داریوش اسدزاده ای که نمی‌شناسید
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۰۲۵۵۲
مراسم هفتمین روز درگذشت داریوش اسدزاده بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون عصر امروز (سه شنبه) دوازدهم شهریور ماه با حضور خانواده، دوستان و جمعی از هنرمندان در مسجد بلال سازمان صداوسیما برگزار شد.
به گزارش ایسنا، دکتر رضا پورحسین مشاور عالی معاون سیما، دکتر احسانی مدیر شبکه نمایش، مهندس جعفری جلوه مدیر شبکه دو، دکتر شاه آبادی معاون صدا، دکتر اسلامی مدیر اداری و مالی سیما از مدیران سازمان حاضر در این مراسم بودند و بهمن دان، فرهاد بشارتی، اصغر همت، مختار سائقی، خشایار راد، مهدی میامی،محمد سلیمی، منوچهر والی زاده، مسعود فروتن، حسن رضایی،علی دهکردی، محسن قصابیان، قربان نجفی، از جمله هنرمندان حاضر در مراسم ترحیم داریوش اسدزاده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مراسم را محمد اسکندری با خواندن شعری از سودابه مهیجی و خیر مقدم به مهمان ها آغاز کرد و پس از تلاوت قرآن، محمدرضا کائینی(مورخ) چند دقیقه ای داریوش اسدزاده صحبت کرد و گفت: واقعیت این است که چهره هنری استاد داریوش اسدزاده را عموما همه ملت حتی ایرانیان خارج از کشور می‌شناسند و وجهات ایشان از جنبه هنری است. اما من می‌خواهم به جنبه مغفول از شخصیت این بزرگوار که مورد توجه قرار نگرفته و سهوا یا عمدا پنهان مانده است بپردازم.
او ادامه داد: اسدزاده هنرمند را همه می‌شناسند ولی درباره اسدزاده مورخ کمتر صحبت شده است. داریوش اسدزاده در عمر خودش تقریباً یک بازه زمانی یک قرن را در تاریخ ایران مشاهده کرده بود، هر کس به طور طبیعی چنین خصلت و ویژگی داشته باشد به خودی خود و به شکل خود بنیان، مورخ خواهد بود.
این مورخ درباره این ویژگی مرحوم اسدزاده گفت: آنچه موجب شد داریوش اسدزاده در این جنبه برجسته باشد و برای یک شاهد عادی و متعارف تشخص داشته باشد عنصر روزنامه نگاری و ارتباط رجال سیاسی با عرصه فرهنگ و تئاتر بود.ایشان در دوران نوجوانی روزنامه‌نگار بود؛ و در روزنامه‌ها گزارشهای فرهنگی و هنری و سیاسی می‌نوشت.
کائینی افزود: تماشاخانه تهران در دوره ای که داریوش اسدزاده فعالیت هنری می کرد محل حضور بسیاری از سیاستمداران دوران خودش بود تاریخ نگاری این هنرمند تاریخ نگاری متعارف حرفه ای نیست بلکه تاریخ‌نگاری هنری است و با مدد از نوعی نازک اندیشی هنری به اصحاب سیاست نگاه میکند.
ایشان به شکل جالبی حاشیه و متن رفتارها را با نوعی نازک اندیشی هنری بیان می‌کرد که معمولاً مورخان به آن نمی پرداختند.
او بیان کرد: ما اگر بخواهیم سریال تاریخی بسازیم بیشتر به اطلاعاتی مثل اطلاعات آقای اسدزاده نیاز داریم تا متون رایج که در خیلی از کتب تاریخی است.
این مورخ جوان گفت: یکی از تاسف های ایشان در زندگی این بود که موفق نشد مجموعه خاطرات خودش را بنویسد؛ البته هم من بخش زیادی از خاطرات زندگی ایشان را ثبت کردم و هم ایشان در خیلی از مصاحبه ها و چهار پنج مورد کتابی که به نگارش در آوردند به این موضوع اشاره کردند.
با این حال می توان گفت که بخش زیادی از خاطرات داریوش اسدزاده از تاریخ معاصر ایران در پرده غفلت باقی ماند ایشان موفق به بیان آنها نشد یا نتوانست به دلیل شرایط تمامی آنها را با همه طول و عرضش بیان کند.
کائینی تاکید کرد: آنچه مهم است میراث تاریخی مرحوم اسدزاده است که کم از میراث هنری‌اش ندارد. او صدها فیلم و نمایش بازی کرد همه اینها در جای خودش ثبت و ضبط شده است اما خاطرات و اطلاعات بسیار گران‌سنگی هم از شرایط سیاسی و فرهنگی اجتماعی و اقتصادی ایران از اوایل قرنی که در آن هستیم تا پایان حیات داشت.
شاید بتوان گفت که آقای اسدزاده از شاهدان و مورخان شاخص نامی تاریخ معاصر بود بخش زیادی از میراثش هنوز منتشر نشده است.
کائینی در پایان از همه کسانی که با خانواده و نزدیکان داریوش اسدزاده همدلی و همراهی کردند و از خانه سینما، انجمن بازیگران، علی دهکردی، بهمن دان، شهرام گیل آبادی و فاطمه معتمد آریا تشکر کرد.
او در پایان گفت: کتابخانه نفیس و ارزشمند جناب آقای اسدزاده تماماً به خانه تئاتر اهدا شد که میراث و یادگار بسیار ارزنده‌ای است خیلی‌ها فکر می‌کردند ایشان مال و مکنت فراوانی داشتند اما در واقع او از دار دنیا همین کتابها را داشت.
او ادامه داد: در اواخر عمر شاهد بودیم که دغدغه پیدا کرده بود که پس از خودش این گنجینه را به کجا و چه کسی واگذار کند من خاطرم هست که روزی که به دیدن ایشان رفتم، با احساس شوق ابراز کردند، به این نتیجه رسیدند که این مجموعه را به خانه تئاتر واگذار کند. خوشحالم که یک روز پس از درگذشت ایشان این اتفاق افتاد.
یه گزارش ایسنا، بعد از برگزاری عزاداری و مداحی، محمد اسکندری متن پیام تسلیت عبدالعلی علی‌عسکری، رئیس صداوسیما و مرتضی میرباقری، معاون سیما را برای حاضران خواند و مراسم پس از سخنرانی حجت الاسلام بهاری پایان یافت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: داریوش اسدزاده صداوسيما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۰۲۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قابهایی شبیه به زندگی از جنس فلسفه و شعر و عرفان
گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز- «داریوش مهرجویی: شاعرانگی زندگی معمولی»؛ این عنوانی در بخش ویژه و مرور آثار جشنواره مسکو روسیه است تا این رویداد بین‌المللی در چهل‌وششمین آوردگاه خود میزبان آثاری از جنس شعر و عرفان و فلسفه باشد. آثاری از داریوش مهرجویی فقید که منتخب آنها برای نمایش در این جشنواره، بیانگر این مهم است. «گاو»، «هامون»، «درخت گلابی»، «پری»، «لیلا» و «اشباح» از جمله فیلم‌هایی هستند که در جشنواره بین‌المللی مسکو روی پرده می‌روند.
فیلم سینمایی «گاو» نه تنها از بهترین فیلم‌های زنده‌یاد داریوش مهرجویی‌ست، که از مهم‌ترین آثار سینمای ایران نیز شمرده می‌شود. این فیلم که به سال ۴۸ ساخته شد در زمره فیلم‌های مؤثر در شکل‌گیری موج نوی سینمای ایران نیز قرار می‌گیرد. عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، جمشید مشایخی و جعفر والی از جمله بازیگران فیلمی هستند که روایت‌گر قصه «مش‌حسن» و شدت علاقه او به گاوش است. در تمامی این سال‌ها جشنواره‌های ونیز، کن، برلین، لندن و لس‌آنجلس از جمله مهم‌ترین رویدادهای سینمایی میزبان این فیلم بودند، فیلمی که در سال‌های ۵۱، ۶۷ و ۷۸ در رای‌گیری منتقدان، موفق به کسب عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران شد.
فیلم سینمایی هامون به نویسندگی داریوش مهرجویی و با بازی خسرو شکیبایی، بیتا فرهی و عزت‌الله انتظامی، راوی داستان زندگی مردی به نام حمید هامون است که زندگی زناشویی کابوس‌واری را پشت سر می‌گذارد. این اثر داریوش مهرجویی که به سال ۶۸ ساخته شد، در دوره هشتم جشنواره فیلم فجر (۱۳۶۸) با کسب پنج سیمرغ بلورین به‌همراه جایزه ویژه هیئت داوران ستاره بی‌رقیب سینمای آن سال ایران بود. این فیلم در جشنواره هشتم برنده جایزه ویژه هیئت داوران برای بهترین فیلم و همین‌طور سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، فیلمنامه، فیلمبرداری، نقش اول مرد، و بهترین تدوین شد. همچنین «هامون» کاندیدای دریافت سیمرغ بلورین در شش زمینه دیگر بود.
«درخت گلابی»، نیز از دوست‌داشتنی‌ترین عاشقانه‌های سینمای ایران با انگاره‌های فلسفی است، فیلمی برگرفته از داستانی به قلم گلی ترقی که برشی از زندگی یک نویسنده بی‌بر و بار، همچون درخت گلابی خانه پدری را روایت میکند.
محمود شایان، نویسنده‌ای در حوالی ۶۰ سالگی‌ست که چند کتاب تاکنون نوشته و مشهور شده، چند سالی می‌شود که او برای نوشتن کتاب جدید، دستش به قلم نمی‌رود. به همین خاطر، به باغی در دماوند می‌رود که از ایام شباب، خاطرات زیادی از آنجا دارد. همایون ارشادی، گلشیفته فراهانی، جعفر بزرگی، نعمت‌الله گرجی و شهرام حقیقت‌دوست از جمله بازیگران این اثر مهرجویی به‌شمار می‌روند.
«لیلا» که نیمه دوم دهه هفتاد ساخته شد، دوازدهمین فیلم بلند داریوش مهرجویی به نویسندگی خود او و با اقتباس از داستانی به قلم مهناز انصاریان است. چکیده داستان این فیلم که با بازی لیلا حاتمی، علی مصفا، جمیله شیخی و محمدرضا شریفی‌نیا همراه است را می‌توان این‌گونه تعریف کرد. لیلا روز بیست‌وهشتم ماه صفر با رضا، دوست برادرش حسین برخورد میکند و آشنایی‌شان به ازدواج می‌انجامد. مدتی بعد، لیلا روز تولدش می‌فهمد که بچه‌دار نخواهند شد و پزشک هم اشکال را از لیلا می‌داند.
«پری» یکی دیگر از آثار شناخته‌شده مهرجویی‌ست که در جشنواره مسکو در نگاه مخاطبان می‌نشیند. این فیلم با تمام انگاره‌های فلسفیش که البته فاصله مشهودی با «درخت گلابی» دارد را می‌توان از عرفانی‌ترین آثار سینمای ایران بخوانیم. «پری»، اقتباسی از رمان «فرانی و زویی» و داستان کوتاهِ «یک روز خوش برای موزماهی» نوشته «جروم دیوید سالینجر» است که در آن بازیگرانی چون نیکی کریمی، علی مصفا، خسرو شکیبایی و پارسا پیروزفر نقش‌آفرینی کرده‌اند.
این فیلم که در نیمه اول دهه هفتاد ساخته شد، روایت‌گر برشی از زندگی دانشجوی ممتاز ادبیات و تئاتر است که با خواندن یک کتاب کوچولو دچار تحولات بنیادی حسی و فکری می‌شود. پری که در زندگی و روابط خود با اطرافیانش به مشکل خورده، با خواندن این کتاب که به طور اتفاقی پیدا میکند، زندگی خود را کاملا دست‌خوش تغییرات جدی می‌بیند تا جایی که رهسپار کشف حقیقت زندگی می‌شود.
«تیمسار سلیمانی و همسرش در روابط خود به بن‌بست می‌رسند، تلاش‌های وکیل خانواده برای بهبود اوضاع زندگی آنان بی‌نتیجه می‌ماند. سال‌ها بعد گناهان تیمسار گریبان مازیار (پسر جوانش) را می‌گیرد و مسیر عشق و زندگی او را دشوار می‌سازد.» این چکیده داستان فیلمی به نام «اشباح» از دیگر ساخته‌های مهرجویی به نویسندگی خود او است که بناست روی پرده جشنواره مسکو به نمایش در بیاید. در این فیلم که به سال ۹۲ ساخته شد، بازیگرانی چون همایون ارشادی، مهتاب کرامتی، حسن معجونی و ملیکا شریفی‌نیا به نقش‌آفرینی پرداخته‌اند.
به هر روی، جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو، میزبان قابهایی شبیه به زندگی و از جنس شعر و فلسفه و عرفان است تا با مرور آثار مهرجویی فقید، دفتری از دیوان دوست‌داشتنی سینمای ایران را ورقی زده باشد.
*سید محمد حسین لواسانی- فعال رسانه
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس