ساختمان‌های در معرض خطر آتش‌سوزی در شیراز شناسایی می‌شوند
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۶۴۴۵۳
محمود رضایی کوچی در گفت و گو با ایرنا افزود: قطعا هنوز در کلانشهر شیراز ساختمان‌هایی وجود دارد که ظرفیت و پتانسیل بروز چنین خطراتی را دارند که باید قبل از وقوع هر حادثه‌ای پیشگیری‌های لازم انجام شود.
وی اظهار داشت: آتش‌سوزی هتل آسمان شیراز نیز به حدی گسترده بود که اگر به سرعت اقدام و کنترل نمی‌شد قطعا حادثه‌ای مشابه حادثه ساختمان پلاسکو تهران در شیراز روی می داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: البته در زمینه ابعاد و گستردگی این آتش‌سوزی به منظور جلوگیری از ایجاد دلهره و نگرانی در شهروندان به ویژه ساکنان آن منطقه اطلاع‌رسانی چندانی نشد و تمام توان و انرژی نیروها صرف مهار سریع این آتش شد.
وی، سازه هتل آسمان شیراز را اسکلیت فلزی با هسته بتنی دانست و اضافه کرد: فلز وقتی به شکل مستمر تحت تاثیر آتش قرار داشته باشد پس از چند ساعت امکان تغییر شکل آن وجود دارد و تداوم آن روند ممکن است به سقوط سازه بیانجامد.
او اظهار داشت: در طبقات منفی این هتل نیز به رغم اینکه آتش‌سوزی حدود ۱۴ ساعت ادامه داشت اما از آنجا که آتش به شکل متمرکز و مستمر در کنار ستون‌ها وجود نداشت آسیب چندانی به سازه فلزی بنا وارد نشد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری فارس ادامه داد: در جریان این آتش سوزی حدود چهار هزار لیتر آب وارد طبقات زیرین شد و پس از آن نسبت به تخلیه آب تزریق شده اقدام شد.
رضایی کوچی افزود: پس از مهار کامل آتش یک تیم کارشناسی متشکل از دانشگاه شیراز، کارشناسان رسمی دادگستری و سازمان نظام مهندسی، شهرداری و استانداری برای رسیدن به یک تصمیم که مبنای علمی و کارشناسی داشته باشد به بررسی شرایط هتل پرداختند.
او ادامه داد: بررسی اولیه کارشناسان حاکی از آن مساله بود که ساختمان هتل آسمان شیراز قابلیت مقاوم‌سازی دارد و مالک ساختمان باید نسبت به انتخاب یک مشاور اقدام کند تا مشاور نیز نظر خود را مبنی بر اینکه امکان مقاوم سازی بنا وجود دارد یا خیر اعلام کند.
هتل آسمان شیراز در خیابانی کم پهنا به نام خیابان رودکی درحال ساخت بود.
وی، با اشاره به کاهش میزان خسارت‌های ناشی از وقوع آتش‌سوزی در استان در مقایسه با سال‌های اخیر افزود: سال گذشته هر آتش‌سوزی که در استان روی می‌داد به طور متوسط به چهار و شش دهم هکتار از مراتع و جنگل‌ها آسیب وارد می‌کرد در حالی که این عدد امسال به یک و هفت دهم هکتار رسیده که بیانگر این مطلب است که سطح آتش سوزی در استان با توجه به واکنش‌های سریعی که نشان داده می‌شود به یک سوم کاهش یافته است.
۶۱۲۲ /۱۸۷۶
منبع: ایرنا
کلیدواژه: آتش سوزی شیراز حوادث استانداری فارس فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۴۴۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام نواحی ایران در معرض خشکسالی شدید هستند؟
بارندگی‌های اخیر این پرسش را پررنگ کرده است که از نظر بارش در چه وضعی هستیم؟ آیا خشکسالی تمام شده است؟
به گزارش خبرآنلاین، مهدی زارع، کارشناس محیط زیست، در این‌باره می‌گوید: خشکسالی هواشناسی یک نیروی محرکه طبیعی اصلی بیابان‌زایی است و به دلیل دوره‌های طولانی مدت کم بارش رخ می‌دهد. کمبود آب و همچنین استفاده بی رویه از منابع آبی، عمدتاً برای کشاورزی، تعادل آبی منفی و تغییر در پوشش گیاهی ایجاد می‌کند و بیابان‌زایی را تسریع می‌کند.
او با بیان اینکه علی‌رغم اقدامات سیاسی مختلف در گذشته، بیابان‌زایی همچنان یک معضل جدی زیست‌محیطی در بسیاری از مناطق ایران است، ادامه می‌دهد: شاخص‌های خشکسالی و خشکی حاصل از داده‌های بلندمدت دما و بارندگی وقوع خشکسالی طولانی‌مدت در مناطق مختلف اقلیمی ایران را نشان می‌دهد. خشکسالی‌های شدید و فوق‌العاده شدید هواشناسی در دهه‌های اخیر با رشد سریع جمعیت، شور شدن خاک و مدیریت ضعیف منابع آب نیز به عنوان محرک‌های اصلی انسانی در نظر گرفته می‌شوند.
این استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی توضیح می‌دهد: درصد جمعیت روستایی در ایران رو به کاهش است و مناطق شهری به سرعت در حال رشد هستند. از دهه پنجاه شمسی، میزان استفاده از آب‌های زیرزمینی در ایران حدود ۴ برابر شده و میانگین کاهش سالانه سطح آب زیرزمینی حدود ۵۰ سانتی‌متر بوده است. بیابان‌زایی را نمی‌توان به طور کامل متوقف یا مدیریت کرد، اما می‌توان با اتخاذ برخی راهبرد‌های مدیریت پایدار زمین آن را کاهش داد.
زارع با اشاره به اینکه رویداد‌های طبیعی شدید مانند خشکسالی و سیلاب می‌تواند با تغییرات اقلیمی مرتبط باشد، می‌گوید: بررسی شاخص خشکسالی نشان داده است که روندی منفی به ویژه در فلات مرکزی با اقلیم خشک و نیمه خشک برقرار است. این روند منفی منجر به افزایش خشکی در آینده و بدتر شدن وضعیت خشکسالی شدید فعلی در مناطق خشک و نیمه خشک خواهد شد.
او در پاسخ به این سوال که کدام نواحی ایران در معرض بیابان‌زایی هستند، ادامه می‌دهد: مردم فلات مرکزی ایران نسبت به سایر نقاط کشور در معرض خطر خشکسالی شدید و بیابان‌زایی هستند. افزایش مدت و شدت خشکسالی منجر به افزایش مهاجرت خواهد شد.
زارع معتقد است: مشارکت سازمان‌های مردم نهاد محلی در تصمیم‌گیری‌های مدیریت آب برای دستیابی به مدیریت پایدار حوزه آبخیز، مطالعه بهترین روش‌های تأمین و ذخیره‌سازی آب و سامانه‌های آبیاری اصلاح‌شده برای افزایش بهره‌وری مصرف آب، انتخاب مدیران مناسب و چارچوب‌های مدیریتی مناسب در طرح‌های توسعه روستایی برای ایجاد بستر مناسب برای تسریع در روند مبارزه با بیابان‌زایی و توسعه برنامه‌های چند رشته‌ای برای ترکیب یافته‌های علمی مدرن با دانش بومی از روش‌هایی است که می‌توان در مدیریت خشکسالی به کار بست.
استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله اظهار می‌کند: در دهه ۱۳۹۰-۱۴۰۰ بارندگی ایران به طور متوسط حدود ۱۱ درصد، آب‌های سطحی حدود ۴۴ درصد و آب‌های تجدیدپذیر حدود ۳۲ درصد کاهش یافته است. در دهه‌های اخیر میانگین دمای شهر‌های اصلی ایران حدود ۰.۶ درجه سانتیگراد افزایش یافته است. پیش‌بینی‌ها تا ۱۴۱۵ بین ۰.۷ (در سناریوی متوسط) تا ۱ (در بدترین حالت) درجه افزایش دما را نشان می‌دهد.
او با بیان اینکه در ایران کاهش حدود ۱۵ درصدی بارش و از سوی دیگر افزایش تا حدود ۴.۵ درجه سانتیگراد در میانگین دمای ایران در هفت دهه آینده پیش‌بینی شده و اگر اقدامات فوری برای حل این مشکلات انجام نشود، وضعیت می‌تواند به زودی فاجعه‌بارتر شود، می‌گوید: آب تنها منبع طبیعی است که جایگزینی ندارد و نیاز به آن طاقت فرسا، ثابت و فوری است. رقابت برای دستیابی به منابع کمیاب آب، حداقل به صورت ناخودآگاه، می‌تواند افراد را به رفتار‌های خودخواهانه، غیرهمکاری و حتی تهاجمی و خشونت‌آمیز سوق دهد. علاوه بر این، کمبود بارش ممکن است درآمد مردم را کاهش دهد، مثلاً در بخش کشاورزی، و بنابراین، اضطراب و استرس مرتبط می‌تواند مردم را به سمت خشونت سوق دهد.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد