بند ناف ما
تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۶۵۳۱۱
خواب‌های بامزه‌ای می‌دید. روزگاری را به یاد می‌آورم که اگر هر روز نه، یک روز در میان مهدی با کوله‌باری از خواب‌های بی‌ربط سر و‌کله‌اش پیدا می‌شد. روزگاری که دست بر قضا، من و او، همزمان یا با یکی دو ماهی این ور آن ور، در هر تحریریه‌ای با هم همکار می‌شدیم. خواب‌های مهدی، خواب‌هایی بودند شبیه همه خواب‌های بی‌ربط، درهم، شلخته و گاهی بانمکی که ما هم می‌دیدیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما روایت مهدی از این خواب‌ها، داستان دیگری بود. پر آب و تاب مثل آنونس‌های فیلم‌های هالیوودی؛
تیتر خواب‌های مهدی، همیشه برای شنیدن خود خواب‌ها، وسوسه‌ات می‌کرد و حدس بزنید چه می‌شد؟ دنیای خواب‌هایی که همه شب قبل دیده بودیم، پیش چشم همدیگر جان می‌گرفت و ما، همه ما، که از صبح تا غروب، تمام لحظه‌ها را شریک بودیم، در خواب شب همدیگر هم شریک می‌شدیم و این به لطف عمو شادی بود.
مهدی همیشه تعلق خاطر ویژه‌ای به جهان بالا، ماوراء، کائنات یا هر چیزی که اسمش را می‌گذاریم، داشت. شاید برای همین هم است که حالا سرقفلی هشتگ #شکرت، برای خیلی‌ها ششدانگ به نام مهدی است. من عکس‌های مطبوعاتی خیلی کمی دارم و البته در اکثر آنها با عمو شادی در یک قابیم. شاید برای اینکه در روزگاری همکار و رفیق بودیم که مختصات حال و احوالمان -حال و احوال همه‌مان- شفاف‌تر، خوش‌مشرب‌تر و آرام‌تر بود. روزگاری که اصلمان ثابت، تاج و تختمان اگر نه عالی ولی جوان و بختمان رام بود. آنقدری که دور هم زل بزنیم به دوربین، بخندیم، ادا درآوریم و قابی را بسازیم که حالا دور است و دیر؛ شیرین است و تلخ و البته جامع جمیع آن چیزی است که این روزها خیلی‌هایمان کم داریم. همین دو سه هفته پیش یکی از همین عکس‌های دوتایی‌مان را برایش فرستادم. نوشت: «ایزدی، داعشی بودم در محافظت از توها. ناموس همشهری جوان، ناموس مویه...»؛ خندیدم و خندید. نوشت: «دلم تنگ شده واسه اون روزا خیلی جدی و خیلی عجیب. رو پا باشی ایزدی سلامت و تندرست با کلی احساس خوشبختی تو هر ثانیه زندگیت...» و نوشتم: «یکی از بهترین رفقامی»؛
عمو شادی، خیمه روی سر همه ما بود. همگی در آستانه میانسالی، آخرین دست و پاهای با هم بودن را زیر نام نامی مهدی شادمانی می‌زنیم. کم یا زیاد همه ما بند ناف مشترکی داریم که در آستانه پیری هم همچنان ما را پی خودش خواهد کشید. اگر سال‌ها بی‌خبر از هم باشیم، همه ما در اولین حرف یا دیدار یا پیام، از جایی شروع به صحبت می‌کنیم که گویی همین نزدیکی‌ها، تحریریه را ترک کردیم و فقط نیم ساعت است که از هم بی‌خبریم. این خاصیت روزنامه‌نگاری است. این خاصیت با هم خلق کردن است. این خاصیت تولد است چرا که ما در کنار هم سال‌ها روزانه یا هفتگی، فرزندی را به اسم روزنامه/هفته‌نامه به دنیا می‌آوردیم. این خاصیت شوریده‌سری و جوانی است. مهدی، در تمام این سال‌ها، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین دلیل باقی ماندن این نزدیکی و بریده نشدن بند ناف جمعی از اهالی مطبوعات و رفقایش بود و ما، تک تک ما، این را به مهدی مدیونیم. مهدی احتمالاً تو بدون برنامه‌ریزی، بامعرفت‌ترین ما هستی که هنوز هم ما را زیر یک سقف جمع می‌کنی. دیدارهای خیلی از ما هنوز هم برای دور تو جمع شدن، ممکن می‌شد و تو، یادت رفت که هشتگ «شکرت» را برای وجود خودت در زندگی ما بزنی. خواب‌های بامزه‌ات را به جان خریداریم، هشتگ‌های منحصر‌به فردت را هم و البته معرفتی که قیمتش برای تو، گران بوده ولی بدان که من، به سهم خودم قدرش را و قدر تو را می‌دانم. آقای مهدی خان شادمانی، عمو شادی، تو بامعرفت‌ترین همه ما بودی و هستی. هشتگ شکرت را خودت بزن رفیق تا یادمان برود از کی و چطور تک تک ما شروع به «از دست دادن» کردیم. از دست دادن جوانی‌مان، از دست دادن شوریده‌سری‌مان، از دست دادن شادی‌های کوچکمان و حالا از دست دادن امیدوارترین هم‌قبیله‌ای‌مان را... سفرت بخیر عمو شادی؛
بیشتر بخوانید:
درباره مهدی شادمانی
و آنچه در روزهای آخر
بر او گذشت
همراه با نوشته هایی از پژمان راهبر
مجید کوهستانی
و هیوا یوسفی
در صفحه «15»
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۶۵۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لبخند ساختگی ما را شادتر می‌کند؟
ایتنا - وقتی احساس افسردگی می‌کنید و فرصت ندارید کارهایی را انجام دهید که روحیه‌تان را عوض می‌کند، شاید این توصیه قدیمی را دنبال کنید که لبخند الکی بزنید تا شاد شوید.
اما آیا لبخند زورکی واقعا شادتان می‌کند؟ لایو ساینس می‌نویسد این سوال میان دانشمندان بحث‌برانگیز بوده است و پژوهش‌های سال‌های اخیر دست‌کم در محیط آزمایشگاهی نشان داده است اگر خودتان را وادار کنید لبخند بزنید، روحیه‌تان بهتر می‌شود، لبخند نه تنها حس شادی را تقویت می‌کند بلکه آن را ایجاد می‌کند.
در پژوهشی که در سال ۲۰۲۲ منتشر شد، محققان ۳۸۰۰ شرکت‌کننده از ۱۹ کشور جهان را بررسی کردند. آنها از شرکت‌کنندگان خواستند به سه طریق لبخند بزنند: با نگاه کردن به تصویر فردی خندان و تقلید حالت چهره فرد توی عکس، با دنبال کردن دستور‌العمل‌های ماهیچه به ماهیچه در مورد نحوه لبخند زدن، با نگه داشتن یک خودکار با دهان.
در دو شیوه اول، شادی افراد افزایش پیدا کرد، اما نتایج گروه سوم نامشخص بود. در مجموع این تحقیق نشان داد که افراد با وجود ساختگی بودن لبخند می‌گویند احساس می‌کنند شادترند.
این مسئله که حالت‌‌های چهره می‌تواند بر احساسات تاثیر بگذارد به «فرضیه بازخورد حالت چهره» معروف است، و فقط در مورد لبخند صدق نمی‌کند؛ به‌عنوان مثال اخم کردن می‌تواند افراد را خشمگین‌تر کند.
سایر حرکات بدنی، مانند منقبض کردن ماهیچه‌‌ها، ممکن است باعث شود فرد از طریق نوع مشابهی از به‌اصطلاح بازخورد حسی‌ـ‌حرکتی احساس استرس و تنش بیشتری بکند.
اما دقیقا مشخص نیست که در مغز چه اتفاقی می‌افتد. برخی متخصصان معتقدند حالات چهره مانند لبخند یک مسیر عصبی خاص مرتبط با شادی را فعال می‌کند که یک واکنش بدنی کامل ایجاد می‌کند و مغز این واکنش را به شادی تعبیر می‌کند.
بر اساس پژوهشی دیگر، بازخورد چهره بر نحوه پردازش سایر اطلاعات احساسی تاثیر می‌گذارد یا سبب می‌شود افراد خاطرات توام با حالات چهره و احساسات خاص را به یاد بیاورند.
متخصصان مطمئن نیستند که آیا نتایج بیرون‌آمده از آزمایشگاه در دنیای واقعی صدق می‌کند یا نه، زیرا در زندگی واقعی داده‌های بسیار بیشتری به مغز وارد می‌شود. با وجود این، ضرری ندارد در طول روز چند بار لبخند بزنید و ببینید آیا روی خلقتان تاثیر دارد یا خیر.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»