ترامپ با دادن امتیاز به ایران می‌تواند شرایط را تغییر دهد
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۶۴۸۸۹
"باربارا اسلاوین" روز یکشنبه درباره اظهارات اخیر رئیسان جمهوری فرانسه و آمریکا درباره گفت‌وگو با ایران افزود: میانجیگری فرانسه گام خوبی است. هر گامی که به کاهش تنش و جلوگیری از جنگ کمک کند خوب است اما من خوش بین نیستم. شرایط برای پیشرفت فراهم نیست، زیرا آمریکا نمی خواهد امتیاز بدهد.
وی رئیس جمهوری آمریکا را فردی دمدمی مزاج دانست و ادامه داد او هر روز نظرش عوض می‌شود و اساسا مذاکره کننده خوبی نیست که بتوان گفت می‌شود با وی به توافقی حتی موقتی دست یافت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بولتون، مانع گفت‌وگو
این تحلیلگر مسایل سیاسی در پاسخ به این سوال که آیا آمریکا حاضر به بازگرداندن معافیت های نفتی برای خریداران نفت ایران است، گفت: اگر این باشد، شرایط متفاوت خواهد شد اما هنوز هیچ چیزی روشن نیست. حتی ما هنوز نمی دانیم آیا دولت ترامپ اجازه اجرایی کردن اینستکس را می دهد یا نه؟
اسلاوین افزود: این هفته مواضعی که مایک پمپئو وزیر خارجه و جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید اعلام کردند، نشان می دهد که در بر همان پاشنه چرخیده و فشار حداکثری ادامه دارد. به عبارت دیگر نمی‌خواهند امتیازی درباره تحریم‌ها بدهند.
وی خاطرنشان کرد: ترامپ هر روز یک حرفی می‌زند و موضع خود را مرتب تغییر می‌دهد. این هم مساله را پیچیده‌تر می‌کند. ترامپ درباره اینکه به دنبال تغییر نظام ایران نیست هم حرف تازه‌ای در فرانسه نزد و این را پیشتر هم گفته بود. به نظر من تا روزی که جان بولتون را در سمت خود نگه دارد، چیزی تغییر نخواهد کرد.
ترامپ کارنامه مثبتی در مذاکره ندارد
عضو اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک با بیان اینکه به طور اساسی درباره ظرفیت ترامپ برای مذاکره تردید دارد، اظهار کرد: او شاهد آن هم وضع بغرنجی است که در مذاکرات با چین به وجود آورده است. او حتی نمی‌تواند یک توافق تجاری با چینی‌ها انجام بدهد.
اسلاوین خاطرنشان کرد: ترامپ کارنامه مثبتی ندارد که توانایی مذاکراتی او را نشان دهد. ایرانی‌ها با چه کسی می‌خواهند مذاکره کنند. برایان هوک؟! اگر ترامپ برای مذاکره جدی است، به یک نماینده ویژه نیاز دارد که کارنامه موفق دیپلماتیکی داشته باشد نه یک طرفدار دوآتشه فشار حداکثری همچون برایان هوک.
امتیاز آمریکا باید برای ایران مطلوب باشد
وی با بیان اینکه تنش‌ها نسبت به چند هفته پیش در منطقه کم شده است، اظهار کرد: امیدوارم در جریان مجمع عمومی سازمان ملل در ماه آینده شاهد این باشیم که ترامپ سخنان تندی علیه ایران بیان نکند. باید دید آیا فرصتی در جریان مجمع عمومی سازمان ملل برای گفت‌وگو پیش خواهد آمد یا خیر. هر چند باز تاکید می کنم بعید است اتفاق مثبتی بدون امتیاز جدی از سوی آمریکا، رخ دهد.
این پژوهشگر مسایل ایران در آمریکا افزود: آمریکا این تنش‌ها را آغاز کرده است و این آمریکاست که باید پیش قدم شده تا شرایط را تغییر دهد. ما هنوز هیچ نشانه ای نمی‌بینیم که ترامپ بخواهد امتیاز بدهد اما اگر بپذیرد که معافیتی درباره تحریم‌ها ارائه کند، شرایط عوض خواهد شد.
اسلاوین تصریح کرد: البته یک سوال مهم این است که تا چه اندازه تحریم‌ها را برخواهد داشت؟ آیا برای ایران کافی خواهد بود و آن را راضی خواهد کرد؟
وی ادامه داد: در این شرایط مشخص نیست چه سودی برای ایران خواهد داشت که با ترامپ در این یک سال مذاکره کند اما اگر او در دور بعد رییس جمهوری شود، سودمند خواهد بود.
23311
کد خبر 1295142منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ایران و آمریکا دونالد ترامپ باشگاه پرسپولیس ایالات متحده آمریکا محرم باشگاه استقلال لیگ برتر نوزدهم گردشگری ایران و آمریکا تیم ملی فوتبال ایران آندره استراماچونی خودروسازان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۶۴۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تهاجم زمینی به رفح یا توافق/ در میز آتش‌بس چه می‌گذرد؟
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- مریم خرمائی: تانک‌های اسرائیلی با عبور از گذرگاه رفح راه خود را به داخل جنوبی‌ترین منطقه غزه در همسایگی نوار مرزی مصر باز می‌کنند.
باز شدن مسیر آنها به داخل این منطقه که به‌گونه‌ای خط قرمز ملت‌های مسلمان و چه‌بسا جامعه جهانی در مقابل رفتار لجام‌گسیخته اسرائیل تلقی می‌شود، به دنبال حملات هوایی گسترده‌ای صورت می‌گیرد که از شب گذشته علیه غیرنظامیان رفح آغاز شد.
اسرائیل از آغاز عملیات رفح خبر داده یا به عبارت بهتر می‌گوید «حملات هدفمند» را آغاز کرده است.
آمریکا هم به‌نوبه خود، گرفتار در نقش‌های متضاد «حامی اسرائیل» و «میانجی آتش‌بس غزه»، با گفتن این جمله که «حمله تازه اسرائیل به رفح عملیات نظامی بزرگی نیست»، می‌کوشد تا از تبعات منفی بار اضافه‌ای که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بر میز مذاکره مصر تحمیل کرده است، بکاهد.
برای همین است که وقتی ارتش رژیم اسرائیل مدعی می‌شود که گذرگاه مرزی رفح را به‌طور کامل به کنترل خود درآورده و هم‌اکنون در حال «پاک‌سازی گسترده» منطقه است، کاخ سفید می‌گوید که تمرکز خود را بر پیشگیری از شکل‌گیری یک عملیات بزرگ در این منطقه خواهد گذاشت.
در قاهره اما، میز مذاکره همچنان برقرار است. حماس بعد از اعلام موافقت با طرح پیشنهادی قطر و مصر برای برقراری آتش‌بس غزه، صبح امروز سه‌شنبه، بار دیگر هیئت دیپلماتیک خود را راهی پایتخت مصر کرد.
پارادوکس جنگ و دیپلماسی
برای حماس، ایدئال «خاتمه جنگ» است. اما پای میز مذاکره، چانه‌زنی‌ها روی «توقف با چشم‌انداز تمدید» متمرکز شده تا از موضع تل‌آویو مبنی بر اینکه «فقط جنگ را تعلیق می‌کنم» ابهام‌زدایی شودآن طرف میز مذاکرات غیرمستقیم، قرار است هیئتی از اسرائیل بنشیند. پارادوکسی قابل‌تأمل ازآنچه در میدان جنگ و صحنه دیپلماسی می‌گذرد.
عملیات زمینی به‌اصطلاح محدود در رفح به این بهانه آغاز شده که «آتش‌بس مورد تأیید حماس مبتنی بر نسخه‌ای تعدیل‌شده از پیشنهاد مصر است و تعهداتی را متوجه اسرائیل می‌کند که هرگز موردقبول تل‌آویو واقع نخواهد شد.»
در دور قبلی مذاکره که شنبه به پایان رسید، هیئت اسرائیلی حضور نداشت چراکه نتانیاهو (بی‌بی) گفته بود که اعزام تیم مذاکره‌کننده‌اش مشروط به پیشرفت در گفتگو‌ها است.
اکنون، دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرده «باآنکه پیشنهاد‌های حماس با شرایط اسرائیل فاصله دارد، تل‌آویو تصمیم به ارسال هیئتی برای بررسی احتمال رسیدن به توافق طبق شرایط قابل‌قبول برای اسرائیل گرفته است».
این یعنی، به‌رغم چنگ و دندان نشان دادن در میدان نبرد هوایی و جنگ زمینی، باب گفتگو همچنان باز است.
اختلاف سر چیست؟
تا قبل از اعلام موافقت مقاومت فلسطین با نسخه پیشنهادی مصر، بهانه نتانیاهو برای لشکرکشی به رفح، این بود که حماس به آتش‌بس تن نمی‌دهد. اکنون، با قبول آتش‌بس از سوی حماس، توپ به زمین اسرائیل افتاده و توجیهات قبلی رژیم خریداری ندارد یا دست‌کم هزاران اسرائیلی‌ای که شب گذشته خیابان‌های تل‌آویو را مسدود کردند تا بی‌بی را برای قبول آتش‌بس تحت‌فشار بگذارند، خریدار بهانه‌های او نیستند. آنها جز به رفتن نتانیاهو و بازگشت اسرای صهیونیست راضی نمی‌شوند.
«آمریکا» علاوه بر حامی اسرائیل و میانجی مذاکره، به یک کلیدواژه مهم در گفتگو‌های صلح غزه تبدیل شده استاینکه چه چیز در نسخه آتش‌بس تعدیل‌شده مصر، به مذاق اسرائیل خوش نیامده، دقیقاً مشخص نیست. اما ظاهراً پای بندی در میان است که به‌موجب آن، حماس تضمین‌هایی را می‌گیرد مبنی بر اینکه شرایط دوباره به قبل از دوره آتش‌بس بازنمی‌گردد.
برای حماس، ایدئال «خاتمه جنگ» است. اما پای میز مذاکره، چانه‌زنی‌ها روی «توقف با چشم‌انداز تمدید» متمرکز شده تا از موضع تل‌آویو مبنی بر اینکه «فقط جنگ را تعلیق می‌کنم» ابهام‌زدایی شود.
اسم آن کشوری که قرار است تضمین بدهد، آشکارا به میان نمی‌آید. اما به‌احتمال‌زیاد، صحبت از آمریکا است. «آمریکا» علاوه بر حامی اسرائیل و میانجی مذاکره، به یک کلیدواژه مهم در گفتگو‌های صلح غزه تبدیل شده است آن‌چنان‌که به‌دفعات از حماس و حتی ایران به‌عنوان اصلی‌ترین هماهنگ‌کننده محور مقاومت شنیده‌ایم که «اگر آمریکا بخواهد، می‌تواند» به اسرائیل فشار بیاورد.
چندی پیش، شبکه سعودی «الشرق» گفته بود «توافق آتش‌بس در غزه پس‌ازآنکه آمریکا ضمانت‌های لازم را برای اجرای آن ارائه کرد، قریب‌الوقوع شده است».
وسواس ذهنی و حقیقت ثابت
اکنون سؤال این است که «آیا، اسرائیل به آنچه آمریکا ضمانت کرده تن می‌دهد؟»
پاسخ به این سؤال، با توجه به رابطه دیرینه «تل‌آویو-واشینگتن» می‌توانست به‌سادگی گفتن «بله» باشد. اما جنگ غزه گره‌های کوری را به این رابطه افزوده که دست‌کم تا الآن با دیپلماسی باز نشده است. وزاری تندروی کابینه، بی‌بی را تهدید کرده‌اند که اگر به «خاتمه جنگ» راضی شود، استعفا می‌دهند. بدون وزرا، کابینه فرومی‌پاشد، انتخابات زودهنگام برگزار می‌شود و کسی نخست‌وزیری دوباره نتانیاهو را نمی‌خواهد.
اگر او تهاجمی تمام‌عیار را علیه رفح آغاز کند، باز هم بعد از پایان عملیات باید کنار برود؛ چراکه بعید است حتی یکی از اسرای صهیونیست را زنده ازآنجا خارج کند. اکنون مردی که به‌هرحال باید صندلی نخست‌وزیری اسرائیل را خالی کند با یک وسواس ذهنی دست‌به‌گریبان است: «به قیمت کشته شدن اسرای صهیونیست و پذیرفتن انگ جنایت‌کار جنگی بابت کشتن بی‌رویه ساکنان رفح، حماس را ریشه‌کن کند یا نه»؟
اعزام هیئت اسرائیلی برای مذاکره با حماس، یعنی نتانیاهو تا ریشه‌کن کردن مقاومت فاصله زیادی داردبا این درگیری ذهنی است که نتانیاهو با توپی که حالا در زمین اسرائیل است، بازی می‌کند و بلاتکلیف است که باز هم مثل سابق آن را به وزرای افراطی کابینه پاس دهد یا به آمریکا که می‌کوشد بین هویت چندگانه «حامی صهیونیسم»، «میانجی مذاکره» و «ضامن آتش‌بس» تعادل خود را گم نکند.
در آن‌سوی میز مذاکره اما، فارغ از وسواس ذهنی نتانیاهو برای تیشه زدن به ریشه مقاومت فلسطین، حماس یک حقیقت ثابت است و فارغ از واسطه‌های قطری، مصری و آمریکایی، هیئت اسرائیلی به قاهره می‌رود تا با هیئت حماس مذاکره کند.
شاید وقت آن رسیده که بی‌بی هم مانند شرکای آمریکایی، چشم خود را به روی این حقیقت ثابت باز کند و شکست را بپذیرد.
یک نشانه از باز شدن چشم آمریکا به روی حقیقت حماس، تن دادن واشینگتن به مصالحه احتمالی «فتح» و حماس با وساطت روسیه و چین است. تأییدی ضمنی بر وجاهت مطالبه دیرینه حماس برای تبدیل‌شدن به یک جریان سیاسی مشروع در آینده فلسطین (اینجا منظور مشروعیت بین‌المللی است).
آتش‌بس غزه برای همه طرف‌ها یک فرصت توأم با تهدید است. حماس تجدیدقوا می‌کند، آمریکا به پروژه‌های انتخابات ریاست‌جمهوری و عادی‌سازی بازمی‌گردد و اسرائیل موج ضدصهیونیسم جهانی را مهار می‌کند. اما صحبت از این تهدید‌ها و فرصت‌ها بماند برای فردای پس از آتش‌بس احتمالی.
انتهای پیام/
مریم خرمائی
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند