دانستنی‌هایی درباره عفونت‌ پا (+تصاویر نامناسب برای برخی افراد)

آسیب دیدگی های پا می توانند به عفونت هایی دردناک منجر شوند و راه رفتن را دشوار سازند. انواع مختلفی از آسیب دیدگی های پا، از جمله بریدگی ها و تاول ها، می توانند به بروز عفونت منجر شوند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، پاها نسبت به عفونت ها آسیب پذیر هستند زیرا پوشیدن جوراب و کفش می تواند موجب شکل گیری محیطی مرطوب شود که مناسب رشد باکتری ها و قارچ ها است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

راه رفتن با پای برهنه نیز می تواند موجب یک آسیب دیدگی و پیرو آن بروز عفونت در پا شود.

مراقبت و درمان مناسب می تواند به پیشگیری از تشدید عفونت های پا کمک کند.

علائم

بیشتر انواع عفونت پا موجب بروز علائم می شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- قرمزی و گرما در اطراف بخش تحت تاثیر قرار گرفته

- چرک زرد یا سبز رنگ

- بوی بد

- تورم

- تغییر رنگ پوست به قرمز یا قهوه ای

- درد

- دشواری در راه رفتن

انواع

انواع مختلف عفونت پا معمولا دارای علائم مشابهی هستند، اما پا به روش های متفاوتی می تواند دچار عفونت شود. در ادامه با برخی انواع شایع عفونت پا همراه با نکاتی درباره درمان آنها بیشتر آشنا می شویم.

توجه: تصاویر ارائه شده ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشد.

تاول های عفونی

تاول ها کیسه های کوچکی حاوی مایع هستند که می توانند در نتیجه اصطکاک شکل بگیرند. پوشیدن کفش های بیش از حد تنگ یکی از دلایل اصلی مواجهه با تاول است.

بیشتر تاول ها طی چند روز و بدون عوارضی خاص بهبود می یابند. بهتر است از ترکاندن تاول ها پرهیز کرد زیرا می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. شما می توانید با استفاده از یک پد تاول را پوشش دهید تا از مالش آن در برابر سطوح دیگر یا کفش جلوگیری شود.

درمان

اگر تاول عفونی شده است، پزشک معمولا استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را تجویز خواهد کرد.

عفونت های ناشی از زخم ها

زخم ها در صورت ورود باکتری ها از راه پارگی پوست می توانند عفونی شوند. این می تواند به بروز یک عفونت پوستی منجر شود که شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.

درمان

با یک چسب زخم یا گاز استریل زخم را پانسمان کرده تا از ورود باکتری ها و میکروب های دیگر به درون بدن جلوگیری شود. در صورت عفونی شدن زخم، پزشک معمولا از داروهای آنتی بیوتیک برای درمان استفاده خواهد کرد.

عفونت های قارچی

باکتری ها می توانند موجب بسیاری از عفونت های پوستی شوند، اما قارچ ها نیز از دیگر دلایل اصلی عفونت های پا محسوب می شوند.

قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب، مانند استخرهای شنا، حمام و رختکن تکثیر می شوند. مراجعه منظم به این مکان ها بدون پوشش مناسب می تواند به بروز یک عفونت قارچی در پا منجر شود.

«پای ورزشکار» یکی از انواع شایع عفونت قارچی است. عفونت پای ورزشکار اغلب بین انگشت های پا شکل می گیرد. عفونت های قارچی می توانند ناخن های پا را نیز تحت تاثیر قرار دهند. این شرایط موجب تغییر رنگ و ظاهر ناخوشایند ناخن ها می شود.

درمان

بیشتر موارد عفونت پای ورزشکار با استفاده از کرم ها و ژل های بدون نسخه، مانند اکونازول، قابل درمان هستند.

در موارد عفونت شدید، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ قوی‌تر را تجویز کند.

سلولیت

سلولیت زمانی رخ می دهد که یک عفونت باکتریایی به لایه های عمیق‌تر پوست نفوذ می کند.

به گفته آکادمی پوست آمریکا، افراد مبتلا به سلولیت باید درمان پزشکی فوری دریافت کنند. عفونت می تواند به سرعت شرایطی جدی به خود گرفته و به عوارضی مانند سپسیس یا گندخونی منجر شود.

درمان

اگر بیمار مبتلا به موقع آنتی بیوتیک دریافت کند، عفونت معمولا به درمان واکنش خوبی داشته و کاهش می یابد.

ناخنک

ناخنک (Ingrown Nail) زمانی رخ می دهد که ناخن پا وارد پوست اطراف خود می شود. باکتری ها می توانند از این طریق وارد پوست شده و موجب بروز یک عفونت شوند.

درمان

ناخنک می تواند شرایطی دردناک باشد و مراجعه به پزشک در صورت عفونی شدن آن اهمیت دارد. در بیشتر موارد، داروهای آنتی بیوتیک می توانند به درمان این شرایط بدون بروز هیچ گونه عوارضی کمک کنند.

همچنین، کالج جراحان پای آمریکا ماساژ ملایم ناحیه یا قرار دادن پا در محلول نمک اپسوم برای کمک به تسکین درد را توصیه کرده است.

دیابت و عفونت های پا

افراد مبتلا به دیابت نسبت به آنهایی که به این بیماری مبتلا نیستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک عفونت پا قرار دارند. دیابت به اعصاب موجود در پاها آسیب وارد می کند که ممکن است عدم آگاهی فرد از بروز زخم در این بخش از بدن را به همراه داشته باشد.

دیابت می تواند جریان خون به پاها را نیز کاهش داده و روند بهبودی زخم ها و عفونت ها در این بخش از بدن را دشوارتر سازد.

عفونت پا در صورت ابتلای فرد به دیابت می تواند به شرایطی جدی تبدیل شود. روند بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد و حتی می تواند به قانقاریا منجر شود. در شدیدترین موارد، این می تواند به قطع عضو بیمار منجر شود.

درمان

زمانی که باکتری مسئول عفونت است، پزشک استفاده از داروهای آنتی بیوتیک را برای درمان تجویز خواهد کرد

تمیز نگه داشتن زخم اهمیت دارد. حذف هرگونه بافت آسیب دیده می تواند به پیشگیری از گسترش هرچه بیشتر عفونت کمک کند.

عوامل خطرآفرین

چندین عامل خطرآفرین می توانند خطر عفونت های پا در یک فرد را افزایش دهند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- ابتلا به یک بیماری پوستی که موجب پارگی در پوست می شود، مانند اگزما و سوریازیس

- برخورداری از یک سیستم ایمنی ضعیف، مانند موارد ناشی از اچ‌آی‌وی یا دیابت

- حضور در استخرهای شنا، توالت های عمومی، یا رختکن ها بدون پوشش مناسب برای پا

- پوشیدن کفش هایی با اندازه نادرست

- کوتاه کردن بیش از حد ناخن های پا

- عدم رعایت بهداشت پا

- پوشیدن مکرر یک کفش

- به اشتراک گذاشتن حوله، ناخنگیر، یا جوراب با دیگران

- عدم درمان و پانسمان نکردن تاول ها یا زخم های پا

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: عفونت عفونت پا سلامت پوست تاول دیابت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۷۷۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطر حمله قلبی در این بیماران بیشتر است

آفتاب‌‌نیوز :

از زمان معرفی درمان‌های ضد رتروویروسی برای درمان HIV در اواخر دهه ۱۹۹۰، طول عمر افراد مبتلا به HIV به طور چشمگیری افزایش یافته است. با این حال، حتی با چنین درمان هایی، مطالعات نشان داده اند که خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به HIV حداقل ۵۰ درصد بیشتر از افراد بدون HIV است. پژوهشگران در تحقیقی جدید دریافته اند که این موضوع با آلوده شدن به ویروس هپاتیت C تشدید می‌شود.

به گفته محققان دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ آمریکا که در این پژوهش بین المللی مشارکت داشته اند، عفونت همزمان HIV و هپاتیت C به این دلیل رخ می‌دهد که آن‌ها یک مسیر انتقال مشترک دارند و هر دو این ویروس‌ها از طریق تماس خونی منتقل می‌شوند.

آن‌ها در پژوهش خود، اطلاعات بیش از ۲۳ هزار فرد ۴۰ تا ۷۹ ساله مبتلا به HIV را که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ درمان ضد رتروویروسی برای HIV را آغاز کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. 

نتایج این تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد، با هر دهه افزایش سن، حملات قلبی در افراد مبتلا به HIV به تنهایی ۳۰ درصد و در افرادی که به هپاتیت C نیز مثبت بودند، ۸۵ درصد افزایش یافت.

طبق این نتایج همچنین خطر حمله قلبی در بیمارانی که دارای عوامل خطر سنتی بیماری قلبی مانند فشار خون، عادات سیگار کشیدن و دیابت نوع دو بودند به ترتیب ۳۰۰، ۹۰ و ۴۶ درصد افزایش یافت.

علاوه بر این، یافته‌ها نشان دادند: شانس بروز حمله قلبی در افرادی که برخی از عوامل مرتبط با HIV مانند سطوح پایین سلول‌های ایمنی CD۴ را داشتند و یا نوعی داروی مهارکننده پروتئاز را مصرف می‌کردند، بیشتر بود.

به گفته محققان مجری این پژوهش، نظر به یافته‌های تحقیق ما، افرادی که با HIV یا هپاتیت C زندگی می‌کنند باید از پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی این ویروس‌ها و سایر راه‌های کاهش خطر بیماری قلبی عروقی پرس و جو کنند.

این یافته‌های پژوهشی در نشریه Journal of the American Heart Association منتشر شده اند.

منبع: خبرگزاری ایسنا