«جعفریه» جهان‌شهری کوچک در نزدیکی قم
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۷۸۰۹۷
بهسازی این مسیر از سال ۹۱ انجام شده و قرار بود در ۴ مرحله به پایان برسد که هنوز هم معطل بودجه‌های دولتی است. وارد جعفریه که می‌شوی، کوچه و خیابان‌ها و میدان‌های خلوت و پیاده‌روهایی که انگار دارند زیر آفتاب خاک می‌خورند، شبیه به آرامش بی‌مثال همه شهرهای کوچک است. اینجا اما قدری تفاوت دارد. مهاجرپذیری موجب شده جعفریه لحاف چهل‌تکه‌ای باشد از سراسر کشور به علاوه اتباع که این موضوع چالش‌های خودش را پیش روی اهالی قرار داده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«حجت جوکار» در یک نیم روز تابستانی مشغول فروختن تنقلات به کودکان در مغازه‌اش است. اصالتش یزدی است و پدرانش سال‌ها پیش به جعفریه مهاجرت کرده‌اند. او می‌گوید: بنیان‌گذاران این شهر جوکارها و موسوی‌ها هستند. آن زمان اینجا روستای کوچکی بود که آب خوبی داشت. اجداد ما از یزد به اینجا آمدند و ماندگار شدند. به گفته او، هسته اول شکل‌گیری جعفریه از سادات و علاقه‌مندان به اهل بیت علیهم السلام بوده که مسیر کاروان بانوی کرامت را به سمت قم طی می‌کردند، اما به هر دلیلی اینجا ماندگار شدند. جوکار می‌گوید: ۹۰ درصد مردم جعفریه یا کشاورز هستند یا دامدار. اگر هم شغل دیگری داشته باشند باز یکی از این دو کار را کنارش انجام می‌دهند. مشکل بزرگشان هم کم‌آبی است. وضعیت چاه‌ها به دلیل کم‌آبی وضعیت خوبی ندارد که البته امسال وضعیت آب بهتر بود، اما در مجموع مشکل کاهش سطح آب زیرزمینی داریم. جوکار می‌افزاید: محصولات کشاورزی این شهر مانند طالبی و انار به کرج، قزوین، سمنان صادر می‌شود و گندم هم که به سیلو می‌رود.
وی بیان می‌کند: جعفریه نسبت به شهرهای کوچک دیگر پیشرفت خوبی ندارد و امکانات بسیاری هست که مردم نیاز دارند، اما برای شهر تأمین نشده است. وی با اشاره به مشکل مهاجرت‌های بی‌رویه می‌گوید: با این حال، مردم اینجا از لحاظ پوشش و رفتار بسیار مذهبی هستند که این موضوع موجب شده فضای شهر با اصالت باقی بماند. در حال حاضر تقریبا نیمی از جمعیت شهر، اتباع خارجی هستند و مهاجران از دیگر شهرهای کشور نیز فراوان در جعفریه ملک خریده‌اند.
جوکار معتقد است، مشکل بزرگ جعفریه این است که نام شهر را بر خود دارد، اما خصلت شهر را ندارد و از نظر بسیاری از امکانات عقب است. مسئولان فقط وقتی می‌خواهند رأی جمع کنند به شهرهای کوچک سر می‌زنند و بعد از انتخابات دیگر کاری به مشکلات ما ندارند. در حال حاضر بزرگترین مشکل جوانان در جعفریه مسکن است. اقتصاد این منطقه فقط برای گذراندن روزمرگی جواب می‌دهد و برای تأمین خانه جوابگو نیست.
کسب و کار با نگرانی«محمد بیگ محمدی» قصاب ۵۰ ساله در جعفریه است که پدرش از شهریار به این شهر مهاجرت کرد. او می‌گوید: جعفریه شهر خوبی است، اما متولی و مسئول ندارد. چون هر مشکلی که دارد سال‌ها باقی می‌ماند و حل شدنی نیست. وی با اشاره به اینکه جعفریه قانون شهر را دارد، اما امکانات شهری ندارد اضافه می‌کند: در این شهر، کسی مریض شود باید فورا او را به تهران یا قم منتقل کنیم. درمانگاه شهر سال‌هاست که افتتاح شده اما چون امکانات ندارد مشکلی از مشکلات مردم را حل نمی‌کند. این هم وضعیت جاده جعفریه است. ۴ سال است که کار ساختن پل را شروع کرده‌اند، اما تمام نشده و هر روز هم کشته می‌دهد. امسال استاندار وعده داده که ۳ ماهه تحویل می‌دهند، اما ۶ ماه دیگر کار کنند باز هم تمام نمی‌شود.
بیگ‌محمدی می‌گوید: مردم اینجا بیشتر کشاورز و دامدار و بسیار زحمت‌کش هستند. شاید به همین دلیل فرصتی برای پیگیری مطالباتشان از مسئولان را ندارند. وی معتقد است، برخی کشاورزان در موقعیت خوبی به سر نمی‌برند. به عنوان نمونه کشاورزی که طالبی را کیلویی هزار تومان می‌فروشد، برای خرید پلاستیک باید کیلویی ۲۰۰ تومان پول بدهد. دامدار علوفه می‌گیرد ۲۷۰۰ تومان، اما قیمت دام طوری است که فقط ضرر می‌دهد. این شهروند جعفریه با بیان اینکه بیماری دام‌ها بدترین بلایی است که سر دامداران این منطقه می‌آید ادامه می‌دهد: بارها به مسئولان دام‌پزشکی گفته‌ایم که باید پیشگیری کنید تا دام بیمار نشود، اما صبر می‌کنند دام بیمار شود بعد ضدعفونی می‌کنند. او می‌گوید: دامداری این روزها با ترس و لرز و نگرانی همراه است. خودش ۵۰ رأس دام دارد، اما توان اضافه کردن این تعداد را ندارد.
بیگ‌محمدی اظهار می‌کند: آن‌قدر وضعیت کشاورزی و دامداری سخت شده که دیگر نمی‌تواند زندگی مردم را بگذراند. من که اینجا روزی ۸ بزغاله می‌فروختم، الان روزی یک رأس را به زحمت می‌فروشم چون مردم پول ندارند گوشت بخرند. او مشکل دیگر جعفریه را نبود اشتغال برای جوانان می‌داند و می‌گوید: در این شهر تعداد افغانستانی‌ها از ایرانی‌ها بیشتر است و اقبال برای به کار گرفتن آنها هم بیشتر از ایرانی‌هاست.
نیاز به امنیت بیشتروضعیت امنیت جعفریه برای زنان هم البته معضلاتی ایجاد کرده است. «سمیه صادق‌پور» که ۳ سال است از قم به جعفریه آمده می‌گوید: برای تردد در شهر امنیت کافی ندارد. او ادامه می‌دهد: یک پارک ایجاد کردند که کاش ساخته نمی‌شد. همیشه پر از معتاد است و نمی‌شود از آن عبور کرد.
مادرش هم که همراه او به خرید آمده این موضوع را تأیید می‌کند و می‌گوید: به هیچ یک از دخترانش اجازه نمی‌دهد تنها از خانه بیرون بروند.
«تقی شهسواری» میوه فروش جعفریه است. او می‌گوید: میدان طالبی این شهر معروف است و از شهرهای مختلف برای خرید طالبی به جعفریه می‌آیند. او هم از مهاجرت افسارگسیخته به جعفریه گلایه دارد و می‌گوید: از زمانی که مسکن مهر در جعفریه ساخته شده از شهرهای مختلف از همدان و اصفهان گرفته تا تهران و قم به این شهر آمده‌اند. این مهاجرت‌ها در فرهنگ جعفریه هم اثر گذاشته است. در واقع از زمانی که مسکن مهر در شهر ساخته شد، برخی مشکلات اجتماعی چند برابر شده است.
شهسواری می‌گوید: در گذشته اتباع هم اینجا فراوان بودند، اما الان به دلیل گران شدن نرخ ارز روز به روز در حال رفتن به کشورهای دیگر هستند. مسئولان مختلف به جعفریه می‌آیند و از ما نامه می‌گیرند، اما هیچ مشکلی حل نشده است. چند ماه دیگر انتخابات شروع می‌شود و کم کم این اطراف پیدایشان می‌شود، اما نظارت درستی بر مسائل مختلف وجود ندارد.
استعدادهای شهر«محمد حسینی» از فرهنگیان جعفریه، مشغول میوه خریدن برای خانه است. او مشکلاتی دارد که تقریبا همه فرهنگیان با آن آشنا هستند. می‌گوید: ریالی سرانه برای مدیریت مدرسه به من نمی‌دهند و مجبورم از مردم بگیرم. از طرفی به من می‌گویند کمک دریافت نکنیم، اما از طرف دیگر هیچ اقدامی برای حل مشکلات اقتصادی نمی‌کنند. وی اظهار می‌کند: ما در جعفریه دانش‌آموزان با استعدادی داریم که هر سال تعدادی از آنها دانشگاه قبول می‌شوند، اما مهاجرت افسارگسیخته کار را در مدارس هم مشکل کرده است. حسینی می‌افزاید: بزرگترین مشکل جعفریه درمانگاه است که نه پزشک متخصص دارد و نه کمترین امکاناتی برای بی‌نیاز شدن از شهر. این شهروند با اشاره به اینکه جعفریه مدارس ۵۰ ساله دارد که باید بازسازی شوند می‌افزاید: جعفریه ۴۲۰۰ دانش‌آموز دارد که هر سال بخشی از آنها در بهترین رشته‌های دانشگاهی پذیرش می‌شوند.
کد خبر 452650 برچسب‌ها استان قممنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: گوشت مسکن مهر استان قم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۷۸۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مقررات‌زدایی در نزدیکی کارآفرین‌ها / قانون هست اجرای خیر
به گزارش خبرنگار مهر مقررات دست و پاگیر از بزرگترین مشکلات کارآفرین‌ها است. کارآفرین‌ها با وجود قوانین حمایت‌گر و بهبود نسبی شرایط، هنوز هم با موانعی از قبیل اجرای ضعیف و ناقص قوانین، مشکلات مربوط به زیرساخت مانند قطعی برق تولیدی‌ها و بوروکراسی اداری مواجه هستند.
در شرایطی که تولید حرف و هدف اول کشور است؛ بازیگران تولید یعنی تولیدکننده و کارآفرین باید بتوانند کسب و کار خود را راحت راه بیندازند و بعد به سرعت به سمت توسعه آن بروند. برنامه پایش، شب گذشته فرصتی را فراهم کرد تا کارآفرین‌ها به صورت زنده و مستقیم از مشکلات‌شان بگویند. از مقررات زائد یا سخت‌گیرانه‌ای که راه رسیدن به تولید را برایشان دورتر کرده است.
مهدی شفیعی قاسمی، اولین مهمان پایش بود. او صاحب شرکتی دانش‌بنیان است و در زمینه انرژی و تجهیزات تکنولوژی برای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و آب فعالیت می‌کند. شرکت او ۱۴ سال پیش به همراه ۲۰۰ فارغ‌التحصیل دانشگاه شریف تأسیس شد. این کارآفرین درباره قوانین و مقرراتی که سد راه کسب و کارش شده است، گفت: «در زمینه‌هایی قانون داریم اما دراجرا ضعیف است. مثلاً یک پروژه‌ای را با هزار زحمت برای کارفرما ارائه می‌دهیم. به بخش ضمانت‌نامه که می‌رسد؛ قانون اجازه می‌دهد که از صندوق‌های پژوهش فناوری استفاده کنیم اما کارفرما که گاهی خصولتی و شبه دولتی است؛ می‌گوید در آئین‌نامه آمده اما چون ریسک دارد نمی‌پذیریم. این باعث می‌شود مثلاً ۵ درصد به هزینه‌های شرکت اضافه شود. قانون جهش تولید دانش‌بنیان حمایت‌های بسیاری را برای تولید دارد. درواقع بالادستی تسهیلات را تصویب می‌کند اما وقتی به بانک‌ها می‌رسد، می‌گویند فقط باید تضمین ملکی بدهید.»
تولید دانش‌بنیان، ضرورت کشور
شرکت‌های دانش‌بنیان در شرایط امروز کشور به دانش‌فنی بسیاری دست‌یافته‌اند که نیاز کشور را به واردات برخی از محصولات، تأمین کرده‌اند. شفیعی، کارآفرین حوزه دانش‌بنیان دراین‌خصوص گفت: «یکی از محصولاتی که تولید می‌کنیم و سطح دانش فنی بالایی دارد؛ زنجیره لوله‌های پی‌وی‌سی است. این لوله‌ها در خانه‌ها و زیرزمین و این موارد استفاده می‌شود. قبلاً این محصول را از اروپا وارد می‌کردیم اما یک روز گفتند که دیگر نمی‌توانیم به ایران این محصول را بدهیم. اگر ما تولید نمی‌کردیم، کل زنجیره کشور دچار مشکل می‌شد. یکی از مسئولان این حوزه می‌گوید تولید دانش‌بنیان در کشور به ضرورت تبدیل شده است.»
شفیعی اذعان داشت که اگر مسئولان بتوانند به شرکت‌های دانش‌بنیان نگاه بیشتری داشته باشند و به طور مثال اگر مجوزی خواستند راحت‌تر و با تشریفات کمتری به او بدهند؛ در حوزه دانش‌بنیان‌ها بسیار رشد خواهیم کرد.
کارآفرین‌ها پای‌کار تولید هستند
مهمان بعدی برنامه پایش چهارم اردیبهشت هم کارآفرین بود. ناصرسادات، کارآفرین حوزه کشاورزی و دام‌پروری است. او کارش را از سال ۸۹ آغاز کرده و حالا به مرحله صادرات محصولات کشاورزی نیز رسیده است.
این کارآفرین از مشکلاتی مانند استعلام‌های موردنیاز برای تأسیس دام‌پروری و گلخانه گله داشت. او درباره یکی از مشکلات زیرساختی مربوط به کسب و کارش گفت: «یکی از مشکلات، قطعی آب چاه‌های کشاورزی است. سال گذشته خیلی از کشاورزان ضرر دیدند؛ زیرا وقتی گلخانه تأسیس می‌شود اگر تنها یک ربع برق نداشته باشد، تمام محصولاتش در گرمای تابستان از بین می‌رود. ما حاضریم برق خانه‌هایمان را قطع کنند اما برق گلخانه قطع نشود.» یکی دیگر از گله‌های این کارآفرین حوزه کشاورزی، وجود رقبای بزرگ و قدرتمندی مانند نهادهای عمومی غیردولتی است.
سادات در انتهای برنامه گفت: «تمام جوانان در همین آب و خاک می‌توانند بهترین تولید را داشته باشند. اگر گله‌ای داریم برای بهتر شدن شرایط است.»
کد خبر 6089241
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»