۱۶ معدن در آذربایجانشرقی احیا میشود
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۸۵۳۴۳
به گزارش ایرنا، مهرانگیز رحمانی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگاران افزود: این معادن کوچک مقیاس در چاراویماق، کلیبر، مراغه و ملکان متمرکز بوده و برای احیا، فعال سازی و توسعه به شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران به عنوان مجری طرح معرفی شده است.
وی اظهار داشت: انجام مراحل اکتشافی و فعالسازی این معادن و احداث واحد فرآوری موجب ایجاد ارزش افزوده بیشتر و جلوگیری از خام فروشی مواد معدنی در استان می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معاون امور معادن و صنایع معدنی سازمان صنعت معدن و تجارت آذربایجانشرقی گفت: تجمیع معادن کوچک و ایجاد یک واحد فرآوری برای آنها، خرید تضمینی محصول از سرمایهپذیر، توجیه اقتصادی برای ایجاد زیرساختهای لازم برای معادن تجمیع شده و توسعه و فعالسازی معادن کوچک با استفاده از توان و سرمایه بخش خصوصی از اهداف طرح احیای معادن کوچک است.
رحمانی، حمایت مالی و اعطای تسهیلات دولتی به سرمایهگذار و سرمایهپذیر، توجیه اقتصادی برای فعالسازی معادن کوچک و کمعیار و توسعه و اجرایی کردن واحد فرآوری سیار برای معادن کوچک و کمعیار را از دیگر مزیت های این طرح اعلام کرد.
طرح احیا، فعالسازی و توسعه معادن کوچکمقیاس با هدف استفاده از سرمایههای بخش خصوصی، افزایش تولید مواد معدنی، توسعه و ایجاد اشتغال پایدار در مناطق کمتر توسعه یافته توسط وزارت صنعت و سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران در حال اجراست.
شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران برای اجرای این طرح فعالیت خود را در ۴ حوزه بسیج کمکهای دولت برای راهاندازی طرح، شناسایی سرمایهگذاران، شناسایی سرمایهپذیران و همکاری با انجمنها و تشکلها متمرکز کرده است.
آذربایجانشرقی به عنوان یکی از مناطق غنی معدنی کشور با بیش از ۱۱۲ اندیس و ۱۲۷ کانسار شناسایی شده زمینه بسیار مناسبی برای سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال است.
تعداد کارکنان شاغل در معادن استان و ظرفیت استخراج اسمی آنها به ترتیب ۱۱ هزار و ۹۹۸ شاغل و ۴۳.۷ میلیون تن در سال است.
۳۰۷۷/۸۰۲۳
منبع: ایرنا
کلیدواژه: صنعت و معدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۸۵۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شروط حضور دانشبنیانها در معادن
کیوان جعفری طهرانی کارشناس معدن و تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: برخی از معادن بزرگ دولتی مانند چادرملو و سنگ آهن مرکزی ایران دچار پیری شده اند. شایان ذکر است که وضعیت معدن گلگهر کمی بهتر است، همچنین منظور از سنگ آهن مرکزی معدن چغارت بافق است؛ چرا که معدن سهچاهون طی چند سال اخیر به بهرهبرداری مناسب رسیده است.
وی ادامه داد: متاسفانه معادن اصلی چادرملو و چغارت پیر شده اند و تنها راه برخورد با این قضیه کشف ذخایر جدید است. البته لازم به ذکر است که این معادن عمق ۱۰۰ متر را رد کرده اند و به صورت روباز از آنها برداشت شده است. زمانی که به این عمق میرسیم، ادامه برداشت در صورت داشتن ذخیره به صورت زیر زمینی مهیا است، اما ما تکنولوژی و ماشین آلات مناسب برای این نوع برداشت را در اختیار نداریم.
جعفری طهرانی در ادامه اظهار کرد: به عنوان مثال زمانی که آقای دکتر کرباسیان رییس ایمیدرو بود، ذخیرهای در استان کرمان کشف شد که در عمق ۵۰۰ متری قرار دارد. این ذخیره را به عنوان منبع برداشت برای گلگهر میتوانستیم در نظر بگیریم، اما ما برای برداشت در این عمق فاقد ماشین آلات و تکنولوژی لازم بودیم.
