به نقل از «مهر»

دوبی چگونه به ابزار تشدید فشارهای تحریمی علیه ایران تبدیل شد؟

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۶۰۰۵۲

به گزارش خبرگزاری مهر، مجید شاکری در یادداشتی در شبکه‌های اجتماعی با اشاره به بحران مالی ۲۰۰۸ در دوبی، تاثیر این بحران در شکل گیری مناسباتی برای کارا کردن تحریم‌های آمریکا علیه ایران را تشریح کرد. 

متن یادداشت به این شرح است: 

یک نقطه مهم تاریخی-اقتصادی که اثر جدی بر آینده امارات، ایران و غرب آسیا داشت، وقوع بحران مالی در دوبی و نجات آن دولت‌شهر توسط ابوظبی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علیرغم اهمیت این واقعه در کارا شدن تحریم های آمریکا علیه ایران در منابع فارسی چندان در این مورد گفت و گو نشده است.

۱- در سال ٢٠٠٨ با فاصله چند ماه از آغاز بحران بزرگ در آمریکا، بحران مالی به شدید ترین وجه به بخش مستغلات و به سرعت به بخش مالی دوبی رسید.١٠ میلیارد دلار بدهی دولت بعلاوه ٧٠ میلیارد دلار بدهی شرکتهای دولتی روی دست شیخ محمد بن راشد مانده بود و خطر نکول نزدیک می نمود. آن هم وقتی که کل GDP شهر ٥٤ میلیارد دلار بود. ابوظبی مثل یک برادر بزرگتر به یاری دوبی آمد؛ ٢٠ میلیارد دلار نقد به برادر شکست خورده داد. ١٠ میلیارد دلار خرید اوراق قرضه دوبی و ١٠ میلیارد دلار وام به بانکهای دوبی. ورود پر قدرت ابوظبی باعث شد دوبی بتواند بقیه بدهی خود را هم تجدید ساختار زمانی کند.

۲- خطاست اگر تصور کنیم صرفا با یک کمک برادرانه مواجهیم. درباره وثایق این کمک از زمان وقوع تا امروز( که دو بار وام فوق تمدید شده) حرف و حدیث بسیار بوده است. فهرست این وثایق به صراحت معلوم نیست اما برج خلیفه و مترو دوبی از مواردی است که با احتمال بالا، و هواپیمایی امارات با احتمال پایین در این فهرست هستند. هر چند که تلاش من برای یافتن یک فهرست رسمی تا کنون نتیجه ای نداشته است.

۳- وثیقه مهمتر و احتمالا مرموزتر، اما چیز دیگری بود: جایگاه سیاسی دوبی. توضیح آن که  با وجود آن که تا سال ٢٠٠٨ قریب به ٣٥ سال از تاسیس امارات متحده عربی می‌گذشت همچنان این کشور بیشتر آمیزه ای از شیوخ جدا از هم بود تا یک کشور به معنای پیوسته کلمه. علیرغم آن که شیخ محمد بن راشد در سمت ولیعهد دوبی، خود وزیر دفاع امارات هم بود تا سال ۱۹۹۸ و آن هم تا وقتی که تضامین فرامنطقه ای برای دوبی دریافت نکرده بود حاضر به ادغام نیروی امنیتی دوبی در امارت نبود. بحران ٢٠٠٨ فرصت مهمی بود تا ابوظبی برادر بزرگتر بودن را به معنای واقعی کلمه به شش برادر دیگر ثابت کند. بخصوص بزرگترین برادر بعد از خود یعنی دوبی که با عواید نفتی ای بسیار کمتر از ابوظبی، اقتصادی به مراتب متنوع تر، جهانی تر و پویاتر ساخته بود. کمک برادر بزرگتر، دوبی را بین انبوهی از زنجیرهای نامرئی گیر انداخت.

۴- شایعاتی هنوز وجود دارد که ابوظبی اولین جایی نبود که دوبیاز آن تقاضای کمک کرد. حتی کسانی به جد معتقدند شیخِ تنها، ابتدا از ایران کمک خواسته و نه ابوظبی. این که این شایعه چقدر جدی است قابل آزمایش نیست ولی با توجه به وفور درآمد نفتی ایران و نیز کاملا دور بودنش از آسیب اعتباری بحران آمریکا، وجود چنین پیشنهادی روی میز معقول است. منابع شایعات در این باره قائلند ایران درخواست کمک دوبی را رد کرده است.

۵- آثار تبدیل شدن آهسته شیخ نشین های پراکنده به یک کشور به مرکزیت ابوظبی، فورا در دو حوزه خود را نشان داد. ابتدا بسیار قوی شدن واحد بررسی های مجرمانه(CID) که اگر چه اسما در هر شیخ نشین دفتری جدا داشت اما عملا از ابوظبی کنترل می شد. دوم تشدید مبارزه با پولشویی ذیل توافقات ابوظبی با آمریکا برای کنترل فعالیت های مالی ایران در دبی. یک مامور از ابوظبی در داخل بانکهای دوبی می‌نشست و به دقت تراکنش‌های مشکوک به پولشویی( ایرانی) را تحت فشار قرار می‌داد. هر دوی این موارد آثار تلخی بر روی اقتصاد دوبی بخصوص در حوزه تجارت آزاد با ایران داشت. دوبی به یاری ابوظبی از یک بحران اقتصادی فوری نجات یافته بود اما جنس  تهاجمی سیاست خارجی ابوظبی ابدا نتیجه ای بهتر از تشدید رکود برای دوبی نداشت. این یک بازی دو سر برد برای ابوظبی بود، دوبیتحت فشار قرار می‌گرفت و سهم آن از کل GDP امارات کم می‌شد و ابوظبیِ نفتی با افزایش نسبی قیمت نفت پس از هر تنش سهم بیشتری را اشغال می‌کرد. یک روند تدریجی تضعیف که محمد بن راشد چاره ای جز صبوری در مقابل آن نداشت.

۶- فهرست مشکلاتی که سیاست خارجی ابوظبی برای دوبی ساخت بلند تر از موضوع ایران است: محاصره اقتصادی قطر، تبعات امنیتی جنگ یمن، تعریف شدن دوبی به عنوان بخش ناخواسته‌ای از محور دشمن توسط ترکیه-قطر، ...چه کسی است که نداند هدف نهایی ابوظبی از یک جنگ «ملی» در یمن علاوه بر اهداف اقتصادی تعریف شده آن برای هر یک از شیوخ ( از جمله دبی)، ساختن یک «ملت» تحت زعامت ابوظبی است؟

۷- اجبار امارات به خروج از یمن، فارغ از آن که علت آن را چه بدانیم، اولین دنده عقب جدی از سیاست های ابوظبی در ده سال گذشته است. گزارش های منتشر شده از جلسه شیوخ هفتگانه( فارغ از نیت رسانه ای شدن آن) به ما می گوید که دوبی ناچار شده بین « له شدن در ترکیب اماراتِ ابوظبی‌زده شده» و «خروج از صبر» ، دومی را برگزیند.

این البته در سایه تغییر فضایی بوده که تغییر رفتار امنیتی ایران در منطقه (بعد از موضوع پهپاد و کشتی) فراهم آورده و پیش از آن رخداد، چنین اعتراضی از جانب دوبی صرفا مخالفت با برادر بزرگتر در بحبوحه یک جنگ پیروزمندانه میهنی در یمن فرض می‌شد.

۸- خبر دیروز درباره تمدید روادید( اقامت کاری؟) و بازگشایی حساب برای ایرانیان در دوبی( اگر چه قطعا با چراغ سبز ابوظبی منتشر شده) بخوبی نشان از تند شدن گامهای دوبی برای جبران روند ده سال گذشته دارد. آینده چگونه است؟ نمی‌دانم ولی می‌دانم که این تجربه ده ساله لزوم برخورد هوشمندانه‌تر ایران با وقایع غرب آسیا و داشتن یک استراتژی فراگیر کنشگر چفت شده را نشان می دهد.

کد خبر 4685475

منبع: مهر

کلیدواژه: امارات متحده عربی دوبی ابوظبی بحران مالی 2008 جهان پولشویی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۶۰۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توسل به ابزار تحریم خللی در عزم ایران ایجاد نمی‌کند/ رویکرد دوگانه پارلمان اروپا نسبت به حمله به کنسولگری ایران مایه تأسف است/ جانفشانی سپاه نبود تروریسم داعش امنیت جهان را تهدید می‌کرد

سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در واکنش به تحریم‌های جدید آمریکا، انگلیس و کانادا تصریح کرد: توسل به ابزار تحریم علیه ظرفیت‌های دفاعی ایران خللی در عزم و اراده ایران ایجاد نمی‌کند.

به گزارش مشرق، ناصر کنعانی در یک موضع گیری رسانه‌ای اقدام سه کشور آمریکا، انگلیس و کانادا در اعمال تحریم‌هایی علیه برخی اشخاص حقیقی و حقوقی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، همچنین قطعنامه پارلمان اروپا و طرح ادعاهایی علیه کشورمان را به شدت محکوم و از همراهی معدود کشورهایی در اروپا از رویکرد ظالمانه دولت آمریکا انتقاد کرد.

کنعانی افزود: ظرفیت‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران متناسب با نیاز آن در تامین امنیت و منافع ملی، حفاظت از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و دفاع مشروع و بازدارنده در مقابل هرگونه تهدید و تجاوز خارجی است و جمهوری اسلامی ایران از شرکای مهم جامعه جهانی در تأمین صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی و مبارزه با تروریسم بین‌المللی است.

سخنگوی دستگاه دیپلماسی تصریح کرد: توسل به ابزار تحریم علیه ظرفیت‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران نه تنها خللی در عزم و اراده دولت و مردم ایران در افزایش اقتدار ملی با هدف دفاع مشروع و قاطع از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و امنیت و منافع ملی ایران ایجاد نمی‌کند، بلکه برخلاف میل تحریم کنندگان، تحریم‌ها را به فرصتی برای خودکفایی و خوداتکایی در تقویت و توسعه ظرفیت دفاعی و نظامی ایران تبدیل کرده است.

سخنگوی دستگاه دیپلماسی از رویکرد دوگانه پارلمان اروپا در موضوع حمله رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در دمشق و دفاع مشروع ایران شدیدا انتقاد کرد و گفت: جای تأسف است که پارلمان اروپا در قطعنامه‌ خود نسبت به اقدام متجاوزانه و ناقض قوانین و حقوق بین‌الملل رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک ایران و شهادت مستشاران رسمی ضدتروریست ایرانی، صرفا به ابراز تأسف بسنده کرده است، اما اقدام مشروع ایران علیه رژیم یاد شده در چارچوب حق ذاتی دفاع مشروع را شدیدا محکوم می‌کند!

سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد: چرا پارلمان اروپا از پرداختن به منشأ و عامل اصلی بروز تنش و ناامنی در منطقه که ریشه در اشغالگری و رویکرد جنایتکارانه رژیم صهیونیستی اسرائیل در کشتار مردم فلسطین و نیز نقض مکرر قوانین و حقوق بین‌الملل توسط این رژیم جعلی دارد، طفره می‌رود و در مقابل همسو با سیاست آمریکا از رژیمی حمایت می‌کند که اصل و اساس ناامنی و تنش در منطقه در طول هشت دهه متمادی است!

کنعانی همچنین با روشن و شفاف توصیف کردن سیاست و مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران اوکراین و با رد مجدد ادعاهای مربوط به استفاده از تسلیحات ایران در جنگ اوکراین تاکید کرد: اگر آمریکا و اروپا عزم صادقانه ای داشته باشند، جنگ در اوکراین و جنگ علیه غزه در سریعترین زمان ممکن خاتمه خواهد یافت، اما آمریکا و برخی کشورهای اروپایی اصرار دارند که در مسیر غلط تاریخ حرکت کنند و به‌ جای کمک به توقف جنگ، بر آتش آن بیفزایند و وقت خود را مصروف اتهام زنی به دیگران کنند.

کنعانی تاکید کرد: بسیاری از ملت‌ها و دولت‌ها به خصوص در منطقه غرب آسیا دیگر هیچ امید و اعتقادی به نقش آمریکا و متحدان اروپایی آن در کمک به برقراری ثبات و امنیت در منطقه ندارند.

سخنگوی وزارت امور خارجه افزود؛ این دولت و مردم ایران هستند که باید از آمریکا و اروپا به دلیل نقض توافق هسته‌ای و ایفای نقش مخرب در ثبات و امنیت پایدار در منطقه سؤال و طلبکاری کنند، نه اینکه این دولتهای ناقض عهد و پیمان، خود را جای طلبکار و مدعی نشانده و به گستاخی بر فهرست تحریم‌های ظالمانه علیه مردم ایران بیفزایند.

کنعانی خاطرنشان کرد: اگر رشادت و جانفشانی سپاه پاسداران و مستشاران شهید ضد تروریست سپاه در منطقه نبود، تروریسم داعشی تا پشت درب پارلمان اروپا و قلب آمریکا نفوذ کرده بود و امنیت منطقه و جهان را بیش از پیش تهدید می کرد، حال چگونه پارلمان اروپا وقیحانه خواستار گنجاندن تنها نیروی واقعی ضدتروریسم جهان در فهرست تروریسم می شود؛ مگر اینکه تصور کنیم گروه‌های تروریستی در راستای اهداف و منافع نامشروع آمریکا و معدود دولتهای اروپایی و رژیم صهیونیستی برای دامن زدن به بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه غرب آسیا عمل می‌کنند!

سخنگوی دستگاه دیپلماسی در پایان بار دیگر تاکید کرد : تکرار رویکردهای غیرقانونی و اشتباه توسل به ابزار تحریم و فشار از سوی آمریکا و تبعیت برخی دول اروپایی از واشنگتن، هیچ حق و مشروعیتی برای ادعاهای آنها از منظر حقوقی و بین‌المللی ایجاد نمی‌کند و آنها باید زمانی پاسخگوی این ادعاها و اقدامات ظالمانه خود علیه دولت و مردم ایران باشند.