایت با تشویق تماشاچیان همراه است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ارکستر فیلارمونیک شهر تهران لوريس چكناواريان فرهاد فخرالدینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۴۲۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعرفه سالن های ورزشی شهرداری در سال جدید چقدر است؟
به گزارش همشهری_ مهدی اسماعیل پور، سازمان ورزش برای اینکه اقشار مختلف جامعه از ورزش و مزایای آن بهره مند شوندکه سلامت جسمی و روحی شهروندان و ایجاد شور و نشاط در جامعه است، بلیت و بهای خدمات در ورزشی اماکن متعلق به خود را با سوبسید به دست شهروندان می رساند.
افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی طبق مصوبه شورای شهر
با وجود خدمات ارزان در اماکن ورزشی متعلق به سازمان وررش، برخی رسانه ها در انتقاد به عملکرد شهرداری تهران ادعای عجیبی را مطرح کرده اند و از افزایش بیش از ۱۰۰ درصدی تعرفه خدمات در برخی از اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران در سال ۱۴۰۳ خبر داده اند! در همین رابطه موضوع را از حسین اوجاقی مدیرعامل سازمان ورزش شهرداری تهران پیگیری کردیم که ضمن تکذیب این موضوع، گفت:"تعرفه های اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران کاملا بر اساس مصوبه های شورای اسلامی شهر تهران بوده و افزایش نرخ اماکن ورزشی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ برهمین اساس حدودا بین ۳۰ تا ۴۰ اقزایش داشته است.»
به اندازه تعرفه اماکن دولتی در سال گذشته
اوجاقی در ادامه تاکید می کند که سازمان ورزش شهرداری تهران ارزان ترین تعرفه خدمات ورزشی را در کشور ارائه می کند و در این رابطه می گوید: «تعرفه سال ۱۴۰۳ اماکن ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران با نرخ تعرفه های ورزشی دولت و اماکن ورزشی متعلق به وزارت ورزش و جوانان در سال ۱۴۰۲ برابری می کند. به عبارت دیگر مجموعه های خصوصی که هیچ، تعرفه اماکن ورزشی شهرداری تهران مطابق با مصوبه شورای اسلامی شهر تهران امسال به اندازه تعرفه ای است اماکن ورزشی دولتی در سال گذشته دریافت می کردند.»
تفاوت تعرفه در مناطق شمال و جنوب شهر
مدیرعامل سازمان ورزش درخصوص تفاوت تعرفه خدمات ورزشی در شمال و جنوب شهر می گوید: «تعرفه خدمات ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران به دو بخش مجموعه های درجه دو و درجه سه تقسیم بندی می شود. تعرفه خدمات ورزشی در مناطق شمال شهر یا همان اماکن ورزشی درجه دو کمی بیشتر از جنوب شهر یا همان اماکن ورزشی درجه سه است. شمال شهر شامل مناطق یک تا ۸ و همچنین منطقه ۲۲ می شود. جنوب شهر هم مناطق ۹ تا ۲۱ است. برهمین اساس میزان افزایش تعرفه در سال جاری حدودا به ۳۰ تا ۴۰ درصد می رسد.»
تخفیف برای شهروندان
اوجاقی در ادامه به نرخ تعرفه برخی از رشته ها و خدمات ورزشی پر طرفدار در سال گذشته و سال جدید اشاره و آنها را مقایسه می کند: «برای مثال نرخ بلیت استخر در مناطق جنوب شهر در سال گذشته ۵۲ هزار تومان بود که امسال به ۶۷ هزار تومان افزایش پیدا کرده است. بهای استخر در مناطق شمال شهر نیز در سال گذشته ۷۷ هزار تومان بود که امسال به ۸۴ هزار تومان رسیده است. این در شرایطی است که امسال بهاتی بلیت استخر در مجموعه های دولتی بیش از ۱۰۰ هزار تومان می شود.» با یک حساب و کتاب و سرانگشتی مشخص می شود که حداکثر افزایش نرخ تعرفه خدمات ورزشی متعلق به سازمان ورزش شهرداری تهران آنهم در رشته های ورزشی پرتقاضا و پر مخاطب در بالاترین تعرفه های اعمال شده حداکثر حدود ۴۰ درصد است که با ادعای افزایش ۱۰۰درصدی فاصله معناداری دارد!
اوجاقی با اشاره به این موضوع که شهرداری برای ورزش شهروندی سوبسید هم می دهد و بهای دریافتی از شهروندان حتی کمتر از هزینه تمام شده است، در تکمیل صحبت های خود می گوید: «سازمان ورزش شهرداری تهران و مدیریت شهری برای ارائه خدمات ورزشی به شهروندان و در بحث ورزش شهروندی نه تنها به دنبال سود دهی و درآمد زایی نیست که حتی سوبسید هم پرداخت می کند. برای مثال هزینه تمام شده هر سانس استخر تقریبا حدود ۲۰۵ هزار تومان می شود، درحالی که قیمت بلیت آن در بهترین حالت ۸۴ هزار تومان است! علاوه بر این که تعرفه های اماکن ورزشی شهرداری تهران کمتر از دولتی ها است و ارزان ترین تعرفه خدمات در کشور را داریم، در موارد بسیاری برای اقشار خاص از جمله جانبازان، خانواده شهدا، زنان سرپرست خانوار، سالمندان دارای کارت منزلت و... نیز تخفیف های ۱۰۰ تا ۵۰ درصدی نیز اعمال می شود.»
کد خبر 849532 برچسبها مردان وزارت ورزش و امور جوانان ورزش معلولان شهرداری شهردارى تهران ورزش زنان ورزش بانوان تهران ورزش ورزش همگانی پایتخت