چرایی ضعف در صنعت معدن
وی تصریح کرد: در سالهای گذشته برای غلبه بر مشکل کمبود قطعات ماشین آلات اقدام به مهندسی معکوس شده است. این امر کمی هزینههای ساخت را در ابتدا افزایش میدهد، اما در ادامه تولید قطعات برای این ماشین آلات با توجه به موارد متعدد استفاده آنها توجیه اقتصادی خواهد یافت؛ به عنوان مثال حتی گلگهر پا را فراتر گذاشت و اقدام به ساخت دامپتراک کرد، اما همچنان محدودیتهایی وجود دارد که اجازه نمیدهد از یک تناژی به بالاتر ساخته شود.
این تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی اظهار کرد: دامپ تراکهای سنگین معمولا ۱۰۰ درصد دیزل نیستند و موتورهای الکتریکی دارند که ساخت آنها در حالت عادی در کشور ممکن نیست. تحریمها نیز باعث شده است که نتوانیم این قطعات را وارد کنیم و قیمت ارز هم که معضلی دیرینه است.
وی ادامه داد: فراموش نکنیم که پروژههای اکتشاف در خیلی از کشورها صرفا توسط دولت آن کشور اتفاق نمیافتد، بلکه سرمایه گذاران خارجی نیز در این نوع پروژهها همکاری دارند. اما در کشور ما به واسطه تحریمها این مورد محقق نمیشود. جمیع موارد ذکر شده باعث شده است که ما در زمینه توسعه تکنولوژی معادن دچار ضعف شویم.
توسعه وسیع صنعت فولاد در سایه کمبود انرژی
جعفری طهرانی در خصوص افزایش حجم تولید فولاد به ۳۲ میلیون تن گفت: خیز بلند تولید فولاد در ایران حقیقت دارد و حجم حدودا ۵ درصد در سال ۱۴۰۲ به تولید افزوده شده است. قابل ذکر است، همانطور که آقای دکترسبحانی رئیس انجمن فولاد گفته است اگر ما کسری انرژی نداشتیم میتوانستیم به تولید ۴۰ میلیون تن فولاد در سال نیز برسیم.
وی ادامه داد: با همین میزان تولید ما در رتبه دهمین تولید کننده فولاد در دنیا هستیم، اما لازم است که برای بدست آوردن برتری و حفظ جایگاه خود در بازار جهانی برای کمبود انرژی تمهیداتی اندیشیده شود. این کمبود انرژی سال به سال حادتر خواهد شد، هرچند در سال ۱۴۰۲ این کسری با مدیریت خوب کارخانجات و دولت کمتر از سال قبل موجب آسیب به تولید شد، اما لازم است این مسئله را به صورت پایهای حل کنیم.
دانش بنیانها و تولید
جعفری طهرانی در خصوص حل مشکلات تولید مواد معدنی با استفاده از پتانسیل دانش بنیانها گفت: جدای از توان فنی دانش بنیانها نباید فراموش کنیم که مشکل اصلی در تمام پروژههای کشور تامین نقدینگی است. در زمینه دانش فنی تولید فولاد با وجود اینکه فعلا فولاد سبز تولید نمیکنیم، اما مشکلی در توسعه تولید نداریم.
وی ادامه داد: هم اکنون مشکل شرکتهای دانش بنیان نقدینگی است وگرنه کار که از تولید تسلیحات پیشرفتهای که هم اکنون میسازیم سختتر نیست. مشکل فعلی تامین نقدینگی است و باید دست به دست هم راه حلی برای افزایش ارزآوری و تامین نقدینگی فراهم کنیم. شرکتهای دانش بنیان هم اکنون قادر به تامین منابع از بانکها نیز نیستند، چرا که خود بانکها هم مشکل دارند.
این کارشناس صنایع معدنی در پایان تصریح کرد: تولید تکنولوژی مشکل بزرگی نیست؛ چرا که مشکلات تکنولوژی در نهایت ۳۰ درصد گره تولید را شامل میشود. اگر تامین نقدینگی که باعث ۷۰ درصد مشکلات است به درستی مرتفع شود، قطعا دانش بنیانها قادر به انجام تولید و یا انتقال تکنولوژی و همچنین مهندسی معکوس هستند.
انتهای پیام/