ترس از دست رفتن تولید نفت ایران جدی است
تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۲۶۱۵۴
ساعت 24 - کارشناسان نفت ایران و جهان و دلسوزان به ایران چندین سال است به مقامهای سیاسی هشدار می دهند ادامه وضعیت موجود ایران را از ثروت خدادی نفت محروم می کند و کشورهای همسایه مثل عراق ، کویت، امارات و عربستان و قطر میدان های نفت وگاز ایران را با اسفاده از سرمایه های بین المللی به نفع خود بهره برداری می کنند درحالی که ایران بد دلیل ناتوانی در سرمایه گذاری ممکن است حتی تولید نفترا نیز از دست بدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
امارات متحده عربی با واگذاری امتیاز اکتشاف و تولید از میدان های نفتی خود توانسته است تولید نفت و گاز خود را در سه دهه اخیر افزایش دهد. این کشور بعد از برگزاری موفق یک دوره مناقصه نفت و گاز در سال 2018 ،به تازگی دور دوم مناقصه بلوک های نفت و گاز را آغاز کرده است. برخی از بلوکهای معرفی شده در مناقصه دور اول و دوم امارات در مجاورت مرزهای ایران است و امکان مشترک بودن میادین واقع در این بلوکها با میادین ایران وجود دارد. از این رو برنامه ریزی امارات برای توسعه این میدان ها با توجه به عدم سرمایه گذاری کافی ایران در میدان های مشترک با این کشورمی تواند عدم النفع ایران را از برداشت این منابع نفت و گاز افزایش دهد.
تحلیل مسئله
امارات از لحاظ تولید نفت خام و میعانات، چهارمین کشور بزرگ تولیدکننده اوپک و از حیث صادرات نفت و فراورده های نفتی نیز یکی از بزرگترین صادرکنندگان اوپک بوده و براساس آمارهای اوپک در سال 2017 ،به طورمتوسط 38/2 میلیون بشکه نفت خام در روز صادر کرده است که این مقدار، حدود 5/9 درصد از کل صادرات نفت خام اوپک را شامل میشود. این کشور برای حضور شرکتهای خارجی در تولید از میادین نفت و گاز و توسعه آنها از قراردادهای امتیازی استفاده می کند و در این قراردادها شرکتهای خارجی حداکثر تا 40 درصد اجازه مشارکت دارند. شرکتهای مشارکت کننده متناسب با سهم مشارکت خود در منافع حاصل در دوره قرارداد امتیازی ذینفع هستند و حق صادرات آن را از امارات دارند. دوره این قراردادها حداکثر 40 سال است و این موضوع یکی دیگر از جذابیت های قراردادهای امتیازی امارات به شمار می آید. در مقابل این مزایا که برای شرکتهای خارجی فراهم شده است، دولت امارات ترکیبی از بهره مالکانه و مالیات بر درآمد را از شرکتها دریافت و شرکتهای خارجی را به انتقال فناوری، آموزش و تربیت نیروی انسانی ملزم می کند. این کشور با به کارگیری قراردادهای امتیازی، دو دور مناقصه برگزار کرده است که در دور اول (2018 ،(شش بلوک به مناقصه گذاشته شد. در این دور، دو بلوک در بخش فراساحل (بلوک 1 و 2 (و 4 بلوک در خشکی (بلوکهای 1 تا 4 (واقع شده اند. از بین این شش بلوک، قرارداد اکتشافی 5 بلوک با شرکتهای خارجی به امضا رسید و یک بلوک به قرارداد منتهی نشد. شرکت انی ایتالیا، پی تی تی ای پی تایلند، اکسیدنتال آمریکا، اینپکس ژاپن، بهارات پترولیوم هند از جمله شرکتهایی هستند که در دور اول مناقصات موفق به دریافت امتیاز اکتشاف و توسعه از بلوک های پیشنهادی ٢ شدند. به دلیل استقبال شرکتهای خارجی برای سرمایه گذاری در میدان های نفت و گاز امارات، این کشور در می 2019 دور دوم مناقصات را انجام داده و پنج بلوک ساحلی (بلوک 5 و 2 (و فراساحلی (بلوک 3 ،4 و 5 (دیگر را به مناقصه گذاشته است. مجموع مساحت این پنج بلوک حدود 34 هزار کیلومترمربع برآورد و مهلت دریافت پیشنهادهای شرکتها تا نوامبر 2019 تعیین شده است. شرکتهایی که در مناقصات اکتشافی جدید موفق به دریافت امتیاز شوند، از این امتیاز برخوردار خواهند شد که در صورت موفقیت در فاز اکتشاف و تولید تجاری از میدان، در فاز توسعه وتولید از میادین نیز به کار گرفته شوند.در زمینه مناقصات ابوظبی سه نکته باید مورد توجه قرار گیرد؛ نخست، نزدیکی برخی بلوکهای اکتشافی امارات به مرز ایران است. بررسی ها نشان میدهد دو بلوک در مناقصه جدید و یکی از بلوکهای مناقصه دور اول امارات در مرز با ایران و در نزدیکی میدانهای سیری و سلمان قرار دارند. از این رو، توسعه هرچه سریعتر این میدان ها در امارات و فقدان سرمایه گذاری ایران در آنها، عدم النفع های زیادی به همراه خواهد داشت، به خصوص اینکه در دوره تحریمها عکس العمل ایران بسیار ضعیف است و تحریمها فرصتی برای امارات به منظور بهره برداری بیشتر از میادین مشترک خواهد بود. دوم آنکه ویژگی های خاص قراردادهای امتیازی امارات این امکان را فراهم کرده است که امارات علاوه بر توسعه و تولید از میادین متعارف، سرمایه لازم را نیز برای توسعه میادین غیرمتعارف تأمین کند و شرکتها برای اکتشاف در میدان های غیرمتعارف نیز اعلام آمادگی می کنند. سوم اینکه با توجه به پایین بودن میزان مصرف داخلی نفت امارات، افزایش سرمایه گذاری و تولید از میادین جدید در سالهای آینده این امکان را به امارات می دهد که ظرفیتهای صادراتی خود را افزایش و به همان نسبت جایگاه خود را در بازارهای جهانی ارتقا دهد. این در حالی است که ایران از سالها قبل به دلیل کمبود سرمایه نتوانسته ظرفیت تولید خود را افزایش دهد و حتی بیم آن می رود که در صورت ادامه روند کنونی، ظرفیت تولید در سالهای آینده کاهش یابد.
راهکارهای پیشنهادی:
وقوع این موضوع موجب میشود نقش ایران در بازار جهانی کاهش یابد و با جایگزین شدن رقبای منطقهای، امکان تصاحب بخشی از سهم بازار ایران تسهیل موردی شود. ازاینرو، برای بهبود وضعیت، توجه به موارد زیر ضروری است:
توسعه و بهرهبرداری حداکثری از تمام میادین مشترک نفتی و گازی در راستای حفظ منافع ملی کشور اولویت بندی افزایش ظرفیت تولید نفت خام و گاز طبیعی کشور از میدان های مشترک استفاده از ظرفیتهای داخلی برای توسعه و تأمین مالی پروژه های صنعت نفت و گاز- طراحی قراردادهای جذاب به منظور ترغیب شرکتهای خارجی برای توسعه میادین مشترک
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۲۶۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موشک‌های ایرانی کشورهای عربی را بر سر عقل آورد؟ / اخراج محترمانه ارتش امریکا از خاک امارات +فیلم و تصاویر
جای شکی نیست که حمایت گسترده ای که امریکا و چندین کشور دیگر برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران انجام دادند برای ابوظبی تکرار نخواهد شد.
سرویس دفاع و امنیت مشرق _ وبسایت وال استریت ژورنال به تازگی در مقاله ای جنجالی مدعی شد ارتش امریکا در حال انتقال کلیه هواگردها و تجهیزات نظامی خود از پایگاه هوایی الظفره به خاک قطر است.
به گزارش این منبع، پنتاگون جنگنده‌ها، پهپادهای رزمی و سایر هواپیماهای نظامی در امارات را به قطر منتقل می‌کند.
امارات متحده عربی در ماه فوریه به آمریکا اطلاع داد که دیگر به جنگنده‌ها و پهپادهای آمریکایی مستقر در پایگاه هوایی الظفره در شهر ابوظبی اجازه حمله به یمن و عراق را نخواهد داد، مگر اینکه پیش از اجرای حملات مقامات اماراتی از جزئیات آن خبردار شوند.
مقامات آمریکایی گفته‌اند که این امر باعث شده تا هواپیماها را جهت اجرای عملیات به پایگاه هوایی العدید در قطر بفرستند.
با افزایش تنش‌های منطقهای، امارات به شدت نگران است به طور علنی مشخص شود که این کشور به عملیات نظامی آمریکا در منطقه کمک می‌کند و درنتیجه ممکن است امارات توسط نیروهای نیابتی ایران در منطقه مورد هدف قرار گیرد، امارات متحده عربی وضع محدودیت‌ها برای عملیات‌های هوایی آمریکا از خاک خودش را "محدودیت‌های محافظت از خود" خوانده است.
مقامات آمریکایی گفته‌اند علاوه بر انتقال دارایی‌های عملیاتی به قطر، آمریکا در حال بررسی اجرای حملات هوایی از جیبوتی آفریقا علیه یمن است.
اما دلیل اصلی تغییر موضع ناگهانی ابوظبی چیست؟
شیخ نشینان امارات از سالهای گذشته و تجربه تلخ جنگ یمن همواره از احتمال آغاز حملات دوربرد به خاک اصلی و تاسیسات حیاتی خود وحشت داشتند؛ رهبران ۶ شیخ نشین دیگر همواره محمد بن زاید حاکم ابوظبی را نصیحت می کردند که از جاه طلبی منطقه ای و خطرات بزرگی که این موضوع برای کشور متحد امارات خواهد داشت اجتناب کند؛ حمله موشکی و پهپادی بزرگی که در ابتدای سال ۲۰۲۲ از خاک یمن علیه شهر ابوظبی انجام شد زنگ خطر را برای این کشور به صدا درآورد.
در ماه ژانویه ۲۰۲۲ انصارالله یمن در پاسخ به دخالت های بیجای ارتش امارات و مزدوران تحت امرش در حمله به مناطق تحت کنترل دولت صنعا در استان شبوه و مارب، چند موج حمله پهپادی و موشکی بزرگ علیه ابوظبی انجام داد.
آتش سوزی در پالایشگاه ابوظبی پس از حمله انصارالله
پالایشگاه اصلی شهر، ترمینال جدید فرودگاه ابوظبی و پایگاه هوایی الظفره که به شکل مشترک توسط امریکا و امارات استفاده می شود اهداف اصلی این عملیات بودند.
مقابله پدافند هوایی امارات با موشک های یمنی
در آن هنگام انصارالله یمن تهدید کرده بود در صورت ادامه دخالت و تجاوزات ابوظبی در خاک یمن، شهر دبی را نیز هدف قرار خواهد داد، این موضوع منجر به سرعت گیری روند آتش بس در یمن و پایان عملیات نظامی امارات تا دو سال آینده شد.
اما اجرای عملیات بزرگ "وعده صادق" توسط ایران علیه اسرائیل و ابعاد گسترده روانی و تبلیغاتی این حمله اثرات فوری بر روند همکاری نظامی میان امارات و ایالات متحده امریکا گذاشته است؛ شلیک انبوه موشک و پهپاد از خاک ایران علیه سرزمین های اشغالی و ناتوانی سیستم پدافند هوایی مشترک امریکا و اسرائیل در دفع این حمله مطمئنا سران ابوظبی را به فکر فرو برده است که اگر روزی امریکا از خاک این کشور علیه منافع ایران اقدام کند و تهران قصد تلافی داشته باشد آنها با چه عواقبی روبرو خواهند شد؟
جای شکی نیست که حمایت گسترده ای که امریکا و چندین کشور دیگر برای دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران انجام دادند برای ابوظبی تکرار نخواهد شد؛ همچنین امارات بر خلاف اسرائیل که فاصله بیش از هزار کیلومتری با ایران دارد در مسافت های کمتر از ۲۰۰ کیلومتر نیز در دسترس خواهد بود و حجم آتشی که ممکن است در عملیات تلافی جویانه ایران بر سر تاسیسات نظامی و اقتصادی آنها ببارد بسیار بیشتر از ظرفیت پدافند هوایی این کشور است و آنها با سطحی از خسارات روبرو خواهند شد که جبران آن در کوتاه مدت ناممکن و در میان مدت نیز بسیار دشوار خواهد بود.
اما مسئله اخراج قوای امریکایی از خاک امارات می تواند سناریو دومینو واری نیز به دنبال داشته باشد؛ امارات به نسبت سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس نظیر قطر، بحرین یا کویت مساحت بیشتر و توان نظامی و پدافندی بیشتری دارد، اگر شیخ نشینان اماراتی به این نتیجه رسیده اند که توان دفع حملات تلافی جویانه ایران در صورت استفاده امریکا از خاکشان برای حمله را ندارند این موضوع با نرخ بیشتری برای کشورهای نامبرده نیز صدق می کند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