به نقل از «ایرنا»

روزهای رویایی منا در باران و سفره کریم به وسعت آسمان

تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۵۷۴۷۹

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حج، عرشیان لذت می‌برند. لبیک بنده حالا خواستنی‌ شده و مایه مباهات؛ حالا برای همه دعا می کنند.
زمزمه و نجوای دعای عرفه زیر باران روز رویایی را رقم زد. هوای گرم و داغ صحرای عرفات به لطف الهی بهاری شد. روزی به یاد ماندنی و خاطره انگیز که ماندگار شد. با غروب آفتاب حالا گناهان این حاجیان بخشیده شده و راهی بیابان مشعر در کمتر از ۱۰ کیلومتری عرفات شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مزدلفه یا مشعر خبری از چادر و آب و امکانات رفاهی نیست. شبی با خدای خود خلوت کردند. نماز صبح در بیابان هم صفای خاص خود را دارد تا چشم کار می کند کوه و خاک و فوج فوج اتوبوس زائران که از دور و نزدیک خود را به منا رسانده‌اند.
بعد از نماز صبح خیل عظیم زائران به سوی منا در حرکتند و راهمپیایی میلیونی چند کیلومتری همه را متحیر می کند؛ عجب جمعیتی. جاده منتهی به منا چشم‌نواز شده و چادرهای یک دست سفید از دور رویت می‌شود. تکاپو و هیاهویی به پا شده. انگار قیامتی برپاست. همه حاجیان پیاده، پا به سرزمین آرزو، آزمایش و صبر می گذارند. آمدن حاجیان از مشعر تا منا حدود ۲ ساعت طول کشید. کم کم خیمه‌ها پر می‌شود از سر و صدای زائرانی که برای رفتن به رمی جمرات در تقلا هستند. باعجله بدون آنکه لختی، درنگ کنند مشتاق انجام اولین عمل واجب.
رمی جمرات چیست؟ «رمی» به معنای سنگ ریزه و «جمرات» به معنای انبوه سنگ است. فلسفه آن به ظاهر شدن شیطان جلوی حضرت ابراهیم و وسوسه کردن او باز می‌گردد. داستان عجیب و خواندیی دارد. انسان واقعی می خواهد که زیر بار این آزمایش‌های خطیر الهی دوام بیاورد. ذبح پسر کار آسانی نیست. اما ابراهیم از اسماعیلش گذشت.
این زائران از دنیا دل کنده و از فرزند و مقام و مال گذشته‌اند، انتظار می‌کشند و قدم‌های را محکم بر می دارند. باید در مقابل نفس و وسوسه‌های شیطان، با روحیه تهاجمی و خشن برخورد کرد. دیگر از لطافت و شادابی و الهی العفو دعای عرفه امام حسین (ع) خبری نیست.
مسیر رمی جمرات شلوغ و پر ازدحام است. اعضای هر کاروان ذکر می‌گویند و تکبیر و لعن شیطان بر لبانشان. پس از یک ساعت پیاده‌ روی در گرمای طاقت فرسا، وعده موعد فرا رسیده. رمی جمرات عقبه جلوی چشمانت، تو را می‌خواند انقدر فشردگی جمعیت زیاد است که زیر دست و پا همه چیز (چتر و قوطی آب، دمپایی) و هر آنچه که فکر کنی وجود دارد. هر کس به فکر کار خود است، مثل قیامت. سنگ‌ها آماده در دستان، مشت شده با صدای الله اکبر، الله اکبر نزدیک ستون می روند تا با چشم سنگ‌هایی را که پرتاب می کنند، نظاره کنند. ازدحام و شلوغی عرق همه را در آورده است. کار سنگ زدن با مشقت تمام شد. گوشه‌ای نفسی چاق می‌کنند. حدود ۲ کیلومتر را باید طی کنند تا به چادرها برسند.
تلفن‌های رابطین قربانگاه به صدا در میاید تا اسامی خود را برای قربانی بدهند. اگر قربانی حاجی انجام نشده باشد، نمی تواند موی سر بتراشد حلق کند یا ناخن (تقصیر) بگیرد. اسامی زائرانی که برایشان قربانی شده روی دیوار خورده است. همهمه‌ای برپاست، در خیمه‌ها شور و شعفی به چشم می‌خورد. خیلی هاخوشحال هستند با تراشیدن موی سر به یکدیگر تبریک عید می‌گویند. به راستی «حاجی» شده‌اند و هر کسی را می‌بینند حاجی صدایش می‌کنند. شب اول با این وصف گذشت. روز دوم نیز برای رمی جمرات صغری، وسطی و کبری (کوچک و وسطی و بزرگ) آماده و سنگ به دست، همان مسیر روز گذشته را باید رفت. امروز تفاوتش این است که سه ستون را باید سنگ بزنند و مسیر نیز برای زائران کشورها زمانبندی شده است. ساعت ۱۰ صبح ایرانی‌ها و ظهر به بعد دیگر کشورها.
مسیر ترافیک کمتری دارد. رمی جمرات به سادگی انجام می‌شود. کولرها جواب این همه حاجی در چادرها را نمی‌دهد. ، عصر باران شدیدی هوای گرم منا را تعدیل کرده و حالا وقت دعا کردن است. انگار خدا این حاجیان را ویژه دوست دارد، بی بهانه می‌بخشد. آن از دعای عرفه که با باران شروع و خاتمه یافت. این هم از منا. بی بهانه صفا می دهد و گر کاهل نباشی بار خود را بسته‌ای.
هوای منا پس از بارندگی موسمی بسیار مطبوع و دوست داشتنی شده. هر چند بخشی از چادرها خیس شده اما همه برای لذت بردن از این فضا، از چادرها بیرون آمده‌اند. خیابان‌های فرعی و اصلی پر شده از ایرانی‌هایی که عکس سلفی میگیرند و خوش بش می‌کنند. گوشه‌ای نیز دست فروشی بساطی پهن کرده‌ و دورش شلوغ است.
این روزها دعا و ثنای خاصی ندارد. عده‌ای قرآن به دست دارند و برخی ذکر می گویند و نماز می خوانند.
در خلوت خود با معبود راز و نیاز می کنند صحنه‌های جذابی است به حالشان غبطه می‌خوری. سیمشان وصل شده به خالق. نباید فرصت را از دست داد. حاجی بخشیده شده مانند بچه‌ای که تازه متولد شده. بدون گناه، خریدارش خداست. عرشیان لذت می‌برند لبیک بنده حالا خواستنی‌ شده و مایه مباهات است. برای همه دعا می کنند. در صدر حاجات فرج مهدی موعود (عج)، شفای مریضان و حاجت روا شدن همه آنهایی که با اشک حلقه شده در چشمشان، التماس دعا داشتند در ذهن مرور می‌شود. عده‌ای عاقبت بخیری را برای خود ذخیره کرده‌اند. خوشا به حال این حاجیان با سعادت. مسئولان اجرایی می‌گویند سابقه نداشته چنین بارانی در دو منطقه عرفات و منا. کریم برای میهمانانش سنگ تمام گذاشته و سفره خان کرم به وسعت آسمان‌ها پهن است.
دو شب سپری شد و صبح روز سوم است. حجاج ایرانی باید قبل از ظهر آخرین مرحله از رمی جمرات سه گانه را انجام دهند. شکرخدا مشکلی نیست و راهنمایان حجاج با حضورشان در مسیر مایه دلگرمی هستند ایستادن در آفتاب سوزان کار هر کسی نیست. توفیق می خواهد و ایمان راسخ تا بتوانی دوام بیاوری. انسان‌هایی بی‌ادعا که به زائران بیت الله الحرام خدمت می‌کنند. اجرکم عند الله.
عوامل ستاد اجرایی حج از بامداد روز سوم، انتقال حجاج را شروع کرده‌اند و ساک‌ها در کامیونت‌ها بار زده شده تا به سمت هتل‌ها بروند. خودشان هم به تدریج پس از اذان ظهر و اقامه نماز راهی مکه شدند تا بقیه اعمال از سر گرفته شود.

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۵۷۴۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/