تقسیم کردن شکست میان نویسندگان جوان!

مثلاً درباره یک نویسنده زن در آمریکا می‌گفت که این زن به شیزوفرنی مبتلا است و در یک گاراژ ماشین در آمریکا زندگی می‌کند که خانواده‌ای خیرخواه به او داده‌اند تا درش بماند و مدام هم فریاد می‌زند که...

به گزارش مشرق، دانیال حقیقی، نویسنده در یادداشتی نوشت:

شاملو در بخش‌هایی از سخنرانی‌اش در دانشگاه برکلی از مردی می‌گوید که وقتی زیر سؤال و جواب قرار می‌گیرد درباره سایر نویسندگان و روشنفکران می‌گوید: «.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..اون مردک خل وضعِ مازندرونی با اون اسم عوضیش، یعنی نیما... اون مشنگ فلان، که معلوم شد صادق هدایت رو داره می‌گه... این آیا غیر از فرصت‌طلبی و کوشش برای نزدیک شدن به رژیم نیست؟ به عقیده من صددرصد.» این صحبت‌ها که خود نمونهٔ اپیدمی از همان چیزی است که دارد نقد می‌شود، من را یاد کسی انداخت که چنین نظراتی را درباره دیگر نویسندگان و مترجم‌ها در محافل خصوصی و به شکل شفاهی در استانداردی بسیار فراتر از این‌ها، ابراز می‌کرد.

زمانی تازه وارد بودم و گمان می‌کردم نویسنده و هنرمند کسی است که همیشه راست می‌گوید و دمِ قشنگ می‌گیرد با دیگران. صحبت سال ۱۳۸۵ است. در نوجوانی همه آماده‌ایم تا تحت تأثیر قرار بگیریم. روی همین حساب تمام حرف‌های کسی را باور می‌کردم که مدعی بود تقریباً با همه نویسنده‌ها از اولی تا آخری دوستی نزدیک (حتی خیلی نزدیک) داشته و تک‌تکشان را می‌شناسد. مثلاً درباره فلان بررس می‌گفت خیلی خشکه مذهبی و سنتی است. مدتی بعد، زمانی که با آن شخص از نزدیک آشنا شدم دیدم تصویری که آن زن مدعی از این نویسنده در ذهنم ایجاد کرده بود، با واقعیت حدوداً به اندازه تهران تا تفرش فاصله دارد. البته این که کسی یک‌سری ویژگی‌ها داشته باشد، به کسی مربوط نمی‌شود اما مسئله دروغ گفتن و اغراق کردن‌های عجیب و غریب و ساختن تصویر غیرواقعی از دیگران برای هراس افکنی و تخریب چهره کسی در نگاه بقیه است. آن هم تصویری که نسبت واقعی با اصل ندارد.

مثلاً درباره یک نویسنده زن در آمریکا می‌گفت که این زن به شیزوفرنی مبتلا است و در یک گاراژ ماشین در آمریکا زندگی می‌کند که خانواده‌ای خیرخواه به او داده‌اند تا درش بماند و مدام هم فریاد می‌زند که: «دارن می‌آن، دارن می‌آن سراغم.» می‌گفت بیچاره هم آلزایمر دارد. یکی دو سال بعد، مصاحبه‌ای از همین نویسنده دیدم که درش خیلی هم سرحال و هوشیار بود و در آپارتمانی زیبا، حوالی کالیفرنیا منزل داشت. درباره نویسندهٔ دیگری در آلمان که کتابِ تحسین شده‌ای منتشر کرده می‌گفت آدم کلاه‌مخملی است و دور دستش لُنگ می‌بندد و در برلین و دوسلدورف دوره می‌گردد. چند سال بعد وقتی همان آدم را در فیسبوک ملاقات کردم، دیدم واقعیت این شخص هم با بازنمایی خانم گمانه‌زن، که بسیار متشخص هم می‌زند، فاصله‌ای به دور و درازی تهران تا محله آب دکانِ تفرش دارد.

مدتی به خاطر تحصیل از فضای تهران دور شدم اما اخبار «گاسیپ‌های ادبی» که همهٔ راه‌هایش به نویسندهٔ گمانه‌زن و هزار محفل دغل و دروغش ختم می‌شد، کم و بیش به گوشم می‌رسید. همهٔ این‌ها را به حساب احوالات ناراحت درونی‌اش می‌گذاشتم تا جایی که کار به شاه آبادی‌ها در کریم‌خان هم کشید، اما هیچ‌وقت صحبتی از آب‌دکانی‌های تفرش در زعفرانیه نشد.

جدای از این‌ها، اتفاق بزرگتر برای شخص خود من اما، شبی رخ داد که یکی از همان جمعی که این نویسنده گمانه‌زن مرکزش بود، با حالتی آشفته تماس گرفت و از من خواست تا به خاطر چیزهایی که پشت سر من در این محافل چرخیده او را ببخشم. مدتی بعد وقتی به تهران برگشتم شنیدم دقیقاً چه چیزهایی به من چسبانده‌اند. در اصل با تصویر جعلی‌ای آشنا شدم که از من به ناشری که برایش کتابم را فرستاده بودم، معرفی کرده بودند. تصویری زشت، زننده و نشان دهنده درون حقیر آن شخص گمانه‌زن بود. نویسنده گمانه‌زن تمام توانش را به کار بسته بود تا ناشر را قانع کند که من آدم نامعقول و منحرفی هستم و نباید از من چیزی منتشر کند. خواستم تا علیه این تصویر دروغ حرفی بزنم، اما ماشین تحریر ویترین ادبی، جوهری برای اعاده حیثیت نویسندگان جوان نداشت و خیلی وقت بود که قافیه را به داوران همیشگی جوایز باخته بود. داورانی که کارشان تقسیم کردن شکست میان نویسندگان جوان است.

و آن گمانه‌زن هم دومین جایزه ادبی به ظاهر مهم را با همین زد و بندهای محفلی، به بهای چند جلد شاهنامه نفیس برده بود (تاخت زده بود) و همه هم درمورد کارهای زشتش سکوت می‌کردند، حتی داور بزرگواری که سر همین رفتارهای گمانه‌زنانه، در کریم‌خان، مُشت خورده بود. و حتی خود ناشری که باعث شهرت این گمانه‌زن شد و بعداً نتیجه کارش را هم خوب دید. البته طلایی که پاک است منتش به خاک نیست، اما در صورتی که همه همچنان درباره رفتار مخربش سکوت کنند، او به روندی که در بدنام کردن دیگران در پیش گرفته، ادامه خواهد داد اما غافل بوده است که نابهنگام در تاریکی دستش رو می‌شود.

منبع: مشرق

کلیدواژه: دادگاه نجفی بازار سکه و ارز اخبار خودرو نفتکش انگلیسی کتاب نویسنده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۸۴۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد خزاعی مطرح کرد؛تشکیل شورای فیلم اولی‌ها موجب ایجاد امید در میان نسل جوان شد

‏⁧ به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، محمدخزاعی رئیس سازمان سینمایی در بازدید از بنیاد سینمایی فارابی و شورای فیلم اولی‌ها با قدردانی از زحمات و تلاش‌های بی وقفه اعضای شورای تأیید صلاحیت فیلمسازان اول گفت: امید بسیاری از جوانان و علاقه‌مندان به فیلمسازی و سینما به همین شورا است و طبق گزارش‌هایی که از طرق مختلف به سازمان رسیده است این شورا با دقت و پویایی، عملکردی شفاف و قابل دفاعی را از خود به جا گذاشته و چهره‌های مستعد، توانمند، قابل اعتنا و آینده دار را به سینمای ایران معرفی کرده است.

رئیس سازمان سینمایی با اشاره به متقاضیان زیاد از اقصی نقاط کشور برای حضور در جمع حرفه‌ای فیلمسازان با توصیه اکید به اعضای شورای تأیید صلاحیت فیلمسازان اول عنوان کرد: آن‌چه اکنون در حال رخ دادن است تزریق نیروی جوان، تازه نفس و با انگیزه به عرصه سینمای کشور است که سالیان طولانی در این بخش کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، بنده معتقدم سینماگران حرفه‌ای هم از این برنامه و راهبرد سازمان سینمایی استقبال می‌کنند و چنان چه هر کس با نگاه منصفانه به این مسیر نگاه کند قطعاً نتیجه حاصله را تحسین خواهد کرد. شاهد ادعای بنده کارگردانان جدیدی است که از همین شورا تاییدیه گرفته و وارد عرصه حرفه‌ای شده‌اند و در جشنواره‌های ۲ دوره گذشته جوایز مهمی کسب کرده‌اند. در کنار جوانان با استعداد و متعهد و آینده دار برای سینمای ملی کشورمان نباید از تجربه و تخصص پیشکسوتان غافل شویم، سینمای ملی و اسلامی ایران برای توسعه در حوزه‌های مختلف ملی و بین المللی باید از همه ظرفیت‌های کشور بهره مند شود.

خزاعی در ادامه گفت: امسال برای حمایت از ۱۰ فیلم اولی البته فیلم‌های ارزان قیمت مبلغی را در بودجه فارابی مصوب کرده‌ایم که به صورت جدی تر حمایت از جریان نسل نو آغاز شود. من به آینده و افتخارات بزرگ این نسل متفکر و متخصص و متعهد امیدوارم؛ نسلی که درک بالایی از زبان تصویر و شناخت خوب از مسائل کشور و از دغدغه‌های ملی دارد و تلاش خواهد کرد که افتخارات این کشور را در عرصه‌های داخلی و خارجی به تصویر کشد.

وی تصریح کرد: سینمای ایران به متفکران جدید و اندیشه‌های نو و بدیع با دغدغه‌های ملی و دینی احتیاج دارد، فیلمسازانی که تفکر را در آثار شبه روشنفکری و جشنواره زده نمی‌داند و ارتباط با مخاطب نیز در دغدغه‌های آنها مشاهده می‌شود.

رئیس سازمان سینمایی تاکید کرد: راه اندازی و بررسی مجوزهای کارگردان اولی در حوزه تخصصی به دور از جریان سرمایه داری که قبلاً بر این حوزه احاطه داشت و تعیین کننده بود و نوعی عدالت فرهنگی بر اساس کشف استعداد است.

در پایان خزاعی ضمن تشکر از شورا و مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی درخواست کرد یک مراسم ویژه جهت معرفی به تهیه کننده ها و سرمایه گذاران و نهادهای تولید کننده برگزار شود.

در این جلسه درباره پرونده یکی از متقاضیان به صورت نمونه بحث و بررسی شد و رئیس سازمان سینمایی در جریان چگونگی ارزیابی‌ها و تصمیم گیری اعضای شورا قرار گرفت. این جلسه با حضور اعضای شورای تأیید صلاحیت فیلم اولی‌ها شامل مجید زین العابدین، رسول صدرعاملی، حبیب ایل بیگی، محمدرضا عرب، مجید اسماعیلی، مهدی آذرپندار، امیر بوالی و روح الله سهرابی برگزار شد.

مسؤولیت دبیری این شورا را فرزاد اژدری بر عهده دارد.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903302