نیمار فوتبال زنان ایران را بشناسید + عکس

خبر توافق دختر ۱۸ ساله در ورزش ایران با تیم ترکیه خبر مهمی بود که تصویرش با پیراهن این تیم را نیز میلیون‌ها نفر در شبکه‌های اجتماعی دیدند.

به گزارش شریان نیوز، بازی در یک لیگ اروپایی، فرصتی نیست که گیر هر دختر ۱۸ ساله‌ای در ورزش ایران بیاید. گلنوش خسروی این را خوب می‌داند. شاید به همین‌خاطر است که وقتی دارد از فصل رو به آغاز فوتبال ترکیه و احتمال قهرمانی و صعود به لیگ قهرمانان اروپا حرف می‌زند، به‌نظر می‌رسد کمی استرس دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خبر توافق گلنوش با تیم کوناک بلدیه اسپور ترکیه، مهم‌ترین خبر ورزش ایران بود و عکسش با پیراهن این تیم را میلیون‌ها نفر در شبکه‌های اجتماعی دیدند.

لژیونرشدن یک فوتبالیست زن ایرانی شاید خیلی عجیب نباشد، در این سال‌ها چند بازیکن در رشته‌های مختلف به کشور‌های دیگر رفته‌اند، اما اینکه یک بازیکن ۱۸ ساله در لیگ ترکیه که فوتبالی بهتر از ایران دارد، بازی کند، اتفاقی ویژه است.

واقعیت این است که من سال‌های قبل هم پیشنهاد‌هایی داشتم، ولی چون سنم کم بود و نمی‌توانستم این پیشنهاد‌ها را بررسی کنم، اهمیتی به آن‌ها نمی‌دادم، اما امسال که ۱۸ ساله شدم، تصمیم گرفتم جدی‌تر به این موضوع نگاه کنم.

کسی هم کمک کرد که انتخاب درستی داشته باشی یا قرارداد خوبی ببندی؟
بله. من که چم‌وخم کار را نمی‌دانستم. باشگاه ذوب‌آهن و شخص آقای آذری خیلی کمک کردند. بازیکنان خارجی زیادی برای ذوب‌آهن گرفته‌اند و می‌دانستند که برای انتقال من چه کار‌هایی لازم است. خیلی از جا‌ها کنارم بودند. حتی تلفنی هم که شده، کمک می‌کردند.

قراردادی که بسته‌ای، راضی‌کننده است؟
همه شرایطی که می‌خواستم مهیا شده. در فوتبال مردان هم سعی می‌کنند در سن‌های بالاتر یک بازیکن را به کشور‌های دیگر بفرستند. چون من سنم کم است، قراردادم را طوری بسته‌اند که اگر مشکلی پیش آمد، بتوانم راحت فسخ کنم.

از نظر مالی چطور است؟
از پول حرف نزنیم بهتر است، اما مطمئنا همه چیز خیلی بهتر از ایران است. برای من که ۴ سال برای ذوب‌آهن بازی کردم، خداحافظی از این تیم سخت بود، اما اینجا همه چیز بهتر از ایران است. تیم ما سال قبل در لیگ ۱۰ تیمی ترکیه سوم شد و امسال برای قهرمانی بسته شده. ۶ بازیکن خارجی دارد؛ بازیکنانی از نیجریه، مقدونیه و رومانی. پارسال هم تا هفته آخر با بشیکتاش برای قهرمانی رقابت داشت. هدف تیم قهرمانی در این فصل و صعود به لیگ قهرمانان اروپاست.

شما و بازی‌هایت را کجا دیده بودند؟
دقیقا نمی‌دانم. بازی‌های ملی، کلیپ‌هایی که پخش می‌شود و... من از ۱۴ سالگی برای ذوب‌آهن بازی می‌کنم. از ۱۰ سالگی هم که فوتبالم را شروع کرده‌ام، در تیم‌های زیر ۱۴ سال و زیر ۱۶ سال و تیم جوانان بازی کرده‌ام.

در فوتبال ایران تو لقب خاصی داشتی؟
به من می‌گویند نیمار! راستش به نیمار خیلی علاقه دارم، ولی از کسی نخواسته‌ام به من نیمار بگوید. بیشتر به‌خاطر اینکه صورتم و بعضی از حرکت‌هایم شبیه‌اش است، این لقب را بهم داده‌اند. الگوی من نیمار نیست، ولی اسم سنگینی روی من است. هرچقدر هم نیمار حاشیه داشته باشد، ولی بازیکن بزرگی است.

چه پستی بازی می‌کردی و در ترکیه هم می‌توانی در همان پست بازی کنی؟
من بازیکن دو‌پا هستم. هم هافبک راستم و هم چپ. اروپایی‌ها بیشتر تیم‌های قدرتی دارند، ولی من بیشتر سرعتی‌ام. سعی می‌کنم در تمرینات خودم را به کادر فنی ثابت کنم.

برخورد ترک‌ها چطور است، بازیکن خارجی و به‌خصوص بازیکنی را که از ایران آمده باشد، قبول دارند؟
روز‌های اول استرس داشتم، اما مربی تیم علی آلانک و مدیر تیم برهان ایلماز خیلی حواسشان به من هست. مدام می‌پرسند مشکلی نداری، چیزی نیاز نداری. بازیکنان هم خیلی خوب‌اند. من همیشه یک قرآن پیشم دارم و موقعی که استرس دارم، می‌خوانم. روز‌های اول احتیاط می‌کردم که نبینند، اما وقتی فهمیدند من قرآن می‌خوانم، خیلی خوشحال شدند. ۲ نفر از آن‌ها گفتند برای ما قرآن بخوان. بعضی‌ها می‌گفتند ما دوست داریم، ولی نمی‌توانیم بخوانیم. ۲ نفر هم مثل من قرآن می‌خوانند. احساس غربت نمی‌کنم از نظر فرهنگی به هم نزدیک هستیم.

مشکل زبان نداری؟
روز‌های اول سخت بود. دست و پا شکسته انگلیسی و ترکی حرف می‌زنم.

برای خانواده سخت نیست دختر ۱۸ ساله‌شان کشور دیگری زندگی کند؟
من فقط مادرم را دارم. ما از نظر مالی خانواده ضعیفی داریم. من همه کار برای مادرم می‌کنم و هدفم حل مشکلات خانواده‌ام است.

تمرینات را شروع کرده‌ای؟
۲ هفته است که ازمیرم. اینجا همه چیز با برنامه است. سطح تمرینات خیلی بالاست. خیلی فشار نمی‌آورند و پله به پله بازیکنان را آماده می‌کنند.

با تمرینات ایران خیلی فرق می‌کند؟
خیلی. در ایران یک هفته مانده به مسابقات بعضی از تیم‌ها بسته می‌شد. تاریخ لیگ را هم مدام جابه‌جا می‌کردند و تیم‌ها نمی‌توانستند برنامه داشته باشند.

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۷۱۳۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترسوها و حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن/ فنی و فرهنگ؛ تعطیل!

تقابل بالانشینان لیگ برتر نمایی کامل از فوتبال ایران است که در بسیاری از مسابقات لیگ نه تنها بار فنی ندارد بلکه در ابعاد فرهنگی هم دچار چالشی جدی است. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، دومین روز  از هفته بیست و پنجم لیگ برتر تنها 87 روز با مسابقه نیمه نهایی ایران و قطر در جام ملت‌های آسیا فاصله داشت. 4 تیم بالانشین لیگ برتر ایران که یا مدعی قهرمانی‌اند یا کسب سهمیه، عایدی جز صفر - صفر و حواشی پررنگ نداشتند. دو مسابقه تراکتور - استقلال و پرسپولیس - سپاهان به لحاظ فنی موضوع قابل اشاره‌ای نداشت و کمتر کارشناسی می‌تواند درباره مسائل تاکتیکی این 2 دیدار اظهار نظری داشته باشد.

تیم‌های بالانشین لیگ برتر ایران، به جای ارائه بازی هجومی، تعریف نقشه‌های مختلف برای گلزنی و استفاده از پتانسیل بازیکنان ترجیح دادند احتیاط کامل را در دستور کار قرار دهند. اگر چه حساسیت بالاست اما واقعاً دلیل نمی‌شود که در 180 دقیقه چند صحنه خطرناک هم روی دروازه‌ها خلق نشود. همین موضوع باعث شد برخی کارشناسان تقابل تیم‌های رده بالای ایران را بازی ترسوها خطاب کنند. این در حالی است که هواداران با هزار امید و آرزو و صرف هزینه برای تماشای بازی زیبا راهی ورزشگاه شدند؛ غافل از اینکه همانند مجموعه تهی در ریاضیات، خبری از فوتبال زیبا نبود.

شاید قشنگ‌ترین نقد درون خانوادگی فوتبال را محرم نویدکیا نسبت به کیفیت پایین بازی‌های لیگ برتری داشت که گفته بود: «فکر می‌کنم دنیای تساوی‌ها و صفر - صفرها تمام شده است. ما شاید الان معتقدیم که در کشورمان جواب می‌دهد و نبازیم طوری نیست، ولی برای مثال در دنیا ژاوی را برای نتایج و پیروزی‌های یک صفر تحت فشار قرار می‌دهند، چرا که با فلسفه بارسلونا دیگر همخوانی ندارد. به همین دلیل در دنیا برای فوتبالی پول خرج می‌کنند که مردم لذت ببرند. فوتبالی که بِکش بِکش باشد و صفر - صفر، مردم برای آن پول هزینه نمی‌کنند.»

با این اوصاف باید گفت از خروجی فوتبالی که بازیکن بیشتر از مسابقه، حواسش به جار و جنجال باشد، بازیکن ملی‌پوش یا لژیونر به ندرت خارج می‌شود. این یک اصل مهم است که ترسوها جایی در فوتبال روز دنیا ندارند و به آنها جام نمی‌دهند. نمونه قابل بیان دستاورد عملی بازی ترسوها، تقابل نمایندگان کشورمان مقابل رقبای عربستانی‌ها در لیگ قهرمانان آسیا بود که به دلیل برخی باورهای غلط از پیش بازنده شدیم. این در حالی است که  العین امارات با رقم و هزینه‌ای نسبتاً معقول مقابل دو غول عربستانی سربلند از زمین خارج شد.  

مشکل لیگ برتر ایران اما تنها مختص به مسائل فنی نیست. سبک بازی ترسوها به دلیل اینکه در زمین مسابقه جذابیتی ندارد، نیازمند جار و جنجال و حواشی خود ساخته  است. با این اوصاف به سکوها هم تنش و خشونت تزریق می‌شود. در چنین حالتی شاهد رفتارهای بسیار زشتی از هواداران هر دو تیم پرسپولیس و سپاهان بودیم؛ خشونت عیان و فرهنگ رفتاری نامناسبی که باعث جابه جایی سکوی بانوان هوادار شد. بدترین آن پیرمرد سپاهانی و بی‌ادبی بود که توهین زشتی به بانوان هوادار کرد و البته از سوی کمیته انضباطی 10 سال محروم شد، محرومیتی که باید دید با توجه به مشکلات فراوانی که در کنترل و ورود تماشاگران به ورزشگاه وجود دارد، چگونه اعمال می‌شود.

هوادار خاطی سپاهان 10 سال محروم شد

شادروان پرویز دهداری معلم اخلاق فوتبال ایران اگر در قید حیات بود، قطعاً بخش زیادی از لیست تیم ملی را تغییر می‌داد. چرا که برخی بازیکنان ملی پوش قبل و حین برگزاری مسابقات آتش‌بیار معرکه شدند.

میزان حواشی در 2 بازی به حدی بود که در روزهای بعد از برگزاری مسابقه، بخشی از سؤالات خبرنگاران و توجه افکار عمومی به این مسئله اختصاص دارد و کمیته انضباطی دائماً در حال احضار افراد مختلف با این مسابقات است. عجیب‌تر اینکه مربیان 4 تیم بالانشین کشور از هواداران بابت نمایش بی‌کیفیت فنی تیمشان عذرخواهی هم نکردند.

5 هفته دیگر تا پایان لیگ برتر باقی مانده و هر چه رو به جلوتر برویم میزان حساسیت مسابقات بالاتر می‌رود. اگر قرار باشد مسائل فنی - فرهنگی لیگ برتر دستخوش تغییرات نشود، بزرگترین بازنده، فوتبال ملی ایران است.

در واقع گاهی اوقات ناچاریم که بگوییم فوتبال ایران نه تنها از نظر فنی چیزی به خود اضافه نکرده بلکه از لحاظ فرهنگی نیز دچار مشکلات جدی است. اتفاقات رخ داده روی سکوها تنها مختص به دیدار پرسپولیس و سپاهان یا تراکتور و استقلال نیست و باید فکری برای برون‌رفت از این شرایط پیدا کرد.

بار دیگر تأکید می‌کنیم استفاده از ابزارهای کنترلی مانند دوربین‌های چهره‌زن نیاز ورزشگاه‌ها است و در کنار آن باید با خاطیان برخورد جدی صورت گیرد و به صورت واقعی از ورود آنها به ورزشگاه‌ها جلوگیری کرد. به جای اینکه هواداران واقعی را از تماشای بازی‌ها محروم کنیم، می‌توان با ابرازهای کنترلی؛ بی‌فرهنگ‌ها و برهم زنندگان نظم و انضباط را محروم کرد.

2 تدبیری که مانع «قبض روح» فوتبال می‌شود

انتهای پیام/