پنج دروغ بزرگ دولت ترامپ درباره ایران

نشریه آمریکایی به افشای پنج دروغ بزرگ دولت ترامپ علیه ایران پرداخته و از روزنامه‌نگاران مستقل خواست واقعیت‌ها به روشنگری درباره این دروغ‌ها بپردازند.

به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، «مهدی حسن» روزنامه‌نگاری و مجری مشهور شبکه تلویزیونی الجزیره در یادداشتی در نشریه آمریکایی «د اینترسپت» نوشت که کاخ سفید ماه گذشته بیانیه‌ای مملو از دروغ، تحریف و گزاره‌های حقیقت‌نما درباره ایران منتشر کرد که در آن گفته بود: تردیدی نیست که پیش از به وجود آمدن توافق (هسته‌ای)، ایران مفاد آن را نقض می‌کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

(!)

این بیانیه به قدر مضحک و سرشار از دروغ بود که محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در پیامی توئیتری در واکنش به آن تنها به یک کلمه بسنده کرد: "جدی؟ "

دروغ شماره ۱؛

«حسن» در ادامه یادداشت به بررسی ۵ دروغ بزرگ دولت ترامپ درباره ایران پرداخت و افزود: دروغ اول این است که دولت ترامپ می‌گوید ایران در حال ساخت تسلیحات هسته‌ای است. ترامپ مدعی «تلاش ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای» شده و ادعا کرده است که جمهوری اسلامی به زودی «در آستانه رسیدن به خطرناکترین سلاح‌های جهان» خواهد بود.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز مدعی شده که ایران حتی پس از توافق هسته‌ای (برجام) نیز به حفظ و توسعه برنامه تسلیحات هسته‌ای خود برای آینده ادامه داده است. این درحالی است به گفته حسن، واقعیت این است که اگرچه صحبت از «برنامه هسته‌ای ایران» درست و براساس پیمان ان. پی. تی (منع اشاعه هسته‌ای) قانونی است، اما صحبت از «برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران» دروغی بزرگ است.

براساس این یادداشت، در سال ۲۰۰۷ جامعه اطلاعاتی آمریکا که مدعی بود ایران به دنبال تسلیحات هسته‌ای است در آن اذعان داشت: ما با اطمینان بالا می‌گوییم که تهران از پاییز سال ۲۰۰۳ برنامه سلاح هسته‌ای خود را متوقف کرده است.

در ژانویه سال جاری میلادی نیز «دن کوتز» مدیر وقت اطلاعات ملی آمریکا که منصوب ترامپ بود، در یک جلسه شهادت‌دهی در سنا بر اجماع نظر ۱۶ نهاد اطلاعاتی ایالات متحده تاکید کرد و گفت: ارزیابی ما همچنان این است که ایران در حال حاضر فعالیت‌های کلیدی مربوط به توسعه تسلیحات اتمی را که از نظر ما برای تولید بمب اتم نیاز است، انجام نمی‌دهد.

دروغ شماره ۲.

به نوشته «د اینترسپت»، ترامپ مدعی شد که ایران «چندین بار توافق [هسته‌ای]را نقض کرده است». تام کاتن سناتور جمهوریخواه تندرو نیز تهران را متهم کرد که «بار‌ها مفاد توافق [هسته‌ای]را نقض کرده است». همچنین، مارک دوبوویتز رئیس موسسه محافظه‌کار «بنیاد دفاع از دمکراسی‌ها» گفت: ایران به صورت فزاینده‌ای توافق را نقض می‌کند.

واقعیت این است که آژانس بین المللی انرژی اتمی ۱۵ گزارش منتشر کرده که در آن ایران را به صورت کامل پایبند به توافق هسته‌ای دانسته است. همچنین اوایل سال ۲۰۱۸، جیمز متیس وزیر دفاع وقت آمریکا برجام را «بسیار محکم» ارزیابی کرد. حتی فرمانده وقت ارتش رژیم صهیونیستی «گادی آیزنکات» در مارس ۲۰۱۸ (فروردین ۱۳۹۷) با ادعای وجود نقص در برجام گفت: توافق هسته‌ای با همه نقص‌هایش درست کار می‌کند.

ماه گذشته ظریف اعلام کرد که ذخیره اورانیوم غنی شده ایران از محدودیت ۳۰۰ کیلوگرم که در توافق تعیین شده، فراتر می‌رود؛ این اقدام مورد انتقاد دولت‌های غربی و روزنامه‌نگران قرار گرفت. اما بیایید توالی رویداد‌ها را ببینیم: عدم پایبندی ایران به یک بند مشخص در توافق، یک سال پس از نقض کلیت توافق توسط ایالات متحده انجام شد.

دروغ شماره ۳.

وزارت خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۸ ایران را «بزرگترین دولت حامی ترویسم» معرفی کرد. جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید نیز مدعی شد: ایران از سال ۱۹۷۹ تامین‌کننده مرکزی مالی در جهان برای تروریسم بوده است. کمی بعد ترامپ ایران را «ملت تروریسم شماره یک» توصیف کرد.

«جنگ علیه تروریسم» که دولت بوش پس از حملات یازده سپتامبر سال ۲۰۰۱ اعلام کرد، علیه القاعده، داعش و الشباب بوده که هیچ کدام ربطی به ایران شیعی ندارد. براساس شاخص جهانی تروریسم که در سال ۲۰۱۸ توسط موسسه اقتصاد و صلح منتشر شد، بیش از ۵۰ درصد کشتار ناشی از تروریسم در سال ۲۰۱۷ توسط داعش، طالبان، الشباب و بوکو حرام انجام شده است. همه کارشناسان توافق دارند که هیچ یک از این گروه‌ها ارتباطی به ایران ندارد.

در واقع این عربستان بوده که به تسلیح، تامین مالی و پوشش عقیدتی بسیاری از تروریست‌ها متهم شده است. حتی دونالد ترامپ نیز در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۱۶ در مصاحبه‌ای با فاکس نیوز گفت: چه کسی مرکز تجارت جهانی را منفجر کرد؟ عراقی‌ها نبودند. سعودی بود. نگاهی به اسناد بیاندازید.

دروغ شماره ۴.

نویسنده نشریه «د اینترسپ» با اشاره به تلاش کاخ سفید برای ارتباط دادن ایران به گروه تروریستی القاعده، افزود که تندرو‌های دولت ترامپ قصد دارند با این کار امکان استفاده از قانون استفاده از نیروی نظامی را که در سال ۲۰۰۱ پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر به قوه مجریه ایالات متحده داده شد، علیه ایران فراهم کنند.

جیسون بروک نویسنده کتاب «القاعده: زیر سایه ترور» در سال ۲۰۰۷ در مصاحبه با حسن گفت: من هرگزی مدرکی دال بر همکاری [ایران با القاعده]ندیده‌ام. «مرکز مبارزه با تروریسم در آکادمی نظامی وست پوینت آمریکا در گزارشی در سال ۲۰۱۲ نوشت که رابطه ایران با القاعده «نه یک اتحاد» بلکه «به شدت خصومت‌آمیز» است.

دروغ شماره ۵.

مجری برنامه جنجالی «رک و راست» در شبکه الجزیره تاکید کرد «احمقانه‌ترین دروغ» آمریکا در این باره این است که جنگ با ایران را آسان می‌دانند. ترامپ ایران را تهدید به «پایان رسمی» کرده و دوست او سناتور تام کاتن مدعی شده که آمریکا در جنگ با ایران با دو حمله پیروز می‌شود: حمله اول و حمله آخر. (!)

به نوشته حسن، استفاده از عبارت «احمقانه» برای این اظهارات کم است. «لری ویلکرسون» رئیس ستاد ارتش آمریکا در زمان کالین پاول وزیر دفاع وقت ایالات متحده در این باره گفته است: ایران تقریبا ۵ برابر عراق است. جمعیت این کشور بسیار همگون است. زمین ایران دشمن کش است. برای مثال اسکندر مقدونی را تقریبا جان به سر کرد.

ظریف ماه گذشته در گفتگو با شبکه خبری سی ان ان در هشدار به هرگونه جنگ احتمالی آمریکا علیه ایران گفت: ما آغازگر جنگ نبوده و نخواهیم بود؛ اما اگر کسی جنگ با ایران را آغاز کند، پایان دهنده آن نخواهد بود. وی در پاسخ به توئیت «پایان رسمی ایران» توسط ترامپ نیز نوشته بود: دونالد ترامپ با تحریک "تیم ب" امیدوار است به آنچه اسکندر، چنگیز و دیگر متجاوزان به آن نرسیدند، دست یابد. ایرانی‌ها هزاران سال سربلند ایستاده‌اند در حالی که متجاوزان از میان رفته‌اند. تروریسم اقتصادی و رجزخوانی‌ها برای نسل‌کشی به کار ایران پایان نخواهد داد.

منبع: تابناک

کلیدواژه: نشریه آمریکایی دولت ترامپ دروغ ایران غضنفر رکن آبادی فاجعه منا شیخ زکزاکی حسن عباسی نفتکش گریس ۱ استقلال بحرین محمد علی نجفی میترا استاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۷۱۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مثلث آمریکایی چه هدفی را در تقابل با فعالیتهای هسته‌ای ایران دنبال می‌کنند؟ / نقشه راه گروسی در تهران پس از عملیات وعده صادق

بازی گروسی در تقابل با کشورمان کاملاً شفاف و در عین حال پیچیده است! این سادگی، معطوف به شناخت ماهیت این بازی و هم افزایی سه ضلع آن (واشنگتن، بروکسل و وین) علیه منافع کشورمان است.

سرویس سیاست مشرق- رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی طی هفته‌های اخیر مصاحبه‌های هدفمندی را در تقابل با ماهیت و کارکرد فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران صورت داده که بر خلاف آنچه برخی تصور می‌کنند، منبعث از نظرات کارشناسی و حقوقی آژانس نیست!

کاخ سفید، اتحادیه اروپا و آژانس بین المللی انرژی اتمی با توجه به نزدیک شدن به سال ۲۰۲۵ میلادی (زمان تعیین شده در خصوص فعالسازی بند غروب آفتاب) میان دو گزینه «دفرمه سازی برجام» یا «خروج رسمی برجام» مردد مانده‌اند.

از سوی دیگر، جایگزینی برجام با توافقی جدید نیز مستلزم چینش دوباره میز مذاکرات و آماده سازی پیش شرطها و لوازمی است که واشنگتن و تروییکای اروپایی قابلیت آن را (حداقل در برهه کنونی) ندارند.

از این رو باید در ماورای مواضع شورای حکام و مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، اهداف کلان، میان مدت و خرد غرب را از پمپاژ ادعاهای اخیر علیه ایران مدنظر قرار داد. پیش فرض قطعی ما در این روند، همپوشانی مطلق گروسی با سیاستگذاران غربی مذاکرات هسته‌ای است.

گزاره‌های ادعایی گروسی

در اینجا به برخی گزاره‌های ادعایی مطرح شده از سوی رافائل گروسی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی که طی ماهها و هفته‌های اخیر به کرات مورد تاکید قرار گرفته، متمرکز می‌شویم:

۱- ایران از زمان شکست مذاکرات هسته‌ای به طور چشمگیری به ساخت بمب هسته‌ای نزدیک‌تر شده است.

۲- هیچ کشوری که هنوز بمب اتمی ندارد، اورانیوم را تا سطح ۶۰ درصد غنی‌سازی نمی‌کند. ایران بیش از آنچه برای ساخت بمب هسته‌ای نیاز دارد، اورانیوم غنی شده تولید کرده است.

۳- غنی سازی ۹۰ درصدی برای ساختن بمب اتمی لازم است، اما غنی سازی ۶۰ درصدی تقریباً با غنی سازی ۹۰ درصدی یکسان است!

۴- برجام دیگر کار نمی‌کند. باید در نظر داشته باشیم که هم اکنون در سال ۲۰۱۵ میلادی (زمان انعقاد برجام) قرار نداریم و در نتیجه، این توافق نیاز به جایگزینی با توافق دیگری دارد.

۵- جمهوری اسلامی در حال افزایش توان هسته‌ای خود است و با وجود این که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌طور فعال در حال بازرسی است، اما این بازرسی‌ها کافی نیست.

تحلیل محتوای سخنان گروسی

در تحلیل محتوای سخنان گروسی، باید به صورت همزمان نسبت به متن و فرامتن آن‌ها توجه داشت. در ابعاد متنی، ما با ادعاهای غیرحقوقی و مکرری مواجه هستیم که از سوی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی مطرح می‌شود.

در این خصوص نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرد:

نخست اینکه با توجه به خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای و بی تعهدی مطلق اتحادیه اروپا در تأمین تهدات مالی مندرج در متن برجام، ایران کاهش گام به گام تعهدات خود را در دستور کار قرار داده و بخش اعظمی از این تعهدات، معطوف به مطالبات فراپادمانی آژانس بین المللی انرژی اتمی از کشورمان می‌باشد.

به عبارت بهتر، خروج ایران از این تعهدات معلول بدعهدی مطلق طرف مقابل و واکنشی کاملاً منطقی و حقوقی نسبت به این موضوع محسوب می‌شود. از این رو کاهش تعهدات برجامی ایران، مصداق «واکنش حقوقی» بوده نه «کنش اولیه» با این حال گروسی در گزارشات و مواضع خود تلاش می‌کند بدون ذکر مقدمه‌ای که منتج به اقدام ایران شده، نهاد متبوعش را در مقام مطالبه گر و ایران را در مقام محکوم جلوه دهد! این همان بازی نخ نمایی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام بر اساس روال معمول خود در تقابل با کشورمان دنبال می‌کنند.

نکته دوم اینکه گروسی در مواردی که موضوع بازرسی‌های هسته‌ای از ایران مطرح می‌شود، آژانس بین المللی انرژی اتمی را یک بازیگر مستقل، حقوقی و غیر تأثیرپذیر از توافقات برجام قلمداد می‌کند. به عبارت بهتر، گروسی در صدد القای این گزاره به افکار عمومی دنیاست که فارغ از تعهداتی که در توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد وجود دارد، ایران ملزم به تبعیت از الگوهای بازرسی آژانس (در هر دو بعد پادمانی و فراپادمانی) می‌باشد.

نکته سوم اینکه در جریان دو سفر رافائل گروسی به ایران، میان مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان تفاهمی در راستی همکاری طرفین بر سر حل و فصل پرونده مکانهای ادعایی صورت گرفت. مطالبه آشکار جمهوری اسلامی ایران، «مختومه نمودن پرونده مکانهای ادعایی» از سوی اژانس بین المللی انرژی اتمی بوده و حدود و ثغور مطالبات کاملاً شفاف و حقوقی خود را در این خصوص مطرح نموده است.

با این حال گروسی و مقامات آمریکایی-اروپایی نشان داده‌اند که قصد دارند با مفتوح نگاه داشتن این پرونده‌ها، زمینه بازرسی‌های اصلی و فرعی (بازرسی‌های نامحدود زمانی-مکانی) را در ایران در زمان حال و آینده ایجاد کنند. گروسی تاکنون چندین بار در خصوص روال مذاکرات برجام اظهار نظر کرده و معتقد است این توافق عملاً کارآیی لازم را ندارد. مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به لحاظ فرامتنی، در پازلی بازی می‌کند که طراحان اصلی آن در واشنگتن و اتحادیه اروپا به سر می‌برند!

بر این اساس، گروسی سه هدف فرامتنی مهم را در قبال توافق برجام و مذاکرات هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران دنبال می‌کند. این موارد عبارتند از:

الف) بازگشت یکجانبه ایران به تعهدات مندرج در توافق هسته‌ای، بدون آنکه عملاً تحریمهای جمهوری اسلامی ایران برداشته شود.

ب) زمینه سازی برای بسط نظام بازرسی‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران که با هدف نفوذ امنیتی غرب به اماکن حساس در کشورمان صورت می‌گیرد.

ج) رفع اتهام از آمریکا در قبال خروج یکجانبه از توافق هسته‌ای و ایجاد حاشیه امن برای تروییکای اروپایی در خصوص صدور بیانیه‌های سیاسی و غیر حقوقی علیه ایران.

د) جلوگیری از استناد حقوقی و عملیاتی ایران به بند غروب آفتاب در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد.

و) جلوگیری از انعقاد توافق «تضمین محور» با ایران با هدف ممانعت از بهره مندی ایران از مزایای رفع تحریمها

بازی شفاف اما پیچیده!

بازی گروسی در تقابل با کشورمان کاملاً شفاف و در عین حال پیچیده است! این سادگی، معطوف به شناخت ماهیت این بازی و هم افزایی سه ضلع آن (واشنگتن، بروکسل و وین) علیه منافع کشورمان است. به عبارت بهتر، شناسایی گروسی به مثابه یک شخصیت مستقل در این معادله، خطایی محض محسوب می‌شود. او وظیفه دارد در برهه کنونی، ایده همیشگی مقامات کاخ سفید (بازگشت یکجانبه ایران به برجام در عین عدم رفع واقعی تحریمها) را عملیاتی سازد.

این در حالیست که گروسی اصلی‌ترین وظیفه خود را در این خصوص به صورت عامدانه فراموش کرده است: این مسئولیت، حل موانع فنی توافق هسته‌ای میان ایران و اعضای ۱+۴ است.

حدود و ثغور مطالبات و خطوط_قرمز تعیین شده از سوی کشورمان در مذاکرات وین بر سر مسائل اختلافی از جمله «حل و فصل موضوعات پادمانی»، «ارائه تضمینهای ذاتی و اعتباری»، «لزوم رفع تحریمهای بازدارنده در مسیر اجرایی شدن برجام» از ابتدا مشخص بوده و در حال حاضر نیز جمهوری_اسلامی ایران ذره‌ای نسبت به آنها عدول نکرده است.

در چنین شرایطی بخش اعظم عملیات روانی غرب در مرحله پایانی مذاکرات، ناظر بر دفرمه شدن هندسه مذاکرات یا لغو خطوط قرمز تعیین شده از سوی کشورمان صورت می‌گیرد. ضمن آنکه در روند مذاکرات احیای برجام نیز آژانس نه تنها به عنوان یک کاتالیزور و عامل تسریع کننده عمل نکرد، بلکه با طرح پرونده‌های ادعایی به نیابت از رژیم اشغالگر قدس و تاکید غیر حقوقی بر مفتوح نگاه داشتن آن‌ها (حتی در صورت احیای برجام)، عملاً به مانعی در مسیر مذاکرات سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در وین و دوحه تبدیل شد.

در چنین شرایطی اصرار گروسی برای سفر به ایران و ابراز نگرانی وی از ماهیت فعالیتهای هسته‌ای کشورمان را باید در یک پارادایم کاملاً سیاسی -تبلیغاتی مورد توجه و تحلیل قرار داد. بدیهی است که تمرکز جمهوری اسلامی ایران، اعم از دستگاه دیپلماسی کشور و سازمان انرژی اتمی بر روی خطوط قرمز ما در همکاری‌ها با آژانس و احیای توافق هسته‌ای (وفق قانون راهبردی مصوب مجلس شورای اسلامی)، تنها راه جلوگیری از تکمیل صحنه پردازی مثلث مذکور (آمریکا-آژانس-اروپا) علیه کشورمان می‌باشد.

گروسی در بحبوحه جنگ غزه، از یک سو مسئولیت ارسال پالسهای بحرانی در قبال فعالیتهای هسته‌ای ایران را بر عهده دارد تا جایی که حتی غنی سازی ۶۰ درصدی و ۹۰ درصدی را به عنوان یک مقام ارشد آژانس همسان و دارای آثار عملیاتی همگون تلقی می‌کند!

تقلیل سطح غنی سازی رسمی در ایران از ۶۰ درصد به ۲۰ درصد، یکی دیگر ازاهداف گروسی می‌باشد، به گونه‌ای که ایران بدون آنکه گامی از طرف مقابل برداشته شود، تن به چنین مطالبه‌ای دهد.

با این حال تجربه سالهای گذشته و اخیر نشان می‌دهد نه تنها جمهوری اسلامی ایران نباید تسلیم مطالبات فراپادمانی آژانس بین المللی انرژی اتمی (خصوصاً در دوران حضور گروسی در این نهاد ظاهراً بین المللی) شود، بلکه باید برداشته شدن هر گونه گام جدیدی در همکاری با این سازمان را متغیری وابسته به رفع تحریمهای ضد ایرانی (آن هم به صورت تضمین محور) قلمداد کند.