Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «تقریب»
2024-05-02@04:18:47 GMT

ترجمه وَقعَةُ الطَّفّ: بازسازی مقتل الحسین (ع) ابومخنف

تاریخ انتشار: ۱۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۶۸۹۸۸

ترجمه وَقعَةُ الطَّفّ: بازسازی مقتل الحسین (ع) ابومخنف

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، دستیابی به روایتی معتبر و دقیق از واقعه کربلا همواره دغدغه علاقه‌مندان و پژوهشگران تاریخ عاشورا بوده است. کتاب ابومخنف (متوفای ۱۵۷ ه) با نام مقتل الحسین (ع) نزدیک ترین روایت از این واقعه را گزارش کرده است.

متن عربی این کتاب بازسازی و احیای کتاب ازدست‌رفتۀ ابومِخنَف به نام «مقتل الحسین» است، که چند سالی پیش استاد محمدهادی یوسفی غروی، پژوهشگر بنام تاریخ اسلام، پس از قریب به بیست سال تحقیق و کاوش در منابع قدیم، به علاقه‌مندان تاریخ عرضه کرد و اینک ترجمه‌ای دقیق و کامل از آن همراه با امتیازاتی نو به همت محمدصادق روحانی از سوی انتشارات کتاب طه منتشر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!



«وَقعَةُ الطَّفّ» کهن‌ترین گزارش مکتوب از واقعه کربلا است و با این کتاب، به گزارشی تاریخی از واقعه عاشورا، بدون افزوده‌های متأخر، دست یافته‌ایم. در «وَقعَةُ الطَّفّ» همه‌ نقل‌های بازمانده از کتاب ابومخنف گردآوری شده و می‌توانیم بگوییم اکنون ساختار اصلی کتاب «مقتل الحسین (ع)» را در اختیار داریم.

سرگذشت کتاب ابومِخنَف

وقتی برای پیگیری ماجرای کربلا به سراغ منابع قدیم می‌رویم، از بین منابعی که زیر آوار تاریخ جان سالم به در برده‌اند ناگزیر به تاریخ طبری می‌رسیم. طبری کتاب تاریخ خود را در اواخر قرن سوم نوشت، یعنی بیش از دویست سال بعد از ماجرای کربلا. او در بحث از وقایع سال ۶۰ و ۶۱ هجری قمری، به دنبال طرح موضوع مرگ معاویه و بیعت یزید، ماجرای کربلا را نقل می‌کند. بخش عمده‌ای از آنچه طبری درباره واقعه کربلا و سیر حوادث پیش و پس از آن ذکر کرده به نقل از ابومخنف است. ابومخنف اهل کوفه و متوفای سال ۱۵۷ هجری است. به تعبیر دیگر، او نزدیک به صد سال پس از واقعۀکربلا از دنیا رفته است. طبق گزارش‌ها، او زمان حیات امام صادق (ع) و چند سالی از حیات امام کاظم (ع) را درک کرده است.

مورخان و عالمانی نظیر طبری، واقدی، ابن‌قُتیبه، مسعودی، شهرستانی، شیخ مفید، ابن‌اثیر و ابوالفداء با آثار ابومخنفآشنایی داشته‌اند و این نویسندگان در کتاب‌های‌شان سلسلۀ نقل بعضی از مطالب را به ابومخنف ختم کرده‌اند. بعد از تاریخ طبری، دست کم دو منبع دیگر نیز باواسطه از ابومخنف مطالبی را نقل کرده‌اند: شیخ مفید در الإرشاد (اواخر قرن چهارم) و سبط ابن‌جوزی در تذکره الخواص (اوایل قرن هفتم). ابومخنف به واسطۀ حضور در کوفه، از ده‌ها نفری که شاهد مستقیم وقایع کربلا بوده‌اند مطالبی را با یک یا چند واسطه شنیده و روایت کرده و دیده‌ها و شنیده‌های آنها را ثبت و ضبط کرده است.

از شواهد و قرائن موجود می‌توان حدس زد که ابومخنف کتاب مقتل الحسین خود را در اوایل قرن دوم هجری نوشته باشد. با توجه به کتاب‌های دیگری که برای او ذکر کرده‌اند، به نظر می‌رسد اهتمام او بیشتر گردآوری تاریخ شیعه به‌ویژه در کوفه بوده است. همین است که کسانی مثل نجاشی او را آگاه‌ترین فرد به تاریخ کوفه خوانده‌اند. نظر غالب مورخان و حدیث‌پژوهان مسلمان این است که ابومخنف، اگرچه شیعۀ امامی به معنای مصطلح امروز نبود، اما از دوستداران اهل بیت محسوب می‌شده است.
اصل کتاب ابومخنف به نام مقتل الحسین که صورت مکتوب گفته‌های شاهدان واقعۀ کربلاست از بین رفته و نسخۀیکپارچه‌ای از آن در دست نیست. استاد یوسفی غروی، محقق و گردآورندۀ کتاب، با استخراج روایات ابومخنف از دل تاریخ طبری و برخی منابع دیگر و اعمال برخی تصحیحات و کنار هم نهادن این روایات در قالب روایتی منسجم و هموار، در واقع کتابِ ازدست‌رفته را بازسازی و احیا کرده است. به گفته استاد یوسفی غروی، برای کتاب حاضر عنوان وقعه الطّفلأبی مخنف انتخاب شده تا این کتاب از کتاب جعلی و پرتحریفی که به نام ابومخنف نسبت داده شده ممتاز شود.

علاوه بر نزدیک‌تر بودن زمان نگارش کتاب ابومخنف به عصر امام حسین (ع) در مقایسه با منابع دیگر، بخشی از جذابیت این کتاب برای مورخان و علاقه‌مندان به تاریخ تشیع و عاشورا این است که در برخی از موارد تصویری که از افراد، جریان‌ها و وقایع مربوط به کربلا به دست می‌دهد با روایات مرسوم کم یا بیش تفاوت‌هایی دارد و همین اهمیت کتاب را دوچندان می‌کند. از این جمله است تفاوت در برخی حوادث پیش از ماجرای کربلا، علت همراهی خانواده با امام حسین (ع)، موضوع طفلان مسلم، حضور و عدم حضور برخی از افراد در کربلا، چگونگی شهادت حضرت ابوالفضل و داستان آوردن آب، ماجرای رقیه، ماجرای قاسم بن حسن، داستان شیرخوارۀ کربلا و بازشناسی متفاوت از شخصیت فرزندان امام حسین (ع) و نام آنها و شخصیت علیّ اصغر، علت و چگونگی آتش زدن خیمه‌ها، کیفیت شهادت امام حسین (ع)، داستان تلّ زینبیه، نوع برخورد با اُسرا در شام، و برخی موارد دیگر.

البته وجه مشترک اکثر این موارد آن است که آنچه با نگاه تاریخی و بر اساس منابع کهن می‌توان گفت بسیار خلاصه‌تر و کوتاه‌تر از چیزی است که در دوره‌های بعد، به ویژه در چند قرن اخیر، طول و تفصیل پیدا کرده است.

ترجمۀ حاضر و امتیازات آن

در ترجمه‌ای که اکنون از این کتاب ارزشمند به قلم محمدصادق روحانی منتشر شده، سعی شده ضمن رعایت دقت و امانت، ساختار علمی کتاب حفظ شود و در عین حال متن فارسی به گونه‌ای باشد که برای عموم خوانندگان قابل استفاده باشد. برای اعلام و شخصیت‌هایی که مستقیم یا غیرمستقیم ارتباطی با ماجرای کربلا داشته‌اند فهرستی توصیفی و توضیحی تهیه شده که عمدتاً برگرفته از پانوشت‌های مؤلف در متن عربی است. در تمام متن تلفظ دقیق نام‌ها ذکر شده تا خواننده از این جهت با دشواری روبه‌رو نشود. روایات کتاب به شکل مرسوم در کتب کلاسیک تاریخی به صورت دقیق شماره‌گذاری شده تا مراجعه به آنها آسان باشد. علاوه بر پیشگفتار مؤلف، مترجم نیز مقدمۀ مفصلی بر کتاب نوشته و درباره ترجمه حاضر و کارهایی که بر روی آن صورت گرفته توضیحات خوبی داده است.

عناوین بخش‌های اصلی متن وقعه الطّف از این قرار است: امام حسین (ع) در مدینه؛ امام حسین (ع) در مکه؛ ورود مسلم به کوفه؛ خروج امام حسین (ع) از مکه؛ منزلگاه‌های بین راه؛ خروج ابن‌سعد برای جنگ با امام حسین (ع)؛ یورشابن‌سعد به امام حسین؛ حوادث شب عاشورا؛ صبح روز عاشورا؛ شروع نبرد؛ اسیران در مجلس ابن زیاد؛ حرکت سرها و اسیران به سوی شام؛ اهل بیت (ع) در مدینه؛ اولین زائر امام حسین (ع) از کوفیان.

این ترجمه با رعایت دقت و امانت، ساختار علمی کتاب را حفظ کرده و تحقیقات مترجم، امتیازاتی را به کتاب افزوده است. همچنین شرح حال همه شخصیت‌های مرتبط با واقعه کربلا براساس منابع علمی در انتهای کتاب آمده است.

ترجمه وَقعَةُ الطَّفّ: بازسازی مقتل الحسین (ع) ابومخنف نوشته محمدهادی یوسفی غروی با ترجمه محمدصادق روحانی به همت کتاب طه سال ۱۳۹۷ در ۳۴۴ صفحه به بهای ۴۲ هزار تومان منتشر شد.

انتهای پیام/

منبع: تقریب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.taghribnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تقریب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۶۸۹۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»

  علی هادیلو؛ اعتماد    پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصه‌ای پرغصه به وسعت تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمین‌های جدا افتاده رفت.   کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخ‌نویسی‌نو و به زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانه‌ای ایران ارج نهاده نشد.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بی‌صدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخ‌زاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا می‌دارد، از این رو بسیار سنگین‌تر از دردی است که انسان را به فریاد وا می‌دارد.»   سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دست‌کمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلخ‌تر از آن عصر بود.     قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولت‌شان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راه‌تر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبان‌های روسی و ازبک داد.       نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است.   کتاب‌های تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهم‌ترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است.    تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسی‌زبانان آسیای مرکزی در میانه سال‌های (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند.      کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ می‌دانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند.   ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارف‌پرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.»   در این کتاب که به کوشش آرش ایران‌پور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادل‌های روسی و «کریلی» با وسواسی مثال‌زدنی به معادل‎های فارسی برگردانده شده است.    این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.   این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسی‌زدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستان‌گونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما می‌نهد.    از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسی‌زبانان و افول تاجیک‌ها آغاز می‌شود و به دلایل متعدد و دسیسه‌های حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست می‌دهد و حتی ‌کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد‌.      فرآیند فارسی‌زدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود می‌گیرد، با تبر تقسیم‌ (مرزبندی‌های ملی) در ۱۹۲۴ به اوج می‌رسد و میوه‌های خونین آن را می‌توان به ویژه در نسل‌کشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد.   به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمی‌شد.     حتی «اگر به ناگه مقاله‌ای هم چاپ می‌شد، بیشتر آنها غرض‌ورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر می‌کردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری می‌کردند.    گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • برگزاری مراسم سوگواری شهادت امام صادق(ع) در هیات عشاق الحسین
  • فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر با ترجمه سید مهدی شجاعی به چاپ ششم رسید
  • سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
  • رونمایی از ترجمه کتاب جنبش علوی، هجرت رضوی به زبان پشتو
  • فراخوان سی‌ودومین جایزه جهانی کتاب سال منتشر شد
  • احداث ۴ شبستان جدید در آستان حسینی
  • رونمایی از کتاب «جنبش علوی، هجرت رضوی» در مشهد
  • ساخت ۴ شبستان جدید در طرح توسعه حرم امام حسین (ع)
  •  معرفی کتاب های بازار مالی
  • چگونه نوجوانان امروز را به خواندن کتاب‌های ایرانی علاقه‌مند کنیم؟/ ادبیات نوجوان در سایه غلبه ترجمه