به نقل از «مشرق»

چراغ جادوی ۶۸ هزار میلیاردی وزارت نفت

تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۰۸۷۶۹

صندوق‌های بازنشستگی وزارت نفت از غول‌های اقتصاد ایران هستند اما در همه ابعاد غیرشفاف و مبهم عمل می‌کنند

به گزارش مشرق، صندوق‌های بازنشستگی به‌عنوان سرمایه‌گذاران نهادی، به‌موجب اسناد مصوب سازمان‌های بین‌المللی در سرمایه‌گذاری‌های خود باید از اصولی مانند داشتن اهداف مشخص، شفاف‌سازی فعالیت‌ها برای اعضای صندوق، تعادل امنیت و سودآوری، استقلال از مداخلات دولت و مسئولانه ‌بودن سرمایه‌گذاری پیروی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با توجه به آنکه تبعیت صندوق‌ها از این اصول موجب تقویت منابع مالی و توانایی آنها در ایفای تعهدات در برابر بیمه‌شدگان و درنهایت، تضمین حق بر تامین اجتماعی اعضای صندوق خواهد شد، در نظام حقوقی بیشتر کشورها، پیروی صندوق‌ها از این اصول نظام‌مند شده است.

بیشتر بخوانید صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد؛ از بحران تا راهکار

در این گزارش وضعیت «صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت» بررسی شده است که نشان می‌دهد این صندوق‌ها با دارایی نزدیک به 68 هزار میلیارد تومانی خود و با سرمایه‌گذاری در سهام 181 شرکت، با وجود اینکه یکی از بزرگ‌ترین صندوق‌های بازنشستگی کشور هستند، اما عملکرد آنها چندان شفاف نیست. برای مثال زمانی که قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان در نهادهای دولتی تصویب شد، این صندوق‌ها به این بهانه که غیر دولتی هستند، از اعلام لیست اعضای هیات‌مدیره صندوق شرکت‌های زیرمجموعه خودداری کردند.

همچنین این شرکت‌ها در حالی خود را غیردولتی خطاب می‌کنند که طبق اساسنامه صندوق‌های بازنشستگی وزارت نفت، بیژن زنگنه به‌عنوان وزیر نفت، رئیس هیات‌امنای این صندوق‌هاست و رئیس صندوق که بالاترین مقام اجرایی صندوق و مسئول اداره آن است از سوی زنگنه انتخاب می‌شود. به‌عبارت دیگر، همان نقشی که وزارت کار در شرکت‌های زیرمجموعه سازمان تامین اجتماعی ازجمله شستا بازی می‌کند، در این صندوق‌ها نیز وزارت نفت بازیگر همان نقش است، با این تفاوت که در زیرمجموعه‌های سازمان تامین اجتماعی تا حدودی اطلاعات مالی و لیست مدیران و اعضای هیات‌مدیره مشخص است اما در اینجا به بهانه غیردولتی‌بودن شرکت‌ها، این شرکت‌ها به حیاط خلوت سیاسیون تبدیل شده‌ است.

در اهمیت سرمایه‌گذاری‌های صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت همین قدر کافی است که بدانیم طی سال‌های 86 تا 94 که نام هلدینگ سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت از زیرمجموعه‌های صندوق بازنشستگی نفت در لیست 500 شرکت برتر سازمان مدیریت صنعتی ایران بوده، میزان فروش سالانه هلدینگ مذکور از 811 میلیارد تومان در سال 86 به 19.4 هزار میلیارد تومان در سال 93 و 16.4 هزار میلیارد تومان در سال 94 رسیده است. حال اینکه صندوقی با این گردش مالی عظیم که شرکت سرمایه گذاری آن در سال 94 جایگاه نهم را میان 500 غول اقتصاد ایران کسب کرده، چرا لیست هیات‌مدیره‌ها و اعضای شرکت‌های زیرمجموعه را منتشر نمی‌کند، جای تامل دارد.

صندوقی با 68 هزار میلیارد دارایی

طبق آخرین صورت مالی حسابرسی‌شده که مربوط به سال مالی منتهی به اردیبهشت سال 96 است، حجم دارایی‌های صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت در اردیبهشت 96 حدود 67 هزار و 797 میلیارد تومان بوده است. بررسی جزئیات حجم دارایی‌های این صندوق‌ها نشان می‌دهد از مجموع کل دارایی این صندوق‌ها، 14 هزار و 653 میلیارد تومان آن مربوط به دارایی‌های شرکت‌های اصلی، 2.5 هزار میلیارد تومان آن مربوط به سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فرعی، نزدیک به 91 میلیارد تومان آن مربوط به سرمایه‌گذاری در املاک، 341 میلیارد تومان آن مربوط به اوراق مشارکت، 1.7 هزار میلیارد تومان آن مربوط به تسهیلات اعطایی، 2.2 هزار میلیارد تومان آن مربوط به سپرده‌های بانکی و 46 هزار میلیارد تومان آن مربوط به موجودی مواد و کالا، سرقفلی، سایر دارایی‌های مشهود و غیرمشهود است.

صندوق نفت نهمین غول اقتصاد ایران بود!

از سال 86 تا 94 نام هلدینگ سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت از زیرمجموعه‌های صندوق بازنشستگی نفت در لیست 500 شرکت برتر سازمان مدیریت صنعتی ایران دیده می‌شود، اما مشخص نیست در پسابرجام که وضعیت مالی و عملکردی شرکت‌های نفتی، معدنی و پتروشیمی بهبود یافت، چرا این شرکت‌ها در لیست 500 شرکت برتر دیده نمی‌شوند. خروج نام هلدینگ سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت از این لیست از آنجایی دارای اهمیت است که در سال مالی 94 هلدینگ مذکور با فروش 16 هزار و 409 میلیارد تومانی شرکت‌های زیرمجموعه‌اش، نهمین غول اقتصادی ایران نام گرفته بود. در این زمینه بررسی آمارهای سازمان مدیریت صنعتی ایران در سال‌های مختلف نشان می‌دهد میزان فروش هلدینگ سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی صنعت نفت در سال مالی 86 حدود 811 میلیارد تومان بوده که این میزان تا سال 91 به8.4 هزار میلیارد تومان، در سال 92 به 12.6 هزار میلیارد تومان، در سال 93 به 19.4 هزار میلیارد تومان و در سال 94 به16.4 هزار میلیارد تومان رسیده است.

صندوقی با 181 شرکت!

طبق صورت مالی سال مالی منتهی به اردیبهشت 96 صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت، حجم دارایی‌های این صندوق‌ها در شرکت‌های اصلی حدود 14 هزار و 653 میلیارد تومان و حجم دارایی این صندوق‌ها در سرمایه‌گذاری شرکت‌های فرعی حدود 2.5 هزار میلیارد تومان بوده است. در این زمینه بررسی‌ها نشان می‌دهد در زیرمجموعه شرکت‌های اصلی این صندوق‌ها نام 47 شرکت درج‌شده که صندوق سهام 20 تا 49 درصدی در این شرکت‌ها دارد. همچنین در زیرمجموعه سهام شرکت‌های فرعی این صندوق‌ها نیز نام 134 شرکت و صندوق بورسی و غیربورسی دیده می‌شود.پتروشیمی مارون، پتروجه زاگرس، پتروشیره خارک، صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس، سیمان خاش، سیمان بهبهان، سرمایه‌گذاری صنعت و معدن، پتروشیمی فن‌آوران و داروسازی اسوه از زیرمجموعه‌های اصلی و بورسی این صندوق‌ها هستند و از شرکت‌های غیربورسی نیز می‌توان به پتروشمی باختر، پتروشیمی مروارید، شرکت ملی نفتکش ایران، پتروشیما اروند، پتروشیمی تندگویان، لوله‌سازی اهواز، خدمات بیمه‌ای امین پارسیان، تامین سرمایه سپهر و... اشاره کرد. همچنین صندوق صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس، صندوق ملی نفتکش ایران، صندوق پتروشیمی اروند و صندوق پتروشیمی تندگویان نیز از صندوق‌های زیرمجموعه صندوق بازنشستگی وزارت نفت هستند.
 

صندوق‌های نفت حیاط‌خلوت بازنشسته‌هاست؟

26 شهریور سال 97 بود که مجلس شورای اسلامی طرح خروج بازنشستگان از پست‌های دولتی را به تصویب رساند. با تصویب این قانون و مطالبه رسانه‌های عمومی، برخی از وزارتخانه‌ها ازجمله وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اقدام به انتشار اسامی اعضای هیات‌مدیره و مدیران شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه خود اعم از شستا، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد، صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستاییان و عشایر، سازمان تامین اجتماعی و بانک توسعه تعاون کردند. در همین زمینه انتظار می‌رفت وزارت نفت نیز اقدام به انتشار اسامی و مشخصات مدیران شرکت‌های تابعه خود کند، با این حال تا به‌امروز وزارت نفت هیچ اقدامی در راستای شفاف‌سازی مشخصات شرکت‌های وابسته به خود نکرده است.شفاف‌سازی لیست اسامی اعضای هیات‌مدیره و مدیران شرکت‌های تابعه وزارت نفت از این منظر مهم است که برخی خبرها شائبه حضور مدیران بازنشسته، چندشغله و حتی نمایندگان ادوار مجلس در این شرکت‌ها را تقویت می‌کند؛ اما قابل تامل اینکه هر بار موضوع شفافیت درمورد شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت ازجمله صندوق‌های بازنشستگی وزارت نفت مطرح شده، مدیران این شرکت‌ها دلیل به‌کارگیری بازنشسته‌ها را در زیرمجموعه‌های این شرکت‌ها، غیردولتی بودن شرکت و عدم تامین بودجه مستقیم از سوی دولت ذکر کرده‌اند.
 

صندوق‌های نفت بالاخره دولتی هستند یا خصوصی؟

 صندوق بازنشستگی صنعت نفت در تاریخ 1326.10.11 براساس مصوبات مربوطه تشکیل شده است. طبق قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران، اداره امور صندوق‌ها ازجمله نگهداری، به‌کار انداختن و بهره‌برداری از دارایی‌های آن برعهده هیات‌امنای صندوق‌ها که همان هیات‌مدیره شرکت ملی نفت ایران است. تا قبل از تاریخ 1377.10.29 صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت از نقطه‌نظر تشکیلات اداری و سازمانی زیرمجموعه امور اداری شرکت ملی نفت ایران محسوب می‌شد و اتخاذ تصمیم در اداره امور آن به‌طور عام به نحو متمرکز و با تصویب هیات‌مدیره شرکت ملی نفت ایران (هیات‌امنای صندوق) به مرحله عمل درمی‌آمد؛ اما در تاریخ 1377.10.29 هیات‌امنای صندوق‌ها به‌منظور اجرای هرچه بهتر وظایف مصرح در اساسنامه و تعیین ترتیبات و نظام ارتباطی بین صندوق‌ها و مدیریت و هیات‌امنا، مقررات مربوط به اداره صندوق‌ها را طی مصوبه شماره 1185 تصویب کرد که براساس آن صندوق‌ها دارای ارکان و تشکیلات جدیدی به ترتیب 1- هیات‌امنا (هیات‌مدیره شرکت ملی نفت ایران)، 2- هیات‌مدیره (رئیسه) و 3- رئیس صندوق و بازرسی شد.

طبق اطلاعات درج‌شده در صندوق‌های بازنشستگی، در حال حاضر بیژن زنگنه رئیس هیات‌امنای این صندوق‌هاست. طبق اطلاعات درج‌شده در اساسنامه صندوق، رئیس صندوق بالاترین مقام اجرایی صندوق و مسئول اداره، هماهنگی امور و همچنین حفظ حقوق، منافع و اموال و سرمایه و وجوه در اختیار صندوق است که نمایندگی صندوق را در مقابل مقامات دولتی، انتظامی، قضایی، همچنین اشخاص حقیقی و حقوقی نیز دارد. در حال حاضر افخم زروانی، رئیس صندوق‌های بازنشستگی، پس‌انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت است که در 22 آبان سال 95 توسط زنگنه انتخاب شده است.بر این اساس بیژن زنگنه به‌عنوان وزیر نفت و شرکت ملی نفت ایران در حالی نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های این صندوق‌ها دارد که گفته می‌شود این صندوق‌ها مشمول قوانین شرکت‌های دولتی نمی‌شوند. طبق مطالبی که گفته شد، بیژن زنگنه و شرکت ملی نفت ایران نقش پررنگی در اداره این صندوق‌ها دارند، با این حال هویت حقوقی صندوق بازنشستگی نفت هنوز مشخص نیست و این سوال مطرح می‌شود که اگر این صندوق‌ها و شرکت‌های زیرمجموعه آن به‌لحاظ حقوقی جزئی از وزارت نفت نیست، پس چرا زنگنه و شرکت ملی نفت رئیس این صندوق‌ها را انتخاب می‌کنند و اگر شرکت‌های آن دولتی است، پس چرا در پیوست شماره سه قانون بودجه سالانه کشور نام این صندوق نیامده است.

 

 ماجرای کلاهبرداری 330 میلیاردی سلطان قیر از صندوق

یکم دی‌ماه 97 حمیدرضا باقری‌درمنی به جرم افساد فی‌الارض از طریق تشکیل شبکه کلاهبرداری و رشاء اعدام شد. یکی از اتهامات درمنی این بود که وی بدون پرداخت حتی یک ریال از شرکت پالایش نفت جی، 322 هزار تن قیر خریداری کرده بود؛ شرکتی که از زیرمجموعه‌های صندوق بازنشستگی صنعت نفت است. درمنی که از طریق تشکیل شرکت‌های صوری و کاغذی متعدد اقدام به این کلاهبرداری کرده بود، درنهایت معلوم نشد که چگونه مطالبات صندوق را پرداخت کرد، با این حال آنچه در عملکرد شرکت پالایش نفت جی اهمیت دارد، اینکه نظارت کافی بر این شرکت‌ها وجود ندارد، همان موضوعی که موجب شد عده‌ای با جعل و ارتشا، زیان قابل‌توجهی به شرکت پالایش نفت جی وارد کنند.

منبع :   فرهیختگان                          

منبع: مشرق

کلیدواژه: دادگاه نجفی بازار سکه و ارز اخبار خودرو نفتکش انگلیسی اقتصاد ایران نفت صندوق بازنشستگی وزارت نفت زنگنه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۸۷۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساندرا پیچای به باشگاه میلیاردی‌ها می‌پیوندد

ایتنا- ساندار پیچای، مدیرعامل آلفابت (شرکت مادر گوگل) در آستانه دستیابی به ثروت ۱۰ رقمی است که یک دستاورد کم‌سابقه برای یک مدیر فناوری غیربنیانگذار است.
از زمانی که پیچای ۵۱ ساله در سال ۲۰۱۵، مدیرعامل گوگل شد، ارزش سهام این شرکت بیش از ۴۰۰ درصد رشد کرد و عملکرد قابل توجهی در مقایسه با عملکرد شاخص‌های اس اند پی ۵۰۰ و نزدک در مدت مشابه داشت. ارزش سهام این شرکت روز جمعه پس از انتشار گزارش درآمدهای سه ماهه اول که بهتر از حد مطلوب بود، به رکورد جدیدی رسید. درآمد این شرکت با رشد مبتنی بر هوش مصنوعی در واحد رایانش ابری، تقویت شد. همچنین، برای نخستین بار در تاریخ خود، سود نقدی معرفی کرد.

بر اساس داده‌های شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، افزایش ارزش سهام این شرکت در کنار پاداش سنگین سهام که ساندار پیچای را به یکی از پردرآمدترین مدیران عامل جهان تبدیل کرده است، ثروت او را به نزدیک به یک میلیارد دلار رسانده است.

این یک پیشرفت قابل ملاحظه برای ساندار پیچای است که اهل چنای هند است و در یک آپارتمان دو اتاقه بزرگ شد که او و برادر کوچکترش، در کف اتاق نشیمن می‌خوابیدند. او در مصاحبه‌هایش گفته است که در طول دوران کودکی‌اش، تلویزیون یا خودرو نداشتند. گاهی حتی آب لوله کشی هم نداشتند.

اولین تلفن، وقتی ۱۲ سال داشت وارد خانه آنها شد و به گفته خودش، او را با امکانات فناوری آشنا کرد. این موضوع، همراه با کنجکاوی در مورد شغل پدرش به عنوان مهندس برق شرکت انگلیسی  GEC،، پیچای جوان را به صنعت فناوری جذب کرد.

او در مدرسه، عالی بود و سرانجام توانست به موسسه معتبر فناوری هند در خاراگپور راه پیدا کرده و در رشته مهندسی تحصیل کند. وقتی او بورسیه تحصیلی دانشگاه استنفورد را دریافت کرد، پدرش ۱۰۰۰ دلار از پس انداز خانواده (بیش از حقوق سالانه‌اش) برداشت تا هزینه بلیت هواپیمای پیچای و سایر هزینه‌هایش را تامین کند.

پیچای در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۴ گفت: پدر و مادرم همان کاری را کردند که بسیاری از والدین در آن زمان انجام می‌دادند. آنها بخش زیادی از زندگی خود را فدا کردند و از درآمد قابل تصرف خود برای اطمینان از تحصیل فرزندانشان استفاده کردند.

او پس از اخذ مدرک عالی دیگر در مدرسه وارتون دانشگاه پنسیلوانیا، مدتی به عنوان مشاور در شرکت مک‌کنزی فعالیت کرد و در سال ۲۰۰۴ به عنوان مدیر محصول به گوگل پیوست و ساخت پروژه‌های بزرگی مانند نوار ابزار گوگل و گوگل کروم را مدیریت کرد.

تسهیل کننده بزرگ
پیچای در سال ۲۰۱۵ توسط لری پیج یکی از بنیانگذاران گوگل، به عنوان مدیرعامل گوگل انتخاب شد، در حالی که خود پیج، مدیر عامل هلدینگ تازه تاسیس آلفابت شد. پیچای، سمت مدیرعامل آلفابت را در سال ۲۰۱۹، پس از این که لری پیج و سرگئی برین، بنیانگذار دیگر گوگل، از مدیریت امور روزانه کنار رفتند، بر عهده گرفت.

برین و پیج که مجموعا حدود ۳۰۰ میلیارد دلار دارایی خالص دارند، در نامه‌ای در سال ۲۰۱۹ درباره پیچای چنین گفتند: از زمان تاسیس آلفابت، هیچ کسی نیست که بیشتر به او اعتماد کرده باشیم و هیچ فردی بهتر از او برای هدایت گوگل و آلفابت به سمت آینده، وجود ندارد.

پیچای در دوران مدیرعاملی خود، بر گسترش لاین محصولات گوگل و اضافه شدن دستیار گوگل، گوگل هوم، گوگل پیکسل، گوگل ورک اسپیس و محصولات دیگر، نظارت داشته است. او همچنین اولین کسی بود که از هوش مصنوعی استقبال کرد و آن را «فرصت یک باره در یک نسل» نامید.

در حالی که آلفابت به دلیل محصولات هوش مصنوعی خود، ‌هدف انتقاد قرار گرفته است و برخی از سرمایه‌گذاران توانایی این غول فناوری را برای رقابت با شرکت  OpenAI زیر سوال برده‌اند، گزارش درآمد اخیر، این اطمینان را ایجاد کرد که هزینه‌های صورت گرفته برای این فناوری، در حال به ثمر نشستن است.

بر اساس گزارش بلومبرگ، دارایی خالص پیچای شامل ۴۲۴ میلیون دلار دارایی سهام و همچنین حدود ۶۰۰ میلیون دلار به دست آمده از فروش سهام از زمانی است که مدیرعامل شد. شاخص ثروت بلومبرگ فرض را بر این گذاشته که سهام فروخته شده برای سرمایه گذاری مجدد در بازار سهام، مورد استفاده قرار گرفته است.