به نقل از «ایرنا»

۱۶ دستگاه اجرایی در زمینه حفظ حقوق کودکان وظیفه دارند

تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۰۴۶۳۸

محمود عباسی روز یکشنبه در کمیسیون تخصصی حقوق کودک که در استانداری قزوین برگزار شد افزود: علاوه بر قانون اساسی جمهوری اسلامی، حقوق کودک و شهروندی به بهترین وجه در پرتو آموزه های دینی ما به تصویر کشیده شده است.
وی اضافه کرد: یک بخش از شهروندانی که از این حقوق متنعم می شوند کودکان و نوجوانانی هستند که ۳۰ درصد جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و جلوه های آن را در سطوح مختلف اعم از آموزش و پرورش، تغذیه و امنیت و حق شنیده شدن کودکان می بینیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عباسی ادامه داد: این حقوق به خوبی در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده و سیاست های کلی نظام و قوانین نیز به تفصیل در این خصوص سخن گفته است.
وی اظهار داشت: در کنوانسیون‌ حقوق کودک که ایران نیز با تصویب مجلس‌ شورای اسلامی به آن پیوسته است مجموعه ای از حقوق کودک به رسمیت شناخته شده است.
عباسی خاطرنشان کرد: از مجموع جمعیت جهان ۲ میلیارد نفر افراد زیر ۱۸ سال هستند که برای حمایت از آنها پیمان نامه حقوق کودک به تصویب رسیده و حاصل تفکر جمعی جامعه جهانی است.
وی یادآور شد: برخلاف گذشته که نگاه کلاسیک به کودکان عاطفی و احساسی بود این کنوانسیون و مقررات جاری ما نگاه حق مدارانه به کودکان دارند.
عباسی، امنیت، رفاه اجتماعی و اقتصادی را حق طبیعی کودک دانست و افزود: مجموع این حقوق را می توان در لابه لای قانون اساسی و اسناد بالادستی مشاهده کرد و اگر گفته می شود کودکان آینده سازان جامعه هستند یعنی جامعه هم باید توجه خود را به حقوق کودکان معطوف کند.
وی گفت: در جامعه دینی شایسته نیست کودکان آن، زیست مادی و معنوی خود را در خیابان تامین کنند و یا با وجود توجه به سوادآموزی، کودک بازمانده از تحصیل و یا کودک حاصل از طلاق و بی سرپرست وجود داشته باشد.
عباسی ادامه داد: اینها همه حاصل دوری گزیدن از ارزش‌های دینی حاکم بر جامعه و نادیده گرفتن قوانین است.
وی اظهار داشت: مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک با حضور ۱۶ دستگاه و  سمن های مختلف مرتبط با این حوزه با وظیفه سیاست گذاری، برنامه ریزی، نظارت و پایش حقوق کودک در کشور تشکیل شده و مراجع متناظر آن در استان ها با مدیریت ادارات کل امور بانوان و خانواده تشکیل شده است تا راهکارهای حمایت صحیح از کودک را شناسایی و در اختیار مدیران بگذارد.
وی با تاکید بر اینکه باید چالش های اساسی حقوق کودک مدیریت شود،گفت: خوشبختانه گام های موثری در سطح استان ها برداشته شده و مسئولان اجرایی، قضایی و سمن ها تلاش های ارزنده ای داشته اند اما سوال اساسی پیش روی ما این است که حقوق کودک را چه کسی باید مدیریت کند.
عباسی افزود: معلمان و دست اندرکاران آموزش باید پاسخگو باشند که چرا در حوزه حقوق آموزشی کودک کوتاهی کرده اند و یا مدیران باید پاسخگوی خانواده ها باشند که چرا در حوزه تربیت کوتاهی کرده اند.
عباسی افزود: با این همه امکانات کشور و استعدادهای آن شایسته نیست کودک کار و خیابان و بازمانده از تحصیل داشته باشیم و باید با راهکارهای درست حقوق کودکان حفظ و ارتقا داده شوند.
عباسی افزود: برگزاری این نشست های تخصصی در استان ها نیز به همین منظور است تا این موضوع در بین مدیران نهادینه شود که برای حمایت از حقوق کودک همه باید به صحنه بیاییم.
۷۳۸۸*۳۰۱۳

منبع: ایرنا

کلیدواژه: آسیب های اجتماعی کودکان کار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۴۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پرتناقض‌ترین سن کودک کدام است؟

آفتاب‌‌نیوز :

در این بازه سنی والدین با احساسات متنوعی سر و کار خواهند داشت. چالش اصلی کودکان 3 تا 4 ساله، افزایش کنترل خود روی عواطف فردی و ارتقا سطح استقلال به شمار می رود.

 در واقع استقلال برای یک کودک 3 تا 4 ساله مایه مباهات است و حرف اول و آخر را برای وی می‌زند. پدران و مادران کودکان 3 ساله باید به نکات مختلفی توجه کنند. به عنوان نمونه کودک در این سن تمایل زیادی به همکاری و انجام تمام و کمال مسئولیت‌هایی خواهد داشت که گمان می‌کند از پس آنها بر می‌آید. با این حال والدین نباید انتظار همکاری مداوم را از فرزند خود داشته باشند و لازم است کمی واقع گرا باشند.

علاوه بر موارد فوق، کودکان پس از 3 سالگی شروع به درک روابط علت و معلولی خواهند کرد. برای مثال آنها به مرور زمان متوجه می‌شوند که پیامد شیطنت‌های کنترل نشده، تنبیه و یا حذف یک سری از امتیازات خواهد بود.

وی همچنین در می‌یابد که رفتاهای خوب با تشویق و تایید همه جانبه شما همراه می‌شوند. بدخلقی‌های مقطعی و واکنش‌های شدید رفتاری همچنان در این بازه سنی طبیعی و شایع هستند و حتی ممکن است با غر زدن‌های مکرر روزانه نیز روبه‌رو شوید. اما در مجموع کودک به توانایی بهتری در راستای مدیریت نا امیدی، ناراحتی و احساس خشم و عصبانیت خود دست خواهد یافت.

آنها در عین حال با چالشی جدی برای کنترل صحیح خشم و اضطراب مواجه خواهند بود. گاهی اوقات همین موضوع می‌تواند بر قابلیت‌های اجتماعی و مهارت‌های عاطفی فرزندان خردسال تاثیرگذار باشد. با مرور سریع تمامی نکات نام برده می‌توان به راحتی به این نتیجه رسید که تنبیه کودکان 3 الی 4 ساله همانند سایر رده‌های سنی چه به صورت فیزیکی و چه کلامی دستاورد مطلوبی به دنبال نخواهد داشت.

راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک

 یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های مورد استفاده در خصوص کودکان 3 الی 4 ساله، مشارکت دادن آنها در کمک به انجام امور داخلی خانه یا تعریف یک سری مسئولیت‌های مشخص به شمار می‌رود. این وظایف باید تناسبی منطقی با شرایط سنی فرزندان داشته باشند و بتوانند در توسعه یکی از مهارت‌های زندگی یا آموزش نکته‌ای ویژه به کودک نقش اساسی ایفا کنند.

البته گفتنی است که نباید به هیچ عنوان کودک را به واسطه عدم پیگیری درخواست مطرح شده از جانب شما و همکاری لازم مجازات کنید. کار مورد نظر را با زبانی ساده به فرزندتان توضیح دهید و از سعی و تلاش وی برای انجام صحیح آن قدردانی به عمل آورید.

به تکرار و الگو سازی رفتار خوب بپردازید و تا جایی که می‌توانید فرزندتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید. لازم به ذکر است که استفاده از رویکردهای مفرح مانند بازی، قدرت بیشتری در القای الگوهای رفتاری و گفتاری مطلوب در فرزندان خواهد داشت. مثلا می توانید آهنگ مورد علاقه فرزند خود و یا آهنگی دلنشین پخش کنید و از او بخواهید تا پیش از اتمام آن، حداقل 3 مورد از مسئولیت‌های خود را انجام دهد.

اگر به سیستم‌های تشویقی و تنبیهی معتقد هستید، پیامدهای مورد نظر برای رفتارهای اشتباه فرزندان را به صورت مختصر و مفید اجرا کنید و از رویکردهای افراطی به شدت بپرهیزید. برای مثال یک کودک 3 ساله به اندازی بالغ شده است که بتواند تکنیک گوشه نشانی را برای مدت زمانی در حدود 3 دقیقه تحمل کند. توصیه می‌شود در صورت امکان به جای استفاده از سیستم های تنبیهی مانند تکنیک گوشه نشانی، از مسیر پیشگیری مشکلات را پیش از وقوع آنها برطرف کنید.

رفتارهای ممنوع برای والدین

از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن 3 سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آنها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آنها می‌آموزد که چنین رفتارهایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند در صورت صلاح دید به افراد ضعیف تر زورگویی کنند. والدین باید به طور جدی محتوایی که به فرزند خود آموزش می دهند را بررسی و تجزیه و تحلیل کنند.

در برخی از موارد ممکن است کودک به هیچ عنوان صحبت‌های والدین را گوش ندهد و لجبازی بیشتری از خود نشان دهد. در چنین شرایطی معمولا والدین دچار خشم و عصبانیت می شوند و سعی می کنند با سخن‌رانی‌های طولانی فرزندان را متقاعد سازند. این در حالی است که توصیه می‌شود والدین تا جای امکان از چنین گفت‌وگ‌های دو طرفه و مخربی دوری کنند.

اگر فرزندتان بر منطق خود پافشاری می‌کند و درخواست‌های شما را جدی نمی‌گیرد، بهتر است از عبارات کوتاه استفاده کنید. به بیان دیگر تنها 1 یا 2 کلمه مناسب با بار مفهومی لازم برای تفهیم کودک 3 ساله شما کافی خواهند بود تا وی را از لجاجت مقطعی ناشی از تنش ایجاد شده جدا کنند.

یکی دیگر از مشکلات عمده پدران و مادران در برخورد با کودکان خردسال (3 سالگی به بعد)، عدم وجود صبر و بردباری کافی محسوب می شود. از آن جایی که مغز کودکان همچنان قابلیت دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل بسیار سریع آنها را ندارد، شاید لازم باشد درخواست خود را چندین بار برای آنها تکرار کنید. تحمل بالا در این مسیر نه تنها ضروری است، بلکه باید تبدیل به یکی از عادات اصلی والدین شود.

در میان موارد مذکور شماری از والدین را نیز می‌توان مثال زد که توجه چندانی به حالات چهره، لحن صدا و هم سطحی فیزیکی با فرزندان خود ندارند. از جمله اصلی‌ترین نشانه‌های احترام والدین به فرزندان، نشستن و یا خم شدن هنگام گفت وگو با کودک محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید صحبت شما بیشترین تاثیر ممکن را بر فرزندتان داشته باشد، باید به این موارد جزئی توجه کنید. از حالت چهره گرفته تا لحن صدا و هم سطحی بدن، حتی در موقعیت‌های تنش زا هم به کودکان خردسال احترام بگذارید.

منبع: خبرگزاری ایسنا