چهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی|تئاتر خیابانی مریوان شاهد اجرای تئاترهای صحنه‌ای در عرصه خیابان بود
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۱۷۹۷۱
منتقد تئاتر حاضر در چهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان گفت: در این دوره از جشنواره شاهد اجرای تئاترهای صحنه‌ای در عرصه خیابان بودیم. ۰۵ شهريور ۱۳۹۸ - ۲۰:۲۲ استانها کردستان نظرات - اخبار استانها -
شهرام میرزایی کردستانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در مریوان با اعلام اینکه با اجرای تئاتر خیابانی به شکل و رویه جشنواره مخالف است، دلیل این مخالفت را این‌گونه شرح داد: تئاتر خیابانی در ذات خود به تئاتر اعتراض تعبیر می‌شود بدان معنا که تئاتری معترض، چرخاشگر و اعتراضی است، به همین خاطر زمانی که دولت و حکومتی جشنواره‌ای را برای این نوع تئاتر برگزار می‌کند، اجراها را بازبینی کرده، از فیلترهای خود عبور داده و در ادامه اعتراض‌های نیش‌دار را قیچی کرده و آن چه که باقی می‌ماند در راستای اهداف خود در قالب جشنواره می‌گنجاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی یک تناقض است، گفت: تئاتر بین‌المللی دنیا با برگزاری تئاتر خیابانی در قالب جشنواره مخالف است، چراکه اجرای تئاتر خیابانی در شرایط اعتراضی رخ داده و رویکرد به گونه‌ای پیش می‌رود که بدون فراهم ساختن مقدمات و هماهنگی، اجراهایی در سطح شهر برگزار می‌شود.
این منتقد تئاتر با ذکر اینکه در این دوره از جشنواره شاهد اجرای تئاترهای صحنه‌ای در عرصه خیابان بودیم، گفت: متأسفانه هیچ تغییر خاصی در برگزاری چهارده دوره جشنواره مشاهده نمی‌شود و حتی شاهد هستیم که جشنواره بر اساس یک سناریو تکراری پیش می‌روند و دردناک‌تر اینکه تیم‌های شرکت‌کننده هر سال تکرار و موضوعات نیز محدود به چند طیف خاص شده است.
وی دیگر چالش این جشنواره را مقوله پرداختن به مخاطب دانست و اعلام کرد: در این جشنواره برخلاف تعریفی که از تئاتر خیابانی وجود دارد و تئاتر به میان مردم می‌رود شاهد هستیم که این تماشاچیان هستند که به تماشای جشنواره می‌آیند و برای آن هزینه می‌کنند در صورتی‌که مخاطب تئاتر خیابانی مردم عامه بوده و در حالی که هنرمندان می‌بایست جامعه را درگیر تئاتر می‌ساختند، این مهم محقق نشده است.
میرزایی‌کردستانی با اشاره به اینکه جشنواره تئاتر خیابانی در دنیا وجود عینی ندارد، ادامه داد: اینکه از سوی برخی شرکت‌کنندگان عراقی و حتی داخلی اعلام می‌شود که به الهام از جشنواره تئاتر خیابانی، جشنواره و فیستیوال‌هایی راه‌اندازی شده به معنای تأیید این نوع اجراها نیست؛ چراکه زمانی یک حرکت اشتباهی شکل و دامن‌گیر می‌شود، به یک اپیدمی بدل شده ولی با این وجود باز هم نمی‌توان اجرای جشنواره‌های خیابانی را تأییدی بر برگزاری جشنواره تئاتر خیابانی دانست.
وی با گریز به اینکه معمولاً جشنواره‌های مطرح جهانی با برنامه‌ریزی تیم‌های حرفه‌ای برگزار می‌شود، خاطرنشان کرد: در خصوص حضور برخی گروه‌ها که از لحاظ کیفی در سطح پایینی قرار دارند نبایستی هیئت بازبینی انتخاب بر جشنواره تئاتر خیابانی را مقصر دانست چراکه این هیئت از میان آثار راه یافته به جشنواره، گلچینی را انتخاب می‌کنند که به‌عنوان برترین‌های این آثار شناخته می‌شوند.
چهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی| بی توجهی متولیان برگزاری جشنواره مریوان به انتقادات نویسندگان و هنرمندانچهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی| «رویا» روایتی تکان‌دهنده از فاجعه بمباران شیمیایی حلبچهچهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی|موسیقی نمایش‌های چهاردهمین تئاتر خیابانی مریوان در خدمت کار نبودندتئاتر خیابانی و ایده و فکر آن باید برگرفته از مردم و برای مردم باشد
این منتقد تئاتر در بخش دیگری از سخنان خود با ذکر اینکه گروه‌های راه یافته به جشنواره بایستی با دید کیفی مورد توجه، داوری و تأیید قرار گیرند، تأکید کرد: تئاتر خیابانی و ایده و فکر آن باید برگرفته از مردم و برای مردم باشد.
وی با بیان اینکه حمایت بخش خصوصی از جشنواره می‌تواند در قالب اسپانسر نمود یافته و نمی‌تواند ایده‌پرداز باشد، اظهار کرد: بسیاری از جشنواره‌ها به بازارکاری برای شبهه هنرمندان تبدیل شده که افراد را به کار گرفته تا صرفاً جهت شرکت در جشنواره تولید محتوا کرده و در انتخاب سوژه، توجه خاصی به هنر ندارند، به همین خاطر می‌طلبد سیاست‌های کلی جشنواره تغییر کند تا بتوان جشنواره را در مسیر اصلی خود هدایت کرد.
میرزایی‌کردستانی با درخواست اینکه فکرهای تازه ای انجام گیرد تا اکیپ‌های تازه نفسی به این جشنواره راه یابند، افزود: هر چند که در این جشنواره یک سری اجراهای متفاوت را می‌بینیم که در کوچه، خیابان و پارک‌ها اجرا می‌شود اما نباید از این نکته غفلت کرد که نمی‌توان نام تئاتر خیابانی را بر آنها نهاد چراکه تئاتر خیابانی بدون مقدمه برگزار می‌شود و در کوتاه‌ترین زمان و با کم‌ترین امکانات یک پیام را منتقل کرده، به تبعیض‌ها و نابرابری‌ها معترض می‌شود و در نهایت در ذهن مخاطب ایجاد سئوال می‌کند و پس از آنکه مردم را درگیر موضوع خود ساخت از صحنه می‌گریزد.
وی در خصوص گنجاندن بخش آیینی-سنتی به جشنواره گفت: بازسازی و بازآفرینی آیین‌ها را می‌توان در هفته‌های فرهنگی، مراسمات بومی محلی، جشنواره‌های استانی و دیگر مراسمات فرهنگی و هنری گنجاند، زمانی که بخواهیم این آیین‌ها و سنن را در قالب تئاتر بگنجانیم بایستی به اصل تئاتر توجه داشت و این آئین را به بخشی از نمایش تبدیل کرد و از آن بهره هنری برد لاغیر جای دادن این آیین در جشنواره تئاتر خیابانی اجحاف در حق هنرمندانی است که هنرشان در سایه به فراموشی سپرده می‌شود.
این منتقد تئاتر با تأکید بر اینکه جهت ارتقا سطح کیفی جشنواره باید مخالفین و منتقدین را پای کار کشاند، تصریح کرد: با استفاده از دیدگاه و نظرات این افراد نقاط ضعف و قوت جشنواره مشخص و بر غنای جشنواره بخشیده می‌شود.
میرزایی‌کردستانی در پایان با هشدار اینکه باید از موضوعات کلیشه‌ای و تکراری که هیچ دردی را از مردم دوا نمی‌کند، دوری گزید، یادآور شد: در جشنواره مدام از کلیکسون‌های متنوع مشکلات دم‌دستی سخن به میان آمده به عنوان نمونه از جمله موضوعات مورد توجه در نمایش‌ها بیکاری است در حالی که اگر به جای جای زریبار توجه داشته باشید این موضوع به خوبی نمود داشته و به ما یادآور می‌شود در جایی که بطن بیکاری است حرف زدن از بیکاری معنایی ندارد.
انتهای پیام/ش
R7848/P/S6,66/CT2منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۱۷۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جایزه‌ای به نام اکبر زنجانپور اهدا شود/آرزوی نویدمحمدزاده چه بود؟
به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین مراسم «شب کارگردان» انجمن صنفی کارگردانان تئاتر ایران و آئین نکوداشت اکبر زنجانپور، عصر یکشنبه ۹ اردیبهشت در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
محمد سلوکی اجرای این مراسم را بر عهده داشت و محمود دولت‌آبادی، فریبرز گلبن، اسماعیل خلج، اصغر همت، ایرج راد، حبیب رضایی، مسعود دلخواه، مهدی میامی، کاظم هژیرآزاد، مجید امرایی، محسن بهرامی، از جمله حاضران در آن بودند.
در ابتدای این مراسم شهرام گیل‌آبادی رئیس انجمن صنفی کارگردانان تئاتر گفت: امروز روز تولد استاد حمید سمندریان است. خاطرات فراوانی با نام بردن از حمید سمندریان به عنوان نشانه و تلنگر در ذهن ما ایجاد می‌شود. هیچ لحظه‌ای در تئاتر ایران ایشان از ذهن ما فراموش نمی‌شود.
وی اظهار کرد: انجمن با مرور ملاک‌های مختلف در طول سال به این نتیجه رسید که مدالیوم و نشان عالی خود را به استاد اکبر زنجانپور چهره تأثیرگذار تئاتر ایران اهدا کند. انجمن به دلایل حمایتی قصد دارد به خاطر منش فکری و کاری‌شان از ژاله علو، علیرضا کوشک‌جلالی و علی شمس نیز قدردانی کند.
وی ادامه داد: خوشحال و خرسندیم که با سختی در کنار دوستان‌مان ایستادیم و هیچ تحمیلی را نپذیرفتیم و با استقلال و به پشتوانه بزرگان تئاتر پیش می‌رویم. تئاتر عرصه نقد، تحلیل و حقانیت است.
گیل‌آبادی یادآور شد: سال قبل مدالیوم انجمن به آتیلا پسیانی اهدا شد که دیگر در میان‌مان نیست. یادش را گرامی می‌داریم.
سپس تصاویری از مراسم هجدهمین «شب کارگردان» و سخنان زنده‌یاد آتیلا پسیانی پخش شد.
در ادامه احسان حاجی‌پور دبیر مراسم متن لوح قدردانی از علی شمس را قرائت کرد و سپس با حضور صدرالدین زاهد از علی شمس قدردانی شد.
علی شمس گفت: ممنونم که انجمن به یاد من بود. من حرفی نمی‌زنم که جشن امشب به حاشیه نرود. امیدوارم مسیر چرخ روزگار به شکل دیگری بچرخد که هر کدام از ما تئاتر مدنظر خود را روی سحنه ببریم و هیچ رنج و عذابی گریبان‌مان را نگیرد.
در ادامه آرش دادگر عضو هیأت‌مدیره انجمن صنفی کارگردانان تئاتر روی صحنه رفت و ضمن قرابت متن لوح قدردانی علیرضا کوشک‌جلالی، گفت: یک سال پیش تماس تلفنی داشتم و کارگردان بزرگی با من تماس گرفت. از لقب استاد برای او استفاده کردم ولی او گفت که از واژه استاد استفاده نکن. علیرضا کوشک جلالی برای من همچنان استاد است و اعتبار بین‌المللی به تئاتر ایران داده است.
سپس علیرضا کوشک‌جلالی که روی ویلچیر نشسته بود در سخنانی کوتاه گفت: آرزو دارم که دیگر خبر اعدام نشنویم.
در ادامه پیام صوتی ژاله علو برای حاضران در مراسم پخش شد. وی در ابتدای این پیام از اینکه به دلیل کسالت نتوانسته در جمع حضور پیدا کند، عذرخواهی کرد.
وی در ادامه پیام خود یادآور شد: هنر والای تئاتر برای من ارزشمند بوده و با اشتیاق تمام کار هنر را دنبال کردم. من کار تئاتر را از ۱۳۲۷ در تئاتر تهران شروع کردم. سپس در تئاتر فردوسی و پس از آن در تئاتر فرهنگ به ایفای نقش پرداختم.
وی به ذکر نام کارگردان‌ها و نمایش‌هایی که همکاری داشت پرداخت و یادآور شد: در ادامه در سینما و رادیو نیز فعال شدم.
علو تاکید کرد: فکر می‌کنم بزرگترین ارزش برای هر هنرمندی این است که نتیجه کارهای خود را توسط مردم ببیند. خوشحالم کارهایی کردم که همچنان بین مردم به نیکی از آن یاد می‌شود و خوشحالم کارهایی کردم که مردم از آنها راضی هستند.
در ادامه اصغر همت لوح قدردانی از کوشک‌جلالی را به وی اهدا کرد.
سپس محمد رحمانیان روی صحنه حضور پیدا کرد و بخشی از نمایش رادیویی «روزهای رادیو» را که اشاره‌ای به ژاله علو و رقیه چهره‌آزاد داشت، خواند.
وی خطاب به کوشک‌جلالی گفت: حضور تو برای تئاتر ایران مانند یک معجزه است، بمانی برای‌مان.
سپس متن لوح قدردانی از ژاله علو را قرائت کرد و ایرج راد به نمایندگی از ژاله علو لوح و نشان مدنظر را دریافت کرد.
در این بخش از مراسم، هایده حائری خطاب به حاضران در مراسم گفت: من از مردم قدردانی می‌کنم که قدر هنرمندان‌شان را می‌دانند و در این مراسم حضور پیدا کردند. هنرمندان تلاش می‌کنند با فعالیت‌های خود هنر را پیش ببرند گرچه همه چیز بر علیه‌شان است.
حائری در ادامه به طنز بیان کرد: حیف است که جایزه ژاله علو عزیز را ۲ آقا بگیرند، به همین دلیل آمدم و جایزه ژاله علو عزیز را می‌گیرم.
در این بخش از مراسم تصاویری از گفت‌وگوی محمد رحمانیان با اکبر زنجانپور پخش شد که طی آن زنجانپور به ذکر خاطراتی از نحوه حضور خود در عرصه بازیگری و تجربه همکاری با حمید سمندریان و جمیله شیخی پرداخت.
سپس محمود دولت‌آبادی روی صحنه رفت و یادی از مهدی فتحی به عنوان دوست مشترک خود و زنجانپور کرد و گفت: روزی مهدی به اکبر گفت کسانی که هنر کار نمی‌کنند چه می‌کنند؟ من در عجب بودم از افقی که پیش روی این ۲ عزیز شکل گرفته است. اکبر سعی کرده که همیشه هنر بورزد ولی موانع خیلی وقت‌ها اجازه نداده است. این اجتماع به نشانه دوستی و ارادت به هنرمندان تئاتر تشکیل شده و بسیار گرامی است.
وی یادآور شد: لازم نیست که حتماً چیزی بشود. همین که سرپا هستید و همین شب‌ها را برپا می‌کنید یعنی شدن. امیدوارم همیشه پاینده باشید.
سپس محمد رحمانیان مجدداً روی صحنه رفت و گفت: اولین بار استاد را در «آتش بدون دود» و سپس در کارهای تلویزیونی دیدم. بعد از آن تماشای نمایش «همه پسران من» به کارگردانی اکبر زنجانپور باعث شد بفهمم که در زندگی به جای درستی رسیده‌ام. کار درخشانی بود که لحظه‌لحظه‌اش کلاس درس بود.
وی خطاب به زنجانپور تاکید کرد: از صمیم قلبم خیلی از شما متشکرم آقای زنجانپور.
سپس تصاویری از نمایش «چشم اندازی از پل» به کارگردانی حمید سمندریان در سال ۱۳۵۱ پخش شد که اکبر زنجانپور در جوانی خود در آن به ایفای نقش پرداخته بود.
در ادامه مسعود دلخواه نیز روی صحنه رفت و گفت: اکبر زنجانپور مثل هیچ کسی نیست؛ بازیگر و کارگردانی توانا و از همه مهمتر انسانی شریف و دوست‌داشتنی است.
وی تاکید کرد: اکبر زنجانپور بودن ساده نیست و دشوار است، از این رو صحبت کردن درباره او هم دشوار است.
دلخواه یادآور شد: وقتی نمایش «سیزوئه بانسی مرده است» با کارگردانی رکن‌الدین خسروی را دیدم، بازی اکبر زنجانپور حیرت‌زده‌ام کرد.
وی تصریح کرد: حق اکبر زنجانپور این است که جایزه‌ای به نام وی به بازیگران تئاتر اهدا شود.
نوید محمدزاده دیگر سخنران این مراسم بود که گفت: وقتی قرار باشد درباره استاد صحبت کنم، خجالت می‌کشم. خیلی دوست‌تان دارم. امیدوارم قسمت باشد تا روی صحنه با شما نفس بکشم و قسمت باشد روی صحنه تئاتر از شما یاد بگیرم.
سپس شهرام گیل‌آبادی مجدداً روی صحنه رفت و عنوان کرد: در بیش از ۳۰ سالی که در رادیو بودم، صدای رامین فرزاد از گوشم خارج نمی‌شود که ته مانده غذاها را به گربه‌ها می‌داد و برای‌شان «هملت» می‌خواند. سعادت این را داشتم که تجربه حضور در خدمت بزرگان را داشته باشم. مهدی فتحی روبه‌روی دیوار می‌ایستاد و دیالوگ‌های خود را مرور می‌کرد. ما با حکمت‌های مختلف از جمله آموزش در رادیو مواجه بودیم.
وی یادآور شد: دیدن حرکات معلم بزرگی چون اکبر زنجانپور درس‌های بزرگی برای من داشت. چیزی که از این نسل بزرگ عاید من شد این بود که نظم توسعه فکری، دانایی و درایت، سکوت را به همراه می‌آورد. استاد زنجانپور با اندیشه و آثار خود عالم دیگران را ارتقا داد. اکبر زنجانپور در عالم هنر از آبروهای زمین است.
در ادامه پرویز ممنون روی صحنه حضور پیدا کرد و گفت: من از خاطرات هنرجویی و دانشجویی اکبر می‌گویم. اولین بار که دعوت شدم برای تدریس در دانشگاه، نمایشی را از بهمن فرسی دیدم و اکبر زنجانپور نقش اصلی را بازی می‌کرد. مونولوگی طولانی داشت و من تحت تأثیر صدا و بیان اکبر زنجانپور قرار گرفتم.
وی یادآور شد: اکبر از جمله ۴ نفری بود که در دانشگاه به آنها عشق می‌ورزیدم و آخری آذر فخر بود که رفت. من و اکبر اختلاف سنی زیادی نداشتم.
ممنون تاکید کرد: زنجانپور بدون شعار کار می‌کرد. فردی با شخصیت بود که برای هم حرمت قائل بودیم. اکبر همیشه محترم و بسیار جدی بود.
اکبر زنجانپور در ادامه و در میان تشویق همگان روی صحنه رفت و گفت: این تعریف‌ها مسؤولیت آدم را زیاد می‌کند، اینکه هنر و نخ مرتبط هنر یعنی مخاطب را جدی بگیریم. ما تلاش می‌کنیم تا ارتباط نانوشته و ناگفته را در تئاتر ایجاد کنیم.
وی تاکید کرد: وظیفه ما هنرمندان تئاتر این است که تصویری که دیده نمی‌شود بسازیم و آنچه شنیدنی نیست بشنویم و به مخاطب ارائه دهیم. زمانی به این مهم می‌رسیم که کمتر حرف بزنیم.
زنجانپور تصریح کرد: هنریک ایبسن می‌گوید قوی‌ترین انسان کسی است که تنهاترین است. بگردیم و تنهایی‌های خود را پیدا کنیم.
در پایان گیل‌آبادی متن لوح قدردانی از زنجانپور را قرائت کرد و نکوداشت اکبر زنجانپور با حضور محمود دولت‌آبادی، محمد رحمانیان، پرویز ممنون، ایرج راد، اسماعیل خلج و چند تن از چهره‌های هنری برگزار شد.
کد خبر 6091406
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور