خالکوبی سیستم ایمنی رامختل میکند
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۶۳۷۰۶
کارشناسان دریافتند خالکوبی میتواند سبب ورود فلزهای سنگین به غدد لنفاوی بدن و واکنش آلرژیک شدید شود. ناطقان: کارشناسان در جدیدترین مطالعههای خود دریافتند انجام خالکوبی به ویژه با رنگهای درخشان میتواند سبب ورود فلزهای سنگین به غدد لنفاوی بدن و بروز شوک و واکنش آلرژیک شدید شود.
دانشمندان بقایای فلزهای نیکل و کروم را در غدد لنفاوی افرادی که سابقه خالکوبی داشته مشاهده کرده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حدود ده درصد از افرادی که خالکوبی انجام میدهند دچار عارضههای جانبی از جمله واکنش آلرژیک شدید میشوند. بنابر جدیدترین مطالعهای انجام شده، ذرههای ریز جوهرهای رنگی خالکوبی میتوانند وارد پوست شده و به گرههای لنفاوی برسند.
این مطالعه به وسیله محققان فرانسوی انجام شده و کارشناسان به ویژه نقش دو فلز نیکل و کروم را درایجاد واکنش آلرژیک دربدن اثرگذار دانسته اند. رنگدانهها حاوی دی اکسید تیتانیوم هستند که در خالکوبی به رنگهای روشنی، چون آبی، سبزو قرمز تبدیل میشوند. این مطالعه نشان میدهد چرا برخی افراد به شدت به انجام خالکوبی و تاتو روی پوستشان حساسیت نشان میدهند. سوزنهای خالکوبی معمولاً به شدت درون پوست بدن فرو میروند و سبب ورود ذرههای فلزهای سنگین به درون بدن میشوند.
طبق آمار انجام خالکوبی به شدت درسالهای اخیر در دنیا شایع شده است و بیشترین طرفداران آن جوانان بین ۱۸ تا ۲۹ سال هستند. انجام تاتو هم مشابه خالکوبی است و بین افراد در ردههای سنی مختلف به ویژه سالمندان برای جوان سازی صورت رواج دارد و میتواند سبب ایجاد واکنشهای آلرژیک شود.
از اصلیترین عارضههای خالکوبی میتوان قرمز شدن پوست، ایجاد تورم یا بثورات جلدی در کنار محل خالکوبی را نام برد. تا پیش از این مطالعه دانشمندان علت بروز واکنش آلرژیک پس از خالکوبی را به دلیل وجود مواد شیمیایی درجوهرها میدانستند، اما مطالعههای جدید نشان میدهند ورود فلزهای سنگین به غدههای لنفاوی سبب واکنش آلرژیک میشود. در این مطالعه دانشمندان جوهر خال کوبی را تحت اشعه ایکس مورد بررسی قرارداده اند. زمانی که جوهر خالکوبی حاوی دی اکسید تیتانیوم، (رنگدانه سفید که پایه برای تولید دیگر رنگ ها) مورد استفاده قرار میگیرد ، باعث بروز واکنش آلرژیک بیشتر میشود.
زمانی که فرد آشنا به هنر خالکوبی از رنگ جوهر کربن سیاه استفاده میکند بروز واکنش آلرژیک بسیار کمتر میشود. کارشناسان اعلام کرده اند هنوز اثرهای انجام خالکوبی بربدن انسان به طور کامل مشخص نیست و باید درطول سالها اثرگذاری جوهر و فلزهای به کار رفته درآن مورد ارزیابی قرارگیرد.
محققان به افراد توصیه میکنند با توجه به خطرناک بودن ورود فلزها به درون غدههای لنفاوی از انجام خالکوبی خودداری کنند تا کمتر درمعرض ابتلا به انواع بیماریها به ویژه حساسیت قرار گیرند.
نتیجههای این مطالعه درمجله Particle and Fiber Toxicology منتشر شده است.
منبع: ایسنا برچسب ها: خالکوبی ، سیستم ایمنی ، غدد لنفاوی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: خالکوبی سیستم ایمنی غدد لنفاوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۶۳۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا با افزایش سن سرعت حرکت ما کم میشود؟
هنگامی که سن افزایش مییابد، کاهش تدریجی سرعت و چابکی بدن ما غیرعادی نیست. خواه قدم زدن آرام در اطراف محله باشد یا دستیابی به کنترل تلویزیون، حرکات ما با افزایش سن کاهش مییابد؛ بنابراین سوال این است که چه چیزی باعث این تغییر میشود؟ مطالعهای که توسط مهندسان دانشگاه کلرادو بولدر (CU Boulder) رهبری میشود، به این سوال قدیمی پاسخ میدهد.
این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.
به نقل از اساف، علا احمد (Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی میگوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچهای به روی پیری و پارکینسون میگشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.
برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابیها، محققان کشف کردند که به نظر میرسد افراد مسنتر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر میدهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.
دکتر اریک سامرساید (Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچهسازی دریافت کرده است، میگوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.
این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت میکنند، بررسی کرد.
اولین مورد نشان میدهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام میدهند. مورد دوم پیشنهاد میکند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید میکنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار میرود.
در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکاننما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق میشدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت میکردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روشهای مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوانتر دستهای خود را سریعتر به سمت پاداش حرکت میدهند، در حالی که بزرگسالان مسنتر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود میبخشند.
هنگامی که محققان وزنهای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.
دکتر رابرت کورتر (Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح میدهد: به نظر میرسد که مغز میتواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف میکند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم میکند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت میکنید، واکنش سریعتر به گزینهای ارزانتر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.
یافتهها نشان میدهند که به نظر میرسد هزینههای تلاش برای رسیدن، عامل تعیینکننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمیتواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمانهایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.
احمد میگوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان میدهد که هزینههای تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسنتر را کُند میکند.
این تحقیق به طور بالقوه میتواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماریها از جمله بیماری پارکینسون، اماس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه میدهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالشهای ناشی از افزایش سن نزدیکتر میکند.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک