یافتن یخ روی کره ماه
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۶۳۷۶۶
به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ عطارد و ماه از لحاظ سطحی ساختاری مشابه دارند و سطح هر دو به خاطر برخورد سیارکها و اجرام آسمانی مختلف، از حفرهها و گودالهای فراوانی تشکیل شده. علاوه بر این هم ماه و هم عطارد به گونهای دور خورشید میچرخند که این ستاره هیچ وقت از یک سطح مشخص در افق آنها بالاتر نیامده و بنابراین مناطقی که در نواحی قطبی این دو سیاره قرار دارند بسیار سرد هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به همین دلیل گودالهایی که در اطراف قطبهای این دو سیاره واقع شدهاند محل مناسبی برای ذخیره دائمی یخ هستند. مشاهده و بررسی عطارد با کمک مدارگرد MESSENGER ناسا، MErcury Surfac و Space ENvironment انجام شده و مطالعه ماه هم با استفاده از LRO که ماهگرد ناساست به انجام رسیده است.
دانشمندان با استفاده از دادههای ارتفاعنگاری، محل و عمق گودالها را تعیین کرده و نشان دادند که گودالهای اطراف قطبها 10 درصد از مناطق دیگر کم عمقتر هستند و این یعنی گودالهای مذکور پتانسیل نگهداری یخ را دارند. در ادامه دانشمندان دریافتند که این گودالها در قسمتهای رو به قطبها عمق کمتری دارند که در واقع احتمالا به خاطر حضور یخ بیشتر در آن نواحی باشد چرا که نواحی مذکور در معرض نور ضعیف خورشید قرار دارند. بیشتر بخوانید:تهدید بزرگ شهر های آینده؛ هک اتومبیل های خودران و ترافیک بی پایان
طراحی صفحهکلیدی نامرئی مجهز به هوش مصنوعی
پرواز با فلای بورد از روی کانال مانش
گشتاور یا اسب بخار؛ کدامیک باعث شتابگیری بهتر خودرو می شود؟
قبلا هم دانشمندان با استفاده از رادار، در جستجوی یخ روی ماه بودند اما فقط به مقادیر کم ضخامتی از یخ برخورده بودند اما بر خلاف ماه، در عطارد لایههای یخ ضخیمتری را مشاهده کردند.
«نانسی چبوت» محقق آزمایشگاه فیزیک جان هاپکینز که روی سیستم عکسبرداری MESSENGER کار میکند در این رابطه گفته:
ما نشان دادیم که بخشهای قطبی عطارد حاوی مقادیر زیادی یخ است و همانند یخ موجود روی ماه تکه تکه نیست بلکه یکپارچهتر به نظر میرسد. علاوه بر این یخ عطاردی تازهتر است و به نظر در 10 میلیون سال اخیر به وجود آمده.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ترافیک خودرو فیزیک ناسا هوش مصنوعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۶۳۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت یک شعله سه بعدی از سیاهچاله با استفاده هوش مصنوعی
دانشمندان از هوش مصنوعی برای ساخت مدلی سه بعدی از انفجار انرژی یا شعله استفاده کردند که در اطراف سیاهچاله مرکزی در کهکشان راه شیری "Sagittarius" (Sgr A*) رخ داده است.
این نمونه سه بعدی میتواند به دانشمندان در توسعه تصویری واضحتر از محیط متلاطمی که به طور کلی در اطراف سیاهچالهها شکل میگیرد، کمک کند.
مادهای که به دور Sagittarius A* میچرخد در ساختاری مسطح به نام «دیسک برافزایشی» قرار دارد که میتواند به صورت دورهای مشتعل شود.
این شعلهها در طیف وسیعی از طولموجهای نور، از پرتوهای ایکس پرانرژی گرفته تا امواج مادون قرمز و رادیویی کمانرژی رخ میدهند.
شبیهسازیهای ابررایانهای نشان میدهد که شعلهای که توسط آرایه میلیمتری/زیر میلیمتری آتاکاما (ALMA) در ۱۱ آوریل ۲۰۱۷ مشاهده شد، از دو نقطه روشن از مواد متراکم در قرص برافزایشی Sagittarius A*، که هر دو رو به زمین هستند، سرچشمه میگیرد.
این نقاط روشن به دور سیاهچالهای عظیم میچرخند که جرم آن حدود ۴.۲ میلیون برابر جرم خورشید است، در حالی که حدود نیمی از فاصله زمین و خورشید که حدود ۴۷ میلیون مایل (۷۵ میلیون کیلومتر) است از هم جدا شده است.
بازسازی این شعلههای سهبعدی از دادههای رصدی آسان نیست، به گونهای که این تیم به رهبری آویاد لویس، دانسمند موسسه تکنولوژی کالیفرنیا، یک تکنیک تصویربرداری جدید به نام «توموگرافی قطبی مداری» را پیشنهاد کردند. این روش هیچ تفاوتی با توموگرافی کامپیوتری پزشکی یا سی تی اسکن که در بیمارستانهای سراسر جهان انجام میشود ندارد.
قوس A* در قلب کهکشان راه شیری قرار دارد و آن را به نزدیکترین سیاهچاله ابرپرجرم و کاندیدای اصلی برای مطالعه چنین شعلههایی تبدیل میکند.
دانشمندان برای دستیابی به نتایج خود، به فیزیک از نظریه گرانش و نسبیت عام آلبرت انیشتین در سال ۱۹۱۵ نگاه کردند، سپس آن مفاهیم را در مورد سیاهچالههای عظیم الجثه در یک شبکه عصبی به کار برده و برای ایجاد مدل Sgr A* استفاده کردند.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم