بالاخره مشخص شد لئو مسی بهتر است یا کریس رونالدو!
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۳۵۶۷۷
این سوال سالهاست ذهن هواداران فوتبال را به خود مشغول کرده، اما ممکن است در نهایت پاسخ اینکه از بین لیونل مسی و کریستیانو رونالدو کدام یک بازیکن بهتری است مشخص شده باشد. این دو فوق ستاره در سال‌های اخیر بار‌ها جوایز فردی را به خود اختصاص داده و عملکرد فوق العاده‌ای از خود به ثبت رسانده اند، اما همیشه این سوال در مورد اینکه از بین مسی و رونالدو کدام یک بازیکن بزرگی تری بوده وجود داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دانشمندان یک دانشگاه بلژیکی برای تجزیه و تحلیل سبک بازی این دو رقیب بزرگ فرمول‌هایی ارائه داده و به یک نتیجه روشن رسیده اند. اساتید کامپیوتر دانشگاه KU Leuven بلژیک ادعا می‌کنند فرمول قطعی ارائه داده اند که مشخص می‌کند کدام یک از رقبای قدیمی فوتبالیست بهتری هستند.
اساتید این دانشگاه با متخصصان داده هلندی SciSports همکاری کرده اند تا فرمولی به نام "ارزش گذاری" با "برآورد احتمالات" (VAEP) را ارائه داده و پاسخ سوالی ابدی رقابت مسی - رونالدو را بدهند. این فرمول به بررسی همه جانبه بازیکنان می‌پردازد و هر کاری که آن‌ها در زمین، چه در نقش‌های تهاجمی و چه دفاعی انجام می‌دهند را زیر نظر می‌گیرد.
جسی دیویس، استاد این دانشگاه گفت: "ارزش یک فوتبالیست اغلب با گل و پاس گل‌ها تعیین می‌شود. اما گلزنی یک اتفاق نادر است، زیرا به طور متوسط از ۱۶۰۰ عمل یک بازیکن در زمین یک گل به ثمر می‌رسد. "
داده‌ها از فصل ۱۴-۲۰۱۳ تا پایان ۱۸-۲۰۱۷ در مورد عملکرد مسی و رونالدو تجزیه و تحلیل شدند و در نهایت مسی با اختلاف قابل توجهی در رتبه بالاتر قرار گرفت. ستاره آرژانتینی با نمره ۱.۲۱ در هر بازی بسیار بالاتر از نمره ۰.۶۱ رونالدو قرار گرفت.
تام دی کروس دانشجوی دکترا که در این تحقیق فعالیت کرده می‌گوید: "در فصول اول نمرات مسی و رونالدو بسیار نزدیک به یکدیگر بودند، اما از فصل ۱۶-۲۰۱۵، مسی از رقیب ابدی خود پیشی گرفته است. "
دکرووس در ادامه به توضیح در مورد مشخص شدن تفاوت مسی با برخی از بزرگان فوتبال در هنگام تهیه این فرمول پرداخت.
وی ادامه داد: "برخی بازیکنان در زمین اقدامات بسیار با ارزشی کمتر انجام می‌دهند، به عنوان مثال در مورد پل پوگبا شرایط چنین است. یا بازیکنانی وجود دارند که کمتر به توپ ضربه می‌زنند، اما تاثیر زیادی دارند. این موضوع معمولا برای مهاجمان مانند هری کین، محمد صلاح و رونالدو صادق است. اما لیونل مسی در این زمینه استثنایی است؛ ستاره آرژانتینی اقدامات بسیار زیادی داشته و آن‌ها نیز از ارزش بالایی نیز برخوردار هستند. "
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۳۵۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نویسنده‌ای که سوژه غافلگیرش کرد | در ستایش و نکوهش غافلگیری نویسنده
همشهری آنلاین: هیچ. مطلقا هیچ. هرچه گشتم که سوژه‌ای برای این یادداشت پیدا کنم، مطلقا چیزی نیافتم. می‌خواستم موضوعی باشد که خودم را سر شوق بیاورد و ترغیبم کند به نوشتن. اما نشد. نه اینکه دل و دماغ نوشتن نداشته باشم یا سختم باشد که بخواهم ذهنم را وسط روز برای نوشتن چیزی سروته‌دار مرتب کنم. البته اینها هم بود که خودش کم‌چیزی نیست.
آدم ممکن است به هزار و یک دلیل دل و دماغ نداشته باشد، خسته باشد، دل‌زده باشد، دل‌مرده باشد، ملول باشد یا کلی مسئله و مشکل دیگر داشته باشد که جلوی نوشتنش را بگیرد. یا اصلا شاید ذهن آدم نخواهد چنددقیقه‌ای آرام بگیرد و چیزهایی را که نباید فراموش کند، قدر نوشتن یک یادداشت فراموش کند و بگذارد آدم کارش را کند. ذهن است دیگر. زورش از آدم بیشتر است. می‌رود پی چیزی که خودش می‌خواهد. یک‌وقت نشسته‌ای سرِ کار، اما به خودت می‌آیی و می‌بینی که رفتی دنبال ذهن و سرِ کارِ دیگری. این‌طوری است دیگر. ولی از اینها مهم‌تر اینکه نشد. این «شدن» حتی از فرمان‌بری ذهن هم برای نوشتن مهم‌تر است. باید بشود که نوشت. اگر نشود، هرچه هم جان بِکنی و آسمان‌وریسمان ببافی، نمی‌شود. این شدن هم شرایط و الزامات خودش را دارد. باید نور مناسب باشد. باید هوا جریان داشته باشد. باید دما تنظیم باشد. سروصدا نباشد. چیزی مزاحمت نشود. کسی پی‌ات نیاید. فکری پس ذهن‌ات رژه نرود و با صدای پایش کلافهات نکند. خلاصه عامل مخلی در میان نباشد، تازه آن‌وقت سوژه همه حواست را بدزد و آن‌قدر درگیرت کند که اگر نور نبود، هوا نبود، گرم بود، سرد بود، صدا بود، دردسر بود، موی دماغ بود، خیال کنی مهمترین کارت این است که بشینی و چیزی را که می‌خواهی بنویسی، بنویسی و تمامش کنی و خیالت راحت شود.
این‌جور وقت‌ها راحت می‌شوی. حتی ممکن است چیزی که نوشتی خیلی هم چیزی نباشد، اما بالاخره آن «شدن» اتفاق افتاده و باعث و بانی‌اش هم تو بوده‌ای. ولی نباید زیاد در این حس و حالِ راحتی بمانی. باید زود خودت را برای ناراحتی آماده کنی. بالاخره چیزی که ناراحتت کند پیدا می‌شود. خیلی هم معطل‌ات نمی‌کند. حتی لازم نیست انتظار بکشی. ناغافل از راه می‌رسد. باید حاضر باشی که غافلگیر نشوی. هرچند این هم کفایت نمی‌کند و جوری می‌آید که غافلگیر می‌شوی بالاخره.
غافلگیری خیلی هم بد نیست. شاید اگر غافلگیر شوی، راحت‌تر سوژه‌ای برای نوشتن پیدا کنی. اگر از غافلگیری هم غافلگیر نشدی، حواست باشد که اوضاع خیلی خیط است. مشکل جای دیگری است. کاری از دست تو ساخته نیست. از دست هیچ‌کس هیچ‌کاری ساخته نیست. آنهایی هم که کاری از دست‌شان می‌آید، کاری نمیکنند و تو می‌مانی بی‌سوژه، بی‌نوشته، بی‌یادداشت.
کد خبر 846932 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها روانشناسی مجله روانشناسی
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت