نهاد های مسئول تهیه کننده تربیت کنند
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۶۳۱۶۹
نظر شما درمورد نرخ های تصویب شده برای فیلمنامه نویسی توسط شورای نویسندگان چیست؟
کار هنری هیچگاه ارزشش قابل قیمت گذاری نیست ولی حداقل قیمت را تعیین کردن کار مثبتی است
ولی نمبتوان سقف برایش تعیین کرد یک نفر دوست دارد برای چیزی هزینه بیشتری کند
فیلمنامه یک اثر مکتوب است و از صفحه اول تا اخرین صفحه اش قابل حرف و بحث است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گاهی اوقات فیلمنامه نویس سالها بصورت مستقل تلاش مکندب تیم های پژوهشی را به خدمت میگیرد و یا از منابع متعدد استفاده میکند اینها جزوقرارداد محسوب نمیشود و قیمتش را نمیتوان تعیین کرد
زمانی که تمام این عوامل درنظر گرفته شد حداقل دستمزد و نرخ هم باید مشخص گردد
اما بحث بعدی که در ایران هیچ تعریفی وجود ندارد بخش بازنویسی در ساختار فیلمنامه نویسی است
بازنویسی دقیقا به چه معنا است؟ به رفع اشکال بازنویسی گویند یا به اعمال سلیقه فرد سفارش دهنده یا کارگردان اثر بازنویسی می گویند
از مباحثی که حتما باید بهش توجه شود بازنویسی فیلمنامه است
یک فیلمنامه نویس تا چند مرتبه متعهد برای بازنویسی مجدد کار است؟
در بازنویسی سلیقه مخاطب که در نظر گرفته نمیشود بله سلیقه سفارش دهنده است که اهمیت دارد
و نویسنده ممکن است ۵۰مرتبه متن را بازنویسی کند و آن سفارش دهنده از کار رضایت نداشته باشد و نویسنده از آن کار کنار می رود و فرد دیگری به جای او خواهد آمد
بازنویسی و پژوهش پیش از نگارش حتما باید یک تعریف صنفی داشته باشد
و در این صورت میتوانند درمورد دستمزدها نظر قطعی دهند
این بسیار پسندیده است که حداقل دستمزد معین گردد
همچنین وی درمورد نرخ های فیلمنامه نویسی برای ژانرهای گوناگون افزود:
تمامی ژانرها از قیمت یکسان برخوردار هستند
و برای کاری ممکن نیست بتوان قیمت گذاری دقیقی انجام داد به این علت که ممکن است من دستمزدی از تهیه کننده مطالبه کنم و اوهم توان پرداختش را داشته باشد و بپردازد
یا ممکن است مخالفت کند و بگوید برای فلان کار آنقدر پرداخت کردم الان هم با هپان نرخ قبل پرداخت میکنم
توافق باید صورت گیرد
در قیمت گذاری درک کیفی وجود ندارد این موضوع به ژانر هم مربوط نمیشود
برای مثال ممکن است من کار طنزی را بنویسم ونویسنده دیگری درجای دیگر کار طنزی بنویسد که حتی به مراتب از کار من کیفیت بالاتری دارد ولی به این دلیل که دوستان و روابط بیشتری دارم کار من مورد قبول واقع شود
خبرنگار: مینا سجادی
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ایران حداقل دستمزد قیمت گذاری فیلمنامه بازنویسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۳۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا دیگر از دیدن سریالهای «نون. خ» و «زیرخاکی» نمی خندیم
همشهری آنلاین: حتما برایتان پیش آمده که در محفل و مجلسی جدی ـــ و حتی بگذارید بگوییم عبوس ـــ حاضر باشید که به هر دلیلی نباید بخندید؛ یعنی در آنجا خندیدن از نظر اخلاقی، عملی نادرست تلقی میشده است اما ناگهان خنده به زیر پوستتان خزیده و عضلات صورتتان را چنان به هر سو کشیده که چارهای جز خندیدن نداشتهاید. به احتمال زیاد در این وضعیت سعی کردهاید با پرتکردن فکرتان از موضوعی که شما را به خنده میاندازد یا با فشار زبان به سقف دهانتان یا مَکِش قشر درونی چپ و راست لپتان یا با منقبض کردن عضلات صورتتان جلوی خندهتان را بگیرید. بماند که در چنین موقعیتی چهره آدم چقدر خندهدار و مسخره میشود و حتی ممکن است به سوءتفاهم بیشتری دامن بزند. خندیدن خصلتی انسانی است و نمیتوان کسی را به دلیل خندیدن سرزنش کرد. خنده را میتوان مثل سلاحی شخصی یا رویکردی فردی در مقابله با مشکلات بهکار گرفت اما پرواضح است که هر موضوعی مسبب خنده نمیشود. این نکتهای است که فیلمنامهنویسان سریالها و فیلمهای ایرانی از آن غافلاند.
آنری برگسون (متولد ۱۸ اکتبر ۱۸۵۹ ـ درگذشته ۴ ژانویه سال ۱۹۴۱)، فیلسوف نامدار فرانسوی، رسالهای موجز و مختصر در باب خنده دارد که به فارسی هم ترجمه شده است. برگسون در این اثر کمحجم اما بدیع و عمیق، سه خصلت اصلی برای خنده برمیشمرد. اول اینکه خنده خصلتی انسانی است. اگر شیء یا حیوانی و بهطور کلی هر پدیدهای انسان را به خندیدن وادارد، به اعتقاد برگسون، به دلیل رفتار یا حالت انسانی آن است. از این منظر، انسان صرفا جانداری نیست که میخندد بلکه جانداری است که میخنداند و اگر ما به چیزی (اعم از جاندار یا غیرجاندار) میخندیم، حتما به سبب شباهتش به انسان یا تأثیر انسان بر آن است. ویژگی دومی که برگسون، آن را با خنده ملازم میداند، بیاحساسی است. منظور برگسون از بیاحساسی، متاثر نشدن است؛ نوعی برخورد عاری از احساس و از سر شعور و منطق برای خندیدن به موضوعی لازم است. اگر ما از زمینخوردن چاپلین یا سقوط باستر کیتون متاثر شویم، توانایی خندیدن به موقعیت آنها را از دست میدهیم؛ پس برخورد سرد و منطقی با پدیدهای احساسی و غیرمنطقی است که ما را به خنده میاندازد. نکته سوم، مسریبودن خنده است. برگسون برای خنده، نقشی اجتماعی قائل است و معتقد است که خنده به نوعی تفاهم و اشتراک نیاز دارد. در واقع خنده به درک متقابلی نیاز دارد تا گروهی از افراد را درگیر کند. از دید برگسون، خنده حاصل غفلت است و نوعی مجازات اجتماعی برای شخصِ غافل محسوب میشود. کسی که به هر دلیلی در اجتماع، موجبات خنده دیگران را فراهم میسازد، غفلتی کرده که او را از وضعی طبیعی که مورد پذیرش اجتماع است خارج کرده و به موضوع خنده سایرین بدل کرده است.
جدا از آشنایی با تکنیکهای فیلمنامهنویسی و نگارش سریالهای تلویزیونی، توجه به این ۳ خصلت خنده در نگارش یک فیلمنامه موفق برای سینما یا تلویزیون بسیار مهم است. نویسندهای که هیچ تلقیای از این خصلتها ندارد مدام دست به دامن کلیشهها برای خنداندن مخاطب میشود و در آخر هم ناکام میماند. بخشی از علت شکست دو سریال کمدی نوروز و ماه رمضان امسال را باید در این ناآشنایی جستوجو کرد.
کد خبر 846940 منبع: همشهری آنلاین برچسبها فلسفه خبر مهم فیلمنامه - فیلنامه نویس مجله فلسفه تلویزیون - صدا و سیما