معادن کوچک مقیاس فراموش شده
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۸۷۷۶۴
با آغاز نهضت احیای معادن کوچک مقیاس، گمان بر این بود که تحقق توسعه تولیدات و صادرات معدنی در زمانی که نیاز اقتصاد به ارزآوری به دلیل کاهش صادرات نفتی بیش از گذشته شده، دیگر رویا نباشد، اما پس از گذشت دو سال از آغاز چنین طرحی، هنوز خبری از راه اندازی معادن کوچک نیست هرچند آمارها از سهم ۹۸.۳ درصدی معادن کوچک مقیاس از اقتصاد معدنی و همچنین سهم ۸۵ درصدی اشتغال این حوزه خبر میدهد که ۶۵ درصد از تولید را نیز به خود اختصاص داده است بنابراین احیا و فعالسازی معادن کوچک به عنوان یکی از ظرفیتهای نهفته کشور ضرورت محسوب شده و همسو با برنامه رونق تولید و حفظ سرمایههای ملی باید حرکت داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در حالی که دولت تصمیم به کاهش سهم نفت در بودجه کشور گرفته، بسیاری از کارشناسان بر این باورند بهترین راهکار توجه به معدن و صنایع معدنی است. این کار با نهضت راهاندازی معادن کوچک و متوسط در وزارت صنعت آغاز شد. این در حالی است که گروه دیگر معتقدند، بیتوجهی به زیرساختها و اقتصاد معدن شاید مشکلی است که ابتدا باید برای آن چاره اندیشی و پس از آن به معدن و صنایع معدنی تکیه شود.
بارها معدنداران و فعالان معدنی از شرایط سخت فعالیتهای معدنی به دلیل آنچه محدودیتهای صادراتی و همچنین صدور بخشنامهها و تصمیمات ناگهانی گفته میشود شکایت کرده اند هر چند که به نظر میرسد با وجود تمام تلاشها بخش معدن به کما رفته و در صورت عدم تغییر در تصمیمات و سیاستگذاریهای وزارت صنعت باید منتظر سقوط معادن باشیم هرچند اجرای طرح احیای معادن کوچک طی این دو سال اخیر از سوی وزارت صنعت تاکید شده است، اما به اعتقاد کارشناسان تنها با راه اندازی معادن، مشکل این بخش حل نمیشود بلکه باید رویکرد اجرایی و حمایتی دولت تغییر کند.
در همین رابطه معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت از غیر فعال بودن حدود ۴ هزار معدن در کشور خبر میدهد. تعطیلی بخشی که به اذعان رییس هیات عامل ایمیدرو از قابلیت جایگزینی به جای نفت برخوردار بوده و با وجود تلاش معدنیها برای بهبود وضعیت و آگاهی متولیان این بخش از شرایط سخت تولید و صادرات، اما کم توجهی به بخش معدنی موجب شد تا این بخش مورد بیمهریهای زیادی قرار گیرد.
به گفته خداداد غریبپور سیاست دولت در چارچوب برنامه احیای معادن کوچک که از طرحهای اقتصاد مقاومتی است، تکیه و جذب مشارکت بخش خصوصی در این عرصه خواهد بود. دولت به تنهایی به دنبال فعالسازی معادن کوچک نیست، بلکه با بسترسازی و فراهم آوردن زمینههای مشارکت بخش خصوصی، این برنامه را پیگیری میکند. ایمیدرو امسال احیا و فعالسازی ۱۵۰ معدن کوچک با سهم اشتغال حداقل هزار نفر را در برنامه دارد و موضوع رویکرد صادراتی اینگونه معادن نیز مورد توجه است.
به گفته رئیس کمیسیون تولید ملی انجمن سنگ آهن این در حالی است که رویکرد حاکمیتی عموما معطوف به سودآوری معادن بزرگ بوده که تعدادشان از ۲۰ معدن هم تجاوز نمیکند.
برای احیای معادن کوچک مقیاس باید حاکمیتی بر آن تغییر داده شود
سجاد غرقی میگوید: معادن عمدتا در مناطقی قرار دارند که امکان سرمایهگذاری صنعتی و کشاورزی وجود ندارد یا هزینههای سرمایهگذاری بسیار بالاست و اقتصادی نیست. عمده ذخایر معدنی یا در بیابانها واقع شدهاند یا در مناطق کوهستانی که تاسیس صنعت و بخش کشاورزی بسیار پرهزینه و عمدتا نشدنی است. دولت هم از منابع عمومی برای بحث اشتغالزایی در معادن استفاده نمیکند و ریسک این موضوع تماما بر عهده معدنکار است.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران گفت: هرچند در بخش معدن رشد اندکی داشتیم اگر برنامه دولتمردان صرفا حفظ شرایط موجود است، در حالی که بهتر است دولت مواضع خود را اعلام کند. رشد بخش معدن در طی سالهای گذشته منفی بوده، بنابراین به وضوح پیداست که شیوه کار با اشکال همراه است و این ایراد مستقیما باعث از دست رفتن سرمایههای انسانی و طبیعی کشور خواهد شد واضح است که بخش معدن فعلا ظرفیت و توانی ندارد.
رئیس کمیسیون تولید ملی انجمن سنگ آهن تاکید داشت: واقعیت این است که معادن کوچک از نظر عیار ماده معدنی چندان قابل توجه نیستند، ضمن اینکه هزینههای استخراج از آنها بالا و از نظر زیر ساخت نیز مشکلات خاص خود را دارند. طرح احیای معادن کوچک و فعال سازی آنها در واقع یک اقدام ملی است و علاوه بر اشتغال و عمران و آبادی مناطق محروم، موجب استفاده از ذخایر معدنی روباز، کمک به حوزههای فولاد، مس و ... خواهد شد، همچنین ضامن سیاستهای توسعه اقتصادی و تحقق بخشیدن اقتصاد مقاومتی است. جاده سازی برای حمل و نقل مواد معدنی برای اینگونه معادن مقرون به صرفه نیست تا سرمایه گذار در این زمینه وارد عمل شود، مشکل نقدینگی در واقع مربوط به عموم واحدهای تولیدی است، اما پشتیبانی از این واحدها با توجه به ایجاد اشتغال، اهمیت بسزایی دارد.
غرقی در ادامه با توجه به اینکه در شرایط حاضر حفظ منابع ارزآوری در اولویت است گفت: ناگفته نماند در دو سال گذشته ادبیات حاکمیتی در خصوص معادن کوچک مقیاس تغییر کرده است و دولت به دنبال طرحهایی جهت راه اندازی و سودآوری در این معادن است. با توجه به شرایط کلان کشور در این حوزه و نرخ بالای بیکاری بحث اشتغال چه برای تولیدکنندگان و چه برای فعالان اقتصادی جزو اولویتهاست و بهنظر میرسد تغییر نگاه با رویکرد توجه به اشتغال و نقش معادن کوچک درحال شکلگیری است که از این تغییر رویه باید حمایت کرد.
بی خیال کسب ثروت نشویم
همچنین رئیس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران با بیان اینکه باید برای بکارگیری از ظرفیتهای نهفته معادن موجود در کشور با توجه به کوچک مقیاسی آنها بزرگ اندیشیده شود چرا که مزیت سرمایهگذاری در بخش معدن، صادرات و ارزآور بودن عمده محصولات معدنی است، گفت: در معدن یک بحث کلان مطرح است، اینکه ما با تفکر دولتی مشکل داریم؛ زیرا دولت هر زمان که بخواهد، میتواند تصدیگری خود در بخش معدن را افزایش دهد و این موضوع مورد قبول بخش خصوصی به دلیل مشکلات آتی و تبعات آن نیست.
سعید صمدی میگوید: شورای احیای معادن کوچک و متوسط که در وزارت صنعت، معدن و تجارت تشکیل شده است، وظیفه اصلی احیای معادنی معادن راکد را برعهده دارد و طبق اعلام این شورا، معادن را جزء به جزء بررسی میکند و به دنبال رفع گلوگاههایی است که مانع فروش، استخراج و جذب سرمایه گذاری میشود تا معدنکار آسوده خاطر کار خود را انجام دهد.
این کارشناس معدن و صنایع معدنی ادامه داد: مردمیترین بخش معدن، معادن کوچک و متوسط هستند که متاسفانه در این عرصه دولت به بخش خصوصی اعتماد ندارد. راهکار خروج از شرایط فعلی اعتماد دولت به بخش خصوصی است چرا که امروز کشور با تحریمهای اقتصادی و مشکلات دیگری از جمله توقف صادرات مواجه است. کاهش هزینهها در فضای کسب و کار و ترمیم و تقویت در بخش تقاضا چه داخلی و چه خارجی به عنوان مولفههای مطرح شده به انباشت سرمایه مولد در ترغیب سرمایه گذاری معادن کوچک نقش اساسی دارد.
به اعتقاد رئیس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران، بهتر است تا فرصتهای سرمایهای فرسایشی نشده اقدامات ضروری برای احیای معادنی که حکم سرمایه ملی کشور را دارند به چرخه تولید وارد کنیم و بی خیال کسب ثروت نشویم. منبع: اقتصاد24
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۸۷۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اهمیت وجود پیشبینی مالی برای استارتآپهای کوچک چیست؟
به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، پیشبینی مالی برای کسبوکارهای نوپا براساس موقعیتهای فرضی رخ میدهد و شامل صورت جریانهای نقدی، ترازنامه مالی و صورت درآمدهای پیشبینیشده میشود. سند پیشبینی مالی که براساس تکنیکهای مدلسازی ساخته میشود، به سوالات فرضی سرمایهگذاران و بقیه ذینفعان پاسخ میدهد.
اما در این میان، لزوم پیشبینی سرمایه برای کسب و کارهای نوپا از اهمیت بیشتری برخوردار است و دلایل زیادی برای ضرورت پیشبینی مالی برای کسبوکارهای کوچک وجود دارد.
فواید بهکارگیری پیشبینی مالی برای استارتآپها
مدیریت مالی کسبوکارهای نوپا و استارتآپها به معنی نظارت بر جریانهای نقدی و آگاهی از نیازهای مالی است که با تکیه بر آن میتوان روند تولید یا قیمتگذاری کالا و خدمات را مشخص کرد. برای کسبوکار نوپا یا استارتآپهای کوچک صرف اشراف داشتن به وضعیت مالی کافی نیست بلکه جایگاه مالی کجا مهم است.
فواید بهرهگیری از پیشبینی مالی برای کسبوکارهای کوچک و نوپا شامل مواردی مانند مدیریت مالی، مدیریت وجوه نقدی، برآورد سرمایه راهاندازی، تشخیص سوددِه بودن ایده، تشخیص قابلیت اجرایی داشتن ایده و درنهایت تشخیص زمان رسیدن به نقطه سوددهی میشود.
بهطور خلاصه میتوان گفت دلیل استفاده از پیشبینی مالی برای استارتآپهای کوچک، در مدیریت وجه نقد است. دانستن این نکته که سرمایه از کجا قرار است بیاید و در کجا خرج خواهد شد، تکلیف سرمایهگذار و سرمایهپذیر را بهخوبی روشن می کند.
برای آمادهسازی پیش بینی مالی برای استارتآپهای کوچک و کسبوکارهای نوپا ابتدا باید جایگاه آن کسب و کار مشخص شود. برنامهریزی برای کسبوکاری که در مرحله اجرا قرار دارد، متفاوت از کسبوکاری است که هنوز در مرحله ارزیابی آینده قرار داد. تنظیم سند پیش بینی مالی برای مورد اول با تکیه بر دادههای تاریخی آسانتر است اما کسبوکار دیگری ممکن است به تحقیقات بازار برای مدل سازی احتیاج داشته باشد.
انتهای پیام/