بررسی یک عبرت تاریخی؛ زمینهها و شرایط انعقاد معاهده برجام/ چند سؤال بیپاسخ از رئیسجمهور
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۵۵۹۴۳
از میان سؤالهای متعددی که میتوان مطرح نمود، تنها به طرح چند سؤال از شخص رئیسجمهور که معتقد بود با مذاکره هستهای و انعقاد قرارداد برجام علاوه بر حل مشکلات اقتصادی کشور، توانسته است از تحمیل جنگ بر کشور جلوگیری نماید، مطرح میشود. به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری دانشجو، با التفات به خسارت سنگینی که در برجام بر ملت ایران روا شد و همچنین با توجه به اشتباهات استراتژیکی که در فرآیند مذاکره و عدم توجه لازم در تدوین متن برجام از سوی دولت صورت گرفت، از میان سؤالهای متعددی که میتوان مطرح نمود، تنها به طرح چند سؤال از شخص رئیسجمهور (حسن روحانی) که معتقد بود با مذاکره هستهای و انعقاد قرارداد برجام علاوه بر حل مشکلات اقتصادی کشور، توانسته است از تحمیل جنگ بر کشور جلوگیری نماید، اکتفا خواهد شد:
سؤال اول این است که اساساً چرا همه این مصائبی که تنها اندکی از فهرستهای آن در صفحات قبل گذشت، باید در جهان اسلام رخ دهد؟ آیا نمیباید انتظار داشت که رئیسجمهور دولت ایران اسلامی که امروز به جهت بلندکردن پرچم استقلالخواهی از سوی مردم آن و با وقوع مردمیترین انقلاب در تاریخ معاصر، اگر نگوییم در تاریخ جهان، مورد توجه جهانیان قرار گرفته است، باید به این واقعیت واقف میبود که دشمنی آمریکا با ملت ایران ریشه در خصومت تمدنی غرب با شرق دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سؤال دوم این است که آیا نباید رئیسجمهور به این واقعیت افتخارآمیز وقوف کامل داشته باشد که در تقابل نفسگیر آمریکا و بعضی کشورهای غربی دیگر با کمک بعضی دولتهای دستنشانده آنها در منطقه که حداقل پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برای تسلط بر راهبردیترین منطقه جهان، یعنی غرب آسیا که شرط لازم و کافی آن مهار جمهوری اسلامی بود، آمریکا با صرف هفت هزار میلیارد دلار (تا بهمن ۱۳۹۶) در مقابل انقلاب اسلامی شکست خورده است و اینک جمهوری اسلامی ایران و دوستانش بر راهبردیترین منطقه جهان تسلط دارند و تنها برگی که در اختیار آنها باقی مانده است برگ تحریم است و بنابراین آمریکاییها آن را در سر میز مذاکره از دست نخواهند داد؟ بلکه رمز بیخاصیت کردن آن، توجه به درون کشور و استفاده از ظرفیتهای عظیم مادی، انسانی و معنوی برای تولید و اشتغال و همچنین برنامهریزی و بهکارگیری دیپلماسی اقتصادی در عرصه بینالملل بهخصوص در منطقه برای امر مهم صادرات است که درنهایت منجر به شکوفا شدن اقتصاد ملی خواهد شد که برنامه آن در چارچوب اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر عزیز انقلاب نیز اعلام شده است.
درهرحال اکنون که جمهوری اسلامی ایران بر اساس مذاکرات هستهای دولت یازدهم و توافقنامه برجام از یکی از مهمترین مؤلفههای قدرت و توان استراتژیک و بازدارنده خود تهی شده است، سؤالی که دکتر روحانی باید به آن پاسخ دهد این است که با کدام مبانی نظری و تحلیلی میتوان ثابت کرد که خالی کردن ایران از اورانیومهای غنیشده و پذیرش محدودیتهای ۱۰، ۱۵، ۲۵ ساله و در بعضی موارد دائمی بر صنعت هستهای و علمی کشور باعث شده است که امنیت ایران نسبت به قبل از برجام در مقابل تهدیدات دشمنان خارجی بهخصوص آمریکا تضمین شده باشد. کدام قاعده و مقرره حقوق بینالملل است که میتواند از تهاجم آمریکاییها و یا رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی جلوگیری نماید. آیا تحلیل جنگها و تجاوزهایی که پس از جنگ جهانی دوم و بهرغم استقرار سازمان ملل که سنگ زیرین آن منع صریح تجاوز در روابط بینالملل مطابق بند ۴ ماده ۲ منشور آن است که بیشترین آن به شکل مباشرتی یا نیابتی از سوی دولت آمریکا اتفاق افتاده است، برای کسانی که مختصر اطلاعی از روابط بینالملل داشته باشند، این واقعیت را اثبات نخواهد کرد که تنها ضمانت مورد تهاجم قرار نگرفتن برای هر کشوری که بخواهد زنده باشد و از استقلال و هویت خود دفاع نماید، برخورداری از ظرفیت اقدام متقابل است، دقیقاً این همان راهبردی است که جمهوری اسلامی به آن معتقد است و رهبر انقلاب نیز بارها و به انحای گوناگون تأکید داشته که تنها تضمین مورد حمله قرار نگرفتن از سوی دشمنان انقلاب و کشور، دستیابی به قدرت است. آیا اکنون که ایران که از این توان استراتژیک تا حدود زیادی خالی شده است، قرارداد ان. پی. تی که برخلاف برجام که میان هفت کشور امضا شده بود، بهجز چند کشور، همه دولتها به آن پیوستهاند و درواقع پس از منشور سازمان ملل، بیشترین کشورها مشمول آن هستند و یک قرارداد بینالمللی محسوب میشود و در بیانیههای ضمیمه آن دولتهای هستهای تعهد کردهاند که کشورهای فاقد سلاح هستهای را تهدید نکنند، میتواند از تحمیل جنگ پیشگیری نماید؟ مگر بارها کشوری مانند فرانسه و رژیم صهیونیستی برخلاف اصول صریح منشور سازمان ملل ایران را به حمله هستهای تهدید نکردهاند؟ منبع: روزنامه کیهان
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: حسن روحانی برجام سوال از رئیس جمهور عبرت تاریخی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۵۵۹۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گاف تاریخی محمدجواد کریمی قدوسی چه بود؟
در گزارشی مواضع محمدجواد کریمی قدوسی را مرور می کنیم.
به گزارش اعتماد، بخشی از این گزارش را در ادامه میخوانید.
آبانماه سال ۱۳۹۲ وقتی یک طرح دو فوریتی توسط جواد کریمی قدوسی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس وقت تهیه و به هیات رییسه مجلس ارایه شد، دو بار به معاهده «ان پی تی» که مهمترین مبحث حقوق بینالملل در بحث انرژی اتمی است، اشاره و عجیب آنکه هر دوبار هم به زبان انگلیسی و هم به زبان فارسی نام این معاهده «ام پی تی، mpt» درج شد. یک بار در عنوان طرح ۵ صفحهای و یک بار در متن آن به زبان انگلیسی.
این طرح ۵ صفحهای که با خط خود کریمی قدوسی توسط اداره قوانین مجلس تکثیر و در اختیار خبرنگاران قرار گرفت و بعد هم در فضای مجازی منتشر شد در کادر مربوط به عنوان طرح این عبارت را با خود دارد: «الزام دولت به حفظ حقوق مسلم هستهای و مصادیق آن در چهارچوب معاهده «ام پی تی» «در مذاکرات هسته ای».
در بند نهم این طرح نیز چنین نوشته شده بود: «هرگونه موافقت با خواستههای طرف مقابل نباید خارج از معاهده «mpt» باشد».
«ان. پی. تی» مخفف نام انگلیسی «معاهده منع گسترش هستهای» (Nuclear Non- Proliferation Treaty) است.
عجیبتر از اشتباه کریمی قدوسی امضای ۱۱۰ نماینده مجلس وقت پای این طرح بود که به این معنی بود که یا این ۱۱۰ نفر هم نام درست مهمترین معاهده هستهای جهان را نمیدانستند یا اینکه این طرح را چشم بسته امضا کردند.